က်မဟာ ဒီရြာကို ပထမဦးဆံုးအႀကိမ္လာတာဆိုေပမဲ့ ေနာင္လဲ မၾကာခဏ လာႏိုင္လိမ့္မယ္လို႔ က်မေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ အခု က်မတို႔ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ဟာ ျပန္လည္မွတ္ပံုတင္ၿပီးေတာ့ ႏုိင္ငံေရးပါတီတစ္ခုအေနနဲ႔ လႈပ္ရွားလာတာဟာ အဓိက ျပည္သူေတြရဲ႕တာ၀န္ေတြကို ထမ္းေဆာင္ေပးခ်င္လို႔ျဖစ္ပါတယ္။ က်မတို႔ ဒီရပ္ရြာ၊ ဒီေဒသမွာ ဘယ္လိုပိုၿပီးေတာ့ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္မလဲဆိုတာကို ေလ့လာၿပီးေတာ့ က်မတို႔နဲ႔ ျပည္သူေတြနဲ႔အတူ က်မတို႔ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ အေျခအေနမ်ိဳးျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားရမွာပါ။ က်မတို႔အဖြဲ႕ခ်ဳပ္အေနနဲ႔ က်မတို႔ဟာ နတ္၊ သိၾကားလည္း မဟုတ္ဘူး။ ၀ိဇာေဇာ္ဂ်ီလည္းမဟုတ္ေတာ့ ‘ျဖစ္ေစ’ ဆိုၿပီးေတာ့ ျဖစ္ေအာင္လုပ္လို႔မရပါဘူး။ က်မတို႔ ႀကိဳးစားၿပီးေတာ့ အလုပ္လုပ္မွျဖစ္မွာပါ။ ဒါေပမဲ့ စုေပါင္းအင္အားနဲ႔ က်မတို႔ဟာ ခိုင္ခိုင္မာမာနဲ႔ အခက္အခဲေတြကို ေက်ာ္လႊားရဲတဲ့ သတိၱ၊ ေက်ာ္လႊားႏိုင္တဲ့အရည္အခ်င္းေတြနဲ႔ ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့ ပန္းတိုင္ကို ေရာက္မွာျဖစ္ပါတယ္။
 ….အားလံုးလာႀကိဳဆိုတဲ့ ရြာသူရြာသားေတြကို က်မတို႔ ေက်းဇူးတင္တယ္။ က်မတို႔က ဒီရြာတစ္ရြာတည္းလုပ္လို႔လည္းမျဖစ္ဘူး။ ရြာေတြအားလံုးစုရံုနဲ႔လည္း မလံုေလာက္ဘူး။ ၿမိဳ႕နယ္ေတြအားလံုးစု၊ ျပည္နယ္ေတြ အားလံုးစုၿပီးေတာ့ တစ္တိုင္းျပည္လံုးရဲ႕ စုေပါင္းအင္အားနဲ႔ လုပ္မွ က်မတို႔ႏိုင္ငံဟာ တကယ့္ကို ေအးခ်မ္းတည္ၿငိမ္ၿပီးေတာ့ တိုးတက္တဲ့ ႏိုင္ငံျဖစ္ႏိုင္မွာပါ။ က်မ ေကာ့မွဴးၿမိဳ႕နယ္မွာ ၀ါးသခၤရြာကို ပထမဦးဆံုးလာရတဲ့ အေၾကာင္းကေတာ့ ဒီမွာ ကရင္တိုင္းရင္းသူ၊ တိုင္းရင္းသားေတြ မ်ားလို႔ျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္ဆို တခ်ိဳ႕ဥပမာဆိုရင္ က်ိဳက္ေထာ္လည္း ကရင္မ်ားပါပဲလို႔ ေျပာၾကာပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ က်ိဳက္ေထာ္ခရီးက နည္းနည္းခက္လို႔ပါ။ ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ က်ိဳက္ေထာ္ကို အရင္မလာတာကို က်မတို႔ကို ခြင့္လႊတ္ပါလို႔လည္း ေတာင္းပန္ခ်င္ပါတယ္။ ဒါေပနဲ႔ ဒီရြာမွာ ကရင္တိုင္းရင္းသူ၊ တိုင္းရင္းသားေတြ အမ်ားစုျဖစ္တဲ့အခါက်ေတာ့ က်မတို႔ရဲ႕ ျပည္ေထာင္စုရဲ႕ သေကၤတတစ္ခုလိုျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ က်မတို႔ ဒီရြာကို လာရတာပါ။ အင္မတန္မွလည္း အားတက္တယ္။ လမ္းခရီးတစ္ေလွ်ာက္လံုး ျပည္သူလူထုရဲ႕ ႀကိဳဆိုမႈေၾကာင့္လည္း က်မတို႔ဟာ ပိုၿပီးေတာ့ က်မတို႔ရဲ႕ တာာ၀န္ေတြကို ထမ္းေဆာင္ႏုိင္မယ့္ အင္အားေတြျပည့္လာတယ္လို႔ က်မေျပာခ်င္ပါတယ္။


ႏိုင္ငံေရးလုပ္တယ္ဆိုတာဟာာ ေရရွည္လုပ္ငန္းပါ… ႏိုင္ငံ့ရဲ႕ အေရးဆိုတာ ဘယ္ေတာ့မွ အဆံုးမရွိပါဘူး။....အဲဒီေတာ့ ခ်က္ခ်င္းလက္ငင္း က်မတို႔ျပည္သူေတြအတြက္ ဘာေတြ အေရးႀကီးသလဲဆိုတာဟာ ျပည္သူေတြနဲ႔ တိုင္ပင္ၿပီးေတာ့ က်မတို႔က ဆံုးျဖတ္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ က်မတို႔ နားလည္သေလာက္ကေတာ့ ေကာ့မွဴးၿမိဳ႕နယ္မွာဆိုရင္ အေရးႀကီးဆံုးကိစကေတာ့ အလုပ္အကိုင္မရွိျခင္းပါပဲ။ အလုပ္အကိုင္ကို ျပည္သူေတြအတြက္ လံုလံုေလာက္ေလာက္ရွိေအာင္လို႔ လုပ္ေပးရမွာဟာ ပထမဦးဆံုးတာ၀န္ျဖစ္တယ္ဆိုတာ က်မတို႔နားလည္ပါတယ္။ ဘယ္လိုအလုပ္အကိုင္မ်ိဳးလဲဆိုတာေတာ့ … က်မတို႔ေလ့လာၾကည့္တဲ့အခါမွာ ေကာ့မွဴးၿမိဳ႕နယ္မွာဆိုလို႔ရွိရင္ ဘြဲ႕ရၿပီးသားလူငယ္မ်ားဟာ အမ်ားစုဟာ အခုထက္ထိ အလုပ္အကိုင္မရွိေသးဘူးဆိုတာ က်မတို႔ သိရပါတယ္။ (လက္ခုတ္သံမ်ား)
 ဒီေတာ့ ဘြဲ႕ရလူငယ္ေတြေကာ၊ ဘြဲ႕မရေသးတဲ့ လူငယ္ေတြေကာ၊ လူလတ္ေတြေကာ၊ လူႀကီးေတြေကာ အလုပ္လုပ္ခ်င္တဲ့ လူေတြ၊ အလုပ္လုပ္ဖို႔ လုိတဲ့သူေတြ အလုပ္လုပ္ႏိုင္ဖို႔ဟာ ပထမဦးစားေပးၿပီးေတာ့ က်မတို႔ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္က လုုပ္သင့္တယ္လို႔ ဒီလိုပဲ က်မတို႔ ခံယူတယ္။ အဲလိုအေျခအေနမ်ိဳးျဖစ္လာဖို႔လည္း က်မတို႔ ႀကိဳးစားမွာပါ။ အဲလို က်မတို႔ႀကိဳးစားတဲ့အခါမွာ ျပည္သူဟာလည္း က်မတို႔ကို ေထာက္ခံျခင္းအားျဖင့္ ပါ၀င္ၿပီးေတာ့ ႀကိဳးစားေပးပါလို႔ က်မတို႔က ေမတၱာရပ္ခံခ်င္ပါတယ္။ (လက္ခုတ္သံမ်ား)
 က်မ အၿမဲတန္း က်မတို႔ရဲ႕ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္၀င္ေတြကို မွာပါတယ္။ ျပည္သူေတြကို ကတိေတြ လြယ္လြယ္မေျပာပါနဲ႔။ ဟုိဟာလုပ္ေပးမယ္၊ ဒီဟာလုပ္ေပးမယ္ဆိုၿပီးေတာ့ ျပည္သူေတြရဲ႕ ေထာက္ခံမႈကို မေတာင္းဆိုပါနဲ႔။ မွန္မွန္ကန္ကန္၊ ေျဖာင့္ေျဖာင့္မတ္မတ္ ျပည္သူေတြအေပၚမွာ ဆက္ဆံပါ။ ေလးစားပါ။ ျပည္သူေတြကို မွန္မွန္ကန္ကန္ မေျပာဘူးဆိုတာဟာ ျပည္သူကို မေလးစားရာ ေရာက္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ က်မတို႔ဟာ မွန္မွန္ကန္ကန္ပဲ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ က်မတို႔ ေရွ႕မွာ ရင္ဆိုင္ရမယ့္ အခက္အခဲေတြကေတာ့ မနည္းပါဘူး။ ဒီအခက္အခဲေတြရွိတယ္ဆိုတာကို က်မတို႔က အသိအမွတ္ျပဳတာဟာ စိတ္ပ်က္လို႔မဟုတ္ဘူး။ အားေတြ ပိုၿပီးေတာ့ ျဖည့္ဖို႔လိုတာဆိုတာ အမ်ားသိေစခ်င္လို႔ က်မတို႔ ေျပာတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေရွ႕က အခက္အခဲေတြအားလံုး က်မတို႔အတူေက်ာ္လႊားဖို႔ ႀကိဳးစားၾကပါ။ အားေတြျဖည့္ၾကပါ။ က်မတို႔က ျပည္သူေတြကို ေလးစားသလို၊ တန္ဖိုးထားသလို ျပည္သူေတြကလည္း က်မတို႔အေပၚမွာ ယံုၾကည္မႈေပးပါလို႔ က်မေတာင္းခံခ်င္ပါတယ္။ (ျပည္သူမ်ားဆီမွ လက္ခုတ္သံမ်ား)။
 ျပည္သူေတြရဲ႕ ယံုၾကည္မႈ၊ ျပည္သူေတြရဲ႕ေထာက္ခံမႈမရွိဘဲနဲ႔ေတာ့ ဘယ္အဖြဲ႕အစည္း၊ ဘယ္ပုဂၢိဳလ္ကမွ ႏုိင္ငံ့ေကာင္းက်ိဳးအတြက္ လုပ္ႏိုင္မွာ  မဟုတ္ပါဘူး။ ျပည္သူပါမွ ဘာမဆို ေအာင္ျမင္မွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မို႔လို႔ က်မကို လမ္းမွာ ေအာင္ျမင္ပါေစလို႔ ဆုေတာင္းေပးတဲ့ ျပည္သူေတြက တကယ္တမ္း ေအာင္ျမင္ေစခ်င္ရင္ ကိုယ္တိုင္ပါ၀င္ၿပီးေတာ့ က်မတို႔ကို အားေတြျဖည့္ေပးၾကပါလို႔ က်မ ေမတၱာရပ္ခံခ်င္ပါတယ္။ (ျပည္သူမ်ားဆီမွ လက္ခုတ္သံမ်ား)
 ေနာက္တစ္ခုက က်မက ေတာင္းပန္ရမွာက က်မ ဗမာစကားပဲတတ္တယ္။ အဲဒါ ဒီမွာ ကရင္တိုင္းရင္းသူ၊ တုိင္းရင္းသားေတြ အမ်ားစုရွိတဲ့ရြာကို လာၿပီးေတာ့ ဗမာလိုပဲ ေျပာတာကိုလည္း က်မေတာင္းပန္ပါတယ္။ ကရင္စကားလည္း ႀကိဳးစားၿပီး သင္ယူပါမယ္။ ဒါေပမဲ့ ရေအာင္သင္ႏိုင္မယ္လို႔ေတာ့ က်မ ကတိမျပဳဘူးေနာ္။ ေတာ္ၾကာ မတတ္လို႔ရွိရင္ ကတိပ်က္ေနမွာစိုးလို႔။ တစ္လံုးစ၊ ႏွစ္လံုးစေတာ့ သင္လိုက္ပါမယ္။ ေနာက္တစ္ခါလာလို႔ရွိရင္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေလာက္ေတာ့ ေျပာတတ္ေအာင္လို႔ေပါ့ေလ။ က်မတို႔နဲ႔ အတူဆက္ၿပီးေတာ့ သြားရမယ့္ခရီးဟာ ၾကမ္းတယ္။ ဒါေပမဲ့  က်မတို႔ ဦးတည္ေနတဲ့ ပန္းတိုင္ဟာ အင္မတန္မွ ေအးျမပါတယ္။ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ ျပည္သူေတြ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး၊ တိုင္းျပည္တည္ၿငိမ္ေရး၊ ဒါေတြဟာ အင္မတန္မွ ခ်မ္းေျမ့ဖြယ္ေကာင္းတဲ့၊ ႏွစ္ၿမိဳ႕ဖြယ္ေကာင္းတဲ့ ကိစေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ ၾကမ္းတမ္းတဲ့ ခရီးကို က်မတို႔ အတူတူသြားႏုိင္မယ့္ အင္အားေတြ ရွိတယ္လို႔လည္း က်မ ယံုၾကည္ပါတယ္။ ဒီေလာက္ေတာင္ ေနပူႀကဲတဲႀကီးထဲမွာ ေစာင့္ႏုိင္တဲ့လူေတြဟာ ဒီေလာက္ေတာ့ အားရွိမယ္ မဟုတ္ဘူးလား။ (လက္ခုတ္တီးသံမ်ား)
 က်မတို႔ အင္အားေတြကို ျဖည့္ေပးပါ။ က်မတို႔ကလည္း ျပည္သူေတြရဲ႕ အင္အားကို ျဖည့္ေပးပါမယ္။ အခု က်မတို႔ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ဟာ ေကာ့မွဴးၿမိဳ႕နယ္မွာ ရံုးေတြဖြင့္ၿပီးဆိုေတာ့ ျပည္သူေတြရဲ႕ လုိအပ္ခ်က္ေတြကို နားေထာင္ႏိုင္ဖို႔ အေျခအေနက ေပးလာၿပီျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ လုိအပ္တာေလးရွိရင္ ျပည္သူေတြရဲ႕ စိုးရိမ္ေၾကာင့္ၾကစရာမႈေတြရွိတယ္ဆိုရင္၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြကို က်မတို႔ကို သိေစခ်င္တယ္ဆိုရင္ က်မတို႔ရဲ႕ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီရံုးေတြကတစ္ဆင့္ က်မတို႔ကို အသိေပးပါ။ ဘယ္သူဆီက ဘယ္လိုပဲေျပာေျပာ၊ က်မတို႔ဟာ တစ္ဦးခ်င္း၊ တစ္ဦးခ်င္း အေၾကာင္းမျပန္ႏိုင္ေပမယ့္ ဒီကိစေတြကို အေလးထားၿပီးေတာ့ တတ္ႏုိင္သမွ် က်မတို႔ ကိုင္တြယ္ေပးပါ့မယ္လို႔ က်မေျပာခ်င္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ျပည္သူလူထုကလည္း ထပ္ၿပီးေတာ့ ႀကိဳးစားပါ။ က်မတို႔ကလည္း ဆထက္တပိုး ပိုၿပီးေတာ့ ႀကိဳးစားပါ့မယ္။ ေနာင္လည္း အေခါက္ေခါက္အခါခါ ဒီရြာကို လာဖုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္တာေၾကာင့္မို႔လို႔ ဒီတစ္ခါေတာ့ သိပ္အရွည္ႀကီးစကားမေျပာပါဘူး။ ေတာ္ၾကာ ေနာက္တစ္ခါ ေျပာစရာမက်န္မွာစိုးလို႔။ အားလံုး
 က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ…ေဘးရန္ကင္းေ၀းၾကပါေစ။ … လိုရာဆႏၵအ၀၀ျပည့္၀ၾကပါေစ။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
 (လက္ခုတ္သံမ်ား)

Yangon Press International

ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ သတင္းလႊာ ထုတ္ေဝမည္

စိစစ္ျဖတ္ေတာက္ခံေနရေသာ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား၏ ေဆြးေႏြးေျပာဆိုမႈမ်ားႏွင့္ အဆုိတင္သြင္း ေမးျမန္းမႈမ်ားကို ျပည္သူမ်ား အျပည့္အဝ သိရွိႏုိင္ရန္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ သတင္းလႊာ ထုတ္ေဝသြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ အားကစားယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ ျပည္သူ႔ဆက္ဆံေရး ေကာ္မတီ ေျပာေရးဆိုခြင့္ရွိသူ ဦးခိုင္ေမာင္ရည္က ေျပာၾကားသည္။ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၇ ရက္ေန႔တြင္ ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ အစည္းအေဝးတြင္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ ေျပာၾကားခဲ့ေသာ အဆုိမ်ားကို ႏုိင္ငံပိုင္သတင္းစာမ်ားတြင္ ျပည့္စံုစြာ မပါရွိဘဲ စိစစ္ျဖတ္ေတာက္ခံရမႈေၾကာင့္ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားက သတင္းလႊာထုတ္ေဝရန္ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ရခိုင္တိုင္းရင္းသားမ်ား တိုးတက္ေရးပါတီမွ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ တစ္ဦးက ဆိုသည္။ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ သတင္းလႊာကို လႊတ္ေတာ္႐ုံး ျပန္ၾကားေရးအဖြဲ႔ႏွင့္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ အားကစား၊ ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ ျပည္သူ႔ဆက္ဆံေရးေကာ္မတီတို႔မွ ပူးေပါင္းတာဝန္ယူ ထုတ္ေဝသြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း အဆုိပါ ေကာ္မတီဝင္တစ္ဦးက ေျပာျပခဲ့သည္ဟု ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၁၃ ရက္ေန႔ထုတ္ The Voice ဂ်ာနယ္တြင္ ေဖာ္ျပထားပါသည္။
http://www.khitlunge.net.mm/news/news_detail.aspx?info_id=26189

မႏၲေလးၿမိဳ႕တြင္ ဟုိတယ္သစ္တစ္လံုး ထပ္တုိးမည္

7Day News
မႏၲေလးၿမိဳ႕ ၃၉ လမ္းႏွင့္ လမ္း ၄၀ ၾကားတြင္ အခန္း ၆၅၀ ပါေသာ အဆင့္ျမင့္ ဟိုတယ္တစ္လုံး တည္ေဆာက္ရန္ စီစဥ္ေနေၾကာင္း  ဟိုတယ္လုပ္ငန္းရွင္မ်ား အသင္း မႏၲေလးဇုန္မွ တာဝန္ရွိသူ တစ္ဦးက ေျပာသည္။ “တည္ေဆာက္မယ့္ ပုံစံထဲမွာေတာ့ ကားပါကင္ေတြလည္း ပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ အထပ္ေတြကို ကားနဲ႔ တက္လို႔ရတယ္။ ၾကက္ငါးပြင့္အဆင့္ပဲ” ဟု အဆုိပါ တာဝန္ရွိသူက ဆုိသည္။ အဆုိပါ ဟိုတယ္ကို ေအာင္ျမင္ေသာ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းတစ္ခုက တည္ေဆာက္ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း သတင္းရရွိသည္။
7Day News


ကမ႓ာလွည့္ခရီးသြားမ်ား ဝင္ေရာက္မႈ မ်ားလာၿပီးေနာက္ မႏၲေလးတိုင္းေဒသႀကီးတြင္ ဟိုတယ္ဇုန္မ်ား တည္ေဆာက္ရန္ ေရြးခ်ယ္ခဲ့ၾကၿပီး ယခင္ေရြးခ်ယ္ခဲ့ေသာ ရွမ္းကေလးကၽြန္းေနရာအား သက္ဆုိင္ရာက ခြင့္မျပဳေၾကာင္း မႏၲေလးဟိုတယ္လုပ္ငန္းရွင္ တစ္ဦးက ဆုိသည္။ ယခုႏွစ္တြင္ ဧည့္သည္ဝင္ေရာက္မႈ မ်ားခဲ့သျဖင့္ ရန္ကုန္အပါအဝင္ ထင္ရွားေသာ ခရီးသြားေဒသမ်ား ဟိုတယ္အခန္း အခက္အခဲမ်ား ျဖစ္ေပၚေနသျဖင့္ ဟိုတယ္အသစ္မ်ား တည္ေဆာက္ရန္ လုပ္ငန္းရွင္မ်ား ႀကိဳးစားလ်က္ ရွိသည္။
 ေအာင္သူရ

ဘားကမ့္ရန္ကုန္ တြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေျပာၾကားသည့္ မိန္႔ခြန္း (၁၁-၂-၂၀၁၂)

ဘာပညာမဆုိေကာင္းတဲ့ ဘက္ရွိသလုိ ဆုိးတဲ့ဘက္ရွိပါတယ္ အခုနည္းပညာလူငယ္ရွင္မ်ား
ဟာ ေကာင္းတဲ့ဘက္ကို သံုးသြားၾကပါ။ ကၽႊန္မတုိ႔ရဲ႕ ကမၻာႀကီးေကာင္းမြန္ဖုိ႔ ကၽႊန္မတုိ႔ရဲ႕
လူသားေတြေကာင္းမြန္ဖို႔ ကၽႊန္မတုိ႔ရဲ႕ႏုိင္ငံသားေတြေကာင္းမြန္ဖုိ႔ ကၽႊန္မတုိ႔ရဲ႕ ျပည္သူျပည္သား
ေတြေကာင္းမြန္ဖုိ႔ အတြက္ ဘယ္လုိ နည္းပညာေတြသံုးမလဲဆုိတာစဥ္းစားေစခ်င္တယ္။အခု
ကၽႊန္မဒီေခါင္းစဥ္ကုိဘာျဖစ္လုိ႔ သေဘာ က်လဲဆုိတာ barcamp ရဲ႕ အေျခခံသေဘာတရားကို
ကအမ်ားပါ၀င္ျခင္း၊အမ်ားကေနၿပီးေတာ့ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေဆြး ေႏြးျခင္း၊ မွ်ေ၀ျခင္း၊
ေနာက္ဆံုးမွာဒီမွ်ေ၀ျခင္း ဆုိတာ ဆုိစကားရွိတယ္မဟုတ္လား

ဆရာစားခ်န္ျခင္းဆုိတာ ဒီစိတ္ဟာ ေကာင္းတာမဟုတ္ဘူး ကၽႊန္မတုိ႔ အေရွ႕တုိင္းရဲ႕အဆုိအမိန္႔
ဆိုတာ တခုရွိတယ္ စကားပံုတခုေပါ့ ဖေဖာင္းတုိင္ တတုိင္ကေန ဖေယာင္းတုိင္ အမ်ားႀကီးကိုညွိ
လုိက္ရင္ မူလဖေဖာင္းတုိင္ကလည္းအလင္းေရာင္ မေလ်ာ့သြားဘူး အားလံုးကလည္းအလင္ေရာင္
ပိုလာတယ္ ၊အဲဒီေတာ့ ပညာနဲ႔ပတ္သတ္လုိ႔ မွ်ေ၀ျခင္းဟာပညာ ေတြေလ်ာ့သြားမွာ မဟုတ္ဘူး
အမ်ားအတြက္ပညာေတြတုိးပြားေစတယ္။ ကၽႊန္မတုိ႔ေလာကႀကီးအ တြက္ အလင္းေရာင္ဆုိတာ
ပိုမ်ားလာပါတယ္ ။ပညာဆုိတာ အလင္းေရာင္ပါဒါေပမဲ့ပညာဆုိတာ မမွန္မကန္တဲ့နည္းနဲ႔ သံုးလုိက္ ရင္ အေမွာင္ထုလည္းျဖစ္သြားႏုိင္တယ္ ။
ဒီနည္းပညာကုိ အလင္းေရာင္လုိသံုးၿပီးေတာ့ ေလာက ကိုပိုၿပီး အက်ိဳးျပဳပါ" ကၽႊန္မတုိ႔ႏုိင္ငံဟာ
ျပင္ပကမၻာနဲ႔ယွဥ္ရင္ ေနာက္မွာက်န္ရစ္ခဲ့တယ္ဆုိတာ ဘယ္သူမွျငင္းလုိ႔ မရပါဘူး ဒီေနာက္မွာ
က်န္ရစ္ခဲ့တာကေန ေရွ႕တန္းကိုေရာက္ဖုိ႔ ဆုိတာ အခုနည္းပညာကၽႊမ္းက်င္တဲ့ လူငယ္ေတြ အမ်ားႀကီးလုိတယ္အားလံုး၀ိုင္းလုပ္ရမဲ့အထဲမွာ ဒီေခတ္မွီနည္းပညာေတြနဲ႔ သာျမန္ျမန္ဆန္ဆန္
တုိးတက္ေအာင္လုပ္ႏုိင္ဖို႔ အခြင့္အေရးေတြရွိတယ္။အရင္တုနု္းက ဒီနည္းပညာေခတ္မေရာက္ခင္
က မရွိတဲ့အခြင့္အေရးေတြကို ကၽႊန္မတုိ႔ အခုရထားၿပီး ကိုယ္ရတဲ့အခြင့္အေရးေတြကိုမွန္မွန္
ကန္ကန္သံုးပါ တန္းဖိုးရွိေအာင္သံုးပါ အမ်ားအတြက္သံုးပါ အဲလုိသံုးလုိ႔ရွိရင္ အင္မတန္ေက်နပ္မႈ
ရရွိႏုိင္တယ္ဆုိတာ ေခတ္ေရွ႕ေျပးေနတဲ့နည္းပညာကိုသင္ေနတဲ့လူေတြဟာ အတိတ္ကိုလည္းေမ့
လို႔မရပါဘူးအတိတ္ကို လည္းသိထားရမယ္ သမုိင္းကိုလည္းသိဖုိ႔လုိတယ္ သမိုင္းေနာက္ခံသိမွ
ေနာင္လာမည့္အနာဂတ္အ တြက္မွန္ကန္တဲ့လုပ္ငန္းေတြကိုလုပ္ႏုိင္မွာပါ။ဒါေၾကာင့္လူငယ္ေတြဟာ
အတိတ္နဲ႔အနာဂတ္ကိုဆက္ေပးတဲ့ တက္ႀကြတဲ့ ပစၥဳပၸန္ ေတြ ျဖစ္ပါေစလုိ႔ .........

ရန္ကုန္တြင္ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေျပာၾကားသည့္ မိန္႔ခြန္း

"ဘာပညာမဆုိေကာင္းတဲ့ ဘက္ရွိသလုိ ဆုိးတဲ့ဘက္ရွိပါတယ္ အခု
နည္းပညာလူငယ္ရွင္မ်ားဟာ ေကာင္းတဲ့ဘက္ကို သံုးသြားၾကပါ။ကၽႊန္မတုိ႔ရဲ႕ ကမၻာႀကီးေကာင္းမြန္ဖုိ႔ ကၽႊန္မတုိ႔ရဲ႕ လူသားေတြေကာင္းမြန္ဖို႔ ကၽႊန္မတုိ႔ရဲ႕ႏုိင္ငံသားေတြေကာင္းမြန္ဖုိ႔ ကၽႊန္မတုိ႔ရဲ႕ ျပည္သူျပည္သားေတြေကာင္းမြန္ဖုိ႔အတြက္ဘယ္လုိနည္းပညာေတြသံုးမလဲဆုိတာစဥ္းစားေစခ်င္တယ္။အခုကၽႊန္မဒီေခါင္းစဥ္ကုိဘာျဖစ္လုိ႔ သေဘာ က်လဲဆုိတာ barcamp ရဲ႕ အေျခခံသေဘာတရားကိုကအမ်ားပါ၀င္ျခင္း၊အမ်ားကေနၿပီးေတာ့ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေဆြး ေႏြးျခင္း၊ မွ်ေ၀ျခင္း၊ေနာက္ဆံုးမွာဒီမွ်ေ၀ျခင္း ဆုိတာ ဆုိစကားရွိတယ္မဟုတ္လားဆရာစားခ်န္ျခင္းဆုိတာ ဒီစိတ္ဟာ ေကာင္းတာမဟုတ္ဘူး ကၽႊန္မတုိ႔ အေရွ႕တုိင္းရဲ႕အဆုိအမိန္႔ဆိုတာ တခုရွိတယ္ စကားပံုတခုေပါ့ ဖေဖာင္းတုိင္ တတုိင္ကေန ဖေယာင္းတုိင္ အမ်ားႀကီးကိုညွိလုိက္ရင္ မူလဖေဖာင္းတုိင္ကလည္းအလင္းေရာင္ မေလ်ာ့သြားဘူး အားလံုးကလည္းအလင္ေရာင္ပိုလာတယ္ ၊အဲဒီေတာ့ ပညာနဲ႔ပတ္သတ္လုိ႔ မွ်ေ၀ျခင္းဟာပညာ ေတြေလ်ာ့သြားမွာ မဟုတ္ဘူး အမ်ားအတြက္ပညာေတြတုိးပြားေစတယ္။ ကၽႊန္မတုိ႔ေလာကႀကီးအ တြက္ အလင္းေရာင္ဆုိတာ ပိုမ်ားလာပါတယ္ ။ပညာဆုိတာ အလင္းေရာင္ပါဒါေပမဲ့ပညာဆုိတာ မမွန္မကန္တဲ့နည္းနဲ႔ သံုးလုိက္ ရင္ အေမွာင္ထုလည္းျဖစ္သြားႏုိင္တယ္ ။ဒီနည္းပညာကုိ အလင္းေရာင္လုိသံုးၿပီးေတာ့ ေလာက ကိုပိုၿပီး အက်ိဳးျပဳပါ"
 ကၽႊန္မတုိ႔ႏုိင္ငံဟာ ျပင္ပကမၻာနဲ႔ယွဥ္ရင္ ေနာက္မွာက်န္ရစ္ခဲ့တယ္ဆုိတာ ဘယ္သူမွျငင္းလုိ႔ မရပါဘူး ဒီေနာက္မွာက်န္ရစ္ခဲ့တာကေန ေရွ႕တန္းကိုေရာက္ဖုိ႔ ဆုိတာ အခုနည္းပညာကၽႊမ္းက်င္တဲ့ လူငယ္ေတြ အမ်ားႀကီးလုိတယ္အားလံုး၀ိုင္းလုပ္ရမဲ့အထဲမွာ ဒီေခတ္မွီနည္းပညာေတြနဲ႔ သာျမန္ျမန္ဆန္ဆန္တုိး တက္ေအာင္လုပ္ႏုိင္ဖို႔ အခြင့္အေရးေတြရွိတယ္။အရင္တုနု္းက ဒီနည္းပညာေခတ္မေရာက္ခင္က မရွိတဲ့အခြင့္အေရးေတြကို ကၽႊန္မတုိ႔ အခုရထားၿပီး ကိုယ္ရတဲ့အခြင့္အေရးေတြကိုမွန္မွန္ကန္ကန္သံုးပါ တန္းဖိုးရွိေအာင္သံုးပါ အမ်ားအတြက္သံုးပါ အဲလုိသံုးလုိ႔ရွိရင္ အင္မတန္ေက်နပ္မႈရရွိႏုိင္တယ္ဆုိတာ ေခတ္ေရွ႕ေျပးေနတဲ့နည္းပညာကိုသင္ေနတဲ့လူေတြဟာ အတိတ္ကိုလည္းေမ့လို႔မရပါဘူးအတိတ္ကို လည္းသိထားရမယ္ သမုိင္းကိုလည္းသိဖုိ႔လုိတယ္ သမိုင္းေနာက္ခံသိမွ ေနာင္လာမည့္အနာဂတ္အ တြက္မွန္ကန္တဲ့လုပ္ငန္းေတြကိုလုပ္ႏုိင္မွာပါ။ဒါေၾကာင့္လူငယ္ေတြဟာ အတိတ္နဲ႔အနာဂတ္ကိုဆက္ေပးတဲ့ တက္ႀကြတဲ့ ပစၥဳပၸန္ ေတြ ျဖစ္ပါေစလုိ႔"

မွန္ကန္ပါလ်က္ အဂတိလိုက္စား စီရင္ခ်က္ခ်မွတ္ျခင္းခံ ခဲ့ရေသာ နစ္နာသူမ်ားထံမွ အမႈေဟာင္း ၃၀၀ေက်ာ္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္သို႔ ေရာက္ရွိလာ

ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္၊ တရားစီရင္ေရးႏွင့္ ဥပေဒေရးရာေကာ္မတီသို႔ ေဒသအသီးသီးမွ မွန္ကန္ပါလ်က္ အဂတိလိုက္စားစီရင္ ခ်က္ခ်မွတ္ျခင္းခံခဲ့ရေသာ နစ္နာသူမ်ားထံမွ အမႈေဟာင္း ၃၀၀ ေက်ာ္ ေရာက္ရွိလာသျဖင့္ အခ်က္အလက္ ျပည့္စုံခိုင္လုံေသာ အမႈမ်ားကို ျပန္လည္စိစစ္သြားမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္၊ တရားစီရင္ေရးႏွင့္ ဥပေဒေရးရာ ေကာ္မတီဥကၠ႒ သူရဦးေအာင္ကိုက ေျပာၾကားခဲ့သည္။
သူရဦးေအာင္ကိုက “ေကာ္မတီဖြဲ႔စည္းၿပီးတဲ့ အခ်ိန္ကစၿပီး ေကာ္မတီကို ေဒသအသီသီးမွ မွန္ကန္ပါလ်က္ အဂတိလိုက္စား စီရင္ခ်က္ခ်မွတ္ျခင္း ခံခဲ့ရေသာ နစ္နာသူမ်ားထံမွ အမႈေဟာင္းမ်ားစြာ ေပးပို႔တင္ျပလာခဲ့ပါတယ္။ အခ်က္အလက္၊ အေထာက္အထား ျပည့္စုံတဲ့အမႈတြဲ ၆၀ စုံကို ျပန္လည္သုံးသပ္ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ရန္ ျပည္ေထာင္စု တရားလႊတ္ေတာ္ခ်ဳပ္သို႔ ညိႇႏိႈင္းလႊဲေျပာင္းေပးခဲ့ပါတယ္။ ယခု ၂၀၁၂ခုႏွစ္၊ ဇန္န၀ါရီလအတြင္း အလားတူ အမႈေဟာင္း ၃၀၀ ေက်ာ္ ထပ္မံေရာက္ရွိလာရာ ေကာ္မတီမွ ေလ့လာစိစစ္လ်က္ရွိပါတယ္။ အခ်က္ျပည့္စုံခိုင္လုံေသာ အမႈတြဲမ်ားကို သက္ဆိုင္ရာ တိုင္းေဒသႀကီး၊ ျပည္နယ္တရား လႊတ္ေတာ္မ်ားသို႔ ျပန္လည္စိစစ္ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ရန္ ဆက္လက္လႊဲေျပာင္းေပးပို႔ သြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ လက္ရွိေဆာင္ရြက္ခ်က္အေပၚ မွန္ကန္ပါလ်က္နဲ႔အမႈ႐ႈံးခဲ့တဲ့ နစ္နာသူေတြ စိုးရိမ္ေနၾကတာက လႊဲေျပာင္းေပးခဲ့တဲ့ အမႈတြဲေတြ အေပၚ တရားလႊတ္ေတာ္ အသီးသီးက ၀တၱရားေက် ျပန္လည္စိစစ္ၿပီးေတာ့ ၿပင္ဆင္ဆံုးျဖတ္ရန္ ျပန္ၾကားလာမယ္ ဆိုရင္ ၎တို႔အေနနဲ႔ အားကိုးစရာ မရွိေတာ့တဲ့ အေျခအေနကို ျပန္ေရာက္သြား ႏိုင္တယ္လို႔ တင္ျပလာၾကပါတယ္။ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္၊ တရားစီရင္ေရးႏွင့္ ဥပေဒေရးရာ ေကာ္မတီအေနနဲ႔ ယင္းကဲ့သို႔ အေျခအေနမ်ဳိး ၾကံဳေတြ႕လာမယ္ဆိုရင္ သက္ဆိုင္ရာ၀န္ႀကီးဌာနေတြက တစ္ဆင့္ အမႈေဟာင္းျပန္လည္ စိစစ္ႏိုင္ဖို႔ ညႇိႏိႈင္းေဆာင္ရြက္သြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ သတင္းမီဒီယာအဖြဲ႕ေတြရဲ႕ ကူညီပံ့ပိုးမႈနဲ႔ ျဖစ္ရပ္မွန္ေဖာ္ထုတ္ အေရးယူႏိုင္ဖို႔ ေဆာင္ရြက္သြားပါမယ္။ ထိုအဆင့္မ်ားႏွင့္ မေအာင္ျမင္လွ်င္ အျမင့္ဆုံးႀကိဳးပမ္းမႈ အေနနဲ႔ ျပည္သူ႔ လႊတ္ေတာ္ကို တင္ျပၿပီး ေဆာင္ရြက္သြားပါမယ္”ဟု ေျပာၾကားခဲ့သည္။
ဥပေဒႏွင့္ မညီညြတ္ဘဲ အဂတိ လုိက္စားၿပီး စီရင္ခ်က္မ်ားကို ခ်မွတ္သည့္ တရားသူႀကီးမ်ားကို အေရးယူႏိုင္မည့္ ဥပေဒမ်ဳိး ျပည္သူ႔ လႊတ္ေတာ္သို႔ တင္ျပ ျပ႒ာန္းႏိုင္ရန္ စီစဥ္ေနေၾကာင္း ဒီဇင္ဘာလ ၂၉ ရက္ေန႔က မီဒီယာမ်ားႏွင့္ေတြ႕ဆံုပြဲတြင္ တရားစီရင္ေရးႏွင့္ ဥပေဒေရးရာ ေကာ္မတီဥကၠ႒ သူရဦးေအာင္ကို က ေျပာၾကားခဲ့သည္။
လက္ရွိကာလတြင္ တည္ဆဲ ဥပေဒမ်ား၌ ဥပေဒႏွင့္ မညီညြတ္ေသာ အဂတိလုိက္စားၿပီး စီရင္ခ်က္ မ်ားကို ခ်မွတ္သည့္ တရားသူႀကီးမ်ားကို အေရးယူႏုိင္မည့္ ဥပေဒမ်ဳိး သတ္သတ္မွတ္မွတ္ ျပ႒ာန္းထားျခင္း မရွိေသးသည့္အတြက္ ထုိဥပေဒမ်ဳိး ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္သို႔ တင္ျပျပ႒ာန္းႏုိင္ရန္ စီစဥ္လ်က္ရွိေၾကာင္း သိရသည္။
“တရားေရးမ႑ိဳင္ တိမ္းေစာင္း ယိမ္းယိုင္ေနမႈေတြမွာ တရားသူႀကီးမ်ားမွာသာ တာ၀န္ရွိတာ မဟုတ္ပါဘူး။ တရားေရးအ၀န္းအ၀ိုင္းမွာ ပါ၀င္ေနၾကတဲ့ ဥပေဒ၀န္ထမ္းမ်ား၊ ေရွ႕ေနမ်ား၊ တရားလို၊ တရားၿပိဳင္၊ တရားခံမ်ား၊ တရား႐ံုး၀န္ထမ္းမ်ားနဲ႔ အမႈပြဲစားမ်ားအားလံုးမွာ တာ၀န္ရွိ ပါတယ္။ တရားေရးမ႑ိဳင္ တည့္ မတ္ခုိင္မာေနဖုိ႔ ျပည္သူလူထုကို တရားဥပေဒစိုးမိုးမႈျဖင့္ ကာကြယ္ေပးႏိုင္ဖုိ႔အတြက္ မီဒီယာေတြက တရားစီရင္ေရးႏွင့္ ဥပေဒေရးရာ ေကာ္မတီကို ပူးေပါင္းကူညီဖုိ႔လုိအပ္ပါတယ္။ အရင္က ေငြမ်ားတရားႏုိင္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ျဖစ္စဥ္ေတြရွိခဲ့ပါတယ္။ ျပည္သူေတြ က သနားဖုိ႔ေကာင္းပါတယ္။ အဲဒီ အတြက္ ဥပေဒနဲ႔ မကိုက္ညီဘဲ အဂတိ လုိက္စားတယ္လို႔ ယူဆလို႔ရရင္ တရားသူႀကီးေတြကို တရားစြဲအေရး ယူႏုိင္မယ့္ ဥပေဒေပၚေပါက္လာဖုိ႔ လႊတ္ေတာ္မွာ ေအာင္ျမင္ေအာင္ တင္ျပေဆြးေႏြးသြားပါမယ္”ဟု ၎က ဆက္လက္ေျပာၾကားခဲ့သည္။
တရားစီရင္ေရးႏွင့္ ဥပေဒေရးရာ ေကာ္မတီ၏ အဓိကတာ၀န္မွာ ႏိုင္ငံေတာ္အတြင္း ဥပေဒႏွင့္ ညီညြတ္ေသာ ေျဖာင့္မတ္မွန္ကန္ၿပီး အဂတိတရား ကင္းစင္ေသာ တရားစီရင္မႈျဖစ္ထြန္း လာေစရန္ ပံ့ပိုးေပးျခင္း၊ ဥပေဒေဘာင္ အတြင္း ေနထိုင္ၾကသည့္ ျပည္သူမ်ား၏ ဘ၀လံုျခံဳမႈရရွိရန္ ေဆာင္ရြက္ေနသည့္ ျပည္ေထာင္စု တရားလႊတ္ေတာ္ခ်ဳပ္၏ လုပ္ငန္းမ်ားကို ကူညီပံ့ပိုးေပးရန္ ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။

အမ်ိဳးသမီးသီးသန္ ့ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္လိုင္းေျပးဆြဲရန္ အစီအစဥ္မ်ားခ်မွတ္………….

ယေန ့ေခတ္၌ အမ်ားျပည္သူလူထုတို ့သည္ ရံုးလုပ္ငန္းခြင္သို ့သြားေရာက္ရာတြင္ ဘတ္စ္ကားမ်ား ၊ ၀န္ထမ္းၾကိဳ ပို ့ကားမ်ား ကို အသံုးျပဳလ်က္ရွိၾကသည္။
သို ့ေသာ္ ဘတ္စ္ကားမ်ား ကိုသာ ပိုမိုသံုးစြဲၾကသည္။သို ့ရာတြင္ ဘတ္စ္ကားျဖင့္ ရံုးတက္၊ ရံုးဆင္းသြားလာေနရေသာ အမ်ိဳးသမီး မ်ား အား
အခ်ိဳ ့ေသာ မသမာသူ အမ်ိဳးသားမ်ား က အေႏွာက္ အယွက္ ေပး၊ ထိခိုက္ ေစာ္ကား ကာ ထိကပါး ယိကပါး ျပဳေနေၾကာင္း မီဒီယာမ်ား ၊ ဂ်ာနယ္မ်ား တြင္ မၾကာခဏ ေတြ ့ရွိရပါသည္။
သို ့ပါ၍ အမ်ိဳးသမီးမ်ား ထိုအႏၱရာယ္မ်ား မွ ကင္းေ၀းကာ အဆင္ေျပေခ်ာေမြ ့စြာ သြားလာႏိုင္ရန္ ေဒၚေကခိုင္ေအာင္ခင္ မွ ရန္ကုန္တုိင္းေဒသၾကီး၊ ကုန္းလမ္း ပို ့ေဆာင္ေရး ၀န္ၾကီးအား
သီးသန္ ့ေမာ္ေတာ္ ယာဥ္လုိင္းေျပးဆြဲ ေပးရန္ ေတာင္းဆိုထားပါသည္။ ထို ့အျပင္ လိုအပ္ပါက အမ်ိဳးသမီး ယာဥ္ေမာင္း ႏွင့္ အမ်ိဳးသမီး ယာဥ္အကူ ထားရွိႏိုင္ရန္ စီစဥ္လ်က္ရွိပါသည္။
ထိုနည္းအတူ သြားလာေရး သက္သာေခ်ာင္ခ်ိေစရန္ အတြက္ လည္း ယာဥ္လိုင္း တစ္လုိင္းကို တစ္ပတ္ လွ်င္ ႏွစ္ၾကိမ္ခန္ ့ ယဥ္စီးခ အခမဲ့ ျဖစ္ေစရန္အတြက္ စီစဥ္ေဆာင္ရြက္ေပးသြားမည္ျဖစ္ျ
ပီး
ေဒၚေကခိုင္ေအာ္ခင္ မွ အလႈေငြမ်ား ထည့္၀င္ လႈဒါန္းသြားမည္ျဖစ္ပါသည္။
သို ့ပါ၍ ျမန္မာအမ်ိ္ဳးသမီး ေလးမ်ား ခရီးသြားလာေရး အဆင္ေျပ ေခ်ာေမြ ့သက္သာေခ်ာင္ခ်ိေစရန္ ပါ၀င္ ကူညီေပးပါရန္ အလႈရွင္မ်ား အား ေလးစားစြာ ဖိတ္ေခၚအပ္ပါသည္။
မထသ ၊ ပါရမီ ယာဥ္လုိင္းမ်ား ႏွင့္ ခ်ိတ္ဆက္ကာ စီစဥ္ေဆာင္ရြက္သြားမည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ပါ၀င္ကူညီ လႈဒါန္းလုိ ပါက ဆက္သြယ္ စံုစမ္းႏိုင္ပါသည္။

ေဒၚေကခိုင္ေအာင္ခင္
ဖုန္း – 01-510146 , 09-4927832

ေဝးလံေသာအရပ္မွ ေရစီးသံလို အသံသဲ့သဲ့ ၾကားေနရသည္။ ပတ္ဝန္းက်င္တခုလုံးက ညျဖစ္ေလသလား မသိ ေမွာင္ေမွာင္မဲမဲ။ အရင္းတုတ္ကာ အဖ်ားသြယ္သြားေသာ အမ်ိဳးအမည္မသိ ပင္အုပ္ႀကီးမ်ားႏွင့္ ေတာ၏အလယ္ေခါင္တြင္ က်ေနာ္ေရာက္ေနသည္ ထင္သည္။ မ်က္စိတဆုံး ပင္အုပ္ ေတာအုပ္။ ၾကည့္ေလရာ ျခာျခာလည္။ ထိုပင္အုပ္ ထိပ္ဖ်ားလြတ္ရာေနရာတြင္ ေကာင္းကင္ကို မိွန္ဖ်ဖ်ျဖစ္ေနရသည္။ ၾကယ္တပြင့္ လတစင္းမရိွ။ ဟိုး ေကာင္းကင္မွ ႏွင္းစက္လား၊ မိုးစက္လားမသိ ေရစက္မ်ားက ေျခာက္ေသြ႕ တင္းမာေနေသာ က်ေနာ့္ ႏႈတ္ခမ္းထက္သို႔ က်လာသည္။ ေရစက္မ်ား၏အေတြ႕က ေအးျမစူးရွစြာ က်ေနာ့္ မေနာအာရုံထဲ ထိုးေဖာက္ဝင္လာသည္။ ေရစီးသံသဲ့သဲ့က ေခၚသံအျဖစ္ တေျဖးေျဖး ပီျပင္က်ယ္ေလာင္လာသည္။ ညီေလ . . . ညီေလ . . .
 က်ေနာ့္ မ်က္လုံးအစုံပြင့္လာသည္။ က်ေနာ္က ဖ်ာတခ်ပ္ေပၚတြင္ လဲေလ်ာင္းအိပ္စက္ေနၿပီး က်ေနာ့္ေဘးတြင္ စိုးရိမ္ေသာ မ်က္ႏွာမ်ားျဖင့္ ဝိုင္းျပဳစုေနသူ (၄)ဦး။ ထိုသူမ်ားမွာ ကိုေမာင္စိန္၊ ကိုျမေအး၊ ဦးေအာင္ႏု ႏွင့္ ဦးေစာတို႔ျဖစ္ၾကသည္။ အသားျဖဴျဖဴ မ်က္ႏွာဝိုင္းဝိုင္း၊ ေတာက္ပျပဴးက်ယ္ေသာ မ်က္လုံးေကာင္းေကာင္း၊ မ်က္ခုံးေကာင္းေကာင္းႏွင့္ ကိုစိန္က က်ေနာ့္နဖူးႏွင့္ႏႈတ္ခမ္းမ်ားေပၚသို႔ ေရပတ္တင္ေပးေနသည္။ က်ေနာ္ သတိေကာင္းေကာင္းရလာၿပီး။ က်ေန္သည္ အင္းစိန္ေထာင္ အမွတ္(၂) ႀကိဳးတိုက္ထဲတြင္ မစင္တိုက္ (ေခၚ) ေလာက္တိုက္၊ တိုက္ပိတ္ျပစ္ဒဏ္ျဖင့္ေရာက္ရိွရင္း ျခစ္ျခစ္ေတာက္ အဖ်ားေသြးတက္ကာ သတိလစ္သြားတာ မဟုတ္ပါလား။ အခ်ိန္က ၁၉၇၉ခုႏွစ္ ေမလ၊ ရက္အတိအက်ေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ . . .
 ထိုအခ်ိန္က က်ေနာ္သည္ တကၠသုိလ္ေက်ာင္းသား လူငယ္တဦးအျဖစ္ ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္္မိႈင္း ရာျပည့္ ေက်ာင္းသားလႈပ္ရွားမႈမ်ားတြင္ ပါဝင္ရင္း အင္းစိန္ေထာင္တြင္ ေထာင္ဒဏ္(၇) ႏွစ္က်ခံေနရခ်ိန္ျဖစ္သည္။ ကိုစိန္(ခ) ကိုေမာင္စိန္မွာ စစ္ေတာင္းစကၠဴစက္အင္ဂ်င္နီယာ တဦးျဖစ္သည္။ ဗမာျပည္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီလိုလားသူ၊ ပါတီႏွင့္ အဆက္အသြယ္ရိွသူ အစုမ်ားက ထုတ္ေဝေသာ "မီးေမာင္း" စာေစာင္ျဖန္႔ခ်ီရာတြင္ ေခါင္းေဆာင္တဦးအျဖစ္ ပါဝင္ရင္း အလုပ္ႏွင့္ ေထာင္ဒဏ္(၉)ႏွစ္ ခ်မွတ္ျခင္းခံရသူျဖစ္သည္။ ကိုျမေအးမွာ ရ.က.သ ေက်ာင္းသားတဦးျဖစ္ၿပီး ကိုးကိုးကၽြန္းတြင္ ကိုယ္ထူကိုယ္ထစနစ္ ဖ်က္သိမ္းေရး၊ ကၽြန္းတိုက္ပြဲမ်ားတြင္ ျဖတ္သန္းခဲ့သူျဖစ္သည္။ သူသည္လည္း "မီးေမာင္း" ေခါင္းေဆာင္တဦးအျဖစ္ ေထာင္ဒဏ္(၉) ႏွစ္ ခ်မွတ္ခံရသူျဖစ္သည္။ ဦးေစာႏွင့္ ဦးေအာင္ႏုတို႔မွာ သမိုင္းခ်ည္စက္မွ အလုပ္သမားႀကီးမ်ားျဖစ္ၾကၿပီး ၁၉၇၄ အလုပ္သမားအေရးေတာ္ပုံႀကီးတြင္ ပါဝင္ခဲ့သျဖင့္ အလုပ္ၾကမ္းႏွင့္ ေထာင္ဒဏ္(၁၄) ႏွစ္ ခ်မွတ္ခံရသူမ်ား ျဖစ္ၾကပါသည္။ က်ေနာ္တို႔အားလုံး ျပစ္ဒဏ္ တိုက္ပိတ္မ်ားအျဖစ္ အမွတ္(၂) ႀကိဳးတိုက္၊ ရင္ကြဲတိုက္တြင္ ေထာင္အေခၚ ေလာက္တိုက္ (သို႔မဟုတ္) မစင္တိုက္ပိတ္ ျပစ္ဒဏ္ျဖင့္ ေရာက္ရိွေနၾကသူမ်ား ျဖစ္ပါသည္။ သြားေလသူ ကိုစိန္ႏွင့္ က်ေနာ္တို႔ အတူျဖတ္သန္းခဲ့ရသည့္ ထို ၾကမ္းတမ္း ခက္ထန္ေသာ ျပစ္ဒဏ္ တိုက္ပိတ္ အျဖစ္စုံကား ဤသို႔လ်င္ အစပ်ိဳးခဲ့ပါသည္။
၁၉၇၆ ၾသဂုတ္လတြင္ ရန္ကုန္တိုင္း စစ္ခုံရုံး အမွတ္(၂) မွ က်ေနာ့္အား ၁၉၅၀ျပည့္ႏွစ္ အေရားေပၚစီမံမႈ အက္ဥပေဒ ၅(ည) အရ အလုပ္ႏွင့္ေထာင္ဒဏ္(၇)ႏွစ္ ခ်မွတ္ၿပီး၊ တလ ႏွစ္လခန္႔အၾကာတြင္ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ရုပ္သိမ္းၿပီး စစ္ခုံရုံးမ်ားကိုလည္း ဖ်က္သိမ္းလိုက္သည္။ ၁၉၇၇ ခုႏွစ္တြင္ ဦးစိန္လြင္ ျပည္ထဲေရးဝန္ႀကီးျဖစ္လာေသာ အခ်ိန္တြင္ကား ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ျခယ္မႈမ်ား အရိွန္တိုးျမွင့္လာေတာ့သည္ စစ္အာဏာရွင္မ်ားသည္ 'ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား' ဆိုသည္ကို အလြန္ရြံမုန္းသည္။ အေၾကာင္းမူ ဤသူမ်ားက မ်က္ေမႊးေထာ္ေမာ္မၾကည့္ဝ့ံသူ ျပားျပားဝပ္ျပည္သူမ်ားကို လႈံ႕ေဆာ္၍ သူတို႔ကို ေတာ္လွန္ပုန္ကန္ရဲၾကသူမ်ား ျဖစ္ေန၍ပင္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဦးစိန္လြင္ ျပည္ထဲေရးဝန္ႀကီးျဖစ္သည္ႏွင့္  ၅ (ည) အက်ဥ္းသားမ်ားကို လူသတ္ဓါးျပမ်ား မုဒိန္းေကာင္မ်ား ဦးစီးေစ၍ ဝင္ေရာက္ရိုက္ႏွက္ၿပီး လူစုခြဲပစ္သည္။ ခုခံသူ အာခံသူမ်ားကို တိုက္ပိတ္သည္။ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားကို (၁၀)ေယာက္တစု ၅ေယာက္တစု၊ ရာဇဝတ္ေဆာင္ဟုေခၚေသာ သာမန္ျပစ္မႈအက်ဥ္းသား အေဆာင္မ်ားကို ေရႊ႕ပစ္ၿပီး ကိုလိုနီနယ္ခ်ဲ႕ သမား၏လက္သုံး "ပုံစံ" ျပသည္။ သြား ပုံစံ၊ စား ပုံစံ၊ ထိုင္ ပုံစံ၊ အိပ္ ပုံစံျဖင့္ လူ႔ဂုဏ္သိကၡာ ညိွဳးႏြမ္းပ်က္ျပားေစေသာ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ျခယ္မႈမ်ားကို ျပန္အသက္သြင္းသည္။ ေက်ာင္းသားမ်ားကို ပုံစံကိုင္ရာတြင္ စီးပြါးေရး တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား ကိုျမင့္ဦး (ေရနံေခ်ာင္း) မွာ အေပၚသြားႏွစ္ခ်ာင္း က်ိဳးသြားၿပီး၊ ေရွေနဦးေက်ာ္လင္းမွာ နံရုိးႏွစ္ေခ်ာင္း က်ိဳးခဲ့ရသည္။ ဤ ဒဏ္ခ်က္မ်ားေၾကာင့္ ဦးေက်ာ္လင္းမွာ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္တြင္ မ်က္လုံးတဖက္ ကြယ္လုနီးပါး ဘဝေရာက္ခဲ့ရသည္။ ပုံစံကိုင္သည့္ ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္မ်ားေၾကာင့္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ အဂၤလိပ္စာဌာနမွ ဆရာဦးသန္းေရႊ (ရခိုင္ျပည္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီႏွင့္ ဆက္သြယ္သူ) ေထာင္တြင္းတြင္ ကြယ္လြန္ခဲ့ရသည္။

ဤအေျခအေနဆိုးမ်ားကို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အႀကိမ္ႀကိမ္ ျဖတ္သန္းရင္း ေထာင္က်ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ားက မိမိတို႔ အခ်င္းခ်င္း 'စားအုိးတြဲ' ကာ လူျပန္စုၾကသည္။ ကိုစိန္ႏွင့္က်ေနာ္တို႔  ျပႆနာျဖစ္လုနီးတြင္ ေရာက္ရိွစုရုံးမိသည္မွာ အေဆာင္(၅) ေထာင္က်ေဆာင္ျဖစ္သည္။ အေဆာင္မႈးမွာ ေထာင္မွဴးႀကီး ဦးဘိုနီႏွင့္ ေထာက္လွမ္းေရး အကူတပ္ (ဗ.ဆ.လ) မွ တပ္ၾကပ္ႀကီး ေစာေမာင္စိန္ျဖစ္သည္။ က်ေနာ့္တို႔ အေဆာင္ရိွ ၁၉၇၄၊ ၁၉၇၅ အလုပ္သမားသပိတ္ႀကီးမွ အလုပ္သမားရဲေဘာ္မ်ားအားလုံး၊ ၅(ည) ေက်ာင္းသားမ်ားအားလုံး မီးေမာင္းစာေစာင္မွ ရဲေဘာ္အခ်ိဳ႕ႏွင့္ မတရား သင္းပုဒ္မ-၁၇(၁)/(၂) အားလုံး စုစုေပါင္းလူ (၄၀) ခန္႔ စားအိုးတြဲထားၾကသည္။ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားထဲမွ က်ေနာ္တို႔ႏွင့္ စားအိုးမတြဲသူမွာ 'အလံနီ' အုပ္စု (၃) ဦးသာျဖစ္သည္။ ၎တို႔မွာ ကိုျမင့္စိုး (ယခု စာေရးဆရာ ေမာင္ေသြးခၽြန္)၊ ေအာင္ျမင္ေသာင္း (အင္းစိန္ ဂ်ီတီအိုင္ သပိတ္ေမွာက္ေက်ာင္းသား ပခုကၠဴ) ႏွင့္ အလုပ္သမား ကိုေနဝင္း (ခ) သက္ျပင္းတို႔ျဖစ္ၾကပါသည္။ က်ေနာ္တို႔ စားအိုးတြဲရာတြင္ အလုပ္သမားရဲေဘာ္ႀကီးမ်ားက "အလုပ္ႀကီး" ဟုေခၚေသာ လက္သမား ဘုတ္၊ လႊစက္၊ ပန္းရံဘုတ္၊ ယက္ကန္းစသည့္ ေထာင္အလုပ္ဌါနမ်ားတြင္ အလုပ္လုပ္ၾကရသည္။
 က်ေနာ္တို႔ ၅ (ည) ေက်ာင္းသားမ်ား ႏွင့္ မီးေမာင္းရဲေဘာ္မ်ားကို ေထာင္အာဏါပိုင္မ်ားက တရားဝင္အလုပ္မခ်ဘဲ အခန္းသန္႔ွရွင္းေရးအျဖစ္ စာရင္းထည့္ထားေပးသည္။ အခ်ိန္မက်ေသး၍ ျပႆနာကို ေရွာင္ထားျခင္းသာျဖစ္သည္။ ၁၉၇၉ မတ္လ (၁၅) ရက္ေန႔တြင္ကား ေထာင္ပိုင္ႀကီး မကၠနား ကိုယ္တုိင္ေရာက္ရိွလာၿပီး က်ေနာ္တို႔ ေက်ာင္းသားမ်ားႏွင့္ မီးေမာင္းရဲေဘာ္မ်ားကို အလုပ္ဌါနမ်ားသို႔ အသီးသီး ခြဲေဝခ်တားသည္။ က်ေနာ္တို႔က က်န္းမာေရးအေၾကာင္းျပၿပီး ျငင္းဆန္ေသာ္လည္း အလုပ္ႀကီးသို႔လိုက္သာသြားပါ ေရြေဘာ္တခ်က္မထိုး အမိႈက္တပင္မလွဲေစရဟု တာဝန္ခံသျဖင့္ က်ေနာ္တို႔အမ်ားစုက ဘဝတူ အက်ဥ္းသားမ်ားကို စည္းရုံး၍။ အေၾကာင္းအခ်က္ ခိုင္လုံရမည္၊ အကန္႔အသတ္ရိွရမည္၊ အက်ိဳးအျမတ္ရိွရမည္ ဟူေသာ 'အ' သုံးလုံးေပၚလစီအရ တိုက္ပြဲဝင္ရန္ ဆုံးျဖတ္ လိုက္ပါသြားခဲ့ၾကပါသည္။
 အလုပ္ႀကီးတြင္ ေလ့လာေရးအစုမ်ားဖြဲ႔ကာ မတ္ဓါဒေလ့လာျခင္း၊ က်န္းမာေရး ေလ့က်င့္ခန္းမ်ား ျပဳလုပ္ျခင္း၊ မတရား ဖိႏိွပ္ခ်ဳပ္ျခယ္မႈမ်ားကို စံနစ္တက်တုံ႕ျပန္ျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္လာေသာအခါတြင္ကား ေထာင္အာဏါပိုင္မ်ာက က်ေနာ္တို႔ကို အေထြေထြ ေထာင္သပိတ္ႀကီးထရန္ လႈံ႔ေဆာ္သည္ဟူေသာ စြဲခ်က္ျဖင့္ ေထာင္တြင္းမွာပင္ ညအခ်ိန္အိပ္ေဆာင္မ်ားသို႔ မီးမွိတ္ဝင္ေရာက္ကာ ဖမ္းဆီးၾကပါေတာ့သည္။ အလုပ္ႀကီးတြင္ (၃၂) ေထာင္ အဓိကရုန္းၿဖိဳတပ္မွ လက္မရြံ႔မ်ား၊ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားျဖင့္ က်ေနာ္တို႔ကို ရိုက္ႏွက္ျခင္း၊ မ်က္ႏွာအဝတ္အုပ္ေရေလာင္းျခင္း၊ ဂုံနီအိတ္ထဲထည့္ကာ၊ စားပြဲေပၚမွကန္ခ်ျခင္း၊ ေျမႀကီးေပၚတြင္ ဒရြက္တိုက္ဆြဲျခင္း၊ စသျဖင့္ နည္းမ်ိဳးစုံ ညွင္းပန္းႏိွပ္စက္ကာ၊ စုန္းရွာပြဲ၊ မ်ားျပဳလုပ္ၾကပါသည္။ ထို႔ေနာက္ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ၏ ေထာင္တြင္း ပါတီကလာပ္စည္းမ်ား ျဖစ္သည္ဟု မသကၤာသူမ်ားကို ေရြးထုတ္ကာ ႀကိဳးတိုက္တြင္ တိုက္ပိတ္ပါေတာ့သည္။ က်ေနာ္တို႔၏ ျပင္ပဆက္သြယ္ေရး တာဝန္ခံဟု စြပ္စြဲခံရသူမွာ မၾကာခင္ကမွ လြတ္ေျမွာက္သြားသည့္ ဦးသန္႔ စ်ာပနေကာ္မတီဝင္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ စိတ္ပညာအဓိက ေက်ာင္းသား ေစာလွေငြ (ယခု KNU Spokesman ဗိုလ္မွဳးေစာလွေငြ) ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ျဖင့္ က်ေနာ္ႏွင့္ကိုစိန္သည္ အမွတ္ (၂) ႀကိဳးတိုက္ မစင္တိုက္ (ခ) ေလာက္တိုက္ ျပစ္ဒဏ္သို႔ အတူတကြ ေရာက္ရိွခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္ပါသည္။
မစင္တိုက္ဟု ေခၚရျခင္းမွာ က်ေနာ္တို႔ တိုက္ခန္းထဲတြင္ အခင္းႀကီး အခင္းေလးသြားရန္ ဂန္ဖလားထားမေပးဘဲ အခန္းေဒါင့္တြင္ 'သဲ' ပုံေပးထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ထိုသဲပုံေပၚတြင္ တိရစာၦန္မ်ား သဖြယ္အခင္းႀကီး အခင္းေလးသြားရသျဖင့္ . . ရက္ၾကာလာေသာအခါ 'ေလာက္' မ်ားေပါက္ဖြားလာၿပီး . . အခန္းအႏွံ႕ တရြရြတြားသြားကာ မင္းမူေနၾကသျဖင့္ 'ေလာက္တိုက္' ဟုေခၚျခင္းျဖစ္ပါသည္။ တိုက္ပိတ္ခ်ိန္တြင္ အဝတ္တထည္ကိုယ္တခုျဖင့္ 'စစ္ေၾကာေရး'မွ ေသြးသံတရဲရဲေခၚလာကာ စီးစရာ ဖိနပ္ပင္မေပးဘဲ ထိုးႀကိတ္ ရိုက္ႏွက္ကန္ေၾကာက္ကာ တိုက္ပိတ္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ အခန္းဝ သံတံခါးကို ဖ်ာကာထားသည္။ မ်က္ႏွာျခင္းဆိုင္အခန္းတြင္ မီးေမာင္ရဲေဘာ္မ်ားျဖစ္ေသာ ကိုေဗဒါ၊ ကိုေအးၾကည္ႏွင့္ စီးပြါးေရးတကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား ကိုေက်ာင္ေအာင္ရိွသည္။ က်ေနာ္တို႔၏အျခားဘက္တြင္ ႀကိဳးသမားမ်ားရိွသည္။
 "ကဲကဲ လုပ္ ညီေလး လဖက္ရည္က်စိမ့္ေလးနဲ႔ အလန္ကြာတာမိန္းတပုဒ္ေလာက္" ကိုစိန္က ဖ်ာကာ၊ ထားေသာ သံတံခါးကို ေက်ာမွီရင္း အျပင္မွ မီးေရာင္ေၾကာင့္ အနည္းငယ္ေရာင္ျပန္ကာ ခပ္မွိန္မိွန္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့လင္းေနေသာ အခန္းတြင္း 'ေလာက္' ႏိွမ္ႏွင္းေရးလုပ္ေနေသာ က်ေနာ့္ကို လွမ္းေျပာသည္။ ေလာက္တိုက္ပိတ္ၿပီး တလခန္႔ အၾကာတြင္ ညတာဝန္က် ဝါဒါေလးတဦး က်ေနာ့္ အမည္ကို စုံစမ္း၍ ေရာက္လာသည္။ ကေလးၿမိဳ႕သားျဖစ္ၿပီး မန္းတကၠသိုလ္မွျဖစ္ကာ ကိုသန္းဝင္းလား ကိုေအာင္ဝင္းလား နာမည္ကိုေတာ့ အတိအက်မမွတ္မိေတာ့။ သူက စားစရာတခ်ိဳ႕ႏွင့္ စာတိုေလးတေစာင္ ယူလာသည္။ အေဆာင္မွ က်ေနာ္၏ အကိုသဖြယ္ျဖစ္သည့္ မႏၱေလးသား စာေရးဆရာ ေမာင္ေဖငယ္ (ကိုတင္ေဖ)က လွ်ိဳ႕ဝွက္ ေပးပို႔လုိက္ျခင္းျဖစ္သည္။ စာအရ ဝါဒါေလးမွာ တကၠသိုလ္စာေပးစာယူ သင္တန္းတက္ေနသူ ျဖစ္၍ ၎အား အဂၤလိပ္စာသင္ေပးရန္ အဂၤလိပ္စာစာစဥ္မ်ား ေျဖေပးရန္ျဖစ္သည္။ ဤတြင္က်ေနာ္တို႔၏ ဆက္သြယ္ေရးလမ္းေၾကာင္း ပြင့္သြားၿပီး လွ်ိဳ႕ဝွက္လမ္းေၾကာင္းမွ စားစရာႏွင့္ အျခားလိုအပ္ေသာ ေဆးဝါးမ်ား ရလာသည္။ ဦးစြာ ဖိနပ္စုတ္တဖက္ ေတာင္းၿပီး ေလာက္မ်ားကို ေန႔စဥ္ သုတ္သင္ရသည္။ ညေရာက္လ်င္ တဦးဘဝ တဦးအေၾကာင္းေျပာၾက၊ တဦးရင္ကို တဦးျဖတ္သန္းၾက က်ေနာ္က မုဆိုးႀကီး အလန္ကြာတာမိန္း၏ စြန္းစားခန္းဝတၳဳမ်ားကို ေျပာျပျဖင့္ အခ်ိန္ၿဖဳံးၾကသည္။ ေန႔ခင္းပိုင္းတြင္ ကိုစိန္က က်ေနာ့္ကို တရုပ္အပ္စိုက္ (Arcupuncture) သင္ေပးသည္။

ကိုစိန္မွာစစ္ေတာင္း စကၠဴစက္တြင္ အလုပ္လုပ္ရင္း တရုတ္္ျပည္သို႔ ပညာေတာ္သင္သြားရာမွ အပ္စိုက္ပညာကို စိတ္ဝင္စားၿပီး ျမန္မာျပည္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ကိုေမာင္လိႈင္ဟူသည့္ ရဲေဘာ္တဦးထံမွ အပ္စိုက္ပညာ တတ္ကၽြမ္းခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ဤေနရာတြင္ ရီစရာေကာင္းသည္မွာ မီးေမာင္းစာေစာင္ကိစၥျဖင့္ ကိုစိန္အဖမ္းခံရေတာ့ သတင္းစာမ်ားတြင္ "ပီကင္းျပန္ေမာင္စိန္" ဟုဓါတ္ပုံႏွင့္တကြ ေဖာ္ျပခံရျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ ကိုစိန္ပီကင္းေရာက္သည္မွာ စကၠဴစက္ ပညာေတာ္သင္အျဖစ္ သြားျခင္းျဖစ္သည္။ ကိုစိန္မွာ စစ္ကြင္း ဇာတိျဖစ္သည္။ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္တြင္ မက္ထရစ္ေအာင္ၿပီး တကၠသိုလ္ေရာက္ေတာ့ ဇူလိုင္(၇) ရက္ အေရးေတာ္ပုံႀကီးႏွင့္ ပက္ပင္းတိုးပါေတာ့သည္။ သို႔ႏွင့္ပင္ လုလင္ငယ္ေသြး ေက်ာင္းသားေလး ေမာင္စိန္၏ ႏွလုံးအိမ္အတြင္းဝယ္ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ ဆန္႔က်င္ေရး မ်ိဳးေစ့မ်ား အညြန္႔အတက္ ထြက္လာပါေတာ့သည္။ လုပ္ငန္းခြင္ထဲ ေရာက္ေသာအခါ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ေျမေအာက္ကလာပ္စည္းမ်ားႏွင့္ ဆက္သြယ္မိကာ ကြန္ျမဴနစ္တေယာက္ ျဖစ္လာပါသည္။
 အခန္းထဲတြင္ က်ေနာ္၊ ကိုစိန္ႏွင့္ ကိုျမေအးတို႔မွာ မတ္လီနင္ဝါဒ ေမာ္အေတြးအေခၚ လက္ခံကာ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီကို ေထာက္ခံသူမ်ား ျဖစ္ၾကသျဖင့္ ပို၍ပို၍ နက္နက္႐ိႈင္း႐ိႈင္း သံေယာဇဥ္ တြယ္လာခဲ့ၾကပါသည္။ ဖ်ာစကို 'အပ္'  လုပ္လွည့္၍ ေလ့က်င့္ကာ အလုပ္သမားႀကီးဦးေစာက ခါးေတာင္းက်ိဳက္ အဝတ္ဗလာျဖင့္ အပ္စိုက္ကြက္မ်ားကို သရုပ္ျပေပးသည္။ တႏွစ္ေက်ာ္ တိုက္ပိတ္ ျပစ္ဒဏ္မွ တိုက္ျပန္ဖြင့္ေတာ့လည္း ကိုစိန္ႏွင့္ က်ေနာ္မွာ (၅) ေဆာင္ျပန္ေရာက္ၿပီး စားအိုးတြဲၾကျပန္သည္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ေထာင္အာဏါပိုင္မ်ားက က်ေနာ္တို႔ကို အလုပ္မခိုင္းေတာ့ဘဲ ေဘးမဲ့ေပးထားလိုက္သည္။ က်ေနာ္တို႔စားအိုးတြဲ (၄၀) ေက်ာ္ခန္႔ ေရေႏြးဘုတ္၊ ေစ်းေရာင္းဘုတ္၊ ပုတီးဘုတ္စသျဖင့္ အလုပ္တာဝန္ခြဲေစကာ စားဝတ္ေနေရးေျဖရွင္းၿပီး လွ်ိဳ႕ဝွက္ေလ့လာေရး မ်ားလုပ္ၾကသည္။
 က်ေနာ္က အလုပ္သမားရဲေဘာ္မ်ားကို အဂၤလိပ္စာသင္ေပးၿပီး ကိုစိန္ႏွင့္ ကိုဝင္းျမင့္ (ေတးေရး ဝင္းမင္းေထြး) တို႔က on practice (လက္ေတြ႔) ကို ျမန္မာဘာသာျပန္ေပးသည္။ ဖ.ဆ.ပ.လ အစိုးရလက္ထက္ ေထာင္စာၾကည့္တိုက္ေဟာင္းမွ မတ္-အိန္ဂ်ယ္ လက္ေရြးစင္က်မ္း (၂) တြဲ ရရိွထားသျဖင့္ ခိုးဝွက္ေလ့လာၾကသည္။ ေန႔ခင္းပိုင္းမ်ားတြင္ ကိုစိန္ႏွင့္က်ေနာ္တို႔ ဗ.က.ပ ေျမေအာက္အဖြဲ႔မ်ား တိုက္ခိုက္ခံရျခင္းႏွင့္ ပါတ္သက္ သခၤန္းစာမ်ားကို မၾကာခဏ ထုတ္ယူေဆြးေႏြးျဖစ္သည္။ ေနာင္း ယူဂ်ီလုပ္သည့္အခါ ဆက္သြယ္ရမည့္ ရဲေဘာ္မ်ားစာရင္းကို ျပဳစုၾကသည္။ ဤသို႔ျဖင့္ တိုက္ပြင့္ အေဆာင္ျပန္ေရာက္ၿပီး ၁လေက်ာ္ခန္႔ အၾကာတြင္ ၁၉၈၀-ေမ(၂၉) အေထြေထြ လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ႀကီးျဖင့္ က်ေနာ္တို႔အားလုံး လြတ္ေျမာက္ခဲ့ၾကပါေတာ့သည္။ ကိုစိန္ႏွင့္ ထိုေနာက္ပိုင္း ျပန္မဆုံျဖစ္ေသာ္လည္း သူႏွင့္က်ေနာ္သည္ ေျမေအာက္လႈပ္႐ွားမႈမ်ားတြင္ အလံတခုတည္းေအာက္မွ ဆက္လက္လႈပ္႐ွားေနၾကျခင္း ျဖစ္မည္ကိုကား လုံးဝသံသယမျဖစ္ခဲ့ေပ။
၁၉၈၉ ခုႏွစ္ ၃ လပိုင္းခန္႔တြင္ ေထာင္က လြတ္ၿပီးကတည္းက မဆုံျဖစ္ေတာ့ေသာ က်ေနာ္႐ိွရာ မႏၱေလးသို႔ ကိုစိန္ေရာက္လာသည္။ ထိုစဥ္က က်ေနာ္က မႏၱေလးအေျခစိုက္ အမ်ိဳးသားႏိုင္ငံေရး တပ္ေပါင္းစု ပါတီ(မ.န.တ)၏ တြဲဘက္အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴး (၂) အျဖစ္ ေဆာင္႐ြက္ေနခ်ိန္ျဖစ္သည္။ ေန႔ခင္း အစည္းအေဝးအၿပီး ကိုစိန္ေရာက္လာသျဖင့္ သူ႔ကိုအိမ္ေခၚကာ ညစာထမင္းေကၽြးၿပီး စကားေတြအမ်ားႀကီးေျပာျဖစ္သည္။
 'ကဲ ေဒါင္းျဖဴႀကီး ဘာျဖစ္လာျပန္ပလဲ။ ထုံးစံအတိုင္းဘဲလား ေျပာပါဦး'က်ေနာ္က ဆံပင္ျဖဴေသာ သူ႔ကို ေခါင္းျဖဴႀကီးဟု ခ်စ္စႏိုးေခၚသည္။ သူက 'ေကာင္ေလး' ဟုေခၚသည္။
'ဟုတ္တယ္၊ ေကာင္ေလးရ ထုံးစံတိုင္း ေပါက္ျပန္ၿပီကြ။ ဒီတခါေတာ့ အဖမ္းမခံႏိုင္ဘူး။ ငါ (L.A) လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမ သြားေတာ့မယ္'သူက .ေဆးတံဖြာရင္းျပန္ေျပာသည္။ သူ႔အေျပာအရ ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚ ယူဂ်ီေပါက္ရာတြင္ သူလည္း ေပၚသြားၿပီဟုဆိုသည္။ ဘယ္သြားမလဲ ေမးေတာ့ "ပါတီ (ဗ.က.ပ)ကို မသြားေတာ့ဘူးကြာ။ ငါ ေက်ာင္းသားေတာ္လွန္ေရးကို အလုပ္အေႀကြး ျပဳမယ္ ေျမာက္ပိုင္းေအဘီကို ဘဲသြားေတာ့မယ္"ဟု လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲေျဖခဲ့သည္။
ဤသည္မွာ ဘဝတြင္ ကိုစိန္ႏွင့္က်ေနာ္ ေနာက္ဆုံး ဆုံစည္းခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္ဟု ထိုစဥ္ကမေတြးမိေသး။ ထို႔ေနာက္ သူ အင္းေတာ္ဘက္သို႔ ထြက္သြားသည္။ သူ႔ခမ်ာ သူ အလုပ္အေႀကြး ျပဳခ်င္ရွာေသာ ေက်ာင္းသားေတာ္လွန္ေရးတြင္ ခိုးဝွက္ဝင္ကာ ေတာ္လွန္ေရး အေရၿခဳံထားသည့္ အာဏါ႐ူးတို႔က သူ႔အား သူ႔တဘဝလုံး ဆန္႔က်င္ တိုက္ပြဲဝင္ခဲ့သည့္ အာဏါ႐ွင္တို႔၏ ေဒါက္တိုင္ ေထာက္လွမ္းေရး ဗိုလ္မွဴးဟု လုပ္ႀကံစြပ္စြဲကာ မေသမခ်င္း ႐ိုက္ႏွက္သတ္ျဖတ္ခဲ့ရလိမ့္မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ထားရွာမည္ မဟုတ္ေပ။ သူအသတ္ခံရသည့္ သတင္းၾကားရစဥ္က က်ေနာ္သည္ မႏၱေလး နန္းတြင္းေထာင္တြင္ ႐ိွေနသျဖင့္ တိတိက်က် မသိရဘဲ အသတ္ခံရသူ ေျမာက္ဥကၠလာမွ ဦးစိန္ဆိုသည္မွာ က်ေနာ့္ရဲေဘာ္ ကိုစိန္ဟု က်ေနာ္ လုံးဝမထင္ခဲ့မိေပ။ မီးေမာင္းရဲေဘာ္ေဟာင္း ကိုေဗဒါႏွင့္ဆုံေတာ့မွ ကိုစိန္၏ ရင္နင့္ေၾကကြဲဖြယ္ ဇါတ္လမ္းကို သိ႐ိွရပါသည္။ ၁၉၉၉- ၂၀၀၀ တြင္  အိုးဘိုေထာင္၌ ေျမာက္ပိုင္း ေအဘီရဲေဘာ္မ်ား ျဖစ္ၾကေသာ ထိန္လင္း (ခ) နာရီ၊ မိုးေက်ာ္သူ (ခ) ဘိုဘို၊ ရာျပည့္ (ခ) ခင္ေမာင္တင့္၊ မိုးေဇာ္ထြန္း၊ ေက်ာ္ေဆြဝင္း (ခ) ဆံျပဳတ္တို႔ႏွင့္ ဆုံစည္းရေတာ့မွ ဤ ေသြးစြန္းမွတ္တမ္းမ်ားကို ထိတ္လန္႔ေျခာက္ျခားစြာ သိရိွရပါေတာ့သည္။ ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္ (ဂ်ီတီအိုင္)၊ ကိုျမတ္ကိုကို (စိုက္ပ်ိဳးေရး) ၊ ကိုခ်ိဳႀကီး (ခ) ဖရန္တီ၊ ကိုစိန္၊ ေက်ာ္ေဝေလးတို႔၏ ေနာက္ဆုံးေန႔မ်ား လူမဆန္ေသာ လူသတ္သမားတို႔၏ လွည့္ကြက္မ်ားကို နာက်ည္းစြာ သိရိွရပါေတာ့သည္။ ဤလူသတ္မႈမ်ားတြင္ တိုက္႐ိုက္တာဝန္႐ိွသူမ်ားႏွင့္ သြယ္ဝိုက္တာဝန္႐ိွသူအားလုံး ထိုက္သင့္ေသာ ျပစ္ဒဏ္က်ခံေစေရးအတြက္ က်ေနာ္တို႔ ဆက္လက္တိုက္ပြဲဝင္ ရပါဦးမည္။

    က်ေနာ့္မ်က္စိထဲတြင္ 'အေရာင္လြင့္ေနေသာ ဂ်င္းအက်ီၤအျပာလက္႐ွည္'၊ ပုဆိုးအျဖဴခံ အျပာကြက္ေတာက္၊ ဆံပင္တေခါင္းလုံးေဖြးကာ၊ ေဆးတံခဲထားသည့္ စူး႐ွေတာက္ပေသာ မ်က္လုံးအစုံပိုင္႐ွင္၊ ထူထဲနက္ေမွာင္ေသာ မ်က္ခုံးေမႊးမ်ားျဖင့္ အၿမဲတမ္းၿပံဳးေနသည့္ ကိုစိန္။ က်ေနာ္၏ အပ္စိုက္ပညာ လက္ဦးဆရာကိုစိန္။ က်ေနာ့္အား ဆိုဗီယက္ယူနီယံ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ (ေဘာ္လ္႐ိွဗင္) သမိုင္းအက်ဥ္းခ်ဳပ္ကို အႀကိမ္ႀကိမ္ ေျပာျပေဆြးေႏြးခဲ့သည္ ့ ကိုစိန႔္ကို ျမင္ေယာင္ေနမိပါသည္။
 'ေလာက္တိုက္' တြင္ သူေျပာျပခဲ့သည့္ သူ႔ဝတၳဳေလး 'နန္းေ႐ွ႕ခ်ိဳင့္စံ' ကို အမွတ္ရေနမိပါသည္။ ကိုစိန္ေကာင္းရာသုဂတိလားပါေစ . . . အာဇာနည္မ်ား ထာဝစဥ္ ဥဒါန္းတြင္ရစ္ပါေစ . . .။
 သိန္းသန္းဦး
၁၉၇၄၊ ၇၅၊ ၇၆၊ တိုက္ပြဲဝင္ရဲေဘာ္ေဟာင္း

ၾကံ့ဖြံ ့ဦးေအာင္ေသာင္း၏ သားျဖစ္သူ ဦးေနေအာင္ ပိုင္ဆိုင္သည့္ IGE ကုမၸဏီအား ဆက္သြယ္ေရးက႑တြင္ ရင္းႏွီးျမွပ္ႏွံမႈ မလုပ္ကိုင္ရန္ တား

ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ဦးေအာင္ေသာင္း၏ သားျဖစ္သူ ဦးေနေအာင္ပိုင္ဆိုင္သည့္ IGE ကုမၸဏီအား ဆက္သြယ္ေရးက႑တြင္ ဆက္လက္၍ ရင္းႏွီးျမွပ္ႏွံမႈ မလုပ္ကိုင္ရန္ သက္ဆိုင္ရာဝန္ႀကီးဌာနမွ တားျမစ္လိုက္ေၾကာင္း သိရသည္။
“ကၽြန္ေတာ္တို႔လဲ မသိဘူးဗ်။ စာထြက္လာမွ ကၽြန္ေတာ္တို႔လုပ္ေနတာကို ရပ္ပစ္လိုက္ရမယ္လို႔သိတာ” ဟု IGE ကုမၸဏီ၏ ဝန္ထမ္းတစ္ဦးမွ ဆို သည္။
မတ္လတြင္ က်ပ္ေငြသံုးသိန္းေအာက္တန္ဖိုးရွိ GSM network အမ်ိဳးအစား မိုဘိုင္းဖုန္းမ်ားအား အမ်ားျပည္သူထံ ေရာင္းခ်ေပးမည္ျဖစ္ကာ၊ ယင္း GSM network တည္ေဆာက္ျခင္းအား ခရိုနီကုမၸဏီမ်ားျဖစ္သည့္ Elite, Asia Mega Link, IGE, Cyber net အစရွိသည့္ ကုမၸဏီေျခာက္ခုမွ ကန္ ထ႐ိုက္ ရရွိထားသည္။
“သူ႕ေနရာကို ဘယ္သူအစားထိုးမယ္မသိဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတာ့ ထပ္ၿပီး မျမွပ္ႏွံႏိုင္ေတာ့ဘူး” ဟု Elite ကုမၸဏီမွ အဆင့္ျမင့္ အရာရွိတစ္ဦးက ဆိုသည္။
တပ္မေတာ္အစိုးရလက္ထက္က အဆင့္ျမင့္အရာရွိႀကီးမ်ား၏ ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံရွိသည္။ ခ႐ိုနီကုမၸဏီ အခ်ိဳ႕သည္ အစိုးရသစ္ လက္ထက္ တြင္ ဆက္လက္၍ ရင္းႏွီးျမႇပ္ႏွံမႈလုပ္ကိုင္ရန္ အခက္အခဲမ်ားျဖင့္ ေတြ႕ႀကံဳေနရသည္။
KS

ေ႐ႊည၀ါဆရာေတာ္အားတာ၀န္မွရပ္စဲကာတရားေဟာၾကားခြင့္ပိတ္ပင္လိုက္ျခင္း

ေ႐ႊည၀ါဆရာေတာ္ဦးပညာသီဟအားတရားပြဲတြင္ဗုဒၶတရားေတာ္ႏွင့္မသက္ဆိုင္သည္မ်ားကို
ထည့္သြင္းေဟာၾကားသည္ဟူေသာအခ်က္ျဖင့္ဆရာေတာ္အားၾကည္ျမင္တိုင္ၿမိဳ႕နယ္သံဃနာယကအက်ိဳးေတာ္ေဆာင္ဆရာေတာ္အျဖစ္မွလည္းေကာင္း၊ၿမိဳ႕နယ္သံဃာ၀န္ေဆာင္ဆရာေတာ္အျဖစ္မွလည္းေကာင္းတာ၀န္မွရပ္စဲကာတရားေဟာခြင့္ကိုပါပိတ္ပင္လိုက္ေၾကာင္းႏိုင္ငံေတာ္သံဃနာယကအဖြဲ႕မွဒီကေန့ထုတ္ျပန္ေၾကျငာလိုက္သည္။

The master plan for Myanmar By Bertil Lintner (Asia Times) ဘာသာျပန္ေဆာင္းပါး

ျမန္မာ ႏိုင္ငံရဲ့ လက္ရွိ အစိုးရနဲ႔ အရင္အစိုးရတို႔ရဲ့ အလြန္ဆိုးဝါးတဲ့ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္မႈ မွတ္တမ္းေတြ အေပၚမွာ ႏိုင္ငံတကာက ေဝဖန္ျပစ္တင္တာေတြ ရပ္တန္႔သြားျပီး ခုခ်ိန္မွာ ျမန္မာအစိုးရအတြက္ ႏိုင္ငံတကာ မိတ္ေဆြေတြ တိုးပြားေနပါတယ္။ အေမရိကန္ အစိုးရနဲ႔ ဥေရာပ သမဂၢ အတြင္းက ရန္သူေဟာင္းေတြကလည္း အခု အခါ စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔မႈေတြ ရုပ္သိမ္းသူက ရုပ္သိမ္းၾကသလို၊ တခ်ဳိ႔ကလည္း ရုပ္သိမ္းဖို႔ ျပင္ေနၾကျပီ။ ႏုိင္ငံေပါင္းစုံ ျဖန္႔က်က္လုပ္ကိုင္ေနၾကတဲ့ ကုမၸဏီၾကီးေတြကလည္း အာရွမွာ ေနာက္ဆုံး ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံရာ ျမန္မာစားက်က္ေျမၾကီးထဲကို ေျခစုံပစ္ဝင္လိုက္ဖို႔ရာ ေျခလွမ္းတျပင္ျပင္ ျဖစ္ေနျပီ။
 သမၼတ သိန္းစိန္ရဲ့ ဒီမိုကေရစီ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး ေျခလွမ္းေတြဆိုတာနဲ႔ အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး ဆုိတာကို အေနာက္ကမၻာ တခုလုံးက ကန္႔ကြက္သူ မရွိသေလာက္နီးနီး ခ်ီးမြမ္းၾသဘာေပးေနၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ တကယ္တန္းဘာေတြ ေျပာင္းပါသလဲ။ အဲဒီအေျပာင္းအလဲဆိုတဲ့ အေျပာေတြရဲ့ ေနာက္ကြယ္မွာ ဘာေတြ ရွိေနသလဲ။
 ဗုဒၶဘာသာ ဘုန္းေတာ္ၾကီးေတြ ဦးေဆာင္တဲ့ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ဆႏၵျပပြဲေတြ အေပၚမွာ ရက္ရက္စက္စက္ ႏွိမ္နင္းျဖဳိခြဲခဲ့တာ ေတြ၊ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ အေစာပိုင္းတုန္းက ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ နာဂစ္ ေဘးဆိုးကာလၾကီးရဲ့ အစပိုင္းမွာ အၾကင္နာကင္းမဲ့ ရက္စက္တဲ့ တုန္႔ျပန္ပုံေတြ၊ ဒီလူသတ္မုန္တိုင္းၾကီး ျဖစ္ျပီးကာစမွာပဲ အေျခခံဥပေဒသစ္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အတုအေယာင္္ ဆႏၵခံယူပြဲဲၾကီးက်င္းပခဲ့လို႔ အမ်ားကဝိုင္းဝန္း ရွဳတ္ခ် ျပစ္တင္ခံရတာေတြ၊ ၂၀၁၀ ႏိုဝင္ဘာမွာ လုပ္တဲ့ အေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲမွာ ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္း မဲခိုး မဲညစ္ျပီး စစ္တပ္ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံ ၾကံ့ဖြံ႔ေတြက မဲေတြ သိမ္းၾကံဳးလုယူသြားတာေတြကို မၾကာေသးခင္ကာလကေလးမွာပဲ ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအဝိုင္းက ဝိုင္းဝန္းရွဳတ္ခ်အျပစ္တင္ခဲ့ၾကပါေသးတယ္။
 အခုေခတ္စားေနတဲ့ သီအိုရီ တခုအရ အစိုးရအဖြဲ႔အတြင္းမွာ ေခါင္းမာသူေတြနဲ႔ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲလိုသူေတြ အာဏာလြန္ဆြဲေနၾကတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ခုေလာေလာဆယ္အထိေတာ့ ျပဳျပင္လိုသူေတြက အသာစီးရေနေသးတယ္လို႔လည္း ဆိုၾကေလရဲ့။ အေနာက္ႏိုင္ငံ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားက ဘာပဲလုပ္လုပ္ သူတို႔ လုပ္တဲ့ အလုပ္တိုင္းဟာ ျပဳျပင္လိုသူေတြကို ေထာက္ခံအားေပးရာေရာက္ဖို႔ နဲ႔ ေလာေလာဆယ္ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြ ေနာက္ျပန္ဆုတ္မသြားဖို႔ ဆိုတဲ့ အခ်က္ အေပၚမွာ ေပၚလစီခ် ေဆာင္ရြက္ေန ၾကတာကလည္း အထင္အရွားပါပဲ။
 ဥေရာပ သမဂၢနဲ႔ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုတို႔ဟာ ဒီသေဘာထားကို လူသိရွင္ၾကားထုတ္ေဖာ္ ေျပာဆိုခဲ့ပါတယ္။ အီးယူ ဥေရာပ သမဂၢ ဥကၠဌ ဟားမန္း ဗန္ ရြန္းပါ က ဘရပ္ဆဲလ္ ထိပ္သီး အစည္းအေဝးမွာ ေၾကညာ ေျပာဆိုခဲ့ရာမွာ “ ျမန္မာအစိုးရရဲ့ အေရးပါတဲ့ ျပဳျပင္ေျပာင္း လဲမႈေတြကို ၾကိဳဆိုပါတယ္။ အစိုးရအေနနဲ႔ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး လမ္းေၾကာင္းအတိုင္းဆက္သြားမယ္ဆိုတဲ့ သႏၷိဌာန္ထားရွိဖို႔ကိုလည္း တိုက္တြန္းအားေပးပါတယ္” လို႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္။ အဲသလို သူမေျပာခင္ တရက္အၾကိဳမွာ အေမရိကန္ ႏိုင္ငံျခားေရး ဝန္ၾကီးဌာနကလည္း လာမယ့္ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အတုိက္အခံေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ပါခြင့္ေပးတာ အပါအဝင္ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ့ ေလာေလာဆယ္လုပ္တဲ့ အေျပာင္းအလဲေတြကို “အားေပး” ပါတယ္လို႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္။
 တခ်ိဳ႔လူေတြကေတာ့ အစိုးရေခါင္းေဆာင္ေတြၾကားက အကြဲအျပဲဆိုတာေတြဟာ ျပည္တြင္း အတိုက္အခံေတြ ျငိမ္ေနေအာင္၊ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြဆီက အရင္ ေဝဖန္သူေဟာင္းေတြရဲ့ အသံေတြ တိတ္ျပီး ႏိုင္ငံျခားမိတ္ေဆြေတြတိုးလာေအာင္ သူတို႔ စစ္ဗုိလ္ အခ်င္းခ်င္း ၾကားမွာ လူဆိုးလူေကာင္းအုပ္စုခြဲျပီး ဇာတ္တိုက္ကျပေနၾကတာလို႔ သံသယဝင္ၾကပါတယ္။ တခ်ဳိ႔ကေတာ့လည္း သိန္းစိန္ အစိုးရဟာ သူတို႔ စစ္အာဏာရွင္ အသိုင္းအဝိုင္းအတြင္းမွာေတာင္ သူ႔ေျခလွမ္းကို ၾကိဳမခန္႔မွန္းႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ဝွက္ဖဲေတြကို ခုခ်ိန္အထိ ပါးပါးနပ္နပ္ ကိုင္တြယ္ျပီး ကစားေနတယ္လို႔ ျမင္ၾကပါတယ္။ ျမန္မာ့ ႏုိင္ငံေရး ျဖစ္ေပၚတိုးတက္မႈကို ဆယ္စုႏွစ္ေတြနဲ႔ ခ်ီျပီး ေလ့လာသူ ျမန္မာတေယာက္ကေတာ့ “တကယ္တန္း အာဏာရွိတာက စစ္တပ္ဗ်။ ဒီမိုကေရစီအစိုးရ ကိုယ္စားလွယ္ေတြမွာ ဘာအာဏာ မွ ရွိတာမဟုတ္ဘူး” လို႔ ေျပာပါတယ္။
 စနစ္တက် အကြက္ခ်ထားတဲ့ အစီအမံ
ျမန္မာအစိုးရရဲ့ ေပၚလစီ အေျပာင္းအလဲနဲ႔ ဘာ့ေၾကာင့္ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြက ဒီေလာက္ေထာက္ခံေနၾက သလဲ ဆိုတာကို နားလည္ ႏိုင္ဖို႔ဆိုရင္ ၂၀၀၀ ခုလြန္အေစာပိုင္းကာလေတြကို ျပန္ေျပာင္းၾကည့္ရွဳဖို႔ လိုပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီအခ်ိန္တုံးက ႏိုင္ငံတကာရဲ့ အျပစ္တင္မႈ၊ ဖိအားေပးမႈေတြရွိေနျပီး အုပ္စိုးသူ စစ္အစိုးရဟာ စည္းကမ္းျပည့္ဝေသာ ဒီမိုကေရစီသို႔ ခ်ီတက္ရာ လမ္းျပေျမပုံ ခုနစ္ခ်က္ဆိုတာကို ၂၀၀၃ ခု ၾသဂုတ္လမွာ ေၾကညာခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီ လမ္းျပေျမပုံအရ အေျခခံဥပေဒသစ္ေရးဆြဲ၊ ေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပ၊ ျပီးရင္ လႊတ္ေတာ္ ေခၚယူျပီး ေခတ္မီဖြံ႔ျဖဳိးေသာ ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံေတာ္ၾကီး တည္ေဆာက္မယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
 လမ္းျပေျမပုံကို ျပည္သူသိေအာင္ ေၾကညာခဲ့ပါတယ္။ တခ်ိန္တည္းမွာပဲ လွ်ိဳ႔ဝွက္ မဟာစီမံကိန္းတရပ္ကို တျပိဳင္တည္း ေရးဆြဲခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီစီမံကိန္းမွာ အေမရိကန္ အပါအဝင္ ႏိုင္ငံတကာအသိုင္းအဝိုင္းကို ဘယ္လိုဆက္ဆံမယ္ဆိုတဲ့ နည္းလမ္းေတြနဲ႔ အတိုက္အခံကို ဘယ္လိုဟန္႔တားမယ္ဆိုတာေတြ ထည့္သြင္းေရးဆြဲထားပါတယ္။ ဒီအက္စ္ေအရဲ့ သုေတသန အရာရွိတေယာက္ျဖစ္တဲ့ ဗိုလ္မွဴးေအာင္ေက်ာ္လွ ေရးသားတယ္ဆိုတဲ့ အဲဒီလွ်ိဳ႔ဝ်က္ စီမံကိန္းကို ၂၀၀၄ ခုႏွစ္မွာ ေရးသားျပီးစီးခဲ့ပါတယ္။ ဗိုလ္မွဴးေအာင္ေက်ာ္လွဆိုတာ ဘယ္သူလဲဆိုတာေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာ မသိရပါဘူး။
 ျမန္မာဘာသာနဲ႔ ေရးတဲ့ အဲဒီစာတမ္းမွာ မဟာစီမံကိန္းရဲ့ ေနာက္ကြယ္က ေသနဂၤဗ်ဴဟာကို သုံးသပ္ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ ေအာင္ေက်ာ္လွဆိုတာဟာ တကယ္ရွိတဲ့လူတေယာက္လား၊ နာမည္ဝွက္လားဆိုတာ ေသေသခ်ာခ်ာ မသိရေပမဲ့ နာမည္ဝွက္လို႔ ယူဆစရာရွိပါတယ္။
 စာမ်က္ႏွာ ၃၄၆ မ်က္ႏွာရွိျပီး ျမန္မာ အေမရိကန္ ဆက္ဆံေရး ေလ့လာခ်က္ လို႔ နာမည္ေပးထားတဲ့ အဲဒီစာတမ္းမွာ အဓိကေဆြးေႏြးထားတာကေတာ့ ျမန္မာရဲ့ တရုတ္နဲ႔ သံတမန္ေရးရာ မဟာမိတ္ဖြဲ႔ထားတဲ့ အေနအထားနဲ႔ စီးပြားေရး မီခိုအားထားေနရတဲ့ အေျခအေနဟာ တိုင္းျပည္ရဲ့ လြတ္လပ္ေရးကို ျခိမ္းေျခာက္ခံေနရတဲ့ အေရးေပၚ အေျခအေနကို ျဖစ္ေပၚေစတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
 ဒီစာတမ္းရဲ့ အၾကံျပဳခ်က္အရ၊ လမ္းျပေျမပုံခုနစ္ခ်က္ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္၊ အစိုးရတရပ္ကို ေရြးေကာက္တင္ေျမွာက္ျခင္းအားျဖင့္ ျပင္ပကမၻာက လက္ခံႏို္င္ေလာက္တဲ့ ပုံစံျဖစ္လာေအာင္လုပ္တဲ့နည္းလမ္းက်င့္သုံးျပီး အေနာက္အုပ္စုနဲ႔ ျမန္မာရဲ့ ဆက္ဆံေရးကို ပုံမွန္ျပန္ျဖစ္ေအာင္လုပ္ရမယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံကို စစ္အစိုးရပုံစံနဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္ေနေသးသမွ်မွာ အေနာက္ကမၻာနဲ႔ ဆက္ဆံေရး ပုံမွန္ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလို႔ သူတို႔အတြင္းစည္းမွာေတြးေခၚယူဆတာကေတာ့ ထင္ရွားလွပါတယ္။
 ဒါ့အျပင္ မဟာစီမံကိန္းစာတမ္းမွာ ေအာင္ေက်ာ္လွ အၾကံေပးထားတာက လူ႔အခြင့္အေရး ျပႆနာကို အေနာက္ႏိုင္ငံေတြက စိုးရိမ္ပူပန္ တာမွန္ေပမဲ့ အေမရိကန္ဟာ သူတို႔ရဲ့ ေသနဂၤဗ်ဴဟာ အတြက္ အေရးပါတဲ့ အက်ဳိးစီးပြားေတြေၾကာင့္ သူတို႔မူကို ျပင္ဖို႔ ဆႏၵရွိလိမ့္မယ္လို႔ ဆိုထားပါတယ္။ ေသနဂၤဗ်ဴဟာက်တဲ့ အက်ိဳးစီးပြားဆိုတာ ဘာေတြလဲဆိုတဲ့ အခ်က္ကိုေတာ့ အတိအက် ေျပာျပ မထားပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ သူေတြးေခၚပုံဟာ အေမရိကန္ တရုတ္အားျပိဳင္မႈကို အေျခခံျပီး အေမရိကန္နဲ႔ ဘုံအက်ိဳးတူ အေျခခံကိုရွာေဖြေတြ႔ရွိႏိုင္မယ္လို႔ ေတြးတာ ထင္ရွားပါတယ္။ အေမရိကန္ဟာ ေသနဂၤဗ်ဴဟာအရ အေရးပါတဲ့ အက်ိဳးစီးပြားေတြနဲ႔ သက္ဆိုင္လာရင္ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ ဆန္႔က်င္ေနေသာ္ ျငားလည္း သူ႔မူဝါဒကို ျပဳျပင္ အေလ်ာ့ေပးတတ္ေၾကာင္းကို ေအာင္ေက်ာ္လွက ဗီယက္နမ္နဲ႔ အာဏာရွင္ဆူဟာတို လက္ထက္ အင္ဒိုနီးရွား ဥပမာေတြနဲ႔ ေထာက္ျပေျပာဆိုပါတယ္။
 တကယ္လို႔ အေမရိကန္နဲ႔ ဆက္ဆံေရး ေကာင္းမြန္ေအာင္လုပ္ႏိုင္ရင္ ျမန္မာအေနနဲ႔ ေသလုေမ်ာပါး လိုအပ္ေနတဲ့ ကမၻာ့ဘဏ္၊ ႏိုင္ငံတကာ ေငြေၾကးရန္ပုံေငြ အဖြဲ႔ IMF ၊ နဲ႔ ႏိုင္ငံတကာ ဘ႑ာေရး အဖြဲ႔အစည္းေတြဆီက ေငြေၾကးအကူအညီကို ရႏိုင္မယ္လို႔ အဲဒီ မဟာစီမံကိန္းကေဖာ္ျပပါတယ္။ ဒါဆိုရင္ ျမန္မာဟာ တရုတ္အပါအဝင္ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံေတြရဲ့ ေစတနာနဲ႔ ကုန္သြယ္ေရး အေပၚမွာ မီခိုေန ရတဲ့ ေဒသတြင္းႏိုင္ငံတႏိုင္ငံအဆင့္ကေန ေက်ာ္လြန္ျပီး ဂလိုဘယ္လိုက္ေဇးရွင္းေခတ္ထဲကို ဝင္ေရာက္ႏိုင္လိမ့္မယ္လို႔ အၾကံျပဳထားပါတယ္။
 ျမန္မာဟာ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြရဲ့ ယုံၾကည္မႈရေအာင္ တရုတ္နဲ႔ မဟာမိတ္ဖြဲ႔ထားတဲ့ ဆက္ဆံေရးကို မေလ်ာ့ခ်ခင္မွာ ေပၚေပါက္လာႏိုင္တဲ့ ျပႆနာေတြကိုလည္း မဟာစီမံကိန္းမွာ ျပည့္ျပည့္စုံစုံေဖာ္ျပထားပါတယ္။ အဲဒီစီမံကိန္းကို ေရးဆြဲေနစဥ္ကာလဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ဖမ္းဆီးထားတဲ့ကာလျဖစ္ျပီး အဲဒီစာတမ္းထဲမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ ေသာ့ခ်က္ျဖစ္တယ္လို႔ ေရးထား ပါတယ္။ သူ႔ကို ဖမ္းထားတဲ့ အခ်ိန္ေတြမွာ ႏိုင္ငံေရးဖိအားေတြ ပိုမိုလာျပီး သူ႔ကို လႊတ္ေပးထားရင္ ဖိအားေတြေလ်ာ့သြားတယ္လို႔လည္း သုံးသပ္ထားပါတယ္။ စုၾကည္ကို လႊတ္ေပးျခင္းဟာ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြနဲ႔ ဆက္ဆံေရးကို တိုးတက္ေစလိမ့္မယ္လို႔ အစီရင္ခံစာမွာ ေရးထား သလို သူ႔ရဲ့ အဆုံးစြန္ရည္မွန္းခ်က္အျဖစ္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းေရးသားထားတာကေတာ့ အတိုက္အခံအင္အားစုကို ျဖဳိခြဲေရးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
 တခ်ိန္တည္းမွာပဲ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြရဲ့ ပိတ္ဆို႔ေရး ကို ဆန္႔က်င္တဲ့ အေနာက္တိုင္း ပညာရွင္ေတြကိုလည္း နာမည္နဲ႔ တကြေဖာ္ျပပါတယ္။ စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းတဲ့ အၾကံျပဳခ်က္ကေတာ့ ၾသဇာရွိတဲ့ အေမရိကန္ ကြန္ဂရက္စ္ အမတ္ေတြရဲ့ ေနာက္ခံ အခ်က္အလက္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ခင္မင္ရင္းႏွီးေေသာ အိႏၵိယ သံတမန္မ်ားကအကူအညီ ေပးပါလိမ့္မယ္လို႔ ဆိုထားတဲ့ အခ်က္ ျဖစ္ပါတယ္။
 စာတမ္းမွာ အဆုံးသတ္ေကာက္ခ်က္ခ်ထားတာကေတာ့ အစိုးရဟာ မီဒီယာေတြနဲ႔ ျပည္ပေရာက္ အတိုက္အခံေတြ ဖြဲ႔ထားတဲ့ အစိုးရမဟုတ္တဲ့ အဖြဲ႔အစည္းေတြကို ယွဥ္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ေပမဲ့ အေမရိကန္ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြနဲ႔ လႊတ္ေတာ္အမတ္ေတြကို ျမန္မာႏုိင္ငံလာဖို႔ ဖိတ္ၾကားလိုက္ရင္ ႏိုင္ငံတကာရဲ့ အျမင္ကို အစိုးရဘက္ပါလာေအာင္ တျဖည္းျဖည္း ေျပာင္းလဲႏိုင္ပါလိမ့္မယ္လို႔ ဆိုထားပါတယ္။ ျပီးခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေတြ အတြင္းမွာ အေမရိကန္ အမ်ားအျပားဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံထဲကို ေရာက္လာၾကျပီး ျပန္သြားတဲ့ အခါ အရင္က ထက္ေဝဖန္တဲ့ အသံေတြ တျဖည္းျဖည္းေပ်ာ့လာခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ ျမန္မာအစိုးရဟာ အေမရိကန္နဲ႔ ထိေတြ႔ဆက္ ဆံေရးမွာ အေပးအယူအျပန္အလွန္ဆိုတဲ့ အေျခအေနမဟုတ္ဘဲ အသာစီးရတဲ့ အေျခအေနျဖစ္ေအာင္ ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ လုပ္ေဆာင္ ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။
 တရုတ္ေၾကာက္ေရာဂါ
ေအာင္ေက်ာ္လွရဲ့ ဒီစာတမ္းဟာ တရုတ္နဲ႔ နီးနီးစပ္စပ္ ဆက္ဆံေနရတဲ့ အေပၚ စစ္အစိုးရရဲ့ မႏွစ္သက္မႈကို ပထမဆုံး ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ေဖာ္ျပတဲ့ လကၡဏာရပ္ျဖစ္ပါတယ္။ တရုတ္နဲ႔ နီးစပ္လာတာဟာ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ဒီမိုကေရစီ ေတာင္းဆိုတဲ့ လူထု လႈပ္ရွားမႈၾကီး ကို သတ္ျဖတ္ႏွိမ္နင္းမႈနဲ႔ တျခား လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္မႈေတြ ေၾကာင့္ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြက ျမန္မာနဲ႔ ဆက္ဆံေရးကို ေလ်ာ့ခ်လိုက္တာ ကလည္း အေၾကာင္းတေၾကာင္းအေနနဲ႔ တစိတ္တေဒသအားျဖင့္ ပါဝင္ပါတယ္။ တရုတ္နဲ႔ ဆက္ဆံေရး ပိုျပီး ဆိုးလာတာကိုေတာ့ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္အတြင္း စစ္တပ္အတြင္းမွာပဲ ျဖန္႔ေဝ ဖတ္ရွဳတဲ့ အစီရင္ခံစာေတြကို ဖတ္ၾကည့္ရင္ ပိုေပၚလြင္လာပါတယ္။
 အဲဒီကာလအထိ တရုတ္ကို အားကိုးထိုက္တဲ့ မိတ္ေဆြလို႔ ခ်ီးမြမ္းေျပာဆိုမႈေတြ ဆက္ရွိေနေသးေပမဲ့ သစ္ေတာ သယံဇာတေတြကို မေတာ္မတရား ရယူမႈ၊ မူးယစ္ေမွာင္ခိုကုန္သြယ္ေရးကို ဆိုးဝါးေစမႈ အပါအဝင္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ျဖစ္ေနတဲ့ ဆိုးဆိုးဝါးဝါး ကိစၥအမ်ားစုမွာ တရုတ္ဟာ ဇစ္ျမစ္ အေၾကာင္းတရားျဖစ္သလားဆိုတာကို တျဖည္းျဖည္း သုံးသပ္စျပဳလာတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အဓိက မူးယစ္ေဆးဝါး ကုန္သြယ္ေရး လုပ္တဲ့ လက္နက္ကိုင္ တပ္ဖြဲ႔ျဖစ္တဲ့ ဝျပည္ေသြးစည္းညီညြတ္ေရးတပ္မေတာ္ (UWSA) နဲ႔ တရုပ္ၾကား ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ဆက္သြယ္ပတ္သက္ေနတာကိုလည္း ေနျပည္ေတာ္အစိုးရ အာဏာပိုင္ေတြ အေနနဲ႔ သတိမျပဳမိစရာ အေၾကာင္းမရွိဘူး။ အဲဒီ့ေနာက္ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလမွာေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံေျမာက္ပိုင္းမွာ ေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ ေဒၚလာ သန္း ၃၆၀၀ တန္ တရုတ္ဖက္စပ္ ျမစ္ဆုံ စီမံကိန္းကို သိန္းစိန္အစိုးရက ဆိုင္းငံ့လိုက္ေၾကာင္း ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ထြက္ေပၚလာပါေတာ့တယ္။
 အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုဘက္က ၾကည့္ေတာ့လည္း ေနျပည္ေတာ္အစိုးရက အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုနဲ႔ ထိေတြ႔ ပူးေပါင္းလိုေၾကာင္း ျပသတဲ့ အခ်ိန္မွာ ျမန္မာကို တရုတ္နဲ႔ ခြဲခြာေအာင္ အားေပးအားေျမွာက္ျပဳလုပ္ေပးေရးဟာ အဓိကဦးစားေပး ျဖစ္လာတယ္။ ဒါ့အျပင္ သူတို႔ အတြက္ စိတ္အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္ေစတဲ့ ေျမာက္ကိုရီးယားနဲ႔ ျမန္မာအၾကား စစ္ေရး ဆက္စပ္မႈကို ပ်က္ျပယ္ေအာင္လုပ္ဖို႔လည္း အေမရိကန္အစိုးရ အေနနဲ႔ စိတ္အားထက္သန္တယ္။ ျပီးခဲ့တဲ့ ဒီဇင္ဘာလမွာ ႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ၾကီး ဟီလာရီကလင္တန္ ျမန္မာႏို္င္ငံကို လာေတာ့ အေမရိကန္ရဲ့ အဓိက လုပ္ငန္းစဥ္ေတြထဲမွာ ေျမာက္ကိုရီးယားအေရးဟာ ထိပ္ပိုင္းကပါလာတာဟာ ဘာမွ အံ့ၾသစရာမရွိဘူး။

ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး လိုလားပါတယ္ဆိုတဲ့ သိန္းစိန္ သမၼတျဖစ္လာျပီးေနာက္၊ အစိုးရ အရာရွိေတြက သူတို႔နဲ႔ ေျမာက္ကိုရီးယားအၾကား စစ္ဘက္ဆိုင္ရာ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈ မရွိပါဘူးလို႔ ေၾကညာျပီးေနာက္၊ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ေမလ၊ ဇြန္လေတြမွာေတာင္ ေျမာက္ကိုရီးယားက ေန ျမန္မာႏိုင္ငံကို သေဘၤာနဲ႔ လက္နက္တင္ပို႔ဖို႔ အၾကိမ္ၾကိမ္ၾကိဳးစားခဲ့တဲ့ မွတ္တမ္းေတြရွိခဲ့ပါတယ္။
 ေမလ ၂၆ ရက္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ ေျမာက္ကိုရီးယားက မစ္ဇိုင္းလက္နက္ အစိတ္အပိုင္းေတြနဲ႔ စစ္လက္နက္ေတြ သယ္ေဆာင္လာ တယ္လို႔ သံသယရွိဖြယ္ျဖစ္တဲ့ M/V Light ေျမာက္ကိုရီးယား ကုန္တင္သေဘၤာကို အေမရိကန္ ေရတပ္ပိုင္ USS McCampbell ေလယာဥ္တင္ သေဘၤာက ေတြ႔ခဲ့တယ္။ အေမရိကန္ သေဘၤာက ေျမာက္ကိုရီးယာ သေဘၤာဆီခ်ဥ္းကပ္ျပီး သေဘၤာေပၚတက္ေရာက္ စစ္ေဆးခြင့္ေတာင္းေပမဲ့ ေျမာက္ကိုရီးယားဘက္က ျငင္းခဲ့တယ္။ ေနာက္ထပ္ ရက္ အနည္းအငယ္အၾကာ စကၤာပူႏို္င္ငံအနီး ရွန္ဟိုင္းေတာင္ဘက္ ပင္လယ္ျပင္ ထဲမွာေတာ့ ႏွစ္ဘက္ ရင္ဆိုင္ အခ်င္းမ်ားခဲ့ၾကတယ္။ ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ အေမရိကန္ ကင္းေထာက္ေလယာဥ္ေတြနဲ႔ ဆက္သြယ္ေရး ျဂိဳဟ္တုက လမ္းတေလ်ာက္ ေတာက္ေလ်ာက္ ေစာင့္ၾကပ္လိုက္ပါလာတဲ့ အတြက္ ေျမာက္ကိုရီးယား သေဘၤာ ေျမာက္ကိုရီးယားကို ျပန္လွည့္သြားခဲ့တယ္။
 အဲဒီအျဖစ္အပ်က္ေနာက္ပိုင္း ေနျပည္ေတာ္ ျမန္မာအစိုးရအေနနဲ႔ ႏိုင္ငံတကာဘ႑ာေရး အဖြဲ႔အစည္းေတြဆီကေန ေငြေၾကးအကူအညီ ရယူႏိုင္ေအာင္ အေမရိကန္ဘက္က ပိတ္ဆို႔ အေရးယူမႈတခ်ိဳ႔ကို ေလ်ာ့ေပါ့ေပးဖို႔ မက္လုံးေပးခဲ့ျပီး ေျမာက္ကိုရီးယား လက္နက္သေဘၤာ ျမန္မာႏိုင္ငံကိုလာေရာက္ဖို႔ ေနာက္ထပ္ၾကိဳးစားတာမ်ဳိးလည္း မၾကားရေတာ့ပါဘူး။ ျမန္မာအစိုးရအေနနဲ႔ တရုတ္ကေနခြဲခြာခ်င္တဲ့ ဆႏၵကို အေမရိကန္က ေကာင္းေကာင္း အျမတ္ထုတ္ အသုံးခ်ခဲ့တယ္ဆိုတာ သံသယ ဝင္စရာမရွိပါဘူး။ “အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုဘက္က ၾကိဳးစား ေဆာင္ရြက္ေနတာကေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံကို လစ္ဘရယ္အသြင္ေျပာင္းခ်င္တဲ့ အင္အားစုေတြကို ေထာက္ခံအားေပးေၾကာင္း ျပသဖို႔ပါပဲ” လို႔ ထိုင္းႏိုင္ငံ ခ်ဴလာေလာင္ကြန္း တကၠသိုလ္မွာ အခုအခါ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ အေမရိကန္ သံတမန္ေဟာင္း ေရာဘတ္ ဖစ္ ကေျပာပါတယ္။
 မၾကာခင္မွာ ျမန္မာနဲ႔ သံတမန္ဆက္သြယ္ေရး ျမွင့္တင္တဲ့ အေနနဲ႔ အေမရိကန္ အစိုးရဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံကို သံအမတ္ခန္႔အပ္ ပါေတာ့မယ္။ ျပီးခဲ့တဲ့ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၇ ရက္ထုတ္ အေမရိကန္ နယူးေယာက္တိုင္း သတင္းစာမွာ အေမရိကန္ ဗဟိုေထာက္လွမ္းေရးအဖြဲ႔ စီအိုင္ေအရဲ့ ညႊန္ၾကားေရးမွဴး ေဒးဗစ္ ပက္ထရီးရပ္စ္ ဒီႏွစ္ထဲမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံကို သြားမယ္လို႔ အေမရိကန္ အစိုးရ အရာရွိေတြကို ကိုးကားျပီး ေရးသားခဲ့ ပါတယ္။ စီအိုင္ေအဟာ ဖြံ႔ျဖိဳးဆဲႏိုင္ငံေတြရဲ့ လစ္ဘရယ္တန္ဖိုးေတြကို ျမွင့္တင္ေပးသူ ေထာက္ခံအားေပးသူ အေနနဲ႔ လူသိမ်ားတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းမ်ဳိး လုံးဝ မဟုတ္ပါဘူး။ စီအိုင္ေအရဲ့ ဦးစားေပးလုပ္ငန္းဟာ အေမရိကန္အတြက္ ျမန္မာရဲ့ ေသနဂၤဗ်ဴဟာ အရ အေရးပါတဲ့ ကိစၥလိုဟာမ်ဳိးကို ေဆာင္ရြက္ဖို႔ပါ။
 ဒီေနရာမွာ အႏၱရာယ္ရွိလာႏိုင္တဲ့ အခ်က္ကို လြန္ခဲ့တဲ့ (၇) ႏွစ္ကတည္းက ေအာင္ေက်ာ္လွက ေရးခဲ့ပါတယ္။ ျမန္မာဟာ အေမရိကန္နဲ႔ အျပန္အလွန္ဆက္ဆံေရး တိုးျမွင့္လာရင္ တရုတ္ဟာ ျမန္မာရဲ့ ေသြးစည္းခိုင္မာမႈနဲ႔ လြတ္လပ္ေရးကို တနည္းနည္းနဲ႔ ျခိမ္းေျခာက္လာ ႏိုင္တယ္ဆိုတာပါပဲ။ ဒါ့ေၾကာင့္ အားမွ်ေအာင္ခ်င့္ခ်ိန္ေဆာင္ရြက္ဖို႔လိုအပ္တယ္လို႔ ေအာင္ေက်ာ္လွက ေျပာပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘယ္လို အားမွ်ေအာင္လုပ္မလဲဆိုတာကိုေတာ့ သူ႔ရဲ့ မဟာစီမံကိန္းမွာ ထည့္သြင္းေရးသားမထားပါဘူး။
 ေကာင္းေကာင္းျပင္ဆင္ထားတဲ့ လမ္းေၾကာင္း
ျမန္မာရဲ့ ေပၚလစီသစ္ေတြဟာ ေရရွည္ အလုပ္ျဖစ္ပါ့မလားဆိုတာေတာ့ သံသယဝင္စရာ အေၾကာင္းေတြရွိပါတယ္။ ျမန္မာႏို္င္ငံက စစ္အစိုးရဝင္စားတဲ့ အရပ္သားအစိုးရထဲမွာ လူေကာင္း၊ လူဆိုး အုပ္စုကြဲျပားေနတယ္ဆိုတဲ့ ဝတ္စုံျပည့္ ကျပေနတဲ့ဇာတ္လမ္းကို ႏိုင္ငံ တကာက ယုံၾကည္ပုံရေပမဲ့ ျပည္တြင္းျပည္ပက အဓိက အတိုက္အခံအင္အားစုေတြကေတာ့ ဒီေလာက္ အညွာလြယ္လြယ္နဲ႔ ယုံၾကည္ ၾကပုံမရပါဘူး။
 ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ေလာေလာဆယ္ အရပ္သား အသြင္ေျပာင္းထားတဲ့ လူေကာင္းေတြထဲက တေယာက္ပါဆိုတဲ့ မီးရထားဝန္ၾကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဟာင္း ေအာင္မင္းဟာ ျမန္မာႏို္င္ငံနဲ႔ ထိုင္းႏိုင္ငံၾကား ေခါက္တုံ႔ ေခါက္ျပန္သြားျပီး ထင္ရွားတဲ့ အေဝးေရာက္ အတိုက္အခံေတြနဲ႔ ေတြ႔ဆုံေနပါတယ္။ သူနဲ႔ လတ္တေလာ ေတြ႔ဆုံၾကရသူေတြကေတာ့ သူ႔ရဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ စစ္အစိုးရ တင္းမာအုပ္စုလူဆိုးေတြဆီက ေျပာၾကတယ္လို႔ သူဆိုတဲ့ ညွိႏႈိင္းလိုစိတ္မရွိတဲ့ လကၡဏာေတြဆိုတာ နဲ႔ ပတ္သက္ျပီး သံသယ ၾကီးၾကီးဝင္ေနၾကပါတယ္။
 ေအာင္မင္းဟာ ၁၉၈၃ ခုႏွစ္တုန္းက ရာထူးျဖဳတ္ခ်ခံခဲ့ရတဲ့ စစ္ေထာက္လွမ္းေရး မ်က္မွန္တင္ဦးရဲ့ တပည့္ဆိုတာကို သူတို႔ သတိျပဳမိၾက ပါတယ္။ မ်က္မွန္တင္ဦးကို အက်င့္ပ်က္ျခစားမႈေတြ အေၾကာင္းျပျပီး ရာထူးက ဖယ္ရွားခဲ့ေပမယ့္ သူဟာ အရင္ စစ္အာဏာရွင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီး ေနဝင္းရဲ့ ေခါင္းေဆာင္မႈကို ျခိမ္းေျခာက္တဲ့ စင္ျပိဳင္ေထာင္တဲ့ လုပ္ရပ္ေတြေၾကာင့္သာ ဖယ္ရွားခံခဲ့ရတာက ပိုျဖစ္ဖို႔ မ်ားပါတယ္။
 ၁၉၈၃ ခုႏွစ္တုန္းက Far Eastern Economic Review မွာ အဂၤလိပ္သတင္းစာဆရာ ေရာ့ဒ္နီ တပ္စကာ က တင္ဦးနဲ႔ သူ႔ေထာက္လွမ္းေရးေတြ အေၾကာင္းကို အခုလို ေရးသားခဲ့ဖူးပါတယ္။ “သူတို႔ဟာ တျခား အျမင္က်ဥ္းတဲ့၊ တရားေသဆန္တဲ့ ျမန္မာေခါင္းေဆာင္ေတြထက္ ႏိုင္ငံတကာ အေၾကာင္းပိုသိသူေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔ဟာ လက္ရွိ စစ္အစိုးရရဲ့ တင္းၾကပ္တဲ့ ကန္႔သတ္ခ်က္ေတြေအာက္မွာ ရွိေနပုံရေပမဲ့ သူတို႔ကို ႏိုင္ငံျခား သြားခြင့္ေပးထားတယ္။ ႏိုင္ငံျခား သားေတြနဲ႔ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ စကားေျပာခြင့္ေပးထားတယ္” လို႔ ဆိုပါတယ္။
 ဒါေပမဲ့ သူတို႔ဟာလည္း သူတို႔ရဲ့ ရန္သူေတြ၊ ျပိဳင္ဘက္ေတြ အေပၚမွာ အင္မတန္အညွာတာကင္းရက္စက္ ျပီး အလြန္ပါးနပ္လိမၼာသူေတြ အျဖစ္ လူသိမ်ားပါတယ္။ မ်က္မွန္တင္ဦးကိုယ္တိုင္ဟာ စပိန္ႏိုင္ငံ ပစိဖိတ္ကြ်န္းစုေတြထဲက ကြ်န္းတကြ်န္းမွာ အေမရိကန္ စီအိုင္ေအ သင္တန္းကို တက္ေရာက္ခဲ့သူ တေယာက္ျဖစ္ပါတယ္။ ေအာင္မင္းဟာ ၁၉၈၃ ရွင္းလင္းပြဲမွာ တနည္းတဖုံက်န္ရစ္ခဲ့ျပီး ၁၉၉၂ ခုႏွစ္မွာ ျမန္မာ စစ္ေထာက္လွမ္းေရး ၂၁ တပ္ဖြဲ႔ကို ေရႊ႔ေျပာင္းခဲ့ပါတယ္။ ၂၀၀၀ ခုႏွစ္မွာ အမွတ္ ၆၆ ေျချမန္တပ္ရင္းကိုေရာက္ခဲ့ျပီး၊ ၂၀၀၁ ခုႏွစ္မွာ ျမန္မာစစ္တပ္ရဲ့ ေတာင္ပိုင္းတိုင္းမွဴးအျဖစ္ရာထူးတိုးျမွင့္ခံရပါတယ္။ ၂၀၀၃ ခုႏွစ္မွာေတာ့ အရင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊစစ္အစိုးရ လက္ထက္မွာ မီးရထားဝန္ၾကီးျဖစ္လာပါတယ္။
 ဒီေန႔ အျဖစ္အပ်က္ေတြကို ဆက္စပ္ၾကည့္ရင္ မဟာစီမံကိန္းမွာ ေရးသားထားတဲ့ စစ္အာဏာ သက္ဆိုးရွည္ေရး အစီအစဥ္မွာ ကာလရွည္ၾကာ ျပႆနာျဖစ္ခဲ့တဲ့ တိုင္းရင္းသားအေရးဟာ အဓိက ျပႆနာ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ စစ္အစိုးရ လက္ရွိ အာဏာလြန္ဆြဲပြဲ ဇာတ္လမ္းမွာ လူဆိုးအုပ္စုထဲကတေယာက္ဆိုသူ ကေတာ့ ေနာက္ထပ္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးေစ့စပ္ေဆြးေႏြးသူတေယာက္ျဖစ္တဲ့ ေအာင္ေသာင္း ပါ။ ဒီႏွစ္ထဲမွာ တရုတ္ႏိုင္ငံ အေနာက္ေတာင္ပိုင္းက ေရႊလီျမိဳ႔မွာ ကခ်င္သူပုန္နဲ႔ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးခဲ့သူပါ။ သူဟာ အရင္ စက္မႈဝန္ၾကီးေဟာင္းျဖစ္ျပီး၊ ၂၀၀၃ ခုႏွစ္မွာ စုၾကည္နဲ႔ အေပါင္းအပါေတြကို အုပ္စုဖြဲ႔တိုက္ခိုက္ခဲ့လို႔ စုၾကည္ေထာက္ခံသူ အမ်ားအျပား ေသဆုံးဒဏ္ရာရခဲ့ၾကတဲ့ ဒီပဲယင္း အေရးအခင္းကို ေနာက္ကြယ္က စီစဥ္ခဲ့သူေတြထဲက တေယာက္လို႔ ထင္ျမင္ယူဆခံရသူျဖစ္ပါတယ္။ လူေကာင္းေအာင္မင္းဟာ ေရႊလီေဆြးေႏြးပြဲကို မတက္ခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ သုံးသပ္သူတခ်ဳိ႔ကေတာ့ ေနာက္ပိုင္းမွာ ေဆြးေႏြးပြဲ ပ်က္ျပားမယ့္ အေျခအေနေရာက္လာရင္ အေပ်ာ့လိုင္းခ်ဥ္းကပ္ပုံစံနဲ႔ ေအာင္မင္းက ဝင္ေရာက္ကယ္တင္လိမ့္မယ္လို႔ ထင္ျမင္ေနၾကပါတယ္။
 အခုလို လူသိမ်ားထင္ရွားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြက အေသအခ်ာျပင္ဆင္ထားတဲ့ ေဆြးေႏြးေရး နည္းလမ္းေတြနဲ႔ေဆာင္ရြက္ေနတာေတြကို ပုန္ကန္သူ တိုင္းရင္းသားေတြဘက္က လက္ခံလက္မခံဆိုတာကေတာ့ ေစာင့္ၾကည့္ရဦးမွာပါ။ ဖက္ဒရယ္မူကို အစိုးရဘက္က ထည့္ေတာင္ မစဥ္းစားဘဲ ေတာက္ေလ်ာက္တသမတ္တည္း ျငင္းဆန္ေနတဲ့ အခ်က္ဟာလည္း လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔ေတြနဲ႔ သေဘာတူညီ ခ်က္ကို တာရွည္တည္တန္႔ဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ အခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒဟာလည္း စစ္တပ္ကို အဓိကထားျပီး ဗဟိုကခ်ဳပ္ကိုင္တဲ့ အစိုးရပုံသ႑န္ကို အေျခခံေရးသားထားပါတယ္။

ဒါ့ေၾကာင့္ လတ္တေလာ ေျပာေနၾကတဲ့ “ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး” ဆိုတာနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး အေပ်ာ္လြန္ေနတဲ့ကာလဟာ သိပ္ရွည္ၾကာမယ္မထင္ပါဘူး။ စစ္တပ္ကို လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ တရားမဝင္ ဗီတိုအာဏာေတြ အလြန္အကြ်ံေပးထားတဲ့ လက္ရွိ အေျခခံဥပေဒကို ဖ်က္ရင္ဖ်က္၊ ဒါမွမဟုတ္ အမ်ားအျပားကို ျပင္ရင္ျပင္၊ အဲသလိုမွ မဟုတ္ရင္ တိုင္းရင္းသားျပႆနာဟာ ေျဖရွင္းလို႔ရမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါ့အျပင္ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ အေမရိကန္နဲ႔ တရုတ္တို႔ ယွဥ္ျပိဳင္ၾကရာ နယ္ေျမတခုသာျဖစ္လာခဲ့ရင္ေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ ေရွ႔ေလွ်ာက္ေသခ်ာေပါက္ ပိုျပီး ဒုကၡေရာက္မွာပါ။ မဟာစီမံကိန္းမွာ ေအာင္ေက်ာ္လွသတိေပးခဲ့တဲ့ တရုတ္ အေမရိကန္ ျပႆနာဟာ အခုလက္ေတြ႔ ေပၚေပါက္ေနပါျပီ။
 ဘာသာျပန္ - ေဒါင္းမာန္ဟုန္ via: Ko Thaung facebook notes

အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ စည္း႐ုံးေရးစြမ္းရည္ - တကၠသိုလ္ေန၀င္း

ျမန္မာ့ လြပ္လပ္ေရးသမိုင္းကို မွတ္တန္းတင္ေရးသားသည္ရွိေသာ္ ၁၉၄၇-ခုနွစ္ဆန္းက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ေခါင္းေဆာင္ေသာ ျမန္မာကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔ တစ္ဖြဲ႔သည္ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးကိစၥအေရးဆိုရန္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွ ၿဗိတိန္နိဳင္ငံ၊ လန္ဒန္ၿမိဳ႕သို႔ သြားေရာက္ခဲ့သည္ကိုလည္းေကာင္း၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ အဖြဲ႔နွင့္ ၿဗိတိသွ်နန္းရင္း၀န္ (၀န္ႀကီးခ်ဳပ္) မစၥတာအက္တလီဦးေဆာင္သည့္ ၿဗိတိသွ်ကိုယ္စာလွယ္အဖြဲ႔တို႔ ၁၉၄၇-ခုနွစ္၊ ဇန္န၀ါရီလ ၁၃ ရက္ေန႔မွစ၍ လန္ဒန္ၿမိဳ႕႐ိွ ကမၻာေက်ာ္ လိပ္စာတစ္ခုျဖစ္ေသာ အမွတ္ ၁၀၊ ေဒါင္းနင္းလမ္း (No. 10, Downing Street)တြင္ စတင္ေဆြးေႏြးခဲ့သည္ကို လည္းေကာင္း ခ်န္လွပ္ထားလိုက္ပါက ၿပီးျပည့္စုံမည္ မဟုတ္ေခ်။
 ထိုနွစ္ဆန္းက သမုိင္းတြင္က်န္ရစ္မည့္ ရက္စြဲတစ္ခုကား ၁၉၄၇ ခုနွစ္၊ ဇန္န၀ါရီလ ၂၇ရက္ေန႔ပင္ ျဖစ္သည္။ အေၾကာင္းမူကား ထိုေန႔တြင္ ၿဗိတိသွ်အစိုးရက ျမန္မာနိဳင္ငံအား တစ္နွစ္အတြင္း လုံး၀လြပ္လပ္ေရး ေပးပါေတာ့မည္ဟု အာမခံခ်က္ေပးသည့္ ‘ေအာင္ဆန္း-အက္တလီစာခ်ဳပ္’ ကိုေအာင္ျမင္ေခ်ာေမာစြာ လက္မွတ္ေရးထိုး လိုက္ၾကေသာေၾကာင့္ပင္တည္း။
 ‘လုံး၀လြတ္လပ္ေရး’ ဆိုသည္မွာလည္း ျမန္မာျပည္မႏွင့္တကြ ေတာင္တန္းေဒသရွိ လူမ်ိဳးစုမ်ားေနထိုင္ရာေဒသ (ျပည္နယ္) မ်ား အပါအ၀င္ UNION ‘ယူနီယံ’ ေခၚ ‘ျပည္ေထာင္စု’ ပံုစံအျဖစ္ လြတ္လပ္ေရးေပးျခင္းကို ဆိုလိုေပသည္။

(မွတ္ခ်က္။ ။ ၂၇-၁-၄၇ ေန႔တြင္ ‘ေအာင္ဆန္း-အက္တလီစာခ်ဳပ္’ လက္မွတ္ေရးထိုးၿပီးေနာက္ ၁၉-၇-၄၇ ေန႔တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္နွင့္ တကြ အေပါင္းအပါ အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား လုပ္ၾကံခံရ၍ က်ဆုံးသြားလင့္ကစား ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ ဦးေဆာင္မွဳျဖင့္ ေဆြးေႏြးေတာင္းဆိုရာမွ ရ႐ွိခဲ့ေသာ ‘ေအာင္ဆန္း-အက္တလီစာခ်ဳပ္’သည္ ပ်က္ျပယ္မသြားခဲ့ပါေခ်။ ၁၉၄၇-ခုနွစ္၊ ဇူလုိင္လ ၁၉ ရက္ေန႔ ညပိုင္းမွာပင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းေနရာ ဆက္ခံရန္၊ တာ၀န္ဆက္လက္ယူရန္ ၿဗိတိသွ်ဘုရင္ခံက ဖဆပလအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ဒုတိယဥကၠ႒ သခင္နဳ (ဦးနဳ)ကို ဖိတ္ေခၚခန္႔ထားၿပီးေနာက္ မၾကာမီ ဦးနဳ ကိုယ္တိုင္ ၿဗိတိသွ်အစိုးရ၏ ဖိတ္ေခၚခ်က္အရ လန္ဒန္ၿမိဳ႕သို႔ သြားေရာက္၍ လြတ္လပ္ေရးအၿပီးသတ္ အစီအစဥ္အျဖစ္ ‘နဳ-အက္တလီစာခ်ဳပ္’ကို လက္မွတ္ေရးထိုးနိဳင္ခဲ့ပါသည္။)
 မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ ‘တစ္နွစ္အတြင္း လုံး၀လြတ္လပ္ေရးေပးပါမည္’ ဟု ၿဗိတိသွ် အစိုးရက အာမခံခ်က္ေပးခဲ့သည့္ ‘ေအာင္ဆန္း-အက္တလီစာခ်ဳပ္’ အရ ျမန္မာနိဳင္ငံသည္ ၁၉၄၈-ခု၊ ဇန္န၀ါရီ ၄ ရက္ေန႔၊ နံနက္ ၄နာရီ မိနစ္၂၀ မွစ၍ ‘ျပည္ေထာင္စုသမၼတနိဳင္ငံ’ အျဖစ္ လြတ္လပ္ေသာ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာပိုင္နိဳင္ငံ ျဖစ္လာခဲ့ေသာေၾကာင့္ ယင္းသို႔ တကယ္လြတ္လပ္ေရးရခ်ိန္၌ သူ အသက္ထင္႐ွား မ႐ွိေတာ့လင့္ကစား သူ၏ဦးေဆာင္ႀကိဳးပမ္းမွဳေၾကာင့္ လြတ္လပ္ေရးရခဲ့ျခင္းျဖစ္ေလရာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအား ‘လြတ္လပ္ေရးဗိသုကာ’ ဟု ဂုဏ္ျပဳတင္စား ေခၚေ၀ၚေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။
 ယေန႔လူငယ္မ်ား အထူး သိ႐ွိမွတ္သားၾကေစခ်င္သည္ကား လြတ္လပ္ေရး အတြက္ ၂၇-၁-၄၇ ေန႔က လန္ဒန္ၿမိဳ႕တြင္ လက္မွတ္ေရးထိုး ခ်ဳပ္ဆိုခဲ့ေသာ ‘ေအာင္ဆန္း-အက္တလီစာခ်ဳပ္’ကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအေနျဖင့္ အခက္အခဲမ႐ွိ လြယ္ကူေခ်ာေမာစြာ ခ်ဳပ္ဆိုနိဳင္ခဲ့ျခင္း မဟုတ္ဟူေသာ အခ်က္ပင္တည္း။
 ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ လန္ဒန္ၿမိဳ႕သို႔ေရာက္ၿပီး ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ မစၥတာအက္တလီ ေခါင္းေဆာင္ေသာ ၿဗိတိသွ်အစုိးရအဖြဲ႔နွင့္ စတင္ေဆြးေႏြးၾကသည့္ ၁၉၄၇-ခု၊ ဇန္န၀ါရီလ ၁၃ ရက္ေန႔ကပင္ သူ၏လိုလားခ်က္ကို ဘြင္းဘြင္းနွင့္ ျပတ္သားစြာပင္ ေတာင္းဆိုခဲ့သည္။ သူ႔အေနျဖင့္ ျမန္မာနိဳင္ငံ ျပည္မအတြက္သာမက ေတာင္တန္ေဒသ႐ွိ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုအတြက္ပါ ကိုယ္စားျပဳ၍ လာေရာက္ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း၊ လိုခ်င္သည့္ လြတ္လပ္ေရးပုံစံကလည္း ျပည္မနွင့္ ေတာင္တန္းေဒသေန လူမ်ိဳးစုမ်ား၏ ေဒသနယ္ပယ္ (ျပည္နယ္) မ်ား စုေပါင္းဖြဲ႔စည္းအပ္သည့္ UNION ‘ျပည္ေထာင္စု’ အသြင္မ်ိဳးျဖစ္ေၾကာင္းကို ရဲ၀ံ့ျပတ္သားစြာ ေျပာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
 ယင္းသို႔ ေဆြးေႏြးပြဲတြင္ စတင္အေရးဆိုေနဆဲမွာပင္ အေနွာက္အယွက္၊ အထစ္အေငါ့တစ္ခု ေပၚလာပါေတာ့သည္။

ယင္းကား ၿဗိတိသွ် အစိုးရထံသို႔ ျမန္မာနိဳင္ငံမွ ေၾကးနန္းတစ္ေစာင္ ေရာက္လာျခင္းျဖစ္သည္။ ေၾကးနန္းစာတြင္ ယခု လန္ဒန္ေရာက္ေနသူ ေအာင္ဆန္းသည္ ေတာင္တန္ေဒသ တုိင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုမ်ားကို ကိုယ္စားမျပဳ၊ အထူးသျဖင့္ ႐ွမ္းျပည္နယ္ကို ကိုယ္စားျပဳသူမဟုတ္၊ ျမန္မာျပည္မ၏ ကိုယ္စားလွယ္သာျဖစ္ေၾကာင္း ပါ႐ွိလာၿပီး ေၾကးနန္းစာ၏ ေအာက္တြင္ ႐ွမ္းေစာ္ဘြားနွစ္ဦး၏ အမည္ ပါလာသည္။
 ဤတြင္ ၿဗိတိသွ် အစိုးရက အဆိုပါ ေၾကနန္းစာကိုျပၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအား ‘မင္းေျပာသလုိ တိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိးစုမ်ားကို ကိုယ္စားျပဳ အေရးဆိုပိုင္ခြင့္မ႐ွိ’ဟု ေျပာပါသည္။
 ေၾကးနန္းစာေၾကာင့္ သခင္ျမစေသာ ျမန္မာကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔၀င္မ်ားသည္ အထူးစိုးရိမ္ တုန္လွဳပ္သြားေသာ္လည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကမွဳ ယခုေၾကနန္း႐ုိက္သူ ေစာ္ဘြားနွစ္ဦးသည္ လူနည္းစုသာျဖစ္ေၾကာင္းသိသျဖင့္ ဣေႁႏၵမပ်က္ေခ်။
 ႐ွမ္းေစာ္ဘြားနွစ္ဦးက ၿဗိတိသွ်အစိုရထံ ေၾကးနန္း႐ုိက္လိုက္ေၾကာင္းကို ရန္ကုန္ၿမိဳ႕႐ွိ ဖဆပလ႒ာနခ်ဳပ္မွ တာ၀န္႐ွိလူႀကီးမ်ားက ၾကားသိရေလရာ ခ်က္ခ်င္းပင္ တန္ျပန္လွဳပ္႐ွားမွဳတစ္ခုကို ျပဳလုပ္ၾကပါသည္။
 ႐ွမ္းျပည္နယ္ လြတ္လပ္ေရးအဖြဲ႔ခ်ဳပ္မွ ဦးတင္ေအး (ေနာက္ပိုင္း နိဳင္ငံေတာ္ ေကာင္စီ၀င္)၊ ဦးထြန္းျမင့္ (ေတာင္ႀကီး) တို႔ႏွင့္တိုင္ပင္၍ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအား အေလးအနက္ ေထာက္ခံသည့္ လူထုစည္းေ၀းပြဲတစ္ရပ္ ျပဳလုပ္ရန္ ဗိုလ္မွဳးေအာင္ (ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္)၊ ဗိုလ္ထြန္းလင္း (ျပည္သူ႔ရဲေဘာ္) နွင့္ ဦးေဖခင္ (ေနာက္ပိုင္းသံအမတ္ႀကီး၊ အၿငိမ္းစား) တို႔အား ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕သို႔ ေစလႊတ္လိုက္ပါသည္။
 ဦးတင္ေအးနွင့္ ဦးထြန္းျမင့္ (ေတာင္ႀကီး) တို႔သည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ ေခါင္းေဆာင္မွဳကို အႂကႊင္းမဲ့ လက္ခံ ယုံၾကည္သူမ်ားျဖစ္သည့္ျပင္ အလြန္တက္ႂကြေသာ လူငယ္မ်ားျဖစ္သည့္အေလ်ာက္ သူတို႔ေခါင္းေဆာင္သည့္ ႐ွမ္းျပည္နယ္ လြတ္လပ္ေရးအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ သည္ ႐ွမ္းျပည္နယ္တြင္ အထူးၾသဇာေညာင္းၿပီး လူငယ္ထုအား စည္း႐ံုးသိမ္းသြင္းနိဳင္ခဲ့ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဦးတင္ေအး အမွဳးျပဳေသာ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားက ျပည္နယ္အတြင္း႐ွိ ၿမိဳ႕နယ္အဖြဲ႔ခြဲမ်ားအား ေစာ္ဘြားနွစ္ဦး ဘိလပ္သို႔ ေၾကးနန္း႐ိုက္ျခင္းကို ကန္႔ကြက္႐ွဳတ္ခ်သည့္ အစည္းအေ၀းမ်ား ျပဳလုပ္၍ ဆႏၵ ျပၾက႐န္ ၫႊန္ၾကားလုိက္သည္။ ထို႔ျပင္ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕နယ္တြင္ လူတန္းစား အလႊာအသီးသီးပါ၀င္ သည့္ လူထုစည္းေ၀းပြဲႀကီးတစ္ရပ္ က်င္းပရန္ စီစဥ္လိုက္သည္။ ယင္းလူထုစည္းေ၀းပြဲသို႔ တက္ေရာက္သူလူဦးေရမွာ ႏွစ္ေထာင္ေက်ာ္႐ွိရာ ျမန္မာျပည္မတြင္ဆိုလွ်င္ ပရိတ္သတ္ မမ်ားလွဟုဆိုနိဳင္ေသာ္လည္း ႐ွမ္းျပည္နယ္အဖုိ႔မွာမူ မၾကံဳစဖူး ထူးကဲစြာ အင္အားျပလိုက္ေသာ ဆႏၵျပမွဳ သို႔မဟုတ္ နိဳင္ငံေရးလွဳပ္ရွားမွဳႀကီးတစ္ရပ္ ျဖစ္ခဲ့သည္။ ယင္းအစည္းအေ၀းႀကီးက ရွမ္းျပည္နယ္အေနျဖင့္ ျမန္မာျပည္မႏွင့္အတူ တစ္ၿပိဳင္တည္း လုံး၀လြတ္လပ္ေရး ေတာင္းဆိုေၾကာင္းႏွင့္ ျပည္မႏွင့္အတူ ေတာင္တန္းေဒသ ျပည္နယ္မ်ား စုေပါင္းဖြဲ႔စည္းအပ္ေသာ ‘ျပည္ေထာင္စု’ အသြင္ျဖင့္ လုံး၀လြတ္လပ္ေရးရလုိေၾကာင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ ေတာင္းဆိုခ်က္ကို အႂကြင္းမဲ့ေထာင္ခံပါေၾကာင္း တခဲနက္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္ပါသည္။ အစည္းအေ၀းကို ေႂကြးေၾကာ္သံမ်ားျဖင့္ ႐ုတ္သိမ္း၍ စနစ္တက် တန္းစီလွည့္လည္ကာ ၿဗိတိသွ်အစိုရ ေတာင္တန္ေဒသ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး႐ုံးေ႐ွ႕သို႔သြားၿပီး ကိုလိုနီနယ္ခ်ဲ႕ဆန္႔က်င္ေရး ေႂကြးေၾကာ္သံမ်ား ဟစ္ေအာ္ေႂကြးေၾကာ္ ဆႏၵျပခဲ့ၾကေသးသည္။ ဤကား ႐ွမ္းျပည္နယ္ သမိုင္းတြင္ ပထမဆုံးအႀကိမ္ ျပည္သူလူထု၏ နိဳင္ငံေရး ဆႏၵျပမွဳႀကီးပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္။
 ထုိေန႔မွာပင္ ဦးတင္ေအး၊ ဦးေဖခင္တို႔ အဖြဲ႔က ရန္ကုန္ ဖဆပလ ႒ာနခ်ဳပ္ႏွင့္ လန္ဒန္ၿမိဳ႕ေရာက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတို႔ထံသို႔ လူထုစည္းေ၀းပြဲႀကီး၏ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကို အျမန္ေၾကးနန္း႐ိုက္ အေၾကာင္းၾကားလိုက္ၾကသည္။
 ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကလည္း ၿဗိတိသွ်၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ မစၥတာအက္တလီအား ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕ လူထုအစည္းအေ၀းႀကီးမွ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကို ထုတ္ျပလိုက္ေသာအခါ ‘ေအာင္ဆန္းသည္ ရွမ္းျပည္နယ္ကို ကုိယ္စားမျပဳ’ ဟူေသာ ေစာ္ဘြားနွစ္ဦး၏ ေၾကးနန္းသည္ အလုိအေလ်ာက္ ပ်က္ျပယ္သြားေလေတာ့သည္။
 သို႔ႏွင့္ပင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တုိ႔ ျမန္မာကုိယ္စားလွယ္အဖြဲ႔ႏွင့္ ၿဗိတိသွ် အစိုရတို႔ ညွိႏွိဳင္း ေဆြးေႏြးပြဲ ဆက္လက္က်င္းပနိဳင္ခဲ့ရာ ေနာက္ဆုံး၌ ၿဗိတိသွ်တို႔သည္ မတတ္သာေတာ့ဘဲ ျမန္မာနိဳင္ငံအား ‘ျပည္ေထာင္စု’ ပံုစံျဖင့္ လုံး၀လြတ္လပ္ေရးေပးရန္ သေဘာတူေၾကာင္း အတည္ျပဳသည့္ ‘ေအာင္ဆန္း-အက္တလီစာခ်ဳပ္’ ကို ၂၇-၁-၄၇ ေန႔တြင္ လက္မွတ္ေရးထိုး ခ်ဳပ္ဆိုလိုက္ရေတာ့သည္။
 သို႔ရာတြင္ မစၥတာ အက္တလီဦးေဆာင္ေသာ ၿဗိတိသွ်အစိုးရသည္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း ‘ခ်ာခ်ီ’ ဦးေဆာင္သည့္ ‘ကြန္ဆာေဗးတစ္’ ပါတီ၏ ဖိအားေပးမွဳေၾကာင့္ ‘ေအာင္ဆန္း-အက္တလီစာခ်ဳပ္’ တြင္ မသိမသာ လွည့္ကြက္သဖြယ္ ‘၀ွက္ဖဲ’ တစ္ခု ထည့္သြင္းေရးသားထားေလသည္။ ယင္း ‘၀ွက္ဖဲ’ ကေတာ့ ဤသို႔ျဖစ္သည္။
 ‘ေအာင္ဆန္း-အက္တလီစာခ်ဳပ္’ ၏ အပိုဒ္ ၃(ဂ) တြင္ –
 ‘ေတာင္တန္းေဒသ ျပည္နယ္မ်ားအတြက္မူ သက္ဆုိင္ရာ လူမ်ိဳးစု ေခါင္းေဆာင္မ်ားကိုယ္တုိင္က ျမန္မာျပည္မနွင့္အတူ လြတ္လပ္ေရး ရယူကာ ‘ယူနီယံ’ ေခၚ ျပည္ေထာင္စုပံုစံျဖင့္ ေနလုိေၾကာင္း အခုိင္အမာ စာခ်ဳပ္တစ္ခု လက္မွတ္ေရးထုိးေပးၾကရမည္’ ဟု ထည့္သြင္းထားျခင္းပင္ျဖစ္သည္။

ဤကား ေတာင္တန္းေဒသမွ တုိင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုမ်ား ေနထုိင္ရာ ျပည္နယ္မ်ားနွင့္ ပတ္သက္၍ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအား ‘စိန္ေခၚ’ လိုက္ျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကလည္း ယင္းစိန္ေခၚခ်က္ကို ရဲ၀ံစြာပင္ လက္ခံကာ ၁၉၄၇-ခုနွစ္၊ ေဖေဖၚ၀ါရီလ ၂ ရက္ေန႔ အေရာက္ ရန္ကုန္သို႔ ျပန္လာခဲ့ပါသည္။
 ထိုအခ်ိန္၌ တိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳးစုေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ စုံညီအစည္းအေ၀းကို ႐ွမ္းျပည္နယ္ ပင္လုံၿမိဳ႕၌ ေဖေဖၚ၀ါရီလ ၁၂ ရက္ေန႔တြင္ က်င္းပရန္ စီစဥ္ထားၿပီးျဖစ္ရာ ၿဗိတိသွ်တို႔က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအား အဆိုပါ ‘ပင္လုံအစည္းအေ၀း၌ လူမ်ိဳးစု ေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ သေဘာတူ လက္ခံေၾကာင္းစာခ်ဳပ္ လက္မွတ္ေရးထိုးေအာင္ တတ္နိဳင္လွ်င္ လုပ္ျပပါေလာ့’ ဟုစိန္ေခၚလိုက္ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။
 ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ ၿဗိတိန္နိဳင္ငံေရာက္ေနခ်ိန္တြင္ ျမန္မာျပည္ရွိ ၿဗိတိသွ်အစိုရ ေတာင္တန္းေဒသ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး႒ာနမွ ‘စတီဗင္ဆင္’ဆိုသူ ဦးေဆာင္ေသာ နယ္ခ်ဲ႕လက္ပါးေစမ်ားသည္ တိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳးစုေခါင္းေဆာင္မ်ားအား နည္းမ်ိဳးစုံျဖင့္ ေသြးခြဲေနခဲ့ၾကသည္။
 ‘ေအာင္ဆန္းတို႔ မယုံၾကနဲ႔၊ သူနဲ႔ေပါင္းရင္ ခင္ဗ်ားတို႔ ဒုကၡေရာက္မွာပဲ၊ ၿဗိတိသွ်အုပ္စိုးမွဳ ေအာက္မွာပဲေနမွ ခင္ဗ်ားတို႔သက္သာမယ္’ စသည္ျဖင့္ ေျခထုိးေသြးခြဲသလို တစ္ဖက္ကလည္း နိဳင္ငံျခားမွ အေကာင္းဆုံး အရက္ယမကာမ်ား၊ စားေကာင္းေသာက္ဖြယ္မ်ားျဖင့္ ျဖားေယာင္းစည္း႐ုံးမွဳေၾကာင့္ လူမ်ိဳးစုေခါင္းေဆာင္အခ်ဳိ႕သည္ ေဖေဖၚ၀ါရီ ၁၂ ရက္ေန႔တြင္ ပင္လုံစာခ်ဳပ္ လက္မွတ္ထိုးသင့္၊ မထိုးသင့္ စဥ္းစားရာ၌ ေတြေ၀လ်က္ ႐ွိၾကသည္။
 ထို႔ေၾကာင့္လည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ လန္ဒန္ၿမိဳ႕၌ တစ္လလုံးလုံး အလြန္ပင္ပန္းစြာ အလုပ္ လုပ္ခဲ့ရၿပီးေနာက္ ရန္ကုန္ျပန္ေရာက္ေသာအခါ အနားယူ အပန္းေျဖရန္ပင္ စိတ္မကူးေတာ့ဘဲ ပင္လုံသို႔ ေဖေဖၚ၀ါရီလ ၈ ရက္ေန႔အေရာက္ ခရီးထြက္ခဲ့ပါသည္။
 ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ပင္လုံသို႔ေရာက္သြားခ်ိန္၌ အေျခအေနမွာ ေဖေဖၚ၀ါရီလ ၁၂ ရက္ေန႔ က်င္းပမည့္ ပင္လုံညီလာခံႀကီးတြင္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစု ေခါင္းေဆာင္မ်ား စည္းလုံးညီညြတ္စြာျဖင့္ လက္မွတ္ေရးထုိးၾကပါ့မလား ဟုစိုးရိမ္ဖြယ္ ျဖစ္ေနသည္မွာ အမွန္ပင္ ျဖစ္ပါသည္။
 ယင္းအေျခအေနကို ေကာင္းစြာသိၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ ေခါင္းေဆာင္မွဳကို အႂကြင္းမဲ့ယုံၾကည္ေထာက္ခံသူ ကခ်င္ေခါင္းေဆာင္ ဆမားဒူ၀ါဆင္၀ါးေနာင္၊ မိုင္းပြန္ေစာ္ဘြားႀကီး (အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္) ႏွင့္တကြ ႐ွမ္းျပည္လြတ္လပ္ေရးအဖြဲ႔မွ ဦးတင္ေအး၊ ဦးထြန္းျမင့္ (ေတာင္ႀကီး)၊ အိုင္စီအက္စ္ ဦးတင္ထြဋ္၊ ဦးေဖခင္ စေသာပုဂၢိဳလ္မ်ားက ပင္လုံေရာက္ ကိုယ္စာလွယ္မ်ားအား အလ်င္အျမန္ စည္း႐ုံးလွဳပ္ရွားမွဳျဖင့္ နွစ္နာရီ အတြင္း ကိုယ္စားလွယ္ေပါင္းစုံပါ၀င္ေသာ အစည္းအေ၀းတစ္ခု ျဖစ္ေျမာက္သြားပါေတာ့သည္။

ယင္းအစည္းအေ၀းသို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကိုယ္တိုင္တက္ေရာက္ၿပီး ‘ယူနီယံ’ ေခၚ ျပည္ေထာင္စု အသြင္ျဖင့္ ျပည္နယ္မ်ားနွင့္ ျပည္မတို႔ ပူးေပါင္းဖြဲ႔လ်က္ လြတ္လပ္ေရး ရယူျခင္းသည္သာလွ်င္ အေကာင္းဆုံးျဖစ္ေၾကာင္း အခ်က္အလက္ စုံလင္စြာျဖင့္ ႐ွင္းလင္းေျပာျပရာ အားလုံးက နားလည္သေဘာေပါက္သြားၿပီး လက္ခံသေဘာတူညီသြားၾကေလသည္။
 ထိုေန႔ကား ၁၉၄၇-ခုႏွစ္၊ ေဖေဖၚ၀ါရီလ ၁၁ ရက္ေန႔ပင္ျဖစ္သည္။
 တစ္နည္းအားျဖင့္ ျပည္ေထာင္စုေန႔ (ေဖေဖၚ၀ါရီလ ၁၂) ျဖစ္ေပၚလာေစသည့္ ပင္လုံညီညြတ္ေရး စာခ်ဳပ္ႀကီး ျဖစ္ေျမာက္ေအာင္ျမင္ရန္ ေဖေဖၚ၀ါရီလ ၁၁ ရက္ေန႔ ညေနက်မွပင္ ေသခ်ာသြားခဲ့ပါသည္။
 ထုိအခ်ိန္၌ ‘စတီဗင္ဆင္’ ဦးေဆာင္ေသာ ၿဗိတိသွ်နယ္ခ်ဲ႕လက္ပါးေစအုပ္စုကေတာ့ ေနာက္ဆုံးအေျခအေနကို မသိၾကေသး။ သူတို႔ေသြးခြဲ ေျခထိုးထားသည့္အတိုင္း ပင္လုံစာခ်ဳပ္ မည္သို႔မွ ျဖစ္ေျမာက္နိဳင္မည္ မဟုတ္ဟု တထစ္ခ် ထင္ေနၾကဆဲပင္ ျဖစ္သည္။
 တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစု ေခါင္းေဆာင္မ်ားနွင့္တကြ ကခ်င္ဒူ၀ါမ်ား၊ ရွမ္ျပည္နယ္မွ နယ္႐ွင္ေစာ္ဘြားမ်ားသည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ နွလုံးသားအတြင္း အခိုင္အမာ ကိန္းေအာင္းေနသည့္ ‘ျပည္ေထာင္စုစိတ္ဓါတ္’ အေၾကာင္း ေကာင္းစြာသိျမင္ သေဘာေပါက္သြားၾကၿပီ ျဖစ္ေလသည္။
 ထို႔ေၾကာင္ပင္ ေနာက္တစ္ေန႔ ေဖေဖၚ၀ါရီလ ၁၂ ရက္ နံနက္ ၁၀ နာရီအခ်ိန္တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း အမွဳးျပဳေသာ ကိုယ္စာလွယ္ ၂၂ဦး တုိ႔သည္ သမိုင္း၀င္ ‘ပင္လုံညီညြတ္ေရး စာခ်ဳပ္ႀကီး’ ကို တစ္ေယာက္ၿပီးတေယာက္ ဆက္တိုက္ လက္မွတ္ေရးထုိးလိုက္ၾကသည္။
 ဤကား ၁၉၄၂-ခုနွစ္ ဗမာ့လြတ္လပ္ေရး တပ္မေတာ္ (ဘီအုိင္ေအ) ေခတ္မွစ၍ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အေနျဖင့္ အထူးႀကိဳးစာ တည္ေဆာက္ခဲ့ေသာ တုိင္းရင္းသားစည္းလုံးညီညြတ္ေရး၊ စစ္ၿပီးေခတ္ ဖဆပလ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ သို႔မဟုတ္ အမ်ိဳးသားတပ္ဦးႀကီး၏ ဥကၠ႒အျဖစ္ တုိင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစု မ်ားအား တရင္းတနီွး စည္း႐ုံးခဲ့ျခင္း၊ (၂၆-၉-၄၆) ေန႔တြင္ အစိုးရ အာဏာရရွိၿပီး ေနာက္တြင္လည္း ေတာင္တန္းေဒသမ်ားသို႔ ကိုယ္တိုင္သြားေရာက္လ်က္ ေသြးခ်င္းလူမ်ိဳးစုမ်ားအား အပင္ပန္းခံ စည္း႐ုံးခဲ့ျခင္းတို႔၏ ရလဒ္ပင္တည္း။
 တစ္နည္းအားျဖင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ သူ၏ စည္း႐ုံးေရးစြမ္းရည္ျဖင့္ ‘ျပည္ေထာင္စုသမၼတ ျမန္မာနိဳင္ငံေတာ္’ ဟူေသာ လြတ္လပ္သည့္ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာပိုင္ နိဳင္ငံတစ္နိဳင္ငံကို ကမၻာ့ေျမပုံေပၚတြင္ ထင္႐ွား ေပၚလြင္စြာ ေရးဆြဲဖန္တီးနိဳင္ခဲ့ျခင္းပင္ ျဖစ္ပါသတည္း။
 စတိုင္သစ္မဂၢဇင္း (ေဖေဖၚ၀ါရီ-၁၉၉၅)

မတည္ေငြ က်ပ္သိန္း ၁၅၀ ရွိလွ်င္ အေသးစား ေငြေရးေၾကးေရးလုပ္ငန္း လုိင္စင္ ေလွ်ာက္ထားႏုိင္ By 7Day News

အေသးစား ေငြေရးေၾကးေရးလုပ္ငန္း လုပ္ကိုင္ခြင့္ လုိင္စင္ ေလွ်ာက္ရာတြင္  အနည္းဆုံး မတည္ေငြရင္း က်ပ္သိန္း ၁၅၀ သတ္မွတ္ထားေၾကာင္း ဇန္နဝါရီ ၁၆ ရက္ ႏုိင္ငံပိုင္ သတင္းစာ၌ ေဖာ္ျပထားခဲ့သည္။  မတည္ေငြရင္း က်ပ္သိန္း ၁၅၀ ကို ေခ်းေငြေပးမည့္ အဖဲြ႕အစည္း အတြက္ျဖစ္ၿပီး အပ္ေငြလက္ခံသည့္  ဝန္ေဆာင္မႈ ေဆာင္ရြက္မည့္ အဖဲြ႕အစည္းအတြက္ မတည္ေငြက်ပ္ သိန္း ၃၀၀ သတ္မွတ္သည္။  အေသးစားေခ်းေငြ အေပၚ အတုိးႏႈန္း သတ္မွတ္ခ်က္သည္ က်ပ္ ၁၀၀ ကို တစ္လလွ်င္ ၂ ဒသမ ၅  က်ပ္၊ တစ္ႏွစ္လွ်င္ ၃၀ က်ပ္ ႏႈန္းထက္ မမ်ားရန္ႏွင့္ အပ္ေငြေပၚ အတုိးႏႈန္းသည္ က်ပ္ ၁၀၀ တစ္လွ်င္ ၁ ဒသမ ၂၅ က်ပ္၊ တစ္ႏွစ္လွ်င္ ၁၅ က်ပ္ႏႈန္းထက္ မနည္းရန္ သတ္မွတ္ထားျခင္း ျဖစ္သည္။ အေသးစား ေခ်းေငြသည္ အေျခခံလူတန္းစား၏ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ ေလွ်ာ့ခ်ရန္ႏွင့္ လူမႈစီးပြားေရး ဘဝ  တုိးတက္ ျမင့္မားရန္ အာမခံပစၥည္း (အေပါင္ပစၥည္း) တင္သြင္းရန္ မလိုဘဲ ထုတ္ေခ်းသည့္ ေငြျဖစ္ေၾကာင္း ေဆာင္းပါးရွင္ ေမာင္ဘ႑ာ အခြန္ေရးေသာ “အေသးစား ေငြေရးေၾကးေရး လုပ္ငန္းအေၾကာင္း သိေကာင္းစရာမ်ား” တြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။
 အဆုိပါ အေသးစား ေငြေရးေၾကးေရး လုပ္ငန္း လုပ္ကိုင္လိုသည့္ အဖဲြ႕အစည္းသည္ ျမန္မာႏုိင္ငံ ကုမၸဏီမ်ား အက္ဥပေဒ၊ သမဝါယမအသင္း ဥပေဒ၊ အသင္း အဖဲြ႕မ်ား ဖဲြ႕စည္းျခင္းဆုိင္ရာ ဥပေဒႏွင့္ တည္ဆဲဥပေဒ တစ္ရပ္ရပ္အရ ဖဲြ႕စည္းတည္ေထာင္ထားေသာ အဖဲြ႕အစည္း ျဖစ္ရမည္ျဖစ္ၿပီး လုပ္ကုိင္ခြင့္ လုိင္စင္ကို သက္ဆုိင္ရာလုပ္ငန္း ေကာ္မတီမွ တစ္ဆင့္  ႀကီးၾကပ္မႈ ေကာ္မတီသို႔ သတ္မွတ္ထားသည့္ ေလွ်ာက္လဲပုံစံ အမ္အက္ဖ္အုိင္-၀၁ ႏွင့္ အတူျဖစ္ႏုိင္ေျခ ေလ့လာခ်က္အား ပူးတဲြတင္ျပ၍ ေလွ်ာက္ထားရမည္ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ထုိလုပ္ငန္းမ်ား ခြင့္ျပဳမည္ကို  စီးပြားေရးလုပ္ငန္း အရအမ်ားစု မသိရွိၾကေပ။ အေသးစား ေငြေရးေၾကေရး လုပ္ကိုင္ခြင့္ လုိင္စင္ ေလွ်ာက္ထားၿပီး တစ္လအတြင္း လုပ္ေနလုပ္ကိုင္ခြင့္ လုိင္စင္ ထုတ္ေပးမည္ ျဖစ္ၿပီး ေျခာက္လ အတြင္း  လုပ္ငန္း စတင္ရမည္ဟု ဆုိသည္။ လုပ္ငန္းလုပ္ကိုင္ခြင့္ လုိင္စင္ေၾကးအား လုိင္စင္ ထုတ္ေပးသည့္ေန႔မွ ၁ ရက္ အတြင္း ေပးသြင္းရမည္ ျဖစ္ၿပီး ႏွစ္စဥ္ လုိင္စင္ေၾကးကို  ဧၿပီတြင္ ေပးသြင္းရမည္ ျဖစ္သည္။  အေသးစား ေငြေရးေၾကေရးလုပ္ငန္း လုပ္ကုိင္လုိသည့္ အဖဲြ႕အစည္းသည္ စီမံခန္႔ခဲြမႈ အဖဲြ႕ကို ဖဲြ႕စည္း၍ သင္းဖဲြ႕မွတ္တမ္း သင္းဖဲြ႕စည္းမ်ဥ္းမ်ားႏွင့္အညီ စီမံခန္႔ခဲြရမည္ျဖစ္ၿပီး ႀကီးၾကပ္မႈ ေကာ္မတီက သတ္မွတ္ ထားသည့္ စီမံခန္႔ခဲြမႈ အဖြဲ႕၏ အဖဲြ႕ဝင္ျဖစ္ရန္ လိုအပ္သည့္ အရည္အခ်င္းႏွင့္ ျပည့္စုံရမည္ဟု ဆုိသည္။ လက္ရွိ ေဆာင္ရြက္ေနေသာ အေသးစား ေငြေရးေၾကးေရး အဖဲြ႕အစည္းသည္ ဆက္လက္ လုပ္ကိုင္ လုိပါက ဥပေဒျပ႒ာန္းသည့္ေန႔မွ သုံးလအတြင္း လုပ္ငန္းလုပ္ကိုင္ခြင့္ လုိင္စင္ရရွိရန္ သက္ဆုိင္ရာ တုိင္းေဒသႀကီး၊ ျပည္နယ္၊ ေနျပည္ေတာ္ေကာင္စီ အေသးစား ေငြေရးေၾကးေရးလုပ္ငန္း ဖံြ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး လုပ္ငန္း ေကာ္မတီမွ တစ္ဆင့္  ႀကီးၾကပ္မႈ ေကာ္မတီသို႔ လုပ္ငန္းလုပ္ကိုင္ခြင့္ လုိင္စင္ ေလွ်ာက္ထားရမည္ ျဖစ္သည္။ 


ကသာၿမိဳ႕၊သက္ပန္းေက်ာင္းတြင္ ျပဳလုပ္မည့္ ကေလးမ်ားေန႕ အထိမ္းအမွတ္ ကာတြန္းျပပြဲ ကို ယခုအထိ ခြင့္ျပဳခ်က္မရေသးပါ

"ကသာၿမိဳ႕၊သက္ပန္းေက်ာင္းတြင္ ျပဳလုပ္မည့္ ကေလးမ်ားေန႕ အထိမ္းအမွတ္ ကာတြန္းျပပြဲ ကို ယခုအထိ ခြင့္ျပဳခ်က္မရေသးပါ၊ ခြင့္ျပဳခ်က္ရရွိလာလွ်င္ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနေစရန္ ၿမိဳ႕ခံစီစဥ္သူမ်ားမွ စီစဥ္ထားၿပီးျဖစ္ပါသည္၊ျပဳလုပ္မည့္ အစီအစဥ္မ်ားမွာ (၁) ၁၃ရက္ေန႕ညေန ၅နာရီတြင္ သက္ပန္းဆရာေတာ္ ဦးမ႑လ မွ ကေလးမ်ားေန႕ကာတြန္းျပပြဲကို ဖဲႀကိဳးျဖတ္ဖြင့္လွစ္ေပးျခင္း၊အဟာရဒါနအလွဴရွင္မ်ားမွ ညစဥ္ ထမင္းႏွဲမုန္႕လံုးေရေပၚ၊လဘက္ရည္မ်ား တိုက္ေကၽြးျခင္း၊ျပပြဲ ေနာက္ဆံုးညတြင္ ကေလးမ်ားအား ေမးခြန္းတစ္ခုစီေမးၿပီး ေျဖဆိုႏိုင္ေသာ ကေလးမ်ားအား ဗလာမပါ ကံစမ္းမဲ ေဖါက္ေပးျခင္း၊(ေမးမည့္ေမးခြန္းမ်ားမွာ (က)ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းေမြးေန႕ဟာ ဘယ္ေန႕လဲ၊ကေလးမ်ားေန႕ဟာ ဘယ္ေန႕လဲ၊ ကေလးမ်ားေန႔ကို ဘာေၾကာင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းေမြးေန႔မွာျပဳလုပ္ၾကတာလဲ၊ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕ သမီးဟာ ဘယ္သူလဲ)ဆိုတာေတြပါ၊ကေလးတစ္ေယာက္ကို ေမးခြန္းတစ္ခုစီေမးၿပီး မွန္ရင္ ကံစမ္းမဲေဖါက္ခြင့္ေပးမွာပါ၊ကံစမ္းမဲေတြထဲမွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ကဗ်ာစာအုပ္ေတြ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ပံုေသာ့ခ်ိတ္ အက်ီၤအ၀တ္အစားနဲ႕ ခဲတန္ စာအုပ္တို႕ျဖစ္ပါတယ္..အကုန္ေတာ့ စီစဥ္ၿပီးေနပါၿပီ.သို႕ေသာ္ ျပဳလုပ္ခြင့္က မရေသးပါ...(ဟာဂ်ဴလီ.ကသာ)".

ျပည္ေတာ္ျပန္မ်ားနုိင္ငံသား ခံယူခြင့္ ျပန္ေလွ်ာက္နုိင္