ပင္လုံစာခ်ဳပ္
၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလ (၁၂)ရက္ေန႔သည္ (၆၅) ႏွစ္ေျမာက္ျပည္ေထာင္စုေန႔ကုိ က်ေရာက္ခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္း ေဖေဖာ္၀ါရီလ(၁၂)ေန႔သည္ ျပည္ေထာင္စုေန႔ျဖစ္သည္ဆုိတာကုိ ျမန္မာျပည္သားအားလုံးသိပါသည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ ေက်ာင္းသုံးစာအုပ္ေတြမွာ ျပဌာန္းသင္ၾကားေစခဲ့တဲ့သလုိ အထိမ္းအမွတ္ပြဲေတြကိုလည္း ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္း အဲဒီေန႔မွာ ေက်ာင္းေတြပိတ္၊ ရုံးေတြပိတ္ၿပီး တခမ္းတနားက်င္းပျပဳလုပ္ၾကျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။
“က်ေနာ္လုိခ်င္တဲ့ ညီညြတ္ေရးက တတုိင္းျပည္လုံး လူတမ်ဳိးလုံးရဲ့ လြတ္လပ္ေရး၊ လူတမ်ဳိးလုံးရဲ့ အက်ဳိး၊ အဲဒီလုိ တူညီတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္၊ တူညီတဲ့အက်ဳိး တူညီတဲ့အလုပ္ ဒါေတြကုိရေအာင္ အဲဒီလုိ တူညီတဲ့အက်ဳိး၊ တုိင္းသူျပည္သားေတြရေအာင္တူညီတဲ့ အလုပ္လုပ္တဲ့ ညီညြတ္ေရးမ်ဳိးျဖစ္ရမယ္။ ပါးစပ္က ေျပာရုံနဲ႔မၿပီးေသးဘူး။ ပါးစပ္ကညီညြတ္ပါတယ္လုိ႔ ေျပာလုိ႔မျဖစ္ဘူး။ အလုပ္မွာလည္းတူရမယ္။ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာလည္း၊ အဲဒါမ်ဳိးကုိမွ ညီညြတ္ေရးလုိ႔ေခၚထုိက္တယ္။”
“ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း (၂၃.၁.၄၆ ဖဆပလ ျပည္လုံးကၽြတ္ ညီလာခံႀကီးတြင္ တင္သြင္းေသာ အဆုိအမိန္႔မွ ေကာက္ႏုတ္ခ်က္)”
နယ္ခ်ဲ႕ၿဗိတိသွ်တုိ႔က ဖိႏွိပ္အုပ္ခ်ဳပ္သူတုိ႔၏ စနစ္အတုိင္း နယ္ခ်ဲ႕ျခင္းႏွင့္ အတူ ေသြးခြဲအုပ္ခ်ဳပ္ေရးကုိ အသုံးျပဳခဲ့သည္။ ဗမာျပည္ကုိ၀င္ေရာက္သိမ္းပုိက္ ၿပီးသည္ႏွင့္ ေတာင္တန္းေျမျပန္ ေသြးခြဲအုပ္ခ်ဳပ္ႏုိင္ခဲ့သည္။ အဲဒီေနာက္ပုိင္း အမ်ဳိးသားေခါင္းေဆာင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ျပည္နယ္ေခါင္းေဆာင္ေတြကျပည္နယ္အႏွံ႔ကုိသြားၿပီး ေဆြးေႏြးစည္းရုံးခဲ့သည္။ ေသြးခြဲမႈေတြကုိ စုစည္းခဲ့သည္။ ညီညြတ္ေရး တည္ေဆာက္ခဲ့သည္။
(၁) ပထ၀ီနယ္နမိတ္ အထင္အရွားရွိျခင္း။
(၂) ဗမာစကားမဟုတ္သည့္ ဘာသာစကားရွိျခင္း။
(၃) ယဥ္ေက်းမႈ (ဓေလ့ထုံးစံ) တမ်ဳိးတည္းရွိျခင္း။
(၄) ရာဇ၀င္လာတမ်ဳိးတည္း လူစုရွိျခင္း။
(၅) စီးပြားေရး လုံေလာက္ျခင္း
(၆) လူဦးေရ အေတာ္အတန္ရွိျခင္း။
(၇) ျပည္ေထာင္စုအဖြဲ႔၀င္ သီးျခားေနလုိတဲ့ ဆႏၵရွိျခင္း။
- ဆုိသည့္အခ်က္ေတြကုိစံထားၿပီး ျပည္ေထာင္စု ျပည္နယ္၊ ကုိယ္ပုိင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးျပည္နယ္၊ လူမ်ဳိးစုျပည္နယ္ ဆုိၿပီးခြဲျခားသတ္မွတ္ဖုိ႔ သေဘာတူညီခဲ့ၾကပါသည္။
(၂) ဗမာစကားမဟုတ္သည့္ ဘာသာစကားရွိျခင္း။
(၃) ယဥ္ေက်းမႈ (ဓေလ့ထုံးစံ) တမ်ဳိးတည္းရွိျခင္း။
(၄) ရာဇ၀င္လာတမ်ဳိးတည္း လူစုရွိျခင္း။
(၅) စီးပြားေရး လုံေလာက္ျခင္း
(၆) လူဦးေရ အေတာ္အတန္ရွိျခင္း။
(၇) ျပည္ေထာင္စုအဖြဲ႔၀င္ သီးျခားေနလုိတဲ့ ဆႏၵရွိျခင္း။
- ဆုိသည့္အခ်က္ေတြကုိစံထားၿပီး ျပည္ေထာင္စု ျပည္နယ္၊ ကုိယ္ပုိင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးျပည္နယ္၊ လူမ်ဳိးစုျပည္နယ္ ဆုိၿပီးခြဲျခားသတ္မွတ္ဖုိ႔ သေဘာတူညီခဲ့ၾကပါသည္။
၁၉၄၇ ေဖေဖာ္၀ါရီလ (၁၂) ရက္ေန႔တြင္ ရွမ္းျပည္ေတာင္ပုိင္း ပင္လုံတြင္ ဗမာျပည္ႏွင့္ ေတာင္တန္းနယ္မ်ား ပူးေပါင္းေရးအတြက္ သေဘာတူညီေၾကာင္း လြတ္လပ္ေရးရဲ့ ေရွ႕ေျပး ျဖစ္ေသာ ပင္လုံစာခ်ဳပ္ကုိခ်ဳပ္ဆုိႏုိင္ခဲ့သည္။ ရွမ္းျပည္မွ ေစာ္ဘြားမ်ား၊ ခ်င္း၊ ကခ်င္ေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ ေတာင္တန္းသားမ်ား ညီညြတ္ေရးအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (The Supreme Council of the United Hill Peoples: SCOUHP) ကုိယ္စားလွယ္မ်ား၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ဖဆပလေခါင္းေဆာင္မ်ားပါ၀င္ခဲ့သည္။ ပင္လုံစာခ်ဳပ္တြင္ ကုိယ္စားလွယ္ ၂၃ ဦး လက္မွတ္ေရးထုိးခဲ့ၾကသည္။ ပင္လုံစာခ်ဳပ္သည္ ဗမာျပည္၏ “ ျပည္ေထာင္စုႏုိင္ငံ” ျပည္ေထာင္စုပုံစံထူေထာင္ေရးအတြက္ အုတ္ျမစ္ျဖစ္ပါသည္။
အမ်ဳိးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ တန္းတူညီမွ်ေရး၊ ေသြးစည္းညီညြတ္ေရးအတြက္ အုတ္ျမစ္ခ်ခဲ့ေသာ္လည္း ၁၉၆၂ ခုႏွစ္မွ ယေန႔ကာလအထိ ဗမာျပည္ ဖက္ဆစ္စစ္အုပ္စုက ယင္းလမ္းစဥ္ေတြကုိ ေခ်ဖ်က္ခဲ့ၾကသည္။ ျပည္တြင္းစစ္ေတြကုိဖန္တီးကာ စစ္အာဏာရွင္သက္ဆုိးရွည္ေရးအတြက္ ျပည္ေထာင္စနစ္ထားရွိခဲ့သည္။ စစ္အာဏာရွင္စနစ္တည္ၿမဲေရး၊ ရွင္သန္ေရး အတြက္ ေကာက္က်စ္နည္းေတြကုိ အမ်ဳိးမ်ဳိး ရာသီအလုိက္ မရိုးႏုိင္ေအာင္ကုိ အသုံးျပဳေနခဲ့သည္မွာ ယေန႔ဆုိလွ်င္ (၄၅) ႏွစ္ရွိၿပီျဖစ္သည္မွာ သက္ေသေတြျပခဲ့ပါသည္။ ဖက္ဆစ္ဗုိလ္ေန၀င္းအုပ္စုိးသည့္ကာလတြင္ တျပည္ေထာင္စနစ္ကုိ အဓမၼဖန္တီးခဲ့သည္။ ၈၈ အေရးအခင္းျဖစ္ၿပီးသည့္ေနာက္ပုိင္းတြင္ စစ္အုပ္စုသည္ သူတုိ႔၏ အက်ပ္အတည္း ထြက္ေပါက္အျဖစ္ ေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပေပးခဲ့သည္။ စစ္အုပ္စုသည္ စစ္တန္းလ်ားျပန္ရမွာ၊ အာဏာလက္လႊတ္ရမွာစုိးသျဖင့္ အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကုိ တမင္အာဏာလႊဲမေပးဘဲထားခဲ့သည္မွာယေန႔အထိပင္ျဖစ္ပါသည္။ အေျခခံဥပေဒ ေရးဆြဲမည့္အစား ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္မဟုတ္သည့္ ဖက္ဆစ္စစ္အုပ္စုက ေသနတ္ႏွင့္စစ္တပ္ကုိလက္ကုိျပဳကာ သူတုိ႔အတြက္ အာဏာၿမဲေရး အေျခခံဥပေဒကုိ ေရးဆြဲခဲ့သည္။ တုိင္းရင္းသားျပည္သူေတြ တကယ္စည္းလုံး ညီညြတ္ၿပီး တုိးတက္ေအာင္ေတာ့ မလုပ္ႏုိင္ခဲ့ၾကပါဘူး တုိင္းျပည္ဟာ တေန႔တျခား အဖက္ဖက္ကသာေအာက္က်ေနာက္က်နဲ႔ ေအာက္တန္းက်ၿပီး ဖရုိဖရဲျဖစ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ အာဏာၿမဲေရးအတြက္ အရွက္တရား၊ သိကၡာကင္းမဲ့လွစြာ ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္းပဲ အာဏာၿမဲေရးလုပ္လာရင္း ၂၀၀၃ ေမ (၂၉-၃၀) ဒီပဲယင္းလူသတ္ပြဲကုိဖန္တီးခဲ့သည္ကုိ အားမရ ၂၀၀၇ စက္တင္ဘာ အစုလုိက္အၿပဳံလုိက္လူတြင္မကေသး ဘုရားသားေတာ္သံဃာေတာ္မ်ားကုိပါ ရုိက္ႏွက္သတ္ျဖတ္ ေထာင္သြင္းအက်ဥ္းခ်မႈမ်ားကုိ တေန႔တျခားရဲတင္းစြာျပဳလုပ္ဖန္တီးခဲ့သည္။ တေန႔တျခား သတ္ျဖတ္တာ၊ လုယက္တာ၊ အမ်ဳိးသမီးေတြကုိအႏုိင္က်င့္တာ၊ ေပၚတာဆြဲတာ၊ သယံဇာတမ်ားျဖစ္ေသာ သစ္၊ ေက်ာက္သံပတၱျမား ခုိးေရာင္းခုိးထုတ္ေနတာေတြဟာ မရပ္ေသးပါ။ လက္နက္ကုိင္ အပစ္ရပ္္ၿငိမ္းအဖြဲ႔ေတြဆုိ ေမွာင္ခုိေရာင္း၀ယ္ခြင့္မ်ား၊ ဘိန္းစုိက္ဘိန္းေရာင္းခြင့္မ်ား ေပးထားၿပီးၿငိမ္ေဆးေကၽြးထားၿပီးႏွစ္သိမ့္ခဲ့ၾကသည္။ အခုလုိျဖစ္ရပ္ေတြက အထင္အရွားမုိ႔ ဒီမုိကေရစီမရသမွ် ျပည္ေထာင္စုသစ္ႀကီးဘယ္ေတာ့မွျဖစ္မလာႏုိင္ေတာ့ပါ။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏(၁၆၊၂၊၉၈)ေမြေတာ္ဓါတ္ဆင္ေစတီ၊ မုိးၿဗဲတြင္ေျပာၾကားခဲ့ေသာ မိန္႔ခြန္းမွ ေကာက္ႏုတ္တင္ျပရမည္ဆုိလွ်င္ “ ျပည္ေထာင္စုတစ္ခု ထူေထာင္ဖုိ႔ဆုိတာ ဗမာေတြရဲ့ ကတိအေပၚမွာမတည္ပါဘူး။ ျပည္ေထာင္စုတုိင္းရင္းသားမ်ားအားလုံး တစ္ေယာက္အေပၚ တစ္ေယာက္သစၥာရွိမႈအေပၚမွာ တည္ပါတယ္” ထုိ႔အတြက္ေၾကာင္ က်ေနာ္တုိ႔ တုိင္းရင္းသားျပည္ေထာင္စုဖြားညီေနာင္အေပါင္းတုိ႔ ညီညီ ညြတ္ညြတ္နဲ႔ ျပည္ေထာင္စုမူစစ္စစ္ျဖစ္ဖုိ႔အတြက္ကုိ က်ေနာ္တုိ႔တေတြ လက္တြဲညီစြာနဲ႔ ျပန္လည္ထူေထာင္ၾကဖုိ႔အတြက္ ပင္လုံစိတ္ဓါတ္ကုိ ျပန္လည္တည့္မတ္ၾကပါစုိ႔။
အမ်ဳိးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ တန္းတူညီမွ်ေရး၊ ေသြးစည္းညီညြတ္ေရးအတြက္ အုတ္ျမစ္ခ်ခဲ့ေသာ္လည္း ၁၉၆၂ ခုႏွစ္မွ ယေန႔ကာလအထိ ဗမာျပည္ ဖက္ဆစ္စစ္အုပ္စုက ယင္းလမ္းစဥ္ေတြကုိ ေခ်ဖ်က္ခဲ့ၾကသည္။ ျပည္တြင္းစစ္ေတြကုိဖန္တီးကာ စစ္အာဏာရွင္သက္ဆုိးရွည္ေရးအတြက္ ျပည္ေထာင္စနစ္ထားရွိခဲ့သည္။ စစ္အာဏာရွင္စနစ္တည္ၿမဲေရး၊ ရွင္သန္ေရး အတြက္ ေကာက္က်စ္နည္းေတြကုိ အမ်ဳိးမ်ဳိး ရာသီအလုိက္ မရိုးႏုိင္ေအာင္ကုိ အသုံးျပဳေနခဲ့သည္မွာ ယေန႔ဆုိလွ်င္ (၄၅) ႏွစ္ရွိၿပီျဖစ္သည္မွာ သက္ေသေတြျပခဲ့ပါသည္။ ဖက္ဆစ္ဗုိလ္ေန၀င္းအုပ္စုိးသည့္ကာလတြင္ တျပည္ေထာင္စနစ္ကုိ အဓမၼဖန္တီးခဲ့သည္။ ၈၈ အေရးအခင္းျဖစ္ၿပီးသည့္ေနာက္ပုိင္းတြင္ စစ္အုပ္စုသည္ သူတုိ႔၏ အက်ပ္အတည္း ထြက္ေပါက္အျဖစ္ ေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပေပးခဲ့သည္။ စစ္အုပ္စုသည္ စစ္တန္းလ်ားျပန္ရမွာ၊ အာဏာလက္လႊတ္ရမွာစုိးသျဖင့္ အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကုိ တမင္အာဏာလႊဲမေပးဘဲထားခဲ့သည္မွာယေန႔အထိပင္ျဖစ္ပါသည္။ အေျခခံဥပေဒ ေရးဆြဲမည့္အစား ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္မဟုတ္သည့္ ဖက္ဆစ္စစ္အုပ္စုက ေသနတ္ႏွင့္စစ္တပ္ကုိလက္ကုိျပဳကာ သူတုိ႔အတြက္ အာဏာၿမဲေရး အေျခခံဥပေဒကုိ ေရးဆြဲခဲ့သည္။ တုိင္းရင္းသားျပည္သူေတြ တကယ္စည္းလုံး ညီညြတ္ၿပီး တုိးတက္ေအာင္ေတာ့ မလုပ္ႏုိင္ခဲ့ၾကပါဘူး တုိင္းျပည္ဟာ တေန႔တျခား အဖက္ဖက္ကသာေအာက္က်ေနာက္က်နဲ႔ ေအာက္တန္းက်ၿပီး ဖရုိဖရဲျဖစ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ အာဏာၿမဲေရးအတြက္ အရွက္တရား၊ သိကၡာကင္းမဲ့လွစြာ ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္းပဲ အာဏာၿမဲေရးလုပ္လာရင္း ၂၀၀၃ ေမ (၂၉-၃၀) ဒီပဲယင္းလူသတ္ပြဲကုိဖန္တီးခဲ့သည္ကုိ အားမရ ၂၀၀၇ စက္တင္ဘာ အစုလုိက္အၿပဳံလုိက္လူတြင္မကေသး ဘုရားသားေတာ္သံဃာေတာ္မ်ားကုိပါ ရုိက္ႏွက္သတ္ျဖတ္ ေထာင္သြင္းအက်ဥ္းခ်မႈမ်ားကုိ တေန႔တျခားရဲတင္းစြာျပဳလုပ္ဖန္တီးခဲ့သည္။ တေန႔တျခား သတ္ျဖတ္တာ၊ လုယက္တာ၊ အမ်ဳိးသမီးေတြကုိအႏုိင္က်င့္တာ၊ ေပၚတာဆြဲတာ၊ သယံဇာတမ်ားျဖစ္ေသာ သစ္၊ ေက်ာက္သံပတၱျမား ခုိးေရာင္းခုိးထုတ္ေနတာေတြဟာ မရပ္ေသးပါ။ လက္နက္ကုိင္ အပစ္ရပ္္ၿငိမ္းအဖြဲ႔ေတြဆုိ ေမွာင္ခုိေရာင္း၀ယ္ခြင့္မ်ား၊ ဘိန္းစုိက္ဘိန္းေရာင္းခြင့္မ်ား ေပးထားၿပီးၿငိမ္ေဆးေကၽြးထားၿပီးႏွစ္သိမ့္ခဲ့ၾကသည္။ အခုလုိျဖစ္ရပ္ေတြက အထင္အရွားမုိ႔ ဒီမုိကေရစီမရသမွ် ျပည္ေထာင္စုသစ္ႀကီးဘယ္ေတာ့မွျဖစ္မလာႏုိင္ေတာ့ပါ။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏(၁၆၊၂၊၉၈)ေမြေတာ္ဓါတ္ဆင္ေစတီ၊ မုိးၿဗဲတြင္ေျပာၾကားခဲ့ေသာ မိန္႔ခြန္းမွ ေကာက္ႏုတ္တင္ျပရမည္ဆုိလွ်င္ “ ျပည္ေထာင္စုတစ္ခု ထူေထာင္ဖုိ႔ဆုိတာ ဗမာေတြရဲ့ ကတိအေပၚမွာမတည္ပါဘူး။ ျပည္ေထာင္စုတုိင္းရင္းသားမ်ားအားလုံး တစ္ေယာက္အေပၚ တစ္ေယာက္သစၥာရွိမႈအေပၚမွာ တည္ပါတယ္” ထုိ႔အတြက္ေၾကာင္ က်ေနာ္တုိ႔ တုိင္းရင္းသားျပည္ေထာင္စုဖြားညီေနာင္အေပါင္းတုိ႔ ညီညီ ညြတ္ညြတ္နဲ႔ ျပည္ေထာင္စုမူစစ္စစ္ျဖစ္ဖုိ႔အတြက္ကုိ က်ေနာ္တုိ႔တေတြ လက္တြဲညီစြာနဲ႔ ျပန္လည္ထူေထာင္ၾကဖုိ႔အတြက္ ပင္လုံစိတ္ဓါတ္ကုိ ျပန္လည္တည့္မတ္ၾကပါစုိ႔။
၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ပင္လုံစာခ်ဳပ္
ျမန္မာျပည္ဘုရင္ခံ၏ အမႈေဆာင္ေကာ္မတီမွ အဖြဲ႔၀င္အခ်ဳိ႕ႏွင့္ စပ္ဖမ်ားအားလုံးတုိ႔အျပင္ ရွမ္းျပည္နယ္မ်ား၊ ကခ်င္ေတာင္တန္းေဒသမ်ားႏွင့္ ခ်င္းေတာင္တန္းေဒသတုိ႔မွ ကုိယ္စားလွယ္မ်ားတုိ႔တက္ေရာက္ၾကေသာ ပင္လုံၿမိဳ႕တြင္က်င္းပသည့္ အစည္းအေ၀းၾကီးတရပ္တြင္ ၾကားျဖတ္ျမန္မာအစုိးရႏွင့္ ခ်က္ခ်င္းပူးေပါင္းျခင္းအားျဖင့္ ရွမ္း၊ ကခ်င္ႏွင့္ ခ်င္းတုိ႔သည္ လြတ္လပ္ေရးကုိ ပုိမုိ၍ လ်င္ျမန္စြာရရွိလိမ့္မည္ဟု အစည္းအေ၀းတက္ေရာက္သူအဖြဲ႔၀င္တုိ႔သည္ ကန္႔ကြက္သူမရွိဘဲ ေအာက္ပါအတုိင္း သေဘာတူညီၾကေလသည္။
၁။ ေတာင္တန္းသားမ်ား စည္းလုံးညီညြတ္ေရးအဖြဲ႕(တစညဖ)၏ ႀကိဳးကုိင္အဖြဲ႔ကုိယ္စားလွယ္မ်ား၏ ေထာက္ခံခ်က္အရ ေတာင္တန္းသားမ်ား၏ ကုိယ္စားလွယ္ တဦးကုိ ဘုရင္ခံကေရြးခ်ယ္၍ နယ္စပ္ေဒသမ်ားကိစၥႏွင့္ပတ္သက္၍ ေဆာင္ရြက္ရန္အတြက္ဘုရင္ခံ၏ အတုိင္ပင္ခံပုဂၢဳိလ္အျဖစ္ ခန္႔ထားရမည္။
၂။ ဤအတိုင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ကုိ ဘုရင္ခံ၏ အမႈေဆာင္ေကာင္စီတြင္ ဌာနလက္ကုိင္မရွိေကာင္စီ၀င္တဦးအျဖစ္ခန္႔ထား၍ ကာကြယ္ေရးႏွင့္ ျပည္ပကိစၥရပ္မ်ားတြင္ ထုံးနည္းဥပေဒရ အမႈေဆာင္ေကာင္စီ၏ အာဏာလက္ေအာက္သုိ႔ ေရာက္ရွိသည့္နည္းတူ နယ္စပ္ေဒသကိစၥမ်ားကုိလည္း အမႈေဆာင္ေကာင္စီ၏ အာဏာေအာက္သုိ႔ ေရာက္ရွိေစရမည္။ ဤနည္းလမ္းမ်ားအတုိင္း နယ္စပ္ေဒသဆုိင္ရာ အတုိင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္အား အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္အာဏာကုိေပးအပ္ရမည္။
၃။ အဆုိပါအတုိင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ကုိ ၎ႏွင့္လူမ်ဳိးခ်င္းမတူေသာ ဒုတိရအတုိင္ပင္ခံႏွစ္ဦးက ကူညီေစရမည္။ ေရွးဦးစြာ ဒုတိယအတုိင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ႏွစ္ဦးတုိ႔သည္ ၎တုိ႔အသီးသီးသက္ဆုိင္သည့္နယ္မ်ား၏ ကိစၥရပ္မ်ားကုိ ေဆာင္ရြက္ရန္ျဖစ္၍ အတုိင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္မွာအျခားနယ္စပ္ေဒသအားလုံးတုိ႔၏ ကိစၥရပ္မ်ားကုိ ေဆာင္ရြက္ေစရန္ျဖစ္သည္။ ၎တုိ႔ ထုံးနည္းဥပေဒအရ တြဲဖက္တာ၀န္ယူရသည့္မူအတုိင္း ရြက္ေဆာင္ေစရမည္။
၁။ ေတာင္တန္းသားမ်ား စည္းလုံးညီညြတ္ေရးအဖြဲ႕(တစညဖ)၏ ႀကိဳးကုိင္အဖြဲ႔ကုိယ္စားလွယ္မ်ား၏ ေထာက္ခံခ်က္အရ ေတာင္တန္းသားမ်ား၏ ကုိယ္စားလွယ္ တဦးကုိ ဘုရင္ခံကေရြးခ်ယ္၍ နယ္စပ္ေဒသမ်ားကိစၥႏွင့္ပတ္သက္၍ ေဆာင္ရြက္ရန္အတြက္ဘုရင္ခံ၏ အတုိင္ပင္ခံပုဂၢဳိလ္အျဖစ္ ခန္႔ထားရမည္။
၂။ ဤအတိုင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ကုိ ဘုရင္ခံ၏ အမႈေဆာင္ေကာင္စီတြင္ ဌာနလက္ကုိင္မရွိေကာင္စီ၀င္တဦးအျဖစ္ခန္႔ထား၍ ကာကြယ္ေရးႏွင့္ ျပည္ပကိစၥရပ္မ်ားတြင္ ထုံးနည္းဥပေဒရ အမႈေဆာင္ေကာင္စီ၏ အာဏာလက္ေအာက္သုိ႔ ေရာက္ရွိသည့္နည္းတူ နယ္စပ္ေဒသကိစၥမ်ားကုိလည္း အမႈေဆာင္ေကာင္စီ၏ အာဏာေအာက္သုိ႔ ေရာက္ရွိေစရမည္။ ဤနည္းလမ္းမ်ားအတုိင္း နယ္စပ္ေဒသဆုိင္ရာ အတုိင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္အား အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္အာဏာကုိေပးအပ္ရမည္။
၃။ အဆုိပါအတုိင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ကုိ ၎ႏွင့္လူမ်ဳိးခ်င္းမတူေသာ ဒုတိရအတုိင္ပင္ခံႏွစ္ဦးက ကူညီေစရမည္။ ေရွးဦးစြာ ဒုတိယအတုိင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ႏွစ္ဦးတုိ႔သည္ ၎တုိ႔အသီးသီးသက္ဆုိင္သည့္နယ္မ်ား၏ ကိစၥရပ္မ်ားကုိ ေဆာင္ရြက္ရန္ျဖစ္၍ အတုိင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္မွာအျခားနယ္စပ္ေဒသအားလုံးတုိ႔၏ ကိစၥရပ္မ်ားကုိ ေဆာင္ရြက္ေစရန္ျဖစ္သည္။ ၎တုိ႔ ထုံးနည္းဥပေဒအရ တြဲဖက္တာ၀န္ယူရသည့္မူအတုိင္း ရြက္ေဆာင္ေစရမည္။
၄။ အတုိင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္သည္ အမႈေဆာင္ေကာင္စီတြင္ အဖြဲ႔၀င္လူၾကီးအေနျဖင့္ နယ္စပ္ေဒသမ်ား၏ တဦးတည္းေသာကုိယ္စားလွယ္အျဖစ္ ပါ၀င္ရမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း ဒုတိရအတုိင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္မ်ားသည္ နယ္စပ္ေဒသမ်ားႏွင့္ သက္ဆုိင္ရာကိစၥရပ္မ်ားကုိေဆြးေႏြးၾကသည့္ အခါ အမႈေဆာင္ေကာင္စီတြင္ တက္ေရာက္ႏုိင္ခြင့္ရွိေစရမည္။
၅။ အထက္တြင္သေဘာတူညီသည့္အတုိင္း ဘုရင္ခံ၏ အမႈေဆာင္ေကာင္စီကုိ တုိးခ်ဲ႕မည္ျဖစ္ေသာ္လည္း နယ္စပ္ေဒသမ်ား၏ နယ္တြင္းအုပ္ခ်ဳပ္ေရးတြင္ ယခုခံစားေနရေသာ ကုိယ္ပုိင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကုိ မည္သည့္ နည္းႏွင့္မဆုိ တစုံတရာလက္လြတ္ေစရန္ အဆုိပါ ေကာင္စီက ျပဳလုပ္ျခင္းမရွိေစရ။ နယ္စပ္ေဒသမ်ားအတြက္ နယ္တြင္းအုပ္ခ်ဳပ္ေရးတြင္ ကုိယ္ပုိင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ရာခုိင္ႏႈန္းအျပည့္ ရွိေစရမည္ဟူေသာမူကုိ သေဘာတူညီၾကသည္။
၆။ ပူးေပါင္းထားၿပီးသည့္ ဤျမန္မာျပည္အတြင္း သီးသန္႔ကခ်င္ျပည္နယ္တခုနယ္နမိတ္ သတ္မွတ္၍ တည္ေထာင္ရန္ ျပႆနာမွာ တုိင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္က ဆုံးျဖတ္ရန္ျဖစ္ေသာ္လည္း ဤကဲ့သုိ႔ သီးျခားျပည္နယ္တခု ထားရွိသင့္ေၾကာင္းကုိ သေဘာတူညီၾကသည္။ ဤရည္ရြယ္ခ်က္ ထေျမာက္ရန္အလုိ႔ငွာ ပထမေျခလွမ္းအေနျဖင့္ ၁၉၃၅ ခုႏွစ္ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္အစုိးရ အက္ဥပေဒအရ ေနာက္ဆက္တြဲစာရင္းပါ အပုိင္း(၂)ေဒသမ်ားကဲ့သုိ႔ ျမစ္ၾကီးနားႏွင့္ ဗန္းေမာ္ခရုိင္တုိ႔၏ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးတြင္နယ္စပ္ေဒသအတုိင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ႏွင့္ ဒုတိရအတုိင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္အား ေဆြးေႏြးတုိင္ပင္ရမည္။
၇။ နယ္စပ္ေဒသမ်ား၏ နယ္သူနယ္သားတုိ႔သည္ ဒီမုိကေရစီႏုိင္ငံမ်ားတြင္ အေျခခံမ်ားအျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳထားေသာ အခြင့္အေရးမ်ားတုိ႔ကုိ ခံစားႏုိင္ခြင့္ရွိေစရမည္။
၈။ ဤစာခ်ဳပ္တြင္ သေဘာတူညီၾကသည့္ အစီအစဥ္မွာ ပေဒသရာဇ္ရွမ္းျပည္နယ္ နယ္ေျမစုတြင္ ယခုအပ္ႏွင္းထားၿပီးေသာ ဘ႑ာေရးႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ ကုိယ္ပုိင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကုိ ထိခုိက္ျခင္းမရွိေစရန္။
၉။ ဤစာခ်ဳပ္တြင္ သေဘာတူညီၾကသည့္အစီအစဥ္မွာ ျမန္မာျပည္အခြန္ေတာ္ေငြမ်ားမွ ကခ်င္ေတာင္တန္းနယ္မ်ားႏွင့္ ခ်င္းေတာင္တန္းနယ္မ်ားက ရသင့္ရထုိက္ေသာ ဘ႑ာေရးအကူအညီကုိ ထိခုိက္ျခင္းမရွိေစရ၊ ျမန္မာျပည္ႏွင့္ ပေဒသရာဇ္ရွမ္းျပည္နယ္ေျမစု၏ ဘ႑ာေရးအစီအစဥ္မ်ားကဲ့သုိ႔ ကခ်င္ေတာင္တန္းႏွင့္ ခ်င္းေတာင္တန္းမ်ားအတြက္ အလားတူအစီအစဥ္မ်ားကုိ ထားရွိက်င့္သုံးရန္ျဖစ္ႏုိင္မည္မျဖစ္ႏုိင္မည္ကို ဘုရင္ခံ၏ အမႈေဆာင္ေကာင္စီက နယ္စပ္ေဒသမ်ား၏ အတုိင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ႏွင့္ ဒုတိရအတုိင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္တုိ႔ႏွင့္ အတူ စစ္ေဆးၾကည့္ရႈရမည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္အစုိးရ
(ပုံ) ေအာင္ဆန္း
၁၂-၂- ၄၇
၁၂-၂- ၄၇
ကခ်င္ေကာ္မတီ
(ပုံ) ဆမားဒူ၀ါးဆင္၀ါးေနာင္
ျမစ္ႀကီးနား။
(ပုံ) ဆမားဒူ၀ါးဆင္၀ါးေနာင္
ျမစ္ႀကီးနား။
(ပုံ) ေဇာ္ရစ္
ျမစ္ႀကီးနား။
ျမစ္ႀကီးနား။
(ပုံ) ဒိန္ရတန္
ျမစ္ႀကီးနား။
ျမစ္ႀကီးနား။
(ပုံ) ေဇာ္လ
ဗန္းေမာ္။
ဗန္းေမာ္။
(ပုံ) ေဇာ္လြန္း
ဗန္းေမာ္။
ဗန္းေမာ္။
(ပုံ) လဗန္းဂေရာင္း
ဗန္းေမာ္။
ဗန္းေမာ္။
ခ်င္းေကာ္မတီ
(ပုံ) ဦးလႊာမႈန္း
ေအတီအမ္၊ အုိင္တီအက္စ္ အမ္၊ ဖလမ္း။
(ပုံ) ဦးလႊာမႈန္း
ေအတီအမ္၊ အုိင္တီအက္စ္ အမ္၊ ဖလမ္း။
(ပုံ) ဦးေသာင္ဇာခပ္
ေအတီအမ္း၊ တီးတိန္။
ေအတီအမ္း၊ တီးတိန္။
(ပုံ) ဦးကြယ္မန္း
ေအတီအမ္၊ ဟားခါး။
ေအတီအမ္၊ ဟားခါး။
ရွမ္းေကာ္မတီ
(ပုံ) ခြန္းပန္စိန္။
ေတာင္ပုိင္းစပ္ဖလုံ။
(ပုံ) ခြန္းပန္စိန္။
ေတာင္ပုိင္းစပ္ဖလုံ။
(ပုံ) စပ္ေရႊသိုက္
ေညာင္ေရႊစပ္ဖလုံ။
ေညာင္ေရႊစပ္ဖလုံ။
(ပုံ) စပ္ဟုံဖ
ေျမာက္ပုိင္းသိႏၷီစပ္ဖလုံ။
ေျမာက္ပုိင္းသိႏၷီစပ္ဖလုံ။
(ပုံ) စပ္ႏြံ
လဲခ်ားစပ္ဖလုံ။
လဲခ်ားစပ္ဖလုံ။
(ပုံ) စပ္စံထြန္း
မုိင္းပြန္စပ္ဖလုံ။
မုိင္းပြန္စပ္ဖလုံ။
(ပုံ) စပ္ထန္ေအး
သာမုိင္းခမ္းစပ္ဖလုံ။
သာမုိင္းခမ္းစပ္ဖလုံ။
(ပုံ) ဦးျဖဴ
သထုံ စပ္ဖလုံ၏ ကုိယ္စားလွယ္။
သထုံ စပ္ဖလုံ၏ ကုိယ္စားလွယ္။
(ပုံ) ခြန္းဖုံး
ေျမာက္ပုိင္း သိႏၷီ
ေျမာက္ပုိင္း သိႏၷီ
(ပုံ) ဦးတင္ဧ
(ပုံ) ဦးထြန္းျမင့္
(ပုံ) ဦးၾကာပု
(ပုံ) ဦးခြန္ေစာ
(ပုံ) စပ္ရစ္ဖ။
(ပုံ) ဦးခြန္ထီး။
(ပုံ) ဦးထြန္းျမင့္
(ပုံ) ဦးၾကာပု
(ပုံ) ဦးခြန္ေစာ
(ပုံ) စပ္ရစ္ဖ။
(ပုံ) ဦးခြန္ထီး။
LwinPwin
NLABR
NLABR
Web-site: www.nlabr.com
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment