ျမန္မာျပည္မွေပးပို႔ေသာေနာက္ဆံုးျဖစ္ရပ္မွန္သတင္းမ်ား ဇန္နဝါရီလ ၂၄ ရက္၊ ၂၀၁၂

၂၀၁၂ တ႐ုတ္ႏႇစ္ကူး တ႐ုတ္ရာသီခြင္၏ ပဥၥမေျမာက္ သေကၤတျဖစ္ေသာ နဂါးျဖစ္ၿပီး နဂါးနက္ႏႇစ္ သို႔မဟုတ္ ေရနဂါးႏႇစ္ဟုလည္း ေခၚဆိုသည္။

ေရနဂါး အလႇည့္က်ေသာ ၂၀၁၂ တ႐ုတ္ႏႇစ္ကူး

 တ႐ုတ္လူမ်ဳိးတုိ႔အတြက္ အေရးႀကီးဆံုးႏႇင့္ အရႇည္ၾကာဆံုးဆင္ႏႊဲေသာ တ႐ုတ္ႏႇစ္သစ္ကူးပဲြေတာ္ကို ဇန္န၀ါရီလ ၂၃ ရက္တြင္ စတင္ဆင္ႏဲႊၾကမည္ျဖစ္သည္။ ၂၀၁၂ ခုႏႇစ္၊ တ႐ုတ္ႏႇစ္သစ္ကူးအတြက္ အလႇည့္က်သည္မႇာ တ႐ုတ္ရာသီခြင္၏ ပဥၥမေျမာက္ သေကၤတျဖစ္ေသာ နဂါးျဖစ္ၿပီး နဂါးနက္ႏႇစ္ သို႔မဟုတ္ ေရနဂါးႏႇစ္ဟုလည္း ေခၚဆိုသည္။
ကမၻာကုိလည္ေနေသာ လအေပၚ အေျချပဳတြက္ခ်က္သည့္ တ႐ုတ္ Lunar ျပကၡဒိန္၏ ပထမဆံုးလ၏ ပထမဆံုးေန႔မႇာ ဇန္န၀ါရီလ ၂၃ ရက္ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ တ႐ုတ္နကၡတ္ေဗဒ ျပကၡဒိန္အရ ပထမဆံုးလျဖစ္ေသာ Tiger month ၏ ပထမဆံုးေန႔မႇာ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၄ ရက္ေန႔ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။ ယင္းပထမဆံုးလကို ေႏြဦးစတင္ျခင္း (Start of Spring) ဟု ေခၚဆိုၿပီး တ႐ုတ္စံေတာ္ခ်ိန္အရ နဂါးႏႇစ္မႇာ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၄ ရက္၊ ည ၆ နာရီ၊ ၂၃ မိနစ္တြင္ စတင္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားသည္။ ယင္းအတြက္ေၾကာင့္ (Start of Spring) မတိုင္မီ ဇန္န၀ါရီလတြင္ ေမြးဖြားသူမ်ားမႇာ နဂါးႏႇစ္ဖြားမ်ား မဟုတ္ဘဲ ယုန္ႏႇစ္ဖြားမ်ားသာျဖစ္ေၾကာင္း သတ္မႇတ္ထားသည္။
တ႐ုတ္ႏႇစ္သစ္ကူးႏႇင့္ဆုိင္ေသာ ဒ႑ာရီလာပံုျပင္မ်ားအနက္ Nian ဟုေခၚေသာ ႐ုပ္ဆိုးသည့္ မႇင္စာပံုျပင္မႇာ ထင္ရႇားသည္။ ယင္းပံုျပင္တြင္ Nian ၏ ရန္မႇလြတ္ရန္ ရြာသားမ်ားက ေတာင္ေပၚသို႔ထြက္ေျပးရန္ ျပင္ဆင္ေနစဥ္ သူဖုန္းစားတစ္ဦး ေရာက္လာခဲ့သည္ဟု ဆိုသည္။ ယင္းသူဖုန္းစားကို ကယ္တင္ရန္ မတတ္ႏုိင္သည့္အဆံုး တြင္ ရြာတြင္ တစ္ေယာက္တည္းထား ခဲ့ရသည္။ ရြာသားမ်ားျပန္လာေသာအခါ သူဖုန္းစားသည္ စကၠဴနီမ်ားကို တံခါးမ်ားတြင္ခ်ိတ္ဆဲြျခင္း၊ အ၀တ္နီမ်ားကို ၀တ္ဆင္ျခင္း၊ မီး႐ႇဴးမီးပန္းမ်ားကို ပစ္ေဖာက္ျခင္းျဖင့္ Nian ကို ပင္လယ္သို႔ထြက္ေျပးေအာင္ လုပ္ေဆာင္ႏုိင္ခဲ့သည္ကုိ ျမင္ေတြ႔ခဲ့ေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားသည္။
တ႐ုတ္ႏႇစ္သစ္ကူးေန႔မႇာ အမ်ားအားျဖင့္ ဂရီဂိုရီယန္ျပကၡဒိန္အရ ဇန္န၀ါရီလ ၂၀ ရက္မႇ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၂၀ရက္အၾကား က်ေရာက္ေလ့ရႇိသည္။ ႏႇစ္သစ္ကူးပဲြအတြက္ ႏႇစ္မကုန္မီ ေနာက္ဆံုးလ၏ ၈ ရက္ေန႔မႇစတင္၍ ျပင္ဆင္သျဖင့္ သီတင္းပတ္သံုးပတ္ခန္႔ အခ်ိန္ယူသည္။ ႏႇစ္သစ္ကူးပဲြကိုမူ ႏႇစ္သစ္၏ ပထမဆံုးလ ၁၅ ရက္အထိ ဆင္ႏႊဲသျဖင့္ ျပင္ဆင္ခ်ိန္ႏႇင့္ေပါင္းပါက တစ္လေက်ာ္ခန္႔ ၾကာျမင့္ေၾကာင္း သိရသည္။
ႏႇစ္သစ္ကူးတြင္ တစ္ဦးႏႇင့္တစ္ဦး ကံေကာင္းပါေစဟု အဓိပၸာယ္ရေသာ Kung Hei Fat Choy စကား ျဖင့္ ဆုေတာင္းေပးသလို မဂၤလာႏႇစ္သစ္ပါဟု အဓိပၸာယ္ရသည့္ Kung Hall Sun Hei စကားမ်ားျဖင့္ ႏႈတ္ဆက္ေလ့ ရႇိသည္။ အသက္ႀကီးသူမ်ား၊ အိမ္ေထာင္ရႇိသူမ်ားက ၎တို႔၏ ကေလးမ်ား၊ ငယ္ရြယ္သူ ေဆြမ်ဳိးမ်ားကို စာအိတ္နီမ်ားထဲတြင္ ပိုက္ဆံမ်ားထည့္ၿပီး (Hong Bao) ေပးေသာ ဓေလ့ရႇိသည္။ ယင္းအိတ္မ်ားကို အိပ္ရာေအာက္ တြင္ ထားအိပ္ပါက အိပ္မက္ ဆိုးမ်ားမမက္ဘဲ ေကာင္းမြန္စြာ အိပ္စက္ႏုိင္ေၾကာင္းလည္း အယူရႇိသည္။
လာမည့္ႏႇစ္တြင္ ကံေကာင္းျခင္း၊ တိုးတက္ျခင္းမ်ား ေဆာင္ၾကဥ္းလာႏုိင္မည္ဟု အယူအဆရႇိသည္။
တ႐ုတ္ျပကၡဒိန္တြင္ Ying ႏႇင့္ Yang ဟုေခၚေသာ Heavenly Stem ႏႇစ္ခုကို သစ္သား၊ မီး၊ ေျမ၊ သတၲဳ၊ ေရစသည့္ ဓာတ္ငါးမ်ဳိးႏႇင့္ေပါင္းစပ္ရာ ဇာတာခြင္အရ Ying Wood ၊ Yang Wood ၊ Ying Fire ၊ Yang Fire စသည့္ျဖင့္ Stem ၁၀ ခု ရႇိသည္။ ထုိ႔ျပင္ ရာသီခြင္သေကၤတမ်ားအျဖစ္ ႂကြက္၊ ႏြား၊ က်ား၊ ယုန္၊ နဂါး၊ ေျမြ၊ ျမင္း၊ သိုး၊ ေမ်ာက္၊ ၾကက္၊ ေခြး၊ ၀က္ စေသာ တိရစၧာန္ ၁၂ မ်ဳိးကို Earthly Branch အျဖစ္ သတ္မႇတ္ထားသည္။
Yang မႇာ မဂဏန္း (၁၊ ၃၊ ၅) ျဖစ္ၿပီး အဖိုကိုယ္စားျပဳသည္။ Ying မႇာ စံုဂဏန္း (၂၊ ၄၊ ၆)ျဖစ္ၿပီး အမကိုယ္စားျပဳသည္။ Yang အစုတြင္ ႂကြက္၊ က်ား၊ နဂါး၊ ျမင္း၊ ေမ်ာက္ ႏႇင့္ေခြးတို့ပါ၀င္ၿပီး Ying အစုတြင္ ႏြား၊ ယုန္၊ ေျမြ၊ သုိး၊ ၾကက္ႏႇင့္ ၀က္တို႔ ပါ၀င္သည္။
ယင္းရာသီခြင္သေကၤတ တိရစၧာန္မ်ားႏႇင့္ပတ္သက္၍ ေကာင္းကင္ဘံုမ Jade Emperor သည္ ၎ကိုလာေတြ႔ရန္ တိရစၧာန္အားလံုးအား ဖိတ္ၾကားခဲ့သည္ဟု ပံုျပင္တစ္ခုတြင္ ဆိုထားသည္။ သို႔ေသာ္ တိရစၧာန္ ၁၂ ေကာင္သာ လာေရာက္ေတြ႔ဆံုခဲ့ၿပီး ယင္းတိရစၧာန္မ်ားကို လတစ္လခ်င္းစီအလိုက္ သတ္မႇတ္ေပးခဲ့ေၾကာင္း ဆိုထားသည္။ အျခားပံုျပင္တစ္ခုတြင္မူ ဗုဒၶက တ႐ုတ္ႏုိင္ငံကို ျပန္လည္ကြပ္ကဲ စီမံရန္အတြက္ေဆြးေႏြးရန္ တိရစၧာန္မ်ားအား ဖိတ္ၾကားခဲ့ေၾကာင္း၊ လာ ေရာက္ေသာတိရစၧာန္ ၁၂ ေကာင္၏ စိတ္ေနသေဘာထားမ်ားအတုိင္း လ ၁၂ လတြင္ ေမြးဖြားသူမ်ားတြင္ ထင္ဟပ္ေစရမည္ဟု သတ္မႇတ္ခဲ့ေၾကာင္းလည္း သိရသည္။
တ႐ုတ္ဒ႑ာရီလာ ပံုျပင္မ်ားအရ တ႐ုတ္နဂါးသည္ ေကာင္းကင္မႇလာေၾကာင္း၊ ယင္းအတြက္ေၾကာင့္ ေကာင္းကင္ဘံုရႇိသည္ဟု လက္ခံထားၿပီး တစ္နည္းအားျဖင့္ ေကာင္းကင္ဘံုမႇ အခြင့္အာဏာအျဖစ္ မႇတ္ယူၾကသည္။
တ႐ုတ္ဧကရာဇ္သည္ ေကာင္းကင္ဘံုမႇလာသူျဖစ္သျဖင့္ နဂါးမ်ားကို အမိန္႔ေပး ညႊန္ၾကားႏုိင္ေၾကာင္း ဆိုထားသည္။ တ႐ုတ္တြင္ နဂါးမႇာ ေအာင္ျမင္မႈအရႇိဆံုး အမႇတ္သေကၤတအျဖစ္ သတ္မႇတ္ခံရၿပီး ဘုရင္မ်ားသည္ နဂါး႐ုပ္ပါေသာ ေတာ္၀င္၀တ္စံုမ်ား ၀တ္ဆင္ေလ့ရႇိသည္။ နဂါး၏ သားကိုးေကာင္ အေၾကာင္းကို မင္မင္းဆက္ (ေအဒီ ၁၃၆၈-၁၆၄၄) အထိ သိရႇိသူနည္းပါးၿပီး နဂါးကုိးေကာင္အေၾကာင္းႏႇင့္ ပတ္သက္၍ ပံုျပင္တစ္ခုမႇာ ေအာက္ပါအတိုင္း ျဖစ္သည္။
ဇန္နဝါရီလ ၂၃ ရက္ေန႔ (ယေန႔) နံနက္ အေစာပိုင္း ၂ နာရီ ၁၅ မိနစ္က မရမ္းကုန္းၿမိဳ႕နယ္၊ အမွတ္ ၆ ရပ္ကြက္၊ ကုန္းျမင့္သာလမ္း၊ အမွတ္ ၆ ရွိ ဇာထိုးပန္းထိုးႏွင့္ ေဆးဆိုးပန္းရိုက္ စက္ရံုတစ္ရံုတြင္ မီးေလာင္မႈတစ္ရပ္ ျဖစ္ပြားခဲ့ရာ စက္ရံုတစ္ခုလံုး ပ်က္စီး ဆံုးရႈံးခဲ့ေၾကာင္း၊ ၃ နာရီ ၃၀ မိနစ္ဝန္းက်င္တြင္ မီးၿငိမ္းသြားခဲ့ၿပီး မည့္သည့္ေနရာမွ စတင္ ေလာင္ကၽြမ္းသည္ကို စံုစမ္း စစ္ေဆးေနဆဲ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ အဆိုပါ မီးေလာင္မႈေၾကာင့္ အသက္ ၁၆ ႏွစ္ အရြယ္ဝန္းက်င္ မိန္းကေလးႏွစ္ဦး ထိခိုက္ဒဏ္ရာ ရရွိခဲ့ၿပီး ၎တုိ႔ကို ရန္ကုန္ ျပည္သူ႔ေဆးရံုႀကီးသို႔ ပို႔ေဆာင္ ထားေၾကာင္း အဆိုပါ ေနရာသို႔ သြားေရာက္ သတင္းရယူေနသူ The Voice Weekly သတင္းေထာက္က သတင္းေပးပို႔သည္။
Sanctions ႐ုပ္ေပမယ့္ ႏုိင္ငံရဲ႕စီးပြားေရး အခင္းအက်င္းက မေကာင္းရင္ ျပည္ပရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ၀င္မွာ မဟုတ္
ပါေမာကၡေဒၚလွျမင့္က “ Sanctions ႐ုပ္ေပမယ့္ ႏုိင္ငံရဲ႕စီးပြားေရး အခင္းအက်င္းက မေကာင္းရင္ ျပည္ပရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ၀င္မွာ မဟုတ္သလုိ ႏုိင္ငံ့စီးပြားေရးလည္း တုိးတက္ မွာ မဟုတ္ဘူး။ သူတုိ႔အဓိကၾကည့္တဲ့ အခ်က္တစ္ခ်က္ ျဖစ္တဲ့ ႏုိင္ငံေရး တည္ၿငိမ္မႈကေတာ့ အခုအလားအလာ ေကာင္းေနၿပီ။ တျခားအခြန္တုိ႔ စြမ္းအင္ရရွိမႈတုိ႔က ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံသူ ေတြကုိ မဆဲြေဆာင္ႏုိင္ေသးဘူး။ တစ္ႏုိင္ငံလံုးလွ်ပ္စစ္သံုးစဲြမႈရာခုိင္ႏႈန္း က ၂၂ရာခုိင္ႏႈန္းပဲ ရွိေသးတဲ့ ႏုိင္ငံမွာ လုပ္ငန္းလုပ္ရင္ လွ်ပ္စစ္ဘယ္လုိေပးမွာလဲလုိ႔ ႏုိင္ငံျခားလုပ္ငန္းေတြက စဥ္းစားမွာပဲ။ ဒါေၾကာင့္ အစုိးရပုိင္းအေနနဲ႔ အေျခခံအေဆာက္အဦကုိ ႏုိင္ငံတကာ တန္းမီေအာင္အရွိန္အဟုန္ျမႇင့္ လုပ္ေဆာင္သင့္တယ္။ ေနာက္ၿပီး ႏုိင္ငံျခား ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ ဥပေဒ၊ ေငြလဲႏႈန္း၊ အခြန္ႏႈန္းနဲ႔ စီးပြားေရးမူ၀ါဒပုိင္း ေျပာင္းလဲမႈေတြ ကုိ ႏုိင္ငံျခားလုပ္ငန္းရွင္ ေစာင့္ၾကည့္ေနတယ္လုိ႔ သိရတယ ္” ဟုဆိုပါသည္။
NLD ႏွင့္ ေဒၚစု အမွား ျပဳလုပ္မွသာ မ်က္ႏွာဖုံးတြင္ ေဖာ္ျပရန္ အယ္ဒီတာအဖဲြ႕ကုိ ညႊန္ႀကားထားေႀကာင္း

ဦးခင္ေရႊ သမီး ထုတ္ေ၀ေသာ Street View ဂ်ာနယ္တြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္ ၏ ေကာင္းသတင္းကုိ မ်က္ႏွာဖုံး မတင္ရန္ ၊ NLD ႏွင့္ ေဒၚစု အမွား ျပဳလုပ္မွသာ မ်က္ႏွာဖုံးတြင္ ေဖာ္ျပရန္ အယ္ဒီတာအဖဲြ႕ကုိ ညႊန္ႀကားထားေႀကာင္း ......... ၄င္း
ဂ်ာနယ္ မွ အလုပ္ထြက္လာေသာ (နာမည္ႀကီး ကေလာင္) အယ္ဒီတာ တစ္ဦးက
ရင္ဖြင့္ ေျပာႀကားသြားပါသည္။လက္ရွိ အယ္ဒီတာမ်ားမွာ ဆရာညဳိ ႏွင့္ ႏြယ္ဂ်ာသုိင္းတုိ႔ ျဖစ္ပါသည္။
သတင္းစဥ္

မိတ္ေဆြမ်ားအတြက္

ကို Ye Min Tun ေရးျပီးေသာ ကိုယ္ေတြ႔ျဖစ္ရပ္မွန္ ေဆာင္းပါးမ်ား ျဖစ္ၾကသည့္
(1)က်ေနာ္သိေသာ အန္ကယ္ဦးရဲထြန္း၊
(2)သခင္အုန္းျမင့္ နွင့္ အင္းစိန္ေထာင္မွ ေန႔ရက္မ်ား
(3)အက်ဥ္းေထာင္ထဲက အညတရ သူရဲေကာင္းမ်ား
(4)စစ္ေခြးတိုက္ (သို႕) ေဟာင္ေကာင္ - (ေနာက္ဆက္တဲြ ၁)
(5)ရွစ္ေလးလံုးအေရးေတာ္ပံု (သို႔မဟုတ္) နိုင္ငံေတာ္လူသတ္မႈ
(6)ၾကံဳခဲ့ရတဲ့ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မင္းကိုနိုင္ (၁)
(7)ၾကံဳခဲ့ရတဲ့ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မင္းကိုနိုင္ (၂)
(8)စစ္ေခြးတိုက္ (သို႕) ေဟာင္ေကာင္ - ေနာက္ဆက္တဲြ (၂)
(9)ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ စစ္ေၾကာေရးစခန္း ကိုယ္ေတြ႔မွတ္တမ္း
(10) ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕စစ္ေၾကာေရးစခန္း ကိုယ္ေတြ႔မွတ္တမ္း ...၂
(11) ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕စစ္ေၾကာေရးစခန္း ကိုယ္ေတြ႔မွတ္တမ္း ...၃
(12)အက်ဥ္းေထာင္တြင္း ဆရာေတာ္ၾကီးမ်ားနွင့္ သံဃာေတာ္မ်ား....တို႔ကို စုေပါင္း၍ e-book အျဖစ္လည္းေကာင္း၊ စာအုပ္အျဖစ္လည္းေကာင္း ကၽြန္ုပ္မွ တာဝန္ယူ ထုတ္လုပ္ရန္ စီစဥ္လ်က္ရွိေၾကာင္း မိတ္ေဆြမ်ားအား ေလးစားစြာ အသိေပးလိုက္ပါသည္။
 (Ma Nandar-Japan)

ေကအန္ယူ ထိမ္းခ်ဳပ္နယ္ေျမမွ ထြက္ေသာ သတၱဳမ်ား အ၀ယ္လိုက္

 

ကရင္ျပည္နယ္၊ ၾကာအင္းဆိပ္ႀကီးျမိဳ႔နယ္၊ ေကအန္ယူတပ္မဟာ(၆) ဧရိယာအတြင္း ထုတ္လုပ္ေနေသာ သတၱဳမိုင္းမ်ား အ၀ယ္လိုက္ေနသည္ဟု ေကအန္ယူ တပ္မဟာ (၆) ခရိုင္သတၱဳ တူးေဖၚေရး အရာရွိတဦးကေျပာပါသည္။ အရင္က သတၱဳတူးေဖၚေရးကုမၼဏီ (၄)ခု ရွိရာမွ ယခုအခ်ိန္တြင္ ကုမၼဏီ (၈) ခုထက္မနဲရွိလာသည္ဟု ဆိုပါသည္။
ေရာင္း၀ယ္ရာတြင္လည္း အရင္ကထိုင္း ကုမၼဏီမ်ားကသာ ၀ယ္ယူေလ့ရွိေသာ္လည္း ယခုမူ တရုတ္ ကုမၼဏီမ်ားက ေစ်းေကာင္းေပးျပီး ၾကာအင္းဆိပ္ႀကီးျမိဳ႔၌ပင္ ၀ယ္ယူေနေၾကာင္းသိရပါသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုင္းႏိုင္ငံ န၀ရတ္ ကုမၼဏီ (KA)ကလည္း ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ တူးေဖၚေနဆဲျဖစ္ပါသည္။ ထြက္ရွိေနသည့္ သတၱဳမ်ားမွာ ခေနာက္စိမ္းသည္ အမ်ားစု ျဖစ္ျပီး တခ်ဳိ႔မိုင္းတြင္း၌ သံျဖဴႏွင့္သြပ္မ်ား ထြက္ရွိပါသည္။
သတၱဳမိုင္းမ်ားမွာ၊ သျပဳမ္ိုင္း၊သည္အႀကီးဆံုးျဖစ္ျပီး ႏွစ္စဥ္ တန္ခ်ိန္တေထာင္ေက်ာ္ ထြက္ရွိပါသည္။ က်န္မိုင္းမ်ားမွာ ထီးထာေဘာ၊ ႏို႔ခူးထီး၊ ေခါရေ၀ါ (ခ) ခြႏၷ၀ါ၊ မယ္ပညား၊ ကေလၚေ၀ါ၊ မကၠသ၊ မိုင္းတြင္းမ်ားျဖစ္ပါသည္။ အလားတူ တပိုင္တႏိုင္ လက္ယက္တြင္းမ်ားလည္း ရွိပါသည္။
မိုင္းတြင္း ကုမၼဏီမ်ားသည္၊ တရား၀င္ေရးအတြက္ အစိုးရမွ ခြင့္ျပဳခ်က္ပါမစ္မ်ား ရယူရမည္ျဖစ္သလို၊ KNU ထိမ္းခ်ဳပ္ မွဳေအာက္ရွိေနသည့္အတြက္ ေကအန္ယူ၏ မိုင္းတူးခြင့္ရေရးလည္း မျဖစ္မေနတူးခြင့္လိုင္စင္မ်ား ရယူရပါသည္။ ေက အန္ယူ၏ သတၱဳတူးေဖၚခြင့္ ရရွိေရးစည္းကမ္းခ်က္မ်ားမွာ -
(က) CA (Certificate Area) ခြင့္ျပဳခ်က္ရရွိရန္။
(ခ) PL (prosping Lesson) ႏွစ္ရွည္လုပ္ပိုင္ခြင့္လိုင္စင္။
(ဂ) ML (Mining Lesson) စမ္းသပ္တူးေဖၚခြင့္လိုင္စင္။ ဟူ၍အဆင့္သံုးဆင့္ရွိပါသည္။
ဤသတ္မွတ္ခ်က္ႏွင့္အညီ သက္တမ္း(၃)ႏွစ္တႀကိမ္ျဖစ္ျပီး သက္တမ္းျပည့္လ်ွင္ ခြင့္ျပဳခ်က္ ျပန္လည္ေလ်ွာက္ထား ရပါသည္။  သျပဳမိုင္းသည္ ခေနာက္စိမ္း အထြက္ေကာင္းသည့္အတြက္ တရုပ္ႏွင့္ ထိုင္းကုမၼဏီမ်ား အျပိဳင္၀ယ္ယူေန ၾကပါသည္။ ခေနာက္စိမ္းသည္ နယ္စပ္ေပါက္ေစ်းအရ တတန္လ်ွင္ ထိုင္းဘတ္ေငြ (၃)ေသာင္း၀န္းက်င္ ရွိေနပါသည္။ 
မတၱသမိုင္းမန္ေနဂ်ာဦးျမေအးက "က်ေနာ္တို႔ မကၠသမိုင္းကေတာ့ စတင္ေတြ႔ရိွခဲ့တာေတာ့ ၾကာၿပီး စတင္လုပ္လာတာေတာ့ ဒီ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ကေပါ့ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ေရာက္ရင္ သက္တမ္းျပန္တိုးရမယ္ ၿပီးေတာ့ ခေနာက္စိမ္း၏ ေက်ာက္ကန္႔နံပါတ္ ၁ ဆိုရင္ တတန္ကို ထိုင္းဘတ္ ၃ ေသာင္းေက်ာ္ ၊ နံပါတ္ႏွစ္ကေတာ့ ႏွစ္ေသာင္းမွ ၃ ေသာင္း၀န္းက်င္ ၊ေက်ာက္သား သက္သက္ဆိုရင္ တတန္ကို ၅ ေသာင္းကေန ၆ ေသာင္းထိရိွတယ္ ။ ဒါကို က်ေနာ္တို႔က မတ္ေအာင္သ သတၱဳတူးေဖာ္ေရး ကုမၼဏီ လီမိတက္ႏွင္ ေအာင္ျမင္သတၱဳတူးေဖာ္ေရး ကုမၼဏီ လီမိတက္ကေန ေရာင္းခ်ေပးတယ္။ အလုပ္သမားကိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔ တန္စားေပးပါတယ္ " လို႔ဆိုပါသည္။
တရုတ္ကုမၼဏီမ်ား သည္ ဤေဒသမွ ထြက္ရွိေသာ သတၱဳမိုင္းမ်ားကို ယခင္ႏွစ္ကထက္ ပိုမို၀ယ္ယူလာၾကပါသည္၊ ယခင္ႏွစ္မ်ားတြင္မူ ထိုင္းႏိုင္ငံ၏ကုမၼဏီမ်ားကသာ ၀ယ္ယူၾကသျဖင့္ ေစ်းႏွိမ္မွဳမ်ားရွိသည္ဟု ကုမၼဏီမ်ားကဆိုပါ သည္။

Anti-Racist Policy of General Aung San

၁၉၄၇ ခုႏွစ္၊ ေမလတြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ဖဲြ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံအေျခခံဥပေဒ ေရးဆဲြေရးအတြက္ ဖဆပလ ပဏာမျပင္ဆင္မႈညီလာခံကို က်င္းပခဲ့ပါသည္။ ထိုညီလာခံတြင္ ဘာသာေရးကိုင္း႐ိႈင္းသည့္ ဒီးဒုတ္ ဦးဘခ်ဳိ က လြတ္လပ္ေရးရသည့္အခါတြင္ ဗုဒၶဘာသာကို ႏုိင္ငံေတာ္ဘာသာအျဖစ္ ျပ႒ာန္းရန္ သင့္ ေၾကာင္း အဆိုတင္သြင္းသည္။

ဤအဆိုႏွင့္ပတ္သက္၍ ေဆြးေႏြးၾကသည့္အခါ ဗို္လ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ဦးဘခ်ဳိကို ေအာက္ပါ အတိုင္း ေခ်ပေျပာဆိုခဲ့ပါသည္။

“… သည္မွာ ဆရာ ၊ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕က လူႀကိဳက္ေအာင္ လုပ္ေနတာမဟုတ္ဘူး။ သည္လို မဟုတ္ မဟတ္ ကိုယ္ထင္ရာေတြ ေလွ်ာက္လုပ္ေနၾကမည္ဆိုလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္တို႕တိုင္းျပည္ဟာ မၾကာမီ ပ်က္စီးၿပိဳကဲြၿပီး ကၽြန္သားေပါက္ျဖစ္သြားမွာဘဲ။

ကၽြန္ေတာ္တို႕တုိင္းျပည္မွာ အေလာင္းဘုရား လက္ထက္ကတည္းက မူဆလင္ေတြ႐ိွတယ္။ ဘရင္ဂ်ီေတြ႐ိွတယ္။ အစတုန္းက ႐ိွလာၾကတဲ့ နတ္ကိုးကြယ္တဲ့ ေတာင္းတန္းသားေတြ႐ိွတယ္။ အဲသည္ေတာင္တန္းသားေတြဟာ အဂၤလိပ္လက္ေအာက္တုန္းက တခ်ဳိ႕ ခရစ္ယာန္ေတြျဖစ္ၿပီး အ႐ိုးစဲြ ေနၾကတာ႐ိွတယ္။

သူတို႕တစ္ေတြဟာ အားလုံးႏုိင္ငံသားေတြပဲ၊ တိုင္းျပည္ကို ကၽြန္တြင္းက လြတ္ေအာင္ တုိက္ထုတ္ၾက တုန္းက ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ခ်ည္းမဟုတ္ဘူး။ သူတုိ႕တေတြ ပါၾကတယ္။

ယခု ကၽြန္တြင္းက လြတ္မည္မႀကံေသးဘူး သူတုိ႕ေတြအေပၚမွာ အႏုိင္က်င့္ၿပီး ငါတုိ႕လူမ်ားစုရဲ႕ ဘာသာကို ႏုိင္ငံေတာ္ဘာသာျဖစ္ရမည္လို႕လုပ္လုိက္လွ်င္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ဟာ ေခြးေလာက္ေတာင္ ေသာက္သုံးမက်တဲ့အေကာင္ေတြ ျဖစ္သြားၾကမွာေပါ့ဆရာ။

တုိင္းျပည္ကို တုိင္းျပည္ေရးလို ေတြးစမ္းပါ။ ဘာသာေရးေတြ ဘာေတြညာေတြ လုပ္မေနစမ္းပါႏွင့္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ဟာ တုိင္းျပည္တစ္ခုလုံး စည္းလုံးၾကဖို႕လိုတယ္၊

… ယခုအခ်ိန္မွာလိုခ်င္တာက ျပည္ေထာင္စုထဲမွာ ႐ိွေနၾကတဲ့ လူမ်ဳိးအားလုံး ဘာသာအားလုံး ဘယ္ေတာ့မွ မၿပိဳကဲြဘဲ ခဲြထြက္သြားမည့္လူေတြ ေပၚမလာေစဘဲ ႏုိင္ငံေရးစိတ္ဓာတ္ တစ္ခုတည္း ႐ိွေအာင္သြင္းၿပီး စည္းလုံးဖို႕လိုတယ္။ ႏုိင္္ငံေတာ္ဘာသာကို ဗုဒၶဘာသာလုပ္ခ်င္ရင္ ဗုဒၶဘာသာႏိုင္ငံေတာ္လို႕ ဆရာဘာသာ ဆရာေၾကညာ၊ ကၽြန္ေတာ္ မပါဘူး။”

၂၁-၁-၂၀၁၂ ေန႔လည္ ၂ နာရီမွ ၄ နာရီထိ ရန္ကုန္ၿမိဳ႔ ျပည္လမ္းရွိ ေတာ္၀င္စင္တာတြင္ က်င္းပခဲ့ေသာ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ ေက်ာင္းသားမ်ား သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲတြင္ ေျပာၾကားခဲ့သည့္ ကိုမင္းကိုႏိုင္၏ အဖြင့္အမွာစကား အျပည့္အစံု

ဒီကေန႔ဆိုရင္ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ၂၃ ႏွစ္ေက်ာ္က ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေၾကြးေၾကာ္ခဲ့သမွ် ပဲ့တင္သံေတြ ျပန္ထြက္လာတဲ့ေန႔ပါ။ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ စိုက္ပ်ဳိးခဲ့သမွ် ေကာက္ပင္စိမ္းေတြ သိမ္းတဲ့ေန႔ပါ။ ေလာကဓမၼတာအရေျပာရင္ ထုိက္တန္တဲ့ တုံ႔ျပန္မႈနဲ႔ ရလဒ္ေတြကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ ျပန္ရတဲ့ေန႔ပါ။

ဆိုလိုတာကေတာ့ ခုလို သတင္းမီဒီယာသမားေတြရဲ႕ေရွ႕မွာ တဖ်တ္ဖ်တ္ေတာက္ေနတဲ့ ဓာတ္ပံုမီးေတြရဲ႕ေအာက္မွာ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ရပ္ၿပီးေတာ့ စကား ေျပာႏုိင္တယ္ဆိုတာ လမ္းမေပၚမွာ ကစဥ့္ကလ်ားနဲ႔ က်န္ခဲ့တဲ့ ဖိနပ္ပိုင္ရွင္ေတြ၊ လူမသိ သူမသိဘဝနဲ႔ အသက္စြန္႔သြားတဲ့ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြ၊ ဘဝရဲ႕ အစိတ္အပိုင္းမ်ားစြာကို ခ်ေပးခဲ့ရၿပီးေတာ့ ဒီေလာကကို စြန္႔လႊတ္သြားရသူေတြ၊ ေက်ာင္းသူျပည္သူေတြရဲ႕ ကိုယ္စား ကြၽန္ေတာ္တို႔ မတ္တပ္ရပ္ေန ႏိုင္ေသးတ့ဲအခ်ိန္။ ဒီေန႔၊ ဒီအခ်ိန္လို အခင္းအက်င္းမ်ဳိးမွာ အခု သတင္းေလာကမွာေရာ ျပည္သူလူထုရဲ႕ ျပန္ၾကားေရးေလာကမွာေရာ ေရပန္းစားေနတဲ့ ေမးခြန္းေတြရွိပါတယ္။

အဲဒါက ဘာလဲဆိုတာ့ ႏုိင္ငံေရးအေျခအေနကို ဘယ္လိုသံုးသပ္လဲဆိုတဲ့ ေမးခြန္းပါ။ ဖန္ခြက္ထဲမွာ ေရတစ္ဝက္ရွိတာကို ဘယ္လိုျမင္သလဲဆိုတဲ့ ကိစၥပါ။ ေတာ္ေတာ္ကို က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ ၾကားေနရပါတယ္။ အေကာင္းျမင္သလား၊ အဆိုး ျမင္သလားဆိုတဲ့ ေမးခြန္းပဲျဖစ္ပါတယ္။

ဖန္ခြက္ထဲမွာ ေရတစ္ဝက္ - အထူးသျဖင့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ေတြ လက္ရွိ ပကတိႏိုင္ငံေရးအေျခအေန ဘယ္လိုျမင္သလဲဆိုေတာ့ '' တစ္ဝက္ႀကီး မ်ားေတာင္လို႔လည္း အေကာင္းမျမင္ပါဘူး။ တစ္ဝက္တည္း နည္းလိုက္တာလို႔လည္း အဆိုးအျမင္ပါဘူး'' တကယ္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔က ေရရွိမွ အသက္ ရွင္မယ့္ ငါးလိုပဲ။ ငါးေတြအတြက္ကေတာ့ တစ္ဝက္ကိစၥ မဟုတ္ပါဘူး၊ အသက္ကိစၥပါ။ ေရမ်ားဖို႔လိုပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္လည္း သတင္းသမားေတြ၊ မီဒီယာသမားေတြ သိပါလိမ့္မယ္။ ၂၃ ႏွစ္တာ ေပးဆပ္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ရလာတဲ့အသီးအပြင့္ေတြအျဖစ္ အမွန္တရားကို ေဖာ္ထုတ္ၾကဖို႔ သတင္းမီဒီယာသမားေတြ တာဝန္ကိုထမ္းေနၾကတယ္လို႔ ကြၽန္ေတာ္သိတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ရလာသမွ်ကေတာ့ ျပည္တြင္းသတင္း ငတ္မႈဆိုတဲ့ ျပႆနာမွာ အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုဆိုပါေတာ့၊ ၂ဝဝ၈၊ ၂ဝ၁ဝ အဲဒီတုန္းကဆိုရင္ သတင္းမီဒီယာေတြရဲ႕ ေဖာ္ျပႏိုင္စြမ္းက ဘက္ တစ္ဘက္ တည္းကိုပဲ တင္ျပရပါတယ္။ အဲဒီအခါက်ေတာ့ မတူကြဲျပားျခားနားတဲ့ အျမင္ေတြ၊ အေတြးေတြကို ေဖာ္ျပခြင့္ မရတဲ့အခါမွာ တစ္ဖက္သတ္ေဖာ္ျပတဲ့ အခ်က္အလက္ေတြကပဲ အမွန္တရားဆိုတာ ျဖစ္ခဲ့ရတယ္။ အဲဒါကို ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ေျပာင္းမယ္ဗ်ာ။

ဒီကေန႔ သတင္းသမားေတြအားလံုး ကြၽန္ေတာ္တို႔ဆႏၵကို နားလည္ၾကမယ္ထင္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔နဲ႔ အတူတူ အဲဒီအေျပာင္းအလဲကို လိုက္ပါႏိုင္ၾကမယ္လို႔ ရည္ရြယ္တဲ့ဆႏၵနဲ႔ ဒီကေန႔ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲ လုပ္ရတာပါပဲ။ အေရးႀကီးတဲ့ အခ်က္တစ္ခ်က္အျဖစ္ ပါသလို၊ စာေပစိစစ္ေရးဆိုတာ လိုအပ္ပါတယ္လို႔ အေတြးမ်ဳိးနဲ႔ ဆိုရင္ေတာ့ ဒီေလာက ထပ္တက္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေပးဆပ္ထားရတာေတြ၊ အဲဒီလို တစ္ဖက္သတ္ အျမင္ေတြ ေဖာ္ျပလို႔ မႀကိဳက္တာေတြကို မိမိနဲ႔ သေဘာမက်တာေတြကို ဖယ္ရွားဖို႔ဆိုတာ မျဖစ္ပါဘူး။ သေဘာထားေတြ၊ အယူအဆေတြ အမ်ဳိးမ်ဳိး တင္ျပႏိုင္ၾကပါေစ ဆိုတဲ့ လြတ္လပ္ခြင့္မ်ဳိးကို စာေပေလာကသမားေတြ ထပ္ၿပီး ေျခလွမ္းလွမ္းၾကဖို႔ ထပ္ၿပီးေတာ့ ေရးၾက ထည့္ၾကဖို႔ ကြၽန္ေတာ္တိုက္တြန္းပါရေစ။

တခ်ဳိ႕က ေျပာပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ၈၈ မ်ဳိးဆက္သစ္ ေက်ာင္းသားေတြ ဘယ္ကေန ဘယ္လိုစၿပီးေတာ့ ၈၈ ဘာလဲ၊ ၈၈ ဘယ္လဲ ေမးခြန္းေတြ ရွိပါတယ္။ ၁၉၈၈ အားလုံးသိခဲ့တဲ့ ၈ ေလးလုံး အေရးေတာ္ပုံႀကီးမွာ ပါဝင္ဆင္ႏႊဲခဲ့တဲ့ မ်ဳိး ဆက္အားလုံးဟာ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ေတြပါ။ အဲဒီ မ်ဳိးဆက္ ေတြဟာ ၈၈ အေရးေတာ္ပုံႀကီး ၿပီးတဲ့အခါမွာ နယ္ပယ္အသီးသီးကုိ စိမ့္ၿပီး ျဖာၿပီး ဝင္ေရာက္သြားပါတယ္။ ဒီအခ်က္ အေရးႀကီးပါတယ္။ စီးပြားေရးေလာက၊ အႏုပညာ ေလာက၊ သတင္းမီဒီယာ၊ ႏုိင္ငံေရး သီးသီးသန္႔သန္႔လုပ္မယ့္ ေလာက၊ ဒီလိုပဲ အမ်ားျပည္သူအက်ဳိးကို သယ္ပိုးမယ့္ အသင္းအဖြဲ႔ေတြ၊ ပရဟိတေလာက ေတြထဲကို ေရာက္ပါတယ္။ ေနာက္ဆုံး ဝန္ထမ္းေလာကေတြအထိ ေရာက္ပါတယ္။ ၈၈ အေရးေတာ္ပုံႀကီးကို အင္နဲ႔ အားနဲ႔ ဆင္ႏႊဲခဲ့တဲ့ အဲဒီမ်ဳိးဆက္ရဲ႕ အသီးသီးေသာ အစိတ္အပိုင္းေတြဟာ ေနာက္ဆုံး လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕အစည္းေတြထိ ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအင္အားစုေတြရဲ႕ စိတ္ေတြ အဲဒီတုန္းက လူငယ္ေတြ ၈၈ ရဲ႕ ပုံရိပ္ေတြပါ။ ဒီေန႔ ျမန္မာျပည္ထဲမွာ ဧရာဝတီဆိုတဲ့ ပင္မေသြးေၾကာႀကီးထဲကလို တဆတ္ဆတ္ ခုန္ေနၾကတုန္းပါ။

ဒီေန႔ သတင္းသမားေတြေရွ႕မွာ ရပ္ရတဲ့ ၈၈ ေတြဟာ ဘာလဲ ဆိုေတာ့၊ မၾကာမီကမွ ျမန္မာတစ္ႏိုင္ငံလံုးမွာရွိတဲ့ အက်ဥ္းေထာင္ေတြကေန ျပန္လာၾကတဲ့ ၈၈ ေတြပါ။ ဒါျဖင့္ရင္ ၈၈ ေတြ ဘာလုပ္မွာလဲ၊ ေမးခြန္းရွိပါတယ္။ အရွင္းဆံုး ေျပာရရင္ေတာ့ သမိုင္းမွာ ၈၈ ၿပီးေတာ့မွ နယ္ပယ္အသီးသီးကို ျဖန္႔က်က္သြား သလိုပဲ။ အခု ေထာင္ထဲက ျပန္ထြက္လာၿပီး ပန္းပဲဖိုေတြထဲမွာ တစ္ႀကိမ္နဲ႔ အားမရ ႏွစ္ႀကိမ္၊ ႏွစ္ႀကိမ္နဲ႔ အားမရ သံုးႀကိမ္ဆိုသလို၊ သံေကာင္း မွန္ရင္ မီးျပင္းျပင္းနဲ႔ ထပ္ၿပီး အတုိက္ခံ၊ ေပမွာ ထပ္ၿပီး အထုခံတဲ့ ဓားေတြအျဖစ္ ေလာကႀကီးထဲ ျပန္ေရာက္ လာတာေပါ့။ အဲဒီေတာ့ ၈၈ ေတြက ဘာဆက္လုပ္မွာ လဲဆိုတဲ့ ေမးခြန္းဟာ နယ္ပယ္အသီးသီးမွာ ရွိၿပီးသားျဖစ္တဲ့ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ေတြနဲ႔ ျပန္ၿပီး လက္တြဲၾကဖို႔၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔နယ္ပယ္ အသီးသီးကို ထပ္မံ ျဖန္႔က်က္ၿပီးေတာ့ အမ်ားအက်ဳိး၊ တုိင္းျပည္အက်ဳိး၊ ေလာကပါလတရား သံုးပါး ထြန္းကားဖို႔အေရးကို ဆက္ၿပီးေတာ့ ေဆာင္ရြက္သြားမွာပါလို႔။ အဲဒါကို ကြၽန္ေတာ္ေျပာခ်င္ပါတယ္။

အရာရာတုိင္းမွာ ေက်ာင္းသားေတြဟာ ၾကားေနရမယ္၊ ဘက္မလိုက္ရဘူးဆိုတဲ့ အေတြးအေခၚေတြ အယူအဆေတြ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ေယဘူယ်အားျဖင့္ မွန္ခ်င္မွန္ပါလိမ့္မယ္။ High Light အေနနဲ႔ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ဟာ ေလာကပါလတရား သံုးပါးျဖစ္တဲ့ တရားမွ်တေရး၊ လြတ္လပ္ျခင္း တန္းတူညီမွ်ျခင္း ဆိုတဲ့ အခ်က္ သံုးပါးနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ေတာ့ ေလာကပါလ တရားသံုးပါးကို တည္ေထာင္သူေတြနဲ႔ ဖ်က္ဆီးသူေတြၾကားမွာေတာ့ ဘက္မလိုက္ဘဲ မေနႏိုင္ ပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ေလာကပါလ တရားသံုးပါး တည္ေထာင္သူဘက္ကေန ျပတ္ျပတ္သားသား ဘက္လုိက္ရမွာ။ အဲဒါေလးကို အသိေပးပါရေစ။ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ခရီးစဥ္တစ္ေလွ်ာက္မွာလည္း အားလံုး ကိုယ္စားေျပာခဲ့ပါတယ္။ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးလုပ္လိုသူေတြနဲ႔ လက္တြဲေဆာင္ရြက္ရမယ္ဆိုတဲ့ ကိစၥပါ။

ဒါ ေနာက္ဆံုးစကားပါ။ ၂၃ ႏွစ္တာ ျပည္သူလူထုရဲ႕ ေပးဆပ္မႈရဲ႕ ေနာက္ဘဝမ်ားစြာ အသက္မ်ားစြာ စေတးၿပီးတဲ့ေနာက္ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရးကို ျငင္းပယ္လို႔မရတဲ့ ပကတိ မ်က္ေမွာက္တရားအျဖစ္ ေနာက္ဆံုး လက္ရွိအစိုးရကိုယ္တုိင္ လက္ခံထားပါၿပီ။ အဲဒါ ျပည္သူ႔ေအာင္ပြဲ၊ လူထုေအာင္ပြဲဆိုတာကို ေအာင္စိတ္နဲ႔ မွတ္ပါ။ အဲဒီအတြက္ ဆက္ၿပီးေတာ့ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး လုပ္လိုသူေတြနဲ႔ အေဟာင္းအေဆြးႀကီးျဖစ္တဲ့ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ျခယ္ျခင္း၊ အခြင့္ထူးခံျခင္း ဆိုတဲ့ အေဟာင္းႀကီးကို ဖက္တြယ္ထားခ်င္တဲ့ သူေတြကေတ့ ေနရာတကာမွာ ရွိဦးမွာပါပဲ။ လြန္ဆြဲပြဲတစ္ခုလိုပါ။ လြန္ႀကိဳးႏွစ္ဖက္ပဲရွိပါတယ္။ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေရးကို ေဖာ္ေဆာင္ခ်င္တဲ့ အင္အားစုေတြ၊ ဘယ္အဖြဲ႕အစည္းကျဖစ္ျဖစ္ သူတို႔က တစ္ဖက္၊ အေျပာင္းအလဲကို ျငင္းဆန္ၿပီးေတာ့ အေဟာင္းထဲ မွာပဲ ေနမယ္ဆိုသူေတြက တစ္ဖက္ အဲဒီ လြန္ဆြဲပြဲမွာလည္း ၈၈ က ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး လုပ္လိုသူမ်ားဘက္ကပဲ လြန္ဝင္ဆြဲဦးမွာဆိုတာကို ရွင္းရွင္ လင္းလင္း ကတိေပး ထားပါတယ္။

အဆံုးသတ္အေနနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ၈၈ ေတြ အခုလို ရပ္ၿပီး စကားေျပာရတဲ့ ကာလ။ ဘာျဖစ္လဲဆိုေတာ့ ေရွးေဟာင္းမာယာလူမ်ဳိးေတြရဲ႕ ျပကၡဒိန္အရ ကမၻာ ပ်က္မယ့္ႏွစ္မွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ကြၽန္ျပန္ျဖစ္ခဲ့ရတယ္။ ကမၻာပ်က္မယ့္ႏွစ္မွာ ႏိုင္ငံသစ္ ျပန္တည္ရမယ့္ဘဝဆိုေတာ့၊ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ဒီမိုကေရစီ လိုလားသူေတြ အမ်ားစုက တစ္ကယ္တမ္းသာ ဦးညြတ္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကမၻာပ်က္မယ့္ေန႔မွာ ႏုိင္ငံသစ္ တည္ေဆာက္႐ံုတင္ မကဘူး။ ကမၻာသစ္ပါ တည္လို႔ရမယ္ဆိုတာ ယံုပါတယ္လို႔ ေျပာရင္း ကြၽန္ေတာ့္စကားကို အဆံုးသတ္ခ်င္ပါတယ္။

မင္းကိုႏုိင္

၂၀၁၄ တြင္ တစ္ႏုိင္ငံလံုး သန္းေခါင္စာရင္းေကာက္မည္

 “၂၀၁၄ မွာ ေကာက္မယ္။ အခု ဗဟိုသန္းေခါင္စာရင္းေကာ္မရွင္ကို ဖြဲ႕ၿပီးၿပီ။ ၁၉၈၃ ခုႏွစ္ ေနာက္ပုိင္းကစၿပီး တစ္ႏုိင္ငံလံုး သန္းေခါင္စာရင္း မေကာက္ဖူးဘူး”
ႏွစ္ေပါင္း ၃၀ အတြင္း ပထမဆံုးအႀကိမ္အျဖစ္ တစ္ႏုိင္ငံလံုး သန္းေခါင္စာရင္းေကာက္ခံရန္ ျပင္ဆင္မႈမ်ား စတင္ ေဆာင္ရြက္ေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း လူဝင္မႈႀကီးၾကပ္ေရးႏွင့္ ျပည္သူ႔အင္အားဝန္ႀကီးဌာန ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီး ဦးခင္ရီက ေျပာသည္။ “၂၀၁၄ မွာ ေကာက္မယ္။ အခု ဗဟိုသန္းေခါင္စာရင္းေကာ္မရွင္ကို ဖြဲ႕ၿပီးၿပီ။ ၁၉၈၃ ခုႏွစ္ ေနာက္ပုိင္းကစၿပီး တစ္ႏုိင္ငံလံုး သန္းေခါင္စာရင္း မေကာက္ဖူးဘူး”ဟု ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီးက ေျပာသည္။ ထုိကဲ့သို႔ သန္းေခါင္စာရင္းေကာက္ရန္အတြက္ ကုလသမဂၢလူဦးေရရန္ပုံေငြအဖြဲ႕ (UNFPA) အပါအဝင္ ျပည္တြင္းျပည္ပမွ အဖြဲ႕အစည္းေျမာက္ျမားစြာျဖင့္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္သြားမည္ ျဖစ္သည္။
ၿပီးခဲ့သည့္ ေအာက္တုိဘာလက ထုတ္ျပန္ခဲ့ေသာ စာရင္းအရ ျမန္မာႏုိင္ငံလူဦးေရမွာ ၆၀ ဒသမ ၃၈ သန္းရွိၿပီး ထုိအေရအတြက္မွာ ၿမိဳ႕နယ္ ၂၄ ၿမိဳ႕နယ္အားစံယူ၍ ေကာက္ယူထားျခင္း ျဖစ္သည္။ “၁၉၉၈ ကေန ၂၀၀၆ အထိ က လူဦးေရတုိးႏႈန္းကို ၂ ဒသမ ၀၂ နဲ႔တြက္ခဲ့တယ္။ အခု ေအာက္တုိဘာမွာေတာ့ ၁ ဒသမ ၀၁ တုိးနဲ႔တြက္တယ္။ အပ်ဳိႀကီး၊ လူပ်ဳိႀကီးမ်ားလာလို႔”ဟု ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီးက ေျပာသည္။ လက္ရွိ သန္းေခါင္စာရင္းအရ အိမ္ေထာင္က်သူအမ်ားစုမွာ ႏွစ္ဖက္ေသာ မိသားစုစာရင္း၌ ရွိေနၾကၿပီး အခ်ဳိ႕မွာ သန္းေခါင္စာရင္းပင္ မရွိၾကေခ်။ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ သန္းေခါင္စာရင္းအား ၁၉၈၃ ခုႏွစ္က ေနာက္ဆုံးအႀကိမ္ ေကာက္ခံခဲ့သည္။
 Credit: ေအာင္သူရ (7Day News Journal)

တိမ္ျပာေသာေန႔မွသည္အရုဏ္နီဆီသို႔(တာေကာဒီ)

"နယ္ခ်ဲ႕ အဂၤလိပ္ ဖိႏွိပ္မႈေၾကာင့္..လူေမြး လူေတာင္ မေျပာင္တယ္ x x ဆင္းရဲတြင္းသာနက္ခဲ့ပါလို႔ x x သူပုန္မီးကိုေမႊးခဲ့ရတယ္..တိုက္မယ္x ခိုက္မယ္x နယ္ခ်ဲ႕အစိုးရျပဳတ္ေအာင္ ဒို႔တိုက္မယ္"

             ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ကို လက္နက္စြဲကိုင္ေတာ္လွန္ခဲ့ၾကေသာ ဖ.ဆ.ပ.လ လယ္သမားေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္၊ ဤသီခ်င္းေလးကိုဆိုရင္း ၿဗိတိသွ် ဧကရီဘုရင္မင္းႀကီးကိုပုန္ကန္မႈျဖင့္ ႀကိဳးစင္တက္ခဲ့ၾကရသည္။ တိုင္းျပည္ လြတ္လပ္ေရးရလုဆဲဆဲ အခါတြင္လည္း ဆရာစံႏွင့္လယ္သမားသူပုန္မ်ားကိုႀကိဳးေပးခဲ့သည့္ ဧကရီဘုရင္မႀကီး၏ ဆာဘြဲ႔ရသူေကာင္းျပဳ တရားသူႀကီးတစ္ဦးက ပထမဆုံး သမၼတျဖစ္လာျပန္ပါသည္။
             "လက္ဝဲသမား လူငယ္ေတြ ညီညြတ္ဖို႔လိုတယ္" ဟူေသာ လက္ဝဲညီညြတ္ေရး မိန္႔ခြန္းေျပာၿပီး မၾကာမီ တြင္ပင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း လုပ္ႀကံခံရသည္။ သခင္ျမ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကဲ့သို႔ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား မရိွေတာ့သည္ေနာက္တြင္ကာ အကြဲအၿပဲမွာထိန္းမရေတာ့။ လက္ဝဲညီညြတ္ေရးအတြက္ ဦးႏု၏ ႏုမူ (၁၄) ခ်က္ ထြက္လာသည္။ ျပည္႔သူရဲေဘာ္ကလည္း တင္ျပသည္။ ဦးႏု၏အဆိ္ုျပဳခ်က္တြင္ မတ္ဝါဒေလ့လာေရးအစုမ်ား ဖြဲ႔ရန္ပါသျဖင့္ လန္ဒန္သတင္းစာမ်ားက ဖ.ဆ.ပ.လ အစိုးရ "နီ" သြားၿပီဟု ေရးသားၾကသည္။ ထိုအခ်က္ကို ျပန္ျဖဳတ္လိုက္ရသည္။ ရဲေဘာ္မူႏွင့္ ႏုမူကြဲၿပီး ျပည္သူရဲေဘာ္သည္လည္း ကြန္ျမဴနစ္ပါတီေတာခိုသြားၿပီးေနာက္ ရဲေဘာ္ျဖဴ၊ ရဲေဘာ္ဝါကြဲၾကၿပီး၊ ရဲေဘာ္ျဖဴမ်ားက ကြန္ျမဴနစ္ပါတီေနာက္ လိုက္သြားၾကသည္။ ျပည္တြင္းစစ္မီးႀကီးက ထြန္းသစ္စႏိုင္ငံငယ္ကို ဝါးမ်ိဳလိုက္ၿပီ။
         ငိုခ်င္းရွည္ အလြမ္းျပဇာတ္ႀကီးနဲ႔တူေသာ ဗမာျပည္သမိုင္းက က်ေနာ္တို႔၏အေသြးအသားထဲဝယ္ ကိန္းေအာင္းေနေသာ တရားမွ်တမႈႏွင့္ႏိုင္ငံခ်စ္စိတ္တို႔ကို လႈပ္ႏိုးလိုက္သည္။ သုိ႔ႏွင့္ပင္ က်ေနာ္တို႔သည္ ဗမာျပည္သမိုင္းႏွင့္ဆက္ႏြယ္ေနေသာ ကမာၻ႔သမိုင္းကို ေလ့လာၾကျပန္သည္။ ၁၉၁၄ - ၁၇ ပထမကမာၻစစ္ႀကီး ေအာက္တိုဘာ ေတာ္လွန္ေရးႀကီးႏွင့္ ဆိုဗီယက္ျပည္ေထာင္စုေပၚထြန္းလာျခင္း၊ ၁၉၃၀ စီးပြားပ်က္ကပ္ႀကီး ဟစ္တလာႏွင့္ နာဇီပါတီအာဏာရလာျခင္း၊ ဒုတိယကမာၻစစ္ႀကီး ဒီမိုကေရစီမဟာမိတ္တပ္ေပါင္းႏွင့္ ဝင္ရိုးတန္း ၃ ႏိုင္ငံ၊ ေယာ္လ္တာကြန္ဖရင့္ ဝင္စတန္ခ်ာခ်ီ၊ ရုစ္ဗဲလ္တ္၊ စတာလင္သြာခ်ီ သံမဏိကန္႔လန္႔ကာမိန္႔ခြန္း စစ္ေအး အေျမာက္သံ အေရွ႕ဥေရာပဆိုရွယ္လစ္ႏိုင္ငံမ်ား ေပၚထြန္းလာျခင္း၊ ၁၉၄၉ တရုတ္ျပည္သစ္၊ ေမာ္စီတုံး၊ ခ်ဴအင္လိုင္း၊ ၁၉၅၀-၅၃ ကိုရီးယားစစ္ပြဲ၊ ၁၉၅၅ ကမာၻ႔ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလႈပ္ရွားမႈႀကီး၊ စေတာ့ဟုမ္းကြန္ကရက္၊ ဂ်ဴးလီေယာ့ က်ဴရီ၏ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးသဝဏ္လႊာ၊ ဆိုဗီယက္ကြန္ျမဳနစ္ပါတီ ၁၈-၂၀ ႀကိမ္ေျမာက္ ကြန္ကရက္မ်ား စစ္ႏွင့္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးျပႆနာ၊ စတာလင္ပုဂၢိဳလ္ကိုးကြယ္မႈ "Personality Cult" ျပႆနာ၊ "အႏုျမဴဗုံးဟာ စကၠဴက်ားျဖစ္တယ္"၊ ေမာ္စီတုံး၏ ၁၉၇၀  ေမ (၂၀) ေၾကျငာခ်က္။
         က်ေနာ္တို႔၏ သမိုင္းေလ့လာမႈၿပီးဆုံးသည့္အခါတြင္ကား မူလ လူ၂၀ မွ် ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ေလ့လာခဲ့ၾကရာမွ ထက္ဝက္ခန္႔သာ က်န္ပါေတာ့သည္။ က်ေနာ္တို႔၏ ေလ့လာေရးကိုလည္း မတ္ - လီနင္ဝါဒ ေလ့လာအစုအျဖစ္ ျမွင့္တင္လိုက္ၾကသည္။ V.Afamadeyev ၏ Marxist philosophy ႏွင့္ O.yakhot ၏ Dialectical and Historical Materialism  စာအုပ္ႏွစ္အုပ္ကို အဓိကထားေလ့လာသည္။ ေမာ္စီတုံး၏လက္ေရြးစင္က်မ္း ၄ တြဲမွ အေရးႀကီးေသာ ေဆာင္းပါးမ်ားကို ညက္ညက္ေၾကေအာင္ ေလ့လာၾကသည္။
         On Practice, on contradiction on New Democracy, Coalition government, Selected Military writings, Marx-angle selected work, Vol-I & II လီနင္လက္ေရြးစင္က်မ္း ျမန္မာျပန္ ၄ တြဲႏွင့္ စတာလင္၏ အေရးႀကီးေသာ Foundation of Leninism, The Problems of Leninism, Marxism and National Questions စသည္တို႔ကို ေလ့လာၾကသည္။ သခင္ေလးေမာင္၊ ေအာင္လင္း၊ ဘဝင္း၊ ဆရာျမသန္းတင့္တို႔၏ မတ္ဝါဒဆိုင္ရာ ျမန္မာျပန္စာအုပ္မ်ားက္ုိလည္း ေလ့လာၾကပါသည္။ က်ေနာ္တို႔သည္ မတ္ေဘာဂေဗဒဘာသာရပ္တြင္မူ အေတာ္ အခက္အခဲ ေတြ႔ၾကရသည္။
         ေမာင္စူးစမ္း၏ မတ္ေဘာဂေဗဒ ၂ တြဲကိ္ု အားထားၾကရသည္။ က်ေနာ္တို႔၏ ေလ့လာေရးၿပီးဆုံးသည့္အခါ မတ္ဝါဒီမ်ား အျပစ္ျပႆနာအရပ္ရပ္ကို သုံးသပ္ရႈျမင္ရန္ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရး စီးပြား ယဥ္ေက်းမႈအသစ္တို႔ျဖင့္ ဒီမိုကေရစီသစ္ ဗမာျပည္ကို က်ေနာ္တို႔ တည္ေဆာက္ၾကရမည္ဟု သေဘာတူေကာက္ခ်က္စြဲႏိုင္သည့္အခါတြင္ကား ကိုေက်ာ္ဝင္း၊ က်ေနာ္ ၊ က်ေနာ့္ညီ ဖိုးခ်ိဳႏွင့္ တင္ေမာင္သန္းတို႔ ၄ ဦးသာလက္တြဲမျဖဳတ္တမ္းက်န္ရစ္ခဲ့ၾကပါသည္။
         ဤေလ့လာေရး အစုအေဝးသည္ ေက်ာင္းကလပ္စည္းျဖစ္လာၿပီး ေနာင္တြင္ က်ေနာ္တို႔အားလုံးသည္ ေက်ာင္းသားတိုက္ပြဲ၊ လူထုတိုက္ပြဲမ်ားကိုျဖတ္သန္းကာ ကြန္ျမဴနစ္မ်ားျဖစ္လာခဲ့ၾကပါသည္။ ဖိုးခ်ိဳ ႏွင့္ ကိုေက်ာ္ဝင္း တို႔က လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးဆီသို႔ေရာက္ရိွသြားကာ တင္ေမာင္သန္းက ေက်ာင္းထုတ္ခံခဲ့ရပါသည္။ သူလည္း ဆရာဝန္တစ္ေယာက္ျဖစ္လာၿပီၤး ထင္ရွားသည့္စာေရးဆရာတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာခဲ့ပါသည္။ သင့္ဘဝေအာင္ျမင္ေရး မဂၢဇင္းကိုထုတ္ေဝခဲ့ၿပီး ယခုအခါ USA တြင္ ေရာက္ရိွေနပါသည္။ RFA တြင္ သတင္းေဆာင္းပါးမ်ား ေရးသားလ်က္ရိွ ပါသည္။ က်ေနာ္ကေတာ့ ေလးဘက္အုတ္နံရံႏွင့္ နရသိမ္စံအိမ္၏ ဧည့္သည္ေတာ္။
         "တိမ္ျပာေသာေန႔တြင္ x အသည္းမ်ား ဘ၀င္ xx သာယာလန္းဆန္းၾကည္လင္" က်ေနာ္က ပန္းႏုအျပာ ေဖ်ာ့ေရာယွက္ကာ လွပေသာညေနဆည္းဆာ တိမ္ပန္းခ်ီကားခ်ပ္ကိုၾကည့္ကာ "တိမ္ျပာေသာေန႔" သီခ်င္းကို ညည္းေနသည္။ "ဟား ဟား ဟား ဟား" ေကာင္ေလးေတာ့ ထမင္းဆာတာနဲ႔ စိတ္ေဖါက္သြားၿပီနဲ႔တူတယ္ ေက်ာက္ကားေပၚအတူပါလာသည့္ အလုပ္သမားႀကီးက က်ေနာ္ကိုစသည္။ ေလက ဟူး ဟူး ရား ရား တိုက္ခတ္ ေနသည္။ က်ေနာ့့္တို႔စီးလာသည့္ေက်ာက္တင္ကားက မႏၱေလးေတာင္ကိုပါတ္ေကြ႔ကာ အရိွန္ျပင္းစြာ ေမာင္းႏွင္ ေနသည္။ ေဆာင္းေႏွာင္း ညေနသည္ ေနာက္တြင္က်န္ေနရစ္ခဲ့ၿပီ။ က်ေနာ္၏ ေက်ာက္ကားတင္ အလုပ္သမားဘ၀။
         ၁၉၇၃ ႏွစ္ဦးပိုင္းတြင္ မႏၱေလးေဆးတကၠသိုလ္ တတိယအႀကိမ္ႏွစ္လည္မဂၢဇင္းေကာ္မတီ အစည္းအေ၀းတြင္ မ်က္ႏွာဖုံးဓါတ္ပုံႏွင့္ပါတ္သက္၍ ဆရာမ်ားႏွင့္က်ေနာ္တို႔ အျပင္းအထန္ျငင္းခုန္ၾကရသည္။ ယခုအႀကိမ္တြင္ ကိုေလးထြန္းက အယ္ဒီတာခ်ဳပ္။ က်ေနာ္၊ ကိုေက်ာ္၀င္းႏွင့္ ကိုေက်ာ္ေသာင္းတို႔က အယ္ဒီတာမ်ား။ က်ေနာ္တို႔ ေရြးထားေသာအဖုံးမွာ ေခ်ေဂြဗါးရားပုံပါသျဖင့္ ေက်ာင္းအာဏါပိုင္အဖြဲ႔ထဲမွ မ.ဆ.လ အလိုေတာ္ရွိ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ားက ပယ္ခ်သည္။ ထိုဆရာမ်ားက က်ေနာ္တို႔အုပ္စုကို ၾကည့္မရ။ လမ္းစဥ္လူငယ္လႈပ္ရွားမႈကို ဦးေဆာင္ေသာဆရာအခ်ိဳ႕ကလည္း က်ေနာ့္တို႔ကို မလိုလားအပ္ေသာ ေက်ာင္းသားမ်ားဟု ယူဆေနသည္။ အထူးသျဖင့္ ခႏၶာေဗဒ (Anatomy) ပါေမာကၡႏွင့္ဆရာမ်ားက က်ေနာ္တို႔ႏွင့္ မတည့္။
ဤသို႔ျဖင့္ ဒုတိယ အမ္ဘီဘီအက္စ္ (အႀကီးတန္း)စာေမးပြဲတြင္ ခႏၶာေဗဒဘာသာရပ္က်ရႈံးထားေသာ က်ေနာ္သည္ ၁၉၇၃ ဇူလိုင္တြင္က်င္းပေသာ စားေမးပြဲႀကီးတြင္ ခႏၶာေဗဒဘာသာရပ္ ေရးေျဖဘာသာရပ္မ်ား ေအာင္ျမင္ပါလ်က္ ၂ခါက်စံနစ္ျဖင့္ ေက်ာင္းမွ ထုတ္ပယ္ခံရသည္။ က်ေနာ္ လုပ္ႀကံေက်ာင္းထုတ္ခံရသည္ကို မေက်နပ္ေသာ ကိုေက်ာ္၀င္းႏွင့္ ေက်ာင္းသားမ်ားက စာသင္ခန္းမႀကီးတခုကို၀င္ေရာက္စီးနင္းကာ က်ေနာ္၏ ခႏၶာေဗဒ အေျဖလႊာမ်ား ကို စစ္ေဆးၾကည့္ရႈလိုေၾကာင္း ေတာင္းဆိုၾကသည္။ ၁၉၇၃ ဇူလိုင္ (၅) ရက္ေန႔တြင္ျဖစ္သည္။ ေက်ာင္းအာဏာပိုင္ မ်ားက အေျဖလႊာမ်ားကို စစ္ေဆးစရာမလိုေၾကာင္း၊ က်ေနာ္သည္ ခႏၶာေဗဒဘာသာရပ္၏ ေရးေျဖစာေမးပြဲမ်ားႏွင့္ လက္ေတြ႔စာေမးပြဲကို ေအာင္ျမင္ေၾကာင္း သို႔ရာတြင္ ႏႈတ္ေျဖစာေမးပြဲကို မေအာင္ျမင္ေၾကာင္း၊ ေနာက္ေနာင္တြင္ ႏႈတ္ေျဖမေအာင္လ်င္ ေက်ာင္းထုတ္သည့္စံနစ္ကို ပယ္ဖ်က္ေပးရန္တင္ျပေပးမည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ေခၽြးသိပ္ ေျဖရွင္းေပး လိုက္ၾကသည္။ သုိ႔ျဖင့္ ေဖာ္မလင္နံ႔ထုံမႊန္းသည့္ ခြဲစိတ္ခန္းထဲက လူေသေကာင္မ်ားၾကားမွာထက္၊ လေရာင္ေအာက္ တြင္ စံပါယ္နံ႔သင္းသင္းကိုရႈရႈိက္ရင္း အိုမာခယာမ္၏ကဗ်ာမ်ားကို ရြတ္ဆိုေနခ်င္ပါသည္ဆိုေသာ က်ေနာ္သည္ ေဆးတကၠသိုလ္ပရ၀ုဏ္ကို ေက်ာခိုင္းခဲ့ရပါသည္။
         ေက်ာင္းထုတ္ခံၿပီးေနာက္ မၾကာမီ အိမ္ေထာင္က်ခဲ့ေသာ က်ေနာ္သည္ ဘ၀စာမ်က္ႏွာမ်ားကို ျဖတ္သန္းရင္း၊ နာက်ည္းေၾကကြဲဘြယ္ ေအာက္ေျချပည္သူမ်ား၏ဘ၀ကို လက္ေတြ႔က်က် သိရိွလာရပါသည္။ ဤႏွစ္ကာလမ်ားက က်ေနာ္၏ေလာကအျပင္ကို အခိုင္အမာထုဆစ္ခဲ့ၿပီး အေတြးအေခၚအရသာမက လက္ေတြ႔ဘ၀ကိုပါ ေျပာင္းလဲေစခဲ့ပါ သည္။
         က်ေနာ္သည္ ျမဴနီစီပါယ္ရုံးမွကားေပၚတြင္ ေန႔စားအလုပ္ၾကမ္းအျဖစ္ ၀င္္ေရာက္လုပ္ကိုင္သည္။ တေန႔ သုံးက်ပ္ရွစ္ဆယ့္ငါးျပားရသည္။ တဖက္တြင္ က်ဴရွင္တခုခု၌စာျပခြင့္ရရန္ႀကိဳးစားရင္း၊ မႏၱေလးတကၠသိုလ္ ရူပေဗဒဘာသာရပ္တြင္ ဒုတိယႏွစ္ External ေက်ာင္းသားအျဖစ္ စာရင္းတင္သြင္းထားပါသည္။ က်ေနာ့္တာ၀န္မွာ တာ၀န္က်သည့္ကားျဖင့္ အလုပ္ခြဲေပးသည့့္ work-Ticket အတိုင္း ေက်ာက္သယ္ျခင္း၊ ေျမသယ္ျခင္းမ်ား လုပ္ရာတြင္ ေခါက္ေရႏွင့္ၿပီးစီးမႈကို လက္မွတ္ထိုးႀကီးႀကပ္ရသည္။ ကုလားမေတာင္ ေက်ာက္မိုင္းမွေက်ာက္မ်ားကိုသယ္ၿပီး လမ္းခင္းရာသို႔ပို႔ရသည္။ ကုလားမေတာင္ေက်ာက္မိုင္းမွာ မႏၱေလး မုိးကုတ္ကားလမ္းနံေဘးတြင္ တည္ရွိၿပီး၊ ရာဇ၀င္လာ ေဖာင္သမားေလး ေမာင္ရင္ေမာင္ႏွင့္ ယကၠန္းသမေလးမေရႊဥတို႔၏ ေမတၱာဇာတ္လမ္း “စ” ရာ ေဒသ ျဖစ္သည္။
         မနက္လင္းသည္ႏွင့္ တရြာလုံးေက်ာက္မိုင္းမွာ ေရာက္ေနၿပီ။ ေက်ာင္ေတာင္မွ ေက်ာက္စိုင္ခဲႀကီးမ်ားကို ေပါက္ခၽြန္းျဖင့္ ဖဲ့ခ်သည္။ ယင္းေက်ာက္တုံးႀကီးမ်ားကို ေျခာက္ေပါင္တူျဖင့္ထုခြဲၿပီး အရြယ္ရြယ္ အစားစားျဖစ္ေအာင္ ထုႏွက္ၾကရသည္။ ေက်ာက္ႀကီး၊ ေက်ာက္လတ္ (၂" x ၁') ႏွင့္ chipping ေခၚေက်ာက္ေသးမ်ား အျဖစ္ေရာက္ေအာင္ တူအရြယ္အစားစားျဖင့္ စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ဂဲထုၾကရသည္။ ေက်ာက္မိုင္းအတြင္း၀င္လိုက္လာလ်င္ တူထုသံ တဒက္ဒက္ကို အဆက္မျပတ္ၾကားရမည္။ ဤေက်ာက္မ်ားကို သယ္ယူၿပီးလမ္းခင္းကာ ကတၱရာေစးေလာင္းၾကရ သည္။
         သူတို႔၏လက္မ်ားမွ လမ္းခင္းေက်ာက္မ်ား အဆက္မျပတ္ထုခြဲေနၾကရေသာလည္း သူတို႔ရြာကေလးမွာ လမ္းေကာင္းေကာင္းမရိွ။ သူတို႔မွာ ေက်ာက္ေခါင္းဟုေခၚေသာ အလုပ္သမားေခါင္းရိွသည္။ ခြဲၿပီးေသာေက်ာက္မ်ားကို ေက်ာက္ေခါင္းမွတဆင့္ ကန္ထရိုက္သို႔သြင္းၾကရသည္။ ေက်ာက္ကန္ထရိုက္တြင္ G.M.C ေက်ာက္ကားမ်ား ရိွသည္။ ယင္းကားမ်ားျဖင့္ ေက်ာက္မ်ားကိုသယ္ၿပီး ပုဂၢလိကႏွင့္ အစိုးရအလုပ္ဌါနမ်ားသို႔ ေရာင္းခ်သည္။ သူတို႔သည္ ေက်ာက္ ကန္ထရိုက္ထံမွ ဆန္၊ ဆီ၊ ဆား အ၀တ္အထည္ အသုံးအေဆာင္မ်ားကို ႀကိဳသုံးအျဖစ္ယူၿပီး ေက်ာက္သြင္းကာ ျပန္ရွင္း ၾကရသည္။ အေဟာင္းေပးအသစ္ယူ ႀကိဳထုတ္စံနစ္ျဖင့္ ေႀကြးသံသရာ လည္ေနၾကသည္။ ခေလးမ်ားမွာေက်ာင္းမေန ၾကရ။ ခေလးထိမ္း၊ ထမင္းခ်က္၊ ေရေႏြးတည္၊ ေတာလည္မွစ၍ အလုပ္သင္ကာ အရြယ္ေရာက္သည္ႏွင့္ ေက်ာက္ထု ၾကရသည္။ ေႏြ၊ မိုး၊ ေဆာင္း ေက်ာက္ထုရသည္။ ပိတ္ရက္မရိွ။ တူႏွင့္ ေက်ာက္ခဲမ်ားသည္သာ သူတို႔ဘ၀။ သူတို႔ မိုးေကာင္းကင္။
         ေက်ာက္ကားပိုင္ရွင္ ေငြရွင္ေတြသာ ကားေတြတစင္းၿပီးတစင္း ၀ယ္ႏိုင္လာသည္။ သူတို႔ခမ်ာမေတာ့ ထမင္းႀကမ္း၊ ထန္းလ်က္ခဲႏွင့္ တူရိုးသာလဲခဲ့သည္  သူတို႔ဘ၀ကား အေျပာင္းအလဲမရိွ။ ထမင္းစားခ်ိန္ဆိုလ်င္ နီးစပ္ရာ၀ိုင္းဖြဲ႔ စားေသာက္ၾကသည္။ က်ေနာ္က အိမ္ကပါလာေသာ ထမင္းထုပ္ျဖင့္ သူတို႔ႏွင့္၀င္စားသည္။ ဆန္ၾကမ္းထမင္း ငပိဖုတ္ႏွင့္ငရုပ္သီးေထာင္းမွာ ပင္တိုင္ဟင္း။ ရာသီေပၚသီးႏွံေတြကို ခ်က္ၾကသည္။ ခရမ္းခ်ဥ္သီး ေပၚခ်ိန္ဆိုလ်င္ အားလုံး ခရမ္းခ်ဥ္သီးဟင္း။ ခရမ္းသီးေပၚခ်ိန္လ်င္ ခရမ္းသီးဟင္း။ တိုင္ပင္၍ ခ်က္ထားသည့္ႏွယ္ အားလုံးဟင္းခြက္မ်ားမွာ အတူတူ။
         ဘ၀ကဆင္းရဲေသာ္လည္း သူတို႔၏ ေစတနာေမတၱာမွာ ႀကီးမားသည္။ တခါတရံ က်ေနာ္က ထမင္းထုပ္ အခ်ိန္မမွီ၍မပါခဲ့သျဖင့္ ထမင္းစားခ်ိန္ တေခ်ာင္ေခ်ာင္ကပ္ေနလ်င္ အတင္းဆြဲေခၚကာေႀကြးၾကသည္။ ေက်ာက္ကား ေပၚသို႔ ေက်ာက္အတင္အခ် တေခါက္ ငါးက်ပ္ရသည္။ တကားလ်င္ ႏွစ္ေယာက္တင္ရသည္။ တရက္လ်င္ အနည္းဆုံး ေက်ာက္ကား (၄) စင္းေတာ့ အတင္အခ်လုပ္ရသည္။ ကား (၄) စီး အတင္အခ်လုပ္လ်င္ တဦး (၁၀ိ/) ရသည္။ က်ေနာ္ရသည္ကမွ တေန႔ ၃ိ/ ထမင္းအ၀စား (၂ ိ/) ေခတ္တြင္ ေငြ (၁၀ိ/) က နည္းသည့္ ေငြမဟုတ္။ သို႔ရာတြင္ က်ေနာ္ႏွင့္ ေက်ာက္ကားအတူ တင္ခ်ရသူက မသက္သာ။ က်ေနာ္က ဟုတ္ဟုတ္ျငားျငား တင္ႏိုင္သည္မဟုတ္။ ကားတစင္းလုံး၏ ေလးပုံတပုံခန္႔သာ တင္ႏိုင္သည္။ သို႔ရာတြင္ သူတို႔သည္ က်ေနာ့္ကို မတြက္ကပ္ၾက။ က်ေနာ္ႏွင့္ အတူတြဲ၍ ေက်ာက္တင္ရန္ အလုအယက္ပင္ ျဖစ္ေနေသးသည္။
         တခါတရံ ေန႔လည္ထမင္းစားၿပီး၊ မလွမ္းမကမ္းရိွစမ္းေပါက္တြင္ ေျခလက္ေဆးကာ ဝါးရုံပင္ရိပ္တြင္ ခဏေမွးရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားလ်င္ သူတို႔သည္ က်ေနာ့္ကို မႏိႈးရက္ၾက။ က်ေနာ့္အစား ေက်ာက္အတင္အခ်ဝင္လုပ္ၿပီး ညေနအလုပ္သိမ္းလ်င္ က်ေနာ့္အတြက္ပါ က်သင့္ေငြကို ခြဲေပးၾကသည္။ တခါတရံ ေက်ာက္ေတာင္ၿဖိဳရင္း ေက်ာက္ ကမ္းပါးၿပိဳက်သြား၍ လူပါသြားသည့္အခါ ေသြးသံတရဲရဲ ဒဏ္ရာရၾကသည္။ လူနာကို ေစာင္ပုခက္ျဖင့္ထမ္းၿပီး ကားလမ္းေရာက္ေအာင္သြားကာ အနီးဆုံး မတၱရာေဆးရုံသို႔ ကားႀကဳံျဖင့္ပို႔ၾကရသည္။ ကံဆိုးသျဖင့္ အခ်ိန္မွီ ကားမရလ်င္ ေသြးလြန္ေသဆုံးၾကရသည္။ သူတို႔အတြက္ ဂုံနီအိပ္မွာ ခ်ဳံေစာင္၊ ဖ်ားနာလ်င္ လ်က္ဆားႏွင့္ ငန္းနီေက်ာ္ေဆး၊ လင္းရိပ္က်ေနေသာ သူတို႔ဘဝ ျဖတ္ပိုင္းပုံရိပ္မ်ားက တရားမွ်တကင္းမဲ့သည့္ လူမႈစံနစ္ႀကီးကို မီးေမာင္းထိုးျပေနသည္။
         သို႔ႏွင္ပင္ ၁၉၇၃ ဇႏၷဝါရီ (၃) ရက္ ႏိုင္ငံေတာ္ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒဆႏၵခံယူပြဲ ေရာက္လာသည္။ မဲရုံေပါက္ကို ေဖါက္ထြင္းျမင္ရေသာခန္းဆီးျဖင့္ ကာထားသည္။ ေထာက္ခံမဲ အျဖဴပုံးကို အေပါက္ဝတြင္ထားၿပီး၊ ကန္႔ကြက္မဲ အမဲပုံး ကို အေဝးဆုံးေနရာတြင္ထားသည္။ ေကာလဟာလ တီးတုိးဝါဒျဖန္႔နည္းမ်ားျဖင့္ ကန္႔ကြက္လွ်င္ဘာလုပ္မည္ ညာလုပ္ မည္။ ဘယ္သူ အမဲေပးသည္ကို ေထာက္လွမ္းမည္စသျဖင့္ အေၾကာက္တရားျဖင့္ ေျခာက္လွန္႔ကာ မဲရေအာင္ယူ သည္။ အခ်ိဳ႕မဲရုံမ်ားက ေျဗာင္က်က်ပင္ အမဲပုံးထဲမွမဲမ်ားကို အျဖဴပုံးထဲ ေျပာင္းထဲ့သည္။ ကန္႔ကြက္ရဲသူမရိွ။ ၉၉.၉၉% ျဖင့္အတည္ျပဳကာ ၁၉၇၄ တြင္ ျပည္သူ႔ေကာင္စီအဆင့္ဆင့္ ေရြးခ်ယ္တင္ေျမာက္ကာ ႏိုင္ငံေတာ္ေကာင္စီ၊ ျပည္သူလူ ထုလႊတ္ေတာ္၊ အစိုးရအဖြဲ႔ စသည္တို႔ေပၚေပါက္လာသည္။ ထိုစဥ္က ျပည္သူလူထုက ၉၉.၉၉% မဲ ျဖင့္ ေရြးခ်ယ္ခံရပါ သည္ဆိုေသာ ဗိုလ္မွဴးႀကီးမ်ား၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားသည္ ၁၉၉၀ ပါတီစုံ ဒီမိုကေရစီအေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲႀကီးတြင္မူ လဖက္ရည္ေဖ်ာ္သူ၊ ကြမ္းယာသည္စသူတို႔ကို မဲအျပတ္အသတ္ျဖင့္ မရႈမလွ ရႈံးနိမ့္ခဲ့ၾကပါသည္။မၾကာမီ ပင္ ၁၉၇၄ဇြန္လ အလုပ္သမားသပိတ္ႀကီး ေပၚေပါက္လာသည္။
 (ေရးတာက) တာေကာဒီ
(ပန္းခ်ီသရုပ္ေဖာ္က) ကိုထိုက္
(ယူတာက) http://www.kaungkin.com/index.php?option=com_content&view=article&id=703:2012-01-22-19-34-58&catid=37:2009-04-17-01-30-25&Itemid=64 (မွတ္ခ်က္ ေဆာင္းပါးေခါင္းစဥ္က အရုဏ္နီ မွမွန္မွာမို႔ မူရင္း အာရုဏ္နီကို အရုဏ္နီလို႔ေျပာင္းလဲေပးပါတယ္)

သိလ်က္နဲ႔ မိုက္ေနသူ

ကၽြႏု္ပ္ထိုင္တဲ့ ေဆးခန္းတည္ရွိရာၿမဳိ႕မွာ တည္ခိုခန္း ၁၀ခု၊ ၁၅ ခု၊ ေလာက္ရွိမယ္ထင္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ငယ္ငယ္က သိထားတာက ခရီးသြားဟန္လြဲ သေဘာၤ၊ ရထား၊ ကားစတဲ့ သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရး ယာဥ္မမီလိုက္လို႔၊ အေၾကာင္းကိစၥတစ္ခုေၾကာင့္ အဲဒီၿမဳိ႕မွာ ညအိပ္ဖို႔ လိုလာလို႔ စတဲ့ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ တည္းခိုခန္းမွာ မျဖစ္မေန တည္းခိုၾကရတယ္။ နည္းနည္းအရြယ္ေရာက္ လာေတာ့ မမွန္မကန္ အႀကံအဖန္လုပ္တတ္ၾကတဲ့ သူေတြလည္း တည္းၾကပါလားဆိုတာ သိလာတယ္။ ယခုေတာ့ ပို၍သိလာ ပါေတာ့တယ္။ တစ္ညတာ တည္းမလား နာရီပိုင္း အခ်ိန္ပိုင္းနဲ႔ တည္းမလား၊ အစားအေသာက္လိုခ်င္ရင္ ဆိုင္ကရမယ္၊ ဒါမွမဟုတ္ ၀န္ထမ္းေတြက လိုက္၀ယ္ေပးတယ္။ အရက္ရႏိုင္တယ္။ ကြန္ဒံုးရႏိုင္တယ္ စတဲ့စတဲ့ ၀န္ေဆာင္မႈေတြ ေပးပါတယ္။ ဆိုက္ကားသမား ေတြနဲ႔ ေပါင္းၿပီး ခရီးသည္ပါလာလွ်င္၊ ခရီးသည္ပို႔ေပးလွ်င္ ေငြက်ပ္ ၅၀၀(သို႔) ၁၀၀၀ ေဘာက္ဆူးခ်တတ္ၾကပါတယ္။ ေဆးခန္းသို႔ တစ္ခါတရံ စံုတြဲေတြ ေရာက္လာတတ္ၾကပါတယ္။ အမ်ဳိးသမီးငယ္ေတြက ေဆးခန္းထဲ၀င္ၿပီး သေႏၵတားေဆး ၀င္ထိုးသြားၾကပါတယ္။ ေသြးေပၚၿပီးမွ ထိုးရတဲ့ ေဆးျဖစ္လို႔ ေသြးေပၚျခင္း ရွိမရွိ၊ ေမးရပါတယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္က မေပၚၾကပါ။ ႀကဳံသလို ေဆးထိုးၾကသည္။ ယခုေလာေလာလတ္လတ္တြင္ တညး္ခိုခန္းသြားမွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ကေလးရမွာစိုးလို႔ ၀င္ေရာက္ထိုး ေၾကာင္းေျပာပါတယ္။ တကယ္ဆိုရင္ တားေဆးဆိုတာ ခုထိုး၊ ခုတားေပးတာ မဟုတ္။ ကိုယ္က ႀကဳိတင္ၿပီးတားထားမွ ျဖစ္မွာ။ ေသြးကေပၚၿပီးသားမွ ျဖစ္ေနရမယ္။ ခုထိုးလိုက္ၿပီး ခုပဲေကာင္ေလးနဲ႔ ေနမယ္ဆိုရင္ သေႏၵတားဖို႔ဆိုတာက မေသခ်ာ။ တလြဲဆံပင္ေကာင္းေနၾကသည္။ ဒါေၾကာင့္ ကြန္ဒံုးကိုသံုးဖို႔ မွာၾကားလိုက္ရပါတယ္။ တစ္ဆက္တည္း ဆူးေပၚဖက္က်၊ ဖက္ေပၚဆူးက်လည္း ဖက္ပဲေပါက္ရတယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္း၊ မိမိဘက္ကတတ္ႏိုင္သေလာက္ ေရွာင္သင့္ေၾကာင္း ဆံုးမလိုက္ရပါတယ္။ သိရက္နဲ႔ မိုက္ေနၾကပါတယ္။ ခုေခတ္စံုေတြဲေတြနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေခတ္က စံုတြဲေနပံုထိုင္ပံုေတြ အေတာ္ကြာျခားေနပါတယ္။ ဟိုတုန္းကဆို ရွပ္ရွင္ၾကည့္မယ္၊ ဘုရားသြားမယ္၊ ကန္ေတာ္ႀကီးစတဲ့ ႐ႈခင္းရွိတဲ့ ေနရာေတြမွာ ထိုင္ေငးေမာေနမယ္။ ပိုဆိုးတဲ့၊ ကဲတဲ့စံုတြဲေတြလည္း ရွိခ်င္ရွိမယ္။ ၁၀ တန္းေအာင္ရံု၊ တကၠသိုလ္တက္ေနစဥ္ ရည္းစားသညွာထားရင္ အဆူခံထိၾကတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြက တိုင္ၾကတယ္။ ခုေခတ္ စံုတြဲ ေတြက ကဲသတက္ကဲလာၾကသည္။ အတြဲျဖစ္တာနဲ႔ပဲ အေခ်စ္နယ္ကၽြန္ဖို႔ စတင္လႈပ္ရွားလာၾကတယ္။ အဲဒါကိုသိတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြက သက္ဆိုင္ရာမိဘေတြကို တုိင္ဖို႔ေနေနသာသာ ေျမွာက္ေတာင္ ေပးၾကသည္။ သူတို႔တစ္ေတြ ပိုၿပီးအတင့္ရဲလာၾကသည္။ ေဆးေတြက လည္း အမ်ဳိးမ်ဳိးေပၚေနေတာ့ ေဆးအားကိုးနဲ႔ မိုက္တြင္းနက္ေနၾကသည္။ အဲဒီေတာ့ ကိုယ္၀န္ေတြရွိလိုရွိ၊ ကာလသားေရာဂါ၊ AIDS ေရာဂါေတြ ကူးစက္ၾကကုန္သည္။ ရည္းစားထားၿပီး ဘာလုပ္ရမွာလဲဆိုၿပီး ကာလသားေတြေျပာၾကသည္။ ဟိုတုန္းကဆိုရင္ မယူခင္ လက္လြန္ေျခလြန္ မျဖစ္ရဲ၊ သူ႔အထုပ္ကိုယ္ေၾကာင့္ဆိုေတာ့ ကိုယ္ကတာ၀န္ယူရေတာ့မည္။ ေက်ာင္းကမၿပီးေသး၊ အလုပ္အကိုင္က ၀င္ေငြမရွိေသး။ ဒါေၾကာင့္ အသိတရားနဲ႔ ထိမ္းၾကသည္။ ယခုေခတ္လူငယ္ေတြ မိုက္႐ူးရဲလုပ္တတ္ၾကသည္။ ေဘးမေၾကာက္၊ တာ၀န္လည္းမယူႏိုင္၊ ျဖစ္လာတဲ့ ျပႆနာကို ခပ္ေပါ့ေပါ့ေတြး၊ သိတ္အာရံုအေနာက္မခံ၊ ဒီေလာက္ကုန္ေစ်းႏႈန္းေတြတက္၊ အလုပ္အကိုင္က ရွားပါးတဲ့ ဒီေခတ္ႀကီးထဲမွာ စဥ္းစားဆင္ျခင္မႈမရွိဘဲ လုပ္ရဲ၊ ကိုင္ရဲၾကသည္။ ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ တည္းခိုခန္းေတြေပါလိုက္တာ။ တည္းခိုခန္း၀င္ေငြက ေသာက္ေသာက္လဲရေနလို႔လည္း ျဖစ္မည္။ ရပ္ကြက္ထဲတြင္ တည္းခိုခန္းဖြင့္လွ်င္ ရပ္ကြက္တြင္းရွိ လူအေတာ္မ်ားမ်ား လံုး၀မႀကဳိက္၊ ႏွာေခါင္း႐ႈံ႕ၾကသည္။ ကိုယ့္ရပ္ကြက္ ကိုယ့္ လမ္း သိကၡာက်သည္ စသျဖင့္ ၀ိုင္း၀န္ကန္႔ကြက္ၾကသည္။ ဟိုတုန္းက ဘယ္ၿမဳိ႕ကို ေရာက္တယ္။ ဘယ္တည္းခုိခန္းမွာတည္းရတယ္။ အဲဒီလိုေျပာရံုနဲ႔ သာမာန္ကာလွ်ံကာပဲ ထားၾကသည္။ သိတ္စိတ္မ၀င္စား။ ယခုေတာ့ ဘယ္တည္းခိုခန္းမွာ တည္းသည္လို႔ ေျပာၾကည့္။ ဒီေကာင္ဘာသြား႐ႈပ္ေနလဲဆိုၿပီး ဘာမွမစဥ္းစားၾကေတာ့ဘဲ မေကာင္းတာလုပ္ဖို႔ သြားတယ္ဆိုၿပီး စေတြးေတာ့တာပါပဲ။ မိန္းခေလးငယ္မ်ားသည္ မိမိကိုယ္ကို တန္ဘိုးထားတတ္ရပါမည္။ လြယ္လြန္းလွ်င္ တန္ဘိုးက်တတ္သည္။ တန္ဘိုးၾကလွ်င္ ေအာက္ေစ်းနဲ႔ ေရာင္းတတ္ရသလို မိမိရဲ႕ တန္ဘိုးက်ရင္ေတာ့ အ႐ႈံးနဲ႔ရင္ဆိုင္ရႏိုင္ဖြယ္ရွိသည္။ ဗိုင္းေကာင္းေၾကာက္ဖိဆိုတဲ့ စကားရွိ သည္။ မိမိတန္ဘိုးကို မိမိကိုယ္တိုင္ကထိမ္းထားႏိုင္မွ၊ တစ္ျခားတစ္ပါးေသာသူတုိ႔က တန္ဖိုးထားပါလိမ့္မည္။ လြယ္လြန္းတဲ့ပန္းကို လူတိုင္း မခူးဆြတ္လို႔ တန္ဖိုးမထား။ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ က်ဥ္းထဲက်ပ္ထဲ ျဖစ္သြား၍ ေမွာင္မိုက္တဲ့ည မိုးသည္းေသာည စတဲ့ညအေမွာင္ေၾကာင့္ မိုက္မွားသြားတယ္ဆိုတာ လူၾကားေကာင္းပါရဲ႕။ သားရဲခံတြင္း၀သို႔ မေၾကာက္မ႐ြံ႕ ဆင္းသက္လိုက္တာကိုက အေတာ္မိုက္မဲလွေပသည္။ က်ားစားခံရေအာင္ မိမိခႏၵာကိုယ္ကို ထိုးေကၽြးခ်င္ေလာက္ မိုက္မဲေသာသူ ရွိပါဦးမလား။ မိမိ ႏွစ္သက္သူ၊ ယူမဲ့သူဆိုရင္ေတာ့ တစ္မ်ဳိး။ ဘယ္အရာမွ ပံုေသ အပိုင္တြက္လို႔ရတာမဟုတ္။ ကိုယ္ထင္သလိုျဖစ္မလာခဲ့ရင္ ဗိုက္တစ္လံုးနဲ႔ က်န္ခဲ့မွာ။ အဲဒီခါက်ရင္ မဟုတ္တရုတ္ေတြ လုပ္ၾကေတာ့ မည္။ သူမ်ားတံေတြးခြက္ထဲ ပက္လက္ေမ်ာၾကေတာ့မည္။ ရာဇ၀င္မွာ စာတင္ေတာ့မည္။ ဒါေၾကာင့္ မိန္းမပ်ဳိမ်ား ပန္းေကာင္းအညြန္႔ခ်ဳိး မခံရေလေအာင္ မိမိကိုယ္ကို ထိမ္းသိမ္းေနထိုင္ရပါမည္။ ခ်ိန္းတိုင္လည္း မသြားနဲ႔၊ ေကၽြးတိုင္လည္းမစားနဲ႔၊ ေပးတိုင္လည္းမယူနဲ႔၊ ေျပာတိုင္းလည္းမယံုနဲ႔၊ ငိုျပတိုင္လည္းမသနားနဲ႔၊ ေရလွ်ံျပတိုင္လည္းမယံုနဲ႔။ မိမိကိုယ္ကိုသာ လံုၿခဳံေအာင္သတိနဲ႔ ေနထိုင္ရပါမည္။
First Weekly News Journal မွ ေအးကမၻာ ေဒါက္တာခ်စ္ ၏ ေဆာင္းပါးကို ကမၻာတစ္၀ွမ္းရွိ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးမ်ား ဖတ္ေစခ်င္သည့္ ေစတနာျဖင့္ ကူးယူေဖၚျပပါသည္။

ႏုိင္ငံေရးခရီးစဥ္အျဖစ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ထား၀ယ္၊ မႏၱေလး၊ ပုသိမ္ၿမိဳ႕မ်ားသုိ႕သြားမည္

အမ်ိဳးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ဥကၠဌေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္မွ လြတ္ေျမာက္လာၿပီးေနာက္ ပထမဆုံးအႀကိမ္ ႏုိင္ငံေရးခရီးစဥ္အျဖစ္ လာမည့္ဇန္န၀ါရီ ၂၉ရက္တြင္ ထား၀ယ္ၿမိဳ႕သုိ႕ သြားေရာက္မည္ျဖစ္သည္။ႏွစ္ပတ္အတြင္း ႏုိင္ငံေရးခရီးစဥ္၃ႀကိမ္ထြက္ရွိရန္ရွိၿပီး ထား၀ယ္ခရီးစဥ္ၿပီးလွ်င္ ေဖဖ၀ါရီ ၄၊၅ ရက္တြင္ မႏၱေလးၿမိဳ႕သုိ႕သြားေရာက္မည္ျဖစ္သည္။ ေဖဖ၀ါရီ ၇ရက္တြင္ ပုသိမ္ၿမိဳ႕သုိ႕ေန႕ခ်င္းျပန္ခရီးသြားေရာက္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း အမ်ိဳးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ မွသတင္းရရွိသည္။ အဆုိပါခရီးစဥ္အတြင္ သတင္းဌာနမ်ားကုိလည္း မိမိတုိ႕အစီအစဥ္ျဖင့္ သတင္းလုိက္ပါယူႏုိင္ရန္ ဖိတ္ၾကားထားသည္။

 ေျမေစ်းေကာင္းမႈက ျပည္ပရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈကို အဟန္႔အတားျဖစ္ေစ

ျပည္ပႏုိင္ငံမ်ားမွ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံလိုသူ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားသည္ အေျခခံအားျဖင့္ ေျမလြတ္ေပါမ်ားျခင္း၊ အလုပ္သမားခ ေစ်းသက္သာျခင္းစသည့္ အားသာခ်က္မ်ားကိုၾကည့္၍ လာေရာက္ေဆြးေႏြးၾကေၾကာင္း UMFCCI မွ လုပ္ငန္းရွင္ႀကီးတစ္ဦးက ေျပာသည္။ သုိ႔ေသာ္ ျပည္ပလုပ္ငန္းရွင္အခ်ဳိ႕မွာ လက္ရွိ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ဝန္းက်င္တြင္ ျဖစ္ေနေသာ ေျမေစ်းႏႈန္းမ်ားကိုၾကည့္၍ တအံ့တၾသျဖစ္သူမ်ားပင္ ရွိေနၿပီျဖစ္သည္။ “ဒီက ေျမတန္ဖိုးက သူ႔ႏုိင္ငံေျမေစ်းထက္ မ်ားေနတယ္။ အလုပ္သမားခပဲသက္သာၿပီး က်န္တာေတြ ကုန္က်စရိတ္မ်ားေနေတာ FDI က လာဖို႔ခက္ေနတယ္”ဟု လႈိင္သာယာစက္မႈဇုန္ စီမံခန္႔ခဲြမႈေကာ္မတီမွ ဥကၠ႒ဦးျမတ္သင္းေအာင္ကဆုိသည္။ တိုင္းျပည္၏ စီးပြားေရးတိုးတက္မႈထက္ အိမ္ျခံေျမတန္ဖိုးျမင့္တက္မႈသည္ တုိင္းျပည္ဖံြ႕ၿဖိဳးမႈတြင္ အတားအဆီးျဖစ္လာေနေၾကာင္း ပညာရွင္မ်ားက ေျပာသည္။ “လုပ္ငန္းတုိးခ်ဲ႕ဖို႔အတြက္ ေျမတစ္ဧကေလာက္ဝယ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနတာ ေျခာက္လေလာက္ရွိၿပီး လုိက္ေလ ေဝးေလျဖစ္ေနတယ္”ဟု လႈိင္သာယာစက္မႈဇုန္မွ ျပည္ပသြင္းကုန္အစားထိုးထုတ္ လုပ္ငန္းရွင္တစ္ဦးကဆုိသည္။ ထို႔အျပင္ ၿမိဳ႕ျပဖြံ႕ၿဖိဳးေရးအတြက္ အေရးပါသည့္ အိမ္ရာတည္ေဆာက္ေရး လုပ္ငန္းမ်ားအတြက္လည္း ေျမတန္ဖိုးျမင့္မားျခင္းသည္ ႀကီးမားသည့္ အတားအဆီးတစ္ခု ျဖစ္ေနသည္။ အိမ္ရာမ်ား၏ တန္ဖိုးမွာလည္း ျမင့္လာသည့္အတြက္ အမွန္တကယ္ေနထုိင္လုိသူမ်ားကို အခက္အခဲျဖစ္ေစေၾကာင္း  Three Friends ေဆာက္လုပ္ေရးကုမၸဏီမွ အေထြေထြမန္ေနဂ်ာ ဦးကိုကိုေလးကေျပာသည္။
 “ေျမတစ္ကြက္ရဖို႔ အလုအယက္ဝယ္ရတယ္။ ေစ်းၿပိဳင္ေပးၿပီး ဝယ္ရေတာ့ ေစ်းႀကီးၿပီးအေဆာက္အအုံေဆာက္ၿပီး ျပန္ေရာင္းေတာ့လည္း ဝယ္သူအတြက္ေစ်းျမင့္ေတာ့ ေရာင္းရခက္တယ္”ဟု အထက္ပါပုဂၢိဳလ္က ရွင္းျပသည္။ ယင္းကဲ့သို႔ အိမ္ၿခံေျမေစ်းကြက္ ကေမာက္ကမ ျဖစ္ခဲ့ရျခင္းမွာ ဝင္ေရာက္ ေစ်းကစားခဲ့သူမ်ားေၾကာင့္ျဖစ္ေၾကာင္း စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္မ်ားက သုံးသပ္ၾကသည္။
 ေငြေၾကးတတ္ႏုိင္သူမ်ားႏွင့္ ျပည္ပမွလုပ္ငန္းရွင္မ်ား မတန္တဆေစ်းႏႈန္းမ်ား ေပးဝယ္၍ ေစ်းကြက္ျမင့္တက္ေအာင္ ျပဳလုပ္ၿပီး ဝင္ကစားျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ေျမတန္ဖိုးမ်ား ျမင့္မားခ်ိန္တြင္ ျပန္လည္ေရာင္းခ်ခဲ့သည္။ ယင္းေၾကာင့္ အခ်ဳိ႕မွာ လက္ဝယ္ပိုက္မိခဲ့သူမ်ားရွိသည္။ “၇ ႏွစ္၊ ၁၀ ႏွစ္ေလာက္ ရွာရမယ့္ေငြကို လပိုင္း၊ ရက္ပိုင္းနဲ႔ရေတာ့ ဝင္ကစားၾကတာ။ တကယ္စခဲ့တဲ့ လူကေစ်းကြက္ထဲမွာမရွိေတာ့ဘူး”ဟု စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္တစ္ဦးက ရွင္းျပသည္။ ယင္းအေျခအေနမ်ဳိးသည္ တုိင္းျပည္တြင္ စီးပြားေရးဖံြ႕ၿဖိဳးမႈတြင္အဟန္႔အတားျဖစ္ေနသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ စီးပြားေရးကို ေရွ႕သုံးလအတြင္း ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ား မျပဳလုပ္ပါက စိုးရိမ္စရာ အေျခအေနျဖစ္ေနေၾကာင္း ျမန္မာ့ စီးပြားေရးအေျခအေနကို ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာေနသည့္ ပညာရွင္တစ္ဦးကေျပာၾကားသည္။ ထို႕အျပင္ ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕၏ ေျမေစ်းမ်ား ျမင့္မားလာမႈသည္ အျခားေသာ ၿမိဳ႕မ်ားထက္ ၿမိဳ႕ျပဖံြ႕ၿဖိဳးမႈအားေကာင္းျခင္းေၾကာင့္ လူအမ်ား ေျပာင္းေရႊ႕ေနထုိင္ျခင္းကလည္း အခ်က္တစ္ခ်က္ျဖစ္သည္ဟု ၿမိဳ႕ျပစီမံကိန္းဖံြ႕ၿဖိဳးေရးပညာရွင္ ေဒါက္တာေက်ာ္လတ္ကဆုိသည္။ ယင္းေၾကာင့္ ၿမိဳ႕မ်ားအားလုံးကို ဖံြ႕ၿဖိဳးေအာင္ေဆာင္ရြက္ေပးႏုိင္ပါက လူေနပ်ံ႕ႏွံ႔ၿပီး တန္ဖိုးျမင့္မားမႈကိုလည္း ထိန္းသိမ္းႏုိင္သည္။
 စက္မႈဇုန္စီမံကိန္းမ်ား အထူးစီးပြားေရးဇုန္စီမံကိန္းမ်ားေၾကာင့္လည္း အနီးအနားရွိ ေျမတန္ဖိုးမ်ား ႐ုတ္တရက္ျမင့္တက္လာျခင္းျဖစ္သည္။ မူလတန္ဖိုးထက္ ႏွစ္ဆ၊ သုံးဆထိျမင့္တက္မႈမ်ားလည္းရွိသည္။ ေစ်းကစားသူမ်ားေၾကာင့္လည္း ျမင့္တက္မႈရွိသည္။ ယင္းကဲ့သို႔ ေစ်းကစားမႈေၾကာင့္ အိမ္ၿခံေျမေစ်းကြက္ပ်က္မည္ကို စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္မ်ားက စိုးရိမ္လ်က္ရွိၿပီး ၁၉၉၇ ခုႏွစ္က ျဖစ္ရပ္မ်ဳိး ျပန္လည္ေရာက္ရွိမည္ကိုလည္း စိုးရိမ္ေနၾကသည္။ အဆိုပါအခ်ိန္က ထုိင္းႏုိင္ငံမွ စတင္ၿပီး အာရွတုိက္တြင္ ႀကံဳေတြ႕ခဲ့ေနေသာ စီးပြားေရးအက်ပ္အတည္း၏ ႐ုိက္ခတ္မႈေၾကာင့္ ျပည္တြင္း၌ အိမ္ၿခံေျမ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈက႑တြင္ စီးပြားေရးအက်ပ္အတည္း ေတြ႕ႀကံဳခဲ့ရသည္။
 ယင္းအခ်ိန္က အာဆီယံႏုိင္ငံမ်ားမွ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံၾကျခင္းေၾကာင့္ အခက္အခဲမ်ားစြာ ႀကံဳေတြ႕ခဲ့ရသည္။ “ေရႊျပည္သာဘက္မွာ ေျမတစ္ကြက္ကို ဆယ့္ငါးသိန္းနဲ႔ ဝယ္ခဲ့တာ။ ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ တစ္ကြက္ကို ငါးသိန္းေတာင္မရဘူး။ အခုလည္း ဒီအတုိင္းပဲ”ဟု ျပည္တြင္းကုန္သည္တစ္ဦးက ကိုယ္တုိင္ ႀကံဳေတြ႕ခဲ့ရသည့္အျဖစ္ကို ရွင္းျပသည္။ ေငြေၾကးတတ္ႏုိင္သူမ်ား အိမ္ၿခံေျမဝင္ေရာက္ကစားမႈမွာျပည္တြင္း၌ အရင္းအႏီွးေစ်းကြက္မ်ား၊ စေတာ့ေစ်းကြက္မ်ား၊ အျခားစီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ား အခြင့္မသာျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္ေၾကာင္း ဘဏ္လုပ္ငန္းရွင္တစ္ဦးကရွင္းျပသည္။ ထုိ႔အျပင္ အိမ္ေျမတန္ဖုိးေပၚလုိက္၍ ေကာက္ခံသည့္အခြန္ (Property Tax)ကုိလည္း ျပ႒ာန္းသင့္ေၾကာင္း စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္တစ္ဦးကဆုိသည္။ ယင္းကဲ့သုိ႔ေကာက္ယူရာတြင္ ေျမတစ္ေပပတ္လည္၏ တန္ဖုိးေပၚလုိက္၍ ေကာက္ရမည္ျဖစ္သည္။ ၄င္းကဲ့သုိ႕ ေစ်းကစားမႈမ်ား မျဖစ္ေပၚေစရန္ စီးပြားေရးအခြင့္အလမ္းသာမည့္ လုပ္ငန္းမ်ား ႏုိင္ငံတြင္ ဖန္တီးေပးရန္ လိုအပ္ေနေၾကာင္း ပညာရွင္မ်ားႏွင့္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္မ်ားက ေျပာၾကားသည္။
Source; www.planet.com.mm

အေမရိကန္သမၼတေလာင္း Newt Gingrich က CNN သတင္းေထာက္ကို စိန္ေခၚတုန္႕ျပန္

ယမန္ေန႔ညပိုင္းမွာ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု South Carolina မွာ ကမၻာေက်ာ္ CNN သတင္းဌာနၾကီးက က်င္းပျပဳလုပ္တဲ့  Republican Candidates ေတြ တိုုက္ရိုုက္ စကားေရလုုပြဲမွာ Republican ပါတီရဲ႕ ကိုုယ္စားလွယ္ေလာင္း Newt Gingrich ကိုု ပုုဂၢိဳလ္ေရးထိခိုုက္တဲ့ အိမ္ေထာင္ေရး ေမးခြန္းနဲ႕ စေမးျပီး သမၼတေလာင္းေတြ၏ စကားေရးလုုပြဲကိုု စတင္ခဲ့တာေၾကာင့္ CNN သတင္းေထာက္ John King ကိုု  Newt Gingrich က ပရိသတ္ေရွ.မွာခ်က္ခ်င္းဆိုသလို  ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ျပန္လည္ ေျခပ ခဲ့ပါတယ္။CNN သတင္းေထာက္နဲ႔  မီဒီယာေတြကိုု လူၾကား သူၾကားမွာခ်က္က်လက္က်ျပန္လည္တုန္႕ျပန္တာကို ခံလိုက္ရျပီး CNN သတင္းေထာက္ ဟာလူအမ်ားေရွ႕အရွက္တကြဲျဖစ္ကာ မ်က္ႏွာငယ္ငယ္နဲ႕ သူေမးခြန္းအတြက္ သူ တာ၀န္ယူခဲ့ရတာကို ေတြ႕ရပါတယ္ ။ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးေလာကမွာလဲ ျမင္ျမင္သမွ်သတင္းသမားေတြကို မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးဆက္ဆံေနမယ့္အစား က်င့္၀တ္မညီတဲ့ သတင္းသမားေတြကိုုလဲ အခုုလိုု ျပန္ၿပီး Fire Back လုုပ္တတ္ဖိုု႔ ၊ လုုပ္ရဲဖိုု႕ ၊ လုပ္ႏိုင္တဲ့ ကိုယ္ခံအားရွိဖို႕ နိုုင္ငံေရးသမားေတြ သတိခ်ပ္ဘို႔ ေကာင္းပါတယ္ ။ ထူးျခားတာက ပရိတ္သတ္ဟာ သမၼတေလာင္းကို ျပတ္ျပတ္သားသား ေထာက္ခံသြား တာကို ေတြ႕ရမွာျဖစ္ပါတယ္ ။ ဒီဗီဒီယိုေၾကာင့္ Newt Gingrich ဟာ အေမရိကန္တစ္လႊားမွာ ပိုျပီး လူၾကိဳက္မ်ားလာေနတယ္လို႔ သိရပါတယ္ ။
http://doctorsatephwar.blogspot.com/2012/01/newt-gingrich-cnn.html

ကၽြန္ေတာ္ၾကားဖူးေသာ ----------

     ဦးသိန္းစိန္  ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတအျဖစ္တာဝန္ယူျပီ
း ဦးသိန္းစိန္ရယ္ ဒုသမၼတ သီဟသူရဦးတင္ေအာင္ျမင့္ဦး နဲ႕ ေဒါက္တာစုိင္းေမာက္ခမ္း တို႕ရဲ႕ ကိုယ္ေရးအက်ဥ္းမ်ား သတင္းစာတို႕ ဂ်ာနယ္တုိ႕မွာ ေဖာ္ျပမယ္ထင္ျပီး ေစာင့္ဖတ္ပါတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္ပဲအသုံးမက်လို႕လား  မသိဘူး မေတြ႕မိဘူးဗ်။  ႏိုင္ငံျခားက ခဏပဲလာတဲ့ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္တုိ႕ သမၼတတို႕ေတာင္ သူတို႕ရဲ႕ကိုယ္ေရးရာဇဝင္အက်ဥ္း
ကို ေဖာ္ျပတတ္ၾကတယ္။ အနည္းဆုံး ငါးႏွစ္အုပ္ခ်ဳပ္မယ့္ သူေတြကို  ဘာျဖစ္လို႕ မေဖာ္ျပလဲမသိဘူး။ (ေဖာ္ျပခဲ့ပါတယ္   ဆိုရင္ကၽြန္ေတာ္ည့ံလို႕ ေဆာရီးပါ)။
          ဦးသိန္းစိန္ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတၾကီးတာဝန္ယူျပီး ဒုတိယေန႕မွာ ဦးသိန္းစိန္စစ္တပ္အရာရွိၾကီးဘဝက သူ႕လက္ေအာက္မွာတာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ
့ဖူးတဲ့  လက္ရွိလဲညႊန္ၾကားေရးမႈး တစ္ဦးျဖစ္တဲ့သူဆီက သမၼတၾကီးအေၾကာင္း ေျပာျပလို႕တစ္ခ်ိဳ႕သိခဲ့ရတာကို ျပန္ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။

         `` အခုသမၼတၾကီးက  စိတ္ထားအလြန္ေပ်ာ့ေျပာင္းတယ္ဗ် ---  ဒုသမၼတ ဦးတင္ေအာင္ျမင့္ဦးနဲ႕ မတူဘူး။ ဦးတင္ေအာင္ျမင့္ဦးလည္း စိတ္ဓါတ္ေကာင္းေပမယ့္ ခုခ်ိန္ထိသူ႕တပည့္ေတြကို ငါ ကိုင္တုတ္တုန္းဗ်။ စိတ္ဆတ္တယ္ေပါ့။ ``   ``စစ္တပ္မွာ အရာရွိၾကီးေတြ အိမ္သာတတ္ရင္  အတြင္းဂလန္႕မထိုးရဘူး   ျပီးေတာ့အေရးေပၚ သတိေပးစက္လဲကိုင္ထားရတယ္။  အဲဒီစနစ္က သမၼတၾကီးရဲ႕အသက္ကို ကယ္လိုက္ႏိုင္တာပဲ ။ တစ္ေန႕မွာ သမၼတၾကီး ကေရအိမ္ဝင္တုန္း ႏွလုံးေရွာ့ ျဖစ္ျပီး ေမ့သြားတယ္။  သတိမလစ္ခင္ အခ်က္ေပးခလုတ္ကို ႏွိပ္လိုက္မိေတာ့သူ႕ကို အေရးေပၚကယ္တင္ႏိုင္ခဲ့တယ္။  ႏိုင္ငံျခားမွာ ခြဲစိပ္ကုသမႈခံယူျပီး ႏွလုံး ခုန္ရာမွာ  အကူေပးတဲ့စက္ကိုတပ္ဆင္ထားရတယ္။ အခုခ်ိန္ထိ အဲဒီစက္အကူနဲ႕ ႏွလုံးခုန္တာကိုထိမ္းခ်ဳပ္ရတုန္
းဆိုေတာ့ သူ႕တပည့္ေတြက သူ႕ကို ကြယ္ရာမွာ နာမည္ေျပာင္ ေခၚၾကတယ္။ (နာမည္ေျပာင္ကိုေျပာခဲ့ေသာ္လည္း မမွတ္မိေတာ့ပါ)(ထိုျဖစ္စဥ္ ျဖစ္တုန္းကသမၼတၾကီးမဟုတ္ေသးပါ)

            အဲဒီလိုၾကားရေတာ့  ေအာ္-- ငါတို႕သမၼတၾကီးက စိတ္ထားေကာင္းတယ္လို႕ၾကားရျပီးေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ပါတယ္ ။ ဒီ့ေနာက္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႕ေတြ႕တာတုိ႕  ျမစ္ဆုံကိစၥတို႕  ႏုိင္က်ဥ္း လြတ္ေပးတာတုိ႕  -------စသျဖင့္ဝမ္းသာစရာေတြ ဆက္တိုက္ၾကားရျပန္ေတာ့ ေအာ္ငါၾကားဖူးတာ တစ္ကယ္ပါလားလို႕ ထပ္ဆင့္ဝမ္းသာရျပန္တယ္။

        ေနာက္ထပ္ၾကားမိတာကေတာ့  ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြကို အလြန္ေၾကာက္တဲ့သမၼတၾကီးတဲ့။  လူတုိင္း ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြကိုဘယ္သူမွမေမ့ပါဘူး။  ငယ္သူငယ္ခ်င္းသမၼတၾကီးျဖစ္ျပီဆိုေတာ့  ဝမ္းသာအားရလာၾကမွာပဲ။ လာတဲ့အခါ ရိုးရိုးသားသား ဝမ္းသာဂုဏ္ယူလုိ႕လာတဲ့သူရွိသလို  အခြင့္အေရးလိုခ်င္လို႕လာတဲ့သူလဲ အမ်ားၾကီးပါမွာပါ။  အခြင့္အေရးေတာင္းမယ့္သူကမ်ားေနေတာ့ သမၼတၾကီးဟာ ငယ္သူငယ္ခ်င္းဆုိရင္ သူရဲသူဘက္ထက္ေၾကာက္ျပီး အျမန္ျပန္ျပန္ လႊတ္ေနတဲ့အတြက္ သူ႕ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြက အလြန္စိတ္ဆိုးေနေၾကာင္း  သူ႕သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကရင္ဖြင့္တာကို တစ္ဆင့္ၾကားသိခဲ့ရပါတယ္။

          အရင္တုန္းက ယုံၾကည္ခ်က္နဲ႕ ဆႏၵျပတဲ့သူေတြကို  ဖမ္းဆီးရာမွာ တုိက္ရိုက္တာဝန္ရွိတဲ့ဦးခင္ညြန္႕ကို ခြင့္လႊတ္ႏိုင္တယ္ဆိုရင္  အဲဒီတုန္းက တိုက္ရိုုက္တာဝန္မဟုတ္တဲ့အတြက္ ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္ခြင့္မရွိခဲ့တဲ့ လက္ရွိသမၼတၾကီး ကိုလည္း  စစ္မႈထမ္းအရာရွိၾကီးျဖစ္ခဲ့တာ တစ္ခုတည္းနဲ႕ အျပစ္မျမင္ၾကပဲ လက္ရွိ သူ႕ရဲ႕ပစၥဳပၸန္လုပ္ရပ္ေတြကို ေထာက္ခံအားေပးရင္း  သူ႕ရဲ႕က်မၼာေရးကိုလည္း ေကာင္းမြန္ေအာင္ဝိုင္းဝန္းဆုေတာင္းေပးေစခ်င္ပါေၾကာင္း။
  written  by  ko   soe  naing

ဂ်ပန္တို႔သည္ ဖန္ဆင္းရွင္မ်ား မဟုတ္ၾကပါ။

ကၽြႏု္ပ္ ယခုႏွစ္ ႏွစ္သစ္ကူးခ်ိန္က ဂ်ပန္ႏုိင္ငံ HIROSHIMAျမိဳ႔က (Hiroshima  Peace Memorial Museum) လို႔ေခၚတဲ့ HIROSHIMA ျငိမ္းခ်မ္းေရး အမွတ္တရ ျပတိုက္ကို ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ဂ်ပန္လိုေတာ့ (平和記念資料館東館) လို႔ ေျပာရင္ရပါတယ္။ဒုတိယ ကမာၻစစ္အတြင္းက ဟီရိုရွီးမားနဲ႔ နာဂါဆာကီ ျမိဳ႔မ်ားကို အႏုျမဴဗံုးက်ဲခံလိုက္ရတဲ့အတြက္ လူေပါင္းသိန္းနဲ႔ခ်ီျပီး အေႏွးနဲ႔အျမန္ဆိုသလို ေသေၾကပ်က္ဆီးခဲ့ၾကရပံုမ်ား၊ ဆိုးရြားလွတဲ့ အနိဌာရံုျမင္ကြင္းမ်ားကို ေသြးပ်က္ဖြယ္ရာ ေတြ႔ျမင္ခဲ့ရပါတယ္။
 အဲသည့္ အႏုျမဴဗံုးဒဏ္ရဲ႕ ဆိုးက်ဳိးကို ဂ်ပန္ႏိုင္ငံမွာ ဟီရိုရွီးမားနဲ႔ နာဂါဆာကီ ျမိဳ႔မ်ားမွာသာ မကဘဲ ယခုအခါမွာဆိုရင္ ဂ်ပန္တႏိုင္လံုးပါ ခံေနရစဲျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြႏ္ုပ္ဂ်ပန္ေရာက္စက သတိထားမိတာေတြထဲက တခုျဖစ္တဲ့  ဂ်ပန္ႏိုင္ငံမွာ ဥာဏ္ရည္မမွီတဲ့ ကေလးသူငယ္မ်ား၊ ကိုယ္လက္အဂၤါ မသန္မစြမ္းၾကသူမ်ား ဦးေရဟာ သာမာန္တိုင္းျပည္ထက္ ပိုျပီးမ်ားျပားေနတာဟာ ဘာေၾကာင့္လဲလို႔ ဆရာ ဆရာမေတြကို ေမးၾကည့္ေတာ့ အခုခ်ိန္ထိ အဲလိုျဖစ္ေနရတာဟာ အႏုျမဴဗံုးဒဏ္ရဲ႕ ဆိုးက်ဴိးေတြပဲလို႔ ေျဖၾကပါတယ္။အဲသည့္က စလို႔ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံဟာ ဒုတိယကမာၻစစ္မွာ စစ္ရႈံးႏိုင္ငံျဖစ္ခဲ့ရျပီး တႏိုင္ငံလံုးနီးပါးဟာ ျပာပံုဘဝကိုေရာက္ခဲ့ရပါတယ္။ သူတို႔ေတြ စစ္ရႈံးျပီး လူလံုးမလွျဖစ္ၾကရ၊ ငတ္ၾက ျပတ္ၾက ျဖစ္ၾကရတာဟာ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံ သူ႔ကၽြန္ဘဝေရာက္ရတဲ့ အေျခအေနထက္ အမ်ားၾကီးဆိုးရြားတာေပါ့။တကယ့္ကို စားစရာမရွိလို႔၊ ေနစရာမရွိလို႔ ေသေၾကပ်က္ဆီးခဲ့ၾကရတာပါ။ဂ်ပန္ႏိုင္ငံရဲ႕ ပထဝီအေနအထားအရ လူက စနစ္တက်မစိုက္ဘဲ အေလ့က်ေပါက္တဲ့ စားလို႔ရတဲ့ အသီးအႏွံပင္၊ ေျမဆီေျမႏွစ္ဥ ဆိုတာေတြမရွိသေလာက္ကို နည္းပါးတယ္။ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ျမန္မာျပည္လို အေစ့က်ဲလိုက္တာနဲ႔ အပင္ထေပါက္တဲ့ တိုင္းျပည္မဟုတ္ဘူး။ ရာသီဥတုကလည္း ဆိုးရြားလိုက္တာမွ တႏွစ္ပတ္လံုး အဝတ္အထည္ ကိုယ္တခုနဲ႔ အိပ္ခ်င္ရာအိပ္ဆိုျပီး ထိုးအိပ္လို႔မရဘူး။ မိုးမလင္းခင္မွာပဲ ခဲေတာင့္ျပီး ေရခဲရိုက္ျပီးသားလို ျဖစ္သြားႏိုင္တယ္။ ေနပူလို႔လည္း အရိပ္ခိုစရာ အရိပ္ရပင္ရယ္လို႔ ျမင့္ျမင့္မားမား စြင့္စြင့္ကားကား မရွိဘူး။ ျမစ္ေခ်ာင္းအင္းအိုင္လည္း လြန္စြာမွ ပါးရွားလြန္းလို႔ အခုခ်ိန္ထိ ေရခ်ဳိငါးကို ဂ်ပန္လူမ်ဳိးေတြ မစားတတ္ဘူး။ သဘာဝက သူတို႔ကို ဘာမွ လုပ္ေပးမထားဘူး။
 ကၽြႏ္ုပ္ျမန္မာျပည္မွာ ရွိစဥ္က မိတ္ေဆြတဦးျဖစ္တဲ့ ဂ်ပန္ႏုိင္ငံရဲ႕ ဘာသာစကား သင္တန္းေက်ာင္းတခုက အသက္ ၆၀ ေက်ာ္အရြယ္ ဂ်ပန္လူမ်ဳိး ေက်ာင္းအုပ္ဆရာၾကီးက ျမန္မာျပည္ကို ေရာက္လာပါတယ္။ သူလိုခ်င္တဲ့ အမွတ္တရ ပစၥည္းေလးေတြ ဝယ္ဖို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေစ်းကို ကၽြႏ္ုပ္က လိုက္ပို႔ရပါတယ္။ ေစ်းထဲဝင္ဖို႔ ကားေပၚက ဆင္းလိုက္ျပီဆိုရင္ပဲ ႏိုင္ငံျခားသား ပါလာမွန္းသိေတာ့ ေစ်းအဝင္အဝက ပို႔စကတ္ေရာင္းတဲ့ ကေလးေလးေတြက ဂ်ပန္အဖိုးၾကီးနားစုျပံဳေရာက္လာၾကျပီး ပို႔စကတ္ေတြ အလုအယက္ ေရာင္းၾကပါတယ္။ အဖိုးၾကီးက သူတတ္ႏိုင္သေလာက္အားလံုးဆီက မွ်ဝယ္ေပးတယ္။ ျပီးေတာ့ လမ္းေရာက္ေတာ့ ကၽြႏ္ုပ္ကို ေမးတယ္။ အဲသည့္ကေလးေတြရဲ႕ မ်က္လံုးအၾကည့္ကို သတိထားမိလားတဲ့။ ေစ်းေရာင္းခ်င္ေနပံုကလြဲလို႔ ထူးထူးျခားျခား သတိမထားမိပါဘူးလို႔ အရိုးသားဆံုးပဲ ကၽြႏ္ုပ္ေျဖလိုက္ပါတယ္။ သူကဆက္ေျပာတယ္။ ငါ သူတို႔အရြယ္တုန္းက ငါတို႔တိုင္းျပည္ကိုလာတဲ့ အေမရိကန္စစ္သား ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး ၾကီးေတြကို ငါအဲလိုအၾကည့္မ်ဳိးနဲ႔ ေမာ့ၾကည္ဖူးတယ္တဲ့။ စိတ္ထဲမွာလည္း သူတို႔က ခ်မ္းသာတဲ့ တိုင္းျပည္က လာတာထင္တယ္။ အစားေကာင္းအေသာက္ေကာင္းစားရလို႔ အရပ္ၾကီးေတြကလည္း အျမင့္ၾကီးေတြပဲေနာ္လို႔ ေတြးမိသတဲ့။ ငါၾကီးလာရင္လည္း ငါ့တိုင္းျပည္ကိုေရာ၊ ငါ့ကိုယ္ငါေရာ အဲသည္လိုမ်ဳိး ျဖစ္ေအာင္ၾကိဳးစားမယ္လို႔လည္း ကေလးဘဝကတည္းက ဒဏ္ရာရ က်ားနာတေကာင္လို စူးစူးနက္နက္ ရည္မွန္းခ်က္ထားခဲ့သတဲ့။ ေျပာခ်င္တာက ဂ်ပန္ႏုိင္ငံဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္(၆၀)ေက်ာ္က ျပာပံုထဲက ႏိုင္ငံတခုပါ။ သီးပင္စားပင္မဲ့၊ ေျမေပၚေျမေအာက္ သယံဇာတမဲ့၊ လူ႔စြမ္းအား အရင္းအျမစ္ေတြ ရစရာမရွိေအာင္ ဖ်က္ဆီးဆံုးရႈံးခံခဲ့ရေသာ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံဟာ ယခုခ်ိန္ထိ ဆင္းရဲေနဦးမည္ဆိုလည္း အျပစ္ဆိုစရာ သိပ္မရွိလွပါဘူး။ ေခတ္ေနာက္က်စရာ ရွိလွ်င္ ဂ်ပန္ေလာက္ ေခတ္ႏိုင္က်စရာေကာင္းေသာ တိုင္းျပည္မရွိသေလာက္ပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ တကယ့္လက္ေတြ႔မွာေတာ့ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္ ၂၀ေက်ာ္ ၃၀နီးပါးကပင္ ကမာၻ႕ထိပ္တန္းစီးပြားေရး အေကာင္းဆံုး ႏိုင္ငံစာရင္းထဲမွာ ပါႏိုင္ခဲ့ျပီ။ ကမာၻေပၚတြင္ အလြန္ခ်မ္းသာ ၾကြယ္ဝေသာ ကမာၻ့စက္မႈအဖြံ႕ျဖိဳးဆံုး ႏိုင္ငံၾကီးတစ္ႏိုင္ ျဖစ္ေနခဲ့ျပီ။ ကမာၻမွာ ဂ်ပန္အလံအတြက္ ေနရာမရွားေတာ့ဘူး။
 ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ျမန္မာျပည္ႏွင့္ ဂ်ပန္ျပည္ကို သဘာဝၾကီးက ေပးထားေသာ အေနအထားအရ ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည့္လိုက္မည္ဆိုလွ်င္ .....
ဂ်ပန္ႏိုင္ငံသည္  ျမန္မာႏိုင္ငံထက္ က်ဥ္း၏။ (တဝက္သာသာေလာက္သာ ရွိ၏)
 ဂ်ပန္ႏိုင္ငံတြင္ သီးပင္စားပင္ မျဖစ္ထြန္း။ ျမန္မာျပည္ႏုိင္ငံတြင္ သစ္ေစ့ကိုစားထားေသာ ငွက္၏မစင္ကပင္ အပင္ေပါက္ႏိုင္၏။ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံတြင္မည္သည့္ အဖိုးတန္ တြင္းထြက္ သယံဇာတမွ်မထြက္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ေရႊတြင္းေငြတြင္း၊ ပယင္းဒုတၳာ၊ ပတၱျမား၊နီလာ၊ေက်ာက္စိမ္း အစရွိေသာ ရတနာအစံုထြက္၏။ ခဲမျဖဴ ၊အျဖိဳက္နက္မွစ၍ ေရနံ၊သဘာဝဓါတ္ေငြ႔ အဆံုး သံုးလို႔ရသမွ် အကုန္ထြက္၏။  ဂ်ပန္ႏိုင္ငံတြင္ ျမစ္ေခ်ာင္းအင္းအိုင္ ပါးရွားလွေသာေၾကာင့္ ေတာေတာင္၊ စိမ့္စမ္း နည္းပါးကာ သစ္ေတာထြက္ သယံဇာတမ်ား ၊ ေတာတြင္းတိရိစာၦန္မ်ား လြန္စြာနည္းပါးလွ၏။ ဝါးပင္ကိုပင္ သူတို႔ဆီမွာ မခုတ္ရက္။ သူတို႔ဆီက ကေလးမ်ား ဆင္ကိုျမင္ဖူးေစရန္ အိႏိၵယမွ ဝယ္ထားရ၏။  ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ရခိုင္ရိုးမ၊ ပဲခူးရိုးမ၊ ရွမ္းရိုးမ သုံးခုေပါင္းလိုက္လွ်င္ပင္ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံကို လႊမ္းလို႔ရ၏။ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံတြင္ ငမိုးရိပ္ေခ်ာင္းေလာက္ကို ျမစ္ဟု ေခၚေဝၚကာ တယုတယ ထားၾက၏။
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ဧရာဝတီျမစ္ကို ေရာင္းစားဖို႔ၾကံစည္၏။  ထာဝရဘုရားသည္ ေလာကၾကီးကို ဖန္ဆင္းသည္ဟု ဆိုလွ်င္ ဘုရားသခင္သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံကို မ်က္ႏွာလိုက္သည္..ဟု ရုရွတို႔က ဆို၏ လို႔ စာအုပ္တခုထဲတြင္ ကၽြႏ္ုပ္ဖတ္ဖူးသည္။
 ထိုမွ်ေလာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ေျမေပၚေျမေအာက္ အဖိုးတန္ သယံဇာမ်ား ထြန္းကားေသာ တိုင္းျပည္တျပည္ျဖစ္ပါလ်က္ ကိုယ့္ထက္ အစစ အရာရာ ေခါင္းပါး၊ ပါးရွား၊ေသးငယ္လွပါေသာ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံကဲ့သို႔ အဘယ္ေၾကာင့္ ကမာၻ႕ထိပ္တန္း ႏိုင္ငံ တႏိုင္ငံ မျဖစ္ရပါသနည္း။ ရွင္းပါသည္။ ထိုတိုင္းျပည္တြင္ ေနထိုင္ေသာ လူမ်ားေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။ ဒီ့ထက္ပို၍ အတိအက် ေျပာဆိုရပါလွ်င္ ထိုတိုင္းျပည္တြင္ ေနထိုင္ေသာ တိုင္းသူျပည္သားတို႔၏ အေျခခံစိတ္ဓါတ္ေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။
 ဒါဆို ေမးစရာရွိပါသည္။ ဂ်ပန္လူမ်ဳိးေတြက ဘယ္လိုစိတ္ေတြမ်ား ထားၾကလို႔လဲ။ အေရးအၾကီးဆံုးလို႔ သူတို႔ လူမ်ိဳးမ်ား ခံယူထားေသာ အေျခခံ စိတ္ဓါတ္ဟာ (မ်ဳိးခ်စ္စိတ္) ျဖစ္တယ္။ ေနာက္တခုက (စည္းလံုးညီညြတ္မႈ) ။ အဲသည့္  (မ်ဳိးခ်စ္စိတ္) နဲ႔ (စည္းလံုးညီညြတ္မႈ) ကို အေျခခံျပီးျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ကိုယ့္တိုင္းျပည္အတြက္ ၾကိဳးစားခ်င္စိတ္၊ တကိုယ္ေကာင္း မဆန္တဲ့စိတ္၊ အမ်ားအက်ဳိးအတြက္ ၾကည့္ေသာစိတ္၊ သည္းခံႏိုင္စိတ္ေတြဟာ ဂ်ပန္လူမ်ဳိး ကေလးသူငယ္ က်ားမ မေရြး လူတိုင္းလူတိုင္း လိုလို မွာ ရွိေနတယ္။ ရွိတာမွ ေတာ္ရံုတန္ရံု ရွိတာမဟုတ္ဘူး။ ပက္ပက္စက္စက္ကို ရွိတာ။ အလြန္႔အလြန္ကို ရွိတာ။ အဲသည့္စိတ္ေတြက သင္ေပးလိုက္တဲ့ စည္းကမ္းရွိတတ္လာျခင္း၊ ရိုးသားေျဖာင့္မတ္ျခင္း၊ ကိုယ္ႏႈတ္ အမူအယာ ယဥ္ေက်းျခင္း၊ လူမႈေရး နားလည္သိတတ္ျခင္း၊ လူ႔အခြင့္အေရးကို တန္ဖိုးထားျခင္းတာေတြဟာလည္း ကေလးေလးေတြမွာကအစ ရွိေနတာကို ျမန္မာလူမ်ဳိးတေယာက္ အေနနဲ႔ ၾကည့္ရင္ တကယ့္ကို အံ့ၾသဖြယ္ရာကို ေတြ႔ရတယ္။
 တကယ္တမ္း ေျပာၾကမယ္ေဟ့ဆိုရင္.. ကၽြႏ္ုပ္တို႔ျမန္မာေတြဟာ ဂ်ပန္လူမ်ဳိးေတြထက္ တိုင္းျပည္အေနအထားအရသာ အစစအရာရာ သာတာ မဟုတ္ပါဘူး။ လူ႔စြမ္းအား အရင္းအျမစ္ ေနရာမွာလည္း တဦးခ်င္းစီအလုိက္ စီစစ္ၾကည့္ရင္ေတာင္ ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြက မွတ္ဥာဏ္ေနရာမွာ၊ ျဖတ္ထိုးဥာဏ္ သန္တဲ့ေနရာေတြမွာ ေယဘုယ်အားျဖင့္ သာမာန္ဂ်ပန္လူမ်ဳိးေတြထက္သာပါတယ္။ ဒါနဲ႔မ်ား ဆင္းရဲမႈနဲ႔ ခ်မ္းသာမႈက ကြာခ်င္တိုင္းကြာေနလိုက္တာဟာ အေတာ့္ကို အသဲယားစရာ ေကာင္းလွပါတယ္။  ယခုအခါမွာ ကၽြႏ္ုပ္တို႔တိုင္းျပည္တြင္လည္း မ်ဳိးခ်စ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားက တိုင္းျပည္ေကာင္းစားဖို႔ ၾကိဳးစားေနပါျပီ။ ဒီအခ်ိန္ကစလို႔ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ေတြဟာလည္း ကိုယ္တတ္ႏိုင္တဲ့ဘက္က လိုအပ္ေနတာေတြကိုျပဳျပင္လုိက္မယ္ဆိုရင္ ေနာင္(၁၀)ႏွစ္ေလာက္မွာ စကၤာပူ၊ မေလးရွား၊ထိုင္းေလာက္၊ ေနာင္ (၂၀)ႏွစ္ေလာက္မွာ တရုတ္ႏိုင္ငံေလာက္၊ ေနာင္ အႏွစ္ (၃၀)ေလာက္မွာ ဂ်ပန္ေလာက္ ျဖစ္မလာႏိုင္ဘူးလို႔ ဘယ္သူေျပာႏိုင္ပါသလဲ။ ေရကုန္ေရခမ္းသာ တက္ညီလက္ညီ ၾကိဳးစားလိုက္စမ္းပါေလ။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔မွာ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းေတြ ရွိေနျပီပဲ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က သူ႔ေခတ္သူ႔အခ်ိန္တုန္းကေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ ကမာၻကို အမွီလိုက္ဖို႔ ႏွစ္ေပါင္း (၅၀)ေလာက္ ၾကိဳးစားရမယ္လို႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္။ အႏွစ္(၅၀)ဆိုေတာ့ေရာ ဘာျဖစ္လဲ။ ၾကိဳးစားမွာပဲေပါ့။ ၾကိဳးစားရင္ ျဖစ္ကိုျဖစ္ပါတယ္။  ေျမဆူ လူဖ်င္းဆိုတဲ့ စကားကို ပယ္ဖ်က္ျပီး ကၽြႏ္ုပ္တို႔ မဖ်င္းေၾကာင္း၊ မပ်င္းေၾကာင္း၊ သက္ေသျပဖို႔ အခ်ိန္တန္ပါျပီ။ ဒီေတာ့ ကၽြႏ္ုပ္အေနနဲ႔ကေတာ့  ဂ်ပန္လူမ်ဳိးေတြက သူတို႔တိုင္းျပည္ကို ကမာၻမွာ ဂ်ပန္ေဟ့လို႔ ေၾကြးေၾကာ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ အစြမ္းထက္လွတဲ့ သူတို႔ရဲ႕ စိတ္ဓါတ္၊ နည္းစနစ္ေကာင္းေတြကို တတ္ႏိုင္သေလာက္ ကၽြႏ္ုပ္ တိုင္းျပည္အတြက္ သယ္ေဆာင္သြားရမွာပဲ။ ကၽြႏ္ုပ္တိုင္းျပည္ကို ပို႔ရမွာပဲ။ လိုခ်င္သူမ်ားယူၾကပါ။ ဂ်ပန္ကလာတဲ့ လွ်ပ္စစ္ပစၥည္းေတာ့ မဟုတ္ပါ။ ဂ်ပန္ကလာတဲ့ တိုင္းျပည္ေကာင္းစားနည္းပါ။ ယေန႔ေခတ္လူငယ္မ်ား ဟင္းစားေလာက္နဲ႔ မတင္းတိမ္ၾကဘဲ ကြန္ခ်က္ကို ရေအာင္ယူႏိုင္ၾကပါေစ။  ယခု ဒီေဆာင္းပါးမွာေတာ့ တေခတ္တခါက ဂ်ပန္လူမ်ဳိးတို႔၏ ဆိုးရြားလွတဲ့ အႏုျမဴဗံုးဒဏ္ခံရပံုေတြကိုပဲ ေလ့လာလိုက္ၾကပါဦး။
ဒါမွသာ ေနာက္ေဆာင္းပါးေတြ ဖတ္တဲ့အခါက်ရင္ ကၽြႏု္ပ္ေျပာတာေတြကို ပိုမုိနားလည္ျပီး လက္ခံျဖစ္လိမ့္ထင္ပါတယ္။
 ေအးနႏၵာေအာင္(Japan)

ဆန္ကုန္ေျမေလး လူ႔ငႏြား ( သို႔ ) ရက္စက္မႈအေပါင္း သရဖူေဆာင္းခဲ့သည့္ မင္းသားၾကီး

က်ေနာ့္အၾကံျပဳ  သံုးသပ္ခ်က္ေခါင္းစဥ္ဟာ  ရုိင္းရင္လည္းရုိင္းေနမည္....ဒီလူကို ႏိႈင္းသံုးရမယ့္စကား  ဒီစကားပဲရွိေတာ့တယ္ထင္တဲ့အတြက္....ဒီလို ေခါင္းစဥ္ကိုေရးျပီး ေဖာ္ျပလိုက္ပါတယ္..။
 ပထမ  က်ေနာ့အေနနဲ႔   ေျပာလိုသည္မွာ    ေနာက္ေၾကာင္းျပန္မလွည့္ေတာ့ဘူးလို႔ ေျပာဆုိေသာစကားမ်ားသည္  အမွန္တကယ္ ရင္ဘတ္ထဲကလာေသာစကားျဖစ္ပါေစ..။
ေနာက္ေၾကာင္းကို   ျပန္မလွည့္ေတာ့ဘူးလို႔ သမၼတ- ဦးသန္းစိန္နဲ႔  လႊတ္ေတာ္   ဥကၠဌ ဦးေရႊမန္းတို႔ေျပာဆိုျပီး....ထိုင္းႏိူင္ငံကိုသြားခဲ့တဲ့     ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးမင္းေအာင္လိႈင္ကလည္း      ေနာက္ေၾကာင္းျပန္မလွည့္ေတာ့ဘူးလို႔   ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။  ဒီလိုေျပာပံုေထာက္ေတာ့   ဒါဆို....ေနာက္ကြယ္ကၾကိဳးဆြဲေနတဲ့   ကာ/ခ်ဳပ္ သန္းေရႊ အစြယ္က်ဳိးျပီးလား....အစြယ္မက်ဳိးလည္း အစြယ္ခ်ဳိးေပးရမယ့္တာဝန္က  လက္ရွိ- အစိုးရမွာ တာဝန္ရွိတဲ့ သူမ်ားနဲ႔    တိုက္ရုိက္သက္ဆိုင္ေနပါတယ္။    ကခ်င္ကို  ထိုးစစ္ဆင္မႈလုပ္ေနတာလည္း   ဒီလူရဲ့စနက္မကင္းဘူးလို႔    အမ်ားက သံုးသပ္ေနၾကတယ္။   ေနာက္ကြယ္ကေန  အျငိမ္မေနပဲ  ၾကိဳးဆြဲေနဦးမယ္ဆိုရင္  ဒီလူဟာ  ျမန္ျပည္သူမ်ားအတြက္   ေတာ္ေတာ္ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ လူဆိုတာ သံသယထားစရာ လိုမည္မထင္..။မေန႔က  ကိုမင္းကိုႏိူင္၏  သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲ  အဖြင့္ႏႈတ္ခြန္းဆက္စကးေျပာၾကားရာမွာ.... ကေန႔- ကာလဟာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးကိုလိုလားသူေတြနဲ႔  ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးကို မလိုလားသူေတြအၾကား- လြန္ဆြဲမႈတရပ္ျဖစ္ေနေၾကာင္း  ကိုမင္းကိုႏိူင္က အတိအလင္းထုတ္ေဖာ္ေျပာၾကားခဲ့ျပီး.... ၈၈ မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသားမ်ားအေနနဲ႔      ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးလုပ္ေနသူဘက္ကေန၍ ရပ္တည္သြားမယ္လို႔  ေျပာဆိုျခင္းဟာ  ျမန္မာ့ႏိူင္ငံေရးမတည္ျငိမ္ေသးတာကို  မီးေမာင္းထိုးျပလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။
 ႏိူင္ငံေတာ္ကိုလည္းဖ်က္ဆီး- အမ်ဳိးကိုလည္းဖ်က္- ဘာသာ- သာသနာကိုလည္းဖ်က္ဆီးျပီး  တာဝန္မွအနားယူျပီးဆိုေသာ္လည္းေနာက္ကြယ္ကေနၾကိဳးဆြဲကာ  ျပည္သူေတြအေပၚ    ဒုကၡေတြကိုေပးျပီးရင္းေပးတဲ့    ဒီလူကို    ဆန္ကုန္ေျမေလး လူ႔ငႏြား (သို႔) ရက္စက္မႈအေပါင္း  သရဖူေဆာင္းခဲ့သည့္ မင္းသားၾကီးလို႔  ခိုင္းႏိႈင္းလွ်င္ ရိႈင္းမည္မထင္-  မွားမည္မထင္။ ၾကားဘူးပါတယ္  ဗုဓၵဘာသာဝင္ေတြဟာ      အသက္အရြယ္ရျပီး   ကိုယ္မေသခင္- မေၾကြခင္မွာ    ေကာင္းမႈေတြကိုျပဳျပီး    ကုသိုလ္ေတြျပဳတတ္ၾကပါတယ္၊    မိမိျပဳခဲ့သည့္အမွားမ်ားေတြကိုလည္း  သံသရာထဲပါမသြားဖို႔  ေတာင္းဆုေတြေခြ်တတ္ၾကပါတယ္၊ အခုလူ႔ငႏြားက  ထိုသို႔မဟုတ္-   ေဒဝဒတ္နဲ႔အာဇာဒသတ္ကို  စံနမႈနာျပဳျပီး  အမိုက္ကန္းကုန္ ရြက္လႊင့္ျပီး   တစ္ဘဝစံအမည္ခံျပီး   ဘဝေျပာင္းဖို႔ၾကိဳးစားေနတယ္  ထင္ပါရဲ့။   အမွန္မွာ  ေၾသာ္....ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ငါမေသခင္-  မေၾကြခင္မွာ  မိမိျပဳခဲ့တဲ့      အမွားမ်ားစြာေတြကို  သံေဝဂရျပီး ေကာင္းမႈေတြျပဳ-ဒါနေတြလုပ္ရင္း...ငါ့တိုင္းျပည္- ငါ့လူမ်ဳိးေတြအတြက္  ငါတတ္ႏိူင္တဲ့ဘက္ကေန   ကိုယ္စြမ္း-ဥာဏ္စြမ္းရွိသေလာက္ ဒီအခ်ိန္မွာ ရုိင္းပင္းကူညီရမယ္ဆိုတဲ့   လူ႔အသိစိတ္  တစိတ္ေလာက္ပဲျဖစ္ျဖစ္   ဒီလူမွာရွိခဲ့ရင္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းမလဲဆိုတာ   တိုင္းျပည္အတြက္ ေတြးၾကည့္မိဘူးပါတယ္။ ဒီလူမွာ   ဒီအေတြးအေခၚမ်ဳိးမသိလို႔ မရွိခဲ့ရင္ေတာင္  ဒီအေတြးေခၚမ်ဳိးဝင္လာေအာင္ လုပ္ရမယ့္တာဝန္က   ဇနီးနဲ႔ သား/ သမီးေတြအေပၚမွာလည္း      မူတည္သလို.... လူမိုက္ကို   မွီဝဲေနတဲ့  မိတ္ေဆြေတြရဲ့အေပၚမွာလည္း တာဝန္ရွိပါတယ္။     ေခြးသခင္နဲ႔    သက္ဆိုင္သူေတြက     ေဟာင္ေနတဲ့ေခြးကို      ဂ်ဴးတိုက္ေနလို႔ကေတာ့   ဒီေခြးဟာ   မဲမဲျမင္တိုင္း     ထေဟာင္ေနမွာျဖစ္ျပီး ....ငမိုက္သားကို ေျမွာက္ေပးေနလို႔ကေတာ့....ရမ္းသထက္ရမ္းျပီး     ဆိုးသြမ္းဖို႔ပဲရွိေခ်မည္ကို  ပိုင္ရွင္နဲ႔  သက္ဆိုင္သူေတြကို   ဒီေနရာမွာ    အေလးနက္ထားျပီးသိေစလိုပါတယ္။
 လူဆိုတာဟာ မိမိျပဳခဲ့တဲ့ ေကာင္းမႈ- မေကာင္းမႈကုသိုလ္ကံကို ကိုယ္ပဲခံ- ကိုယ္ပဲစံရမွာျဖစ္ပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ဘုရားေဟာေဒသနာထဲမွာမေကာင္းမႈျပဳျပီးအသက္ေမြးဝမ္းေၾကာင္းမျပဳဖို႔....မေကာင္းမႈေတြျပဳျပီး မိမိရဲ့ သား-    မယားေတြကိုရွာမေကြ်းဖို႔ ဆံုးမေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။   လက္ပုခံုးႏွစ္ဖက္ၾကားကေပါက္တဲ့ေခါင္း  က်ဥ္းက်ဥ္းအျမင္ေတြရွိျပီး  ဆင္ျခင္တံုအသိတရားမဲ့ျပီး  တိုင္းသူျပည္သားအေပၚ ရက္စက္မႈမ်ား     ဆက္လက္ၾကဴးလြန္ေနဦးမည္ဆိုလွ်င္....လူျဖစ္ရဲ့သားနဲ႔    ဦးေခါင္းမွာ   ဂ်ဳိေပါက္ေနတဲ့    လူ႔ငႏြားနဲ႔တူေနမည္။မိမိ ေကာင္းမႈေတြကိုအမွန္တကယ္ျပဳလုပ္လိုစိတ္ရွိလွ်င္.....ရွိသမွ်အာဏာ ရွိစုမဲ့စုရွိေနေသးတဲ့  ကိုမေသခင္- မေၾကြခင္အခ်ိန္ေလးအတြင္းမွာ မိမိရဲ့ႏိူင္ငံ   မိမိျပည္သူေတြရဲ့အက်ဳိးအတြက္    ႏိူင္ငံအက်ဳိးျပဳလုပ္ငန္းေတြကို  လုပ္သြားေပးေစလိုပါတယ္၊  ေသခါနည္းဆန္႔ငင္- ဆန္ငင္ျဖစ္ခါၾကမွ  ငါ့တိုင္းျပည္-   ငါ့လူမ်ဳိးေကာင္းက်ဳိးေတြကို    ငါမလုပ္ခဲ့ရေကာင္းလားဆိုျပီး   သံေဝဂမရေစလိုေၾကာင္း  ဆန္ကုန္ေျမေလးလူ႔ငႏြား (သို႔) ရက္စက္မႈအေပါင္း  သရဖူေဆာင္းခဲ့သည့္  သက္ဆိုင္သူဆီသို႔ အသိေပးေရးသားလိုက္ရပါသည္။
 ( ျမန္မာႏိူင္ငံသူ/သားအားလံုး သာယာေအးခ်မ္းတဲ့ဘဝကို ထာဝရဆံုစည္း ပိုင္ဆိုင္ႏိူင္ၾကပါေစ )
 
Lwin Pwin