အတိုက္အခံ၊ အၿပိဳင္အဆိုင္ႏွင့္ အေပးၿပိဳင္ပဲြ
ဓမၼေဘရီအရွင္၀ီရိယ (ေတာင္စြန္း)
မဇၩိမေဒသမွာ ျမတ္စြာဘုရားမပြင့္ေပၚမီ ကတည္းက ေပၚေပါက္ခဲ့တဲ့ ဂိုဏ္းဆရာႀကီး ေျခာက္ဦးရိွပါတယ္။ သူတုိ႔ဟာ ျမတ္စြာ ဘုရား ပြင့္ေတာ္ မခ်ိန္အထိလည္း သူ႔ေနာက္လိုက္ သူ႔ပရိတ္သတ္နဲ႔သူေတာ့ အေတာ္ထင္ရွားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးေတြပါ။ သမိုင္းသုေတ သီအခ်ဳိ႕က သူတုိ႔ကို “ဗုဒၶနွင့္ ေခတ္ၿပိဳင္ ဘုရားႀကီးေျခာက္ဆူ’’ လုိ႔ သတ္မွတ္သံုးစဲြေျပာဆိုၾကပါတယ္။ သူတုိ႔ကို ၾကည္ညိဳၾကသူမ်ားအေနနဲ႔လည္း ကိုယ့္ဆရာကို ေတာ့ ဒီလိုပဲထင္မွတ္ၿပီး ခ်ီးေျမႇာက္ေျပာဆိုၾကမယ္ထင္ပါတယ္။ အမွန္ကေတာ့ သူတုိ႔ဟာ ဂိုဏ္းဆရာႀကီးေတြပါ။ ဒီဂိုဏ္းဆရာႀကီးေတြကို မၾကည္ညိဳၾကသူမ်ားကေတာ့ “တိတၱိႀကီးေတြ’’ လုိ႔ ေျပာဆိုသံုးစဲြၾကပါတယ္။ ျမန္မာ့ဇာတ္သဘင္ေလာကမွာေတာ့ ဒီပုဂၢိဳလ္္ႀကီးေတြကို အ႐ိုင္းအစိုင္းႀကီးေတြ သေဘာမ်ဳိးျဖစ္ေအာင္ သ႐ုပ္ေဆာင္ျပၾကတာကိုလည္း ေတြ႕ရပါတယ္။
ဒီဃနိကာယ္၊ သာမညဖလသုတ္မွာေတာ့ သူတုိ႔နဲ႔ပတ္သက္လုိ႔ “သဃႎဂဏီ = ေနာက္လိုက္မ်ားစြာ ပရိဗိုဇ္သံဃာ၊ ပရိဗိုဇ္ဂိုဏ္းရိွသူေတြ။ ဂဏာစရိေယာ = ဂိုဏ္းဆရာႀကီးေတြ။ ေတာ = ႏုိင္ငံတစ္၀န္း ေက်ာ္ၾကားထင္ရွားသူေတြ။ ယသႆီ = ဂုဏ္သတင္းေက်ာ္ေစာ ကိတၱိရိွ သူေတြ။ ဗဟုဇနႆ သာဓုသမၼေတာ = လူအမ်ားက သူေတာ္ ေကာင္းႀကီးလုိ႔ သမုတ္သတ္မွတ္ထားသူေတြ’’ စတဲ့ဂုဏ္ပုဒ္မ်ားနဲ႔ သံုးႏႈန္းေျပာဆိုထားတာကိုေထာက္ဆၾကည့္ရင္ အ႐ိုင္းအစိုင္းမ်ားလုိ႔ ခ်ဳိးခ်ဳိးႏွိမ္ႏွိမ္ သတ္မွတ္ေျပာဆိုရမည့္ ပုဂၢိဳလ္္ႀကီးေတြေတာ့ မဟုတ္တန္ရာပါဘူး။အဲဒီ ဂိုဏ္းဆရာႀကီးသံုးဦးထဲမွာ “ပူရာဏကႆပ’’ ဆိုတဲ့ ဆရာႀကီးက “ေကာင္းမႈ မေကာင္းမႈေတြ ဘယ္လိုပဲျပဳေနေန၊ ေကာင္းမႈျပဳသူ မ်ားဟာလည္း ကုသိုလ္ရွင္မ်ားလုိ႔မဆိုနိုင္သလို မေကာင္းမႈျပဳသူမ်ားဟာလည္း အကုသိုလ္ရွင္မ်ားလုိ႔ မဆိုနိုင္ဘူး။ ေလာကမွာ ေကာင္းမႈ မေကာင္းမႈရယ္လုိ႔ မရိွပါဘူး’’ လုိ႔ ခံယူေဟာေျပာေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္္ႀကီးျဖစ္လုိ႔ သူရဲ့၀ါဒကို “ကံကိုပစ္ပယ္တဲ့၀ါဒ’’ လုိ႔ သတ္မွတ္ပါတယ္။
“အဇိတ ေကသကမၺလ’’ ဆိုတဲ့ ဆရာႀကီးကေတာ့ “ေကာင္းမႈျပဳတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ေကာင္းက်ဳိးရတယ္ဆိုတာလည္းမရိွပါဘူး။ မေကာင္း မႈျပဳလုိ႔ မေကာင္းက်ဳိးခံစားရတယ္ဆိုတာလည္း မရိွပါဘူး’’ လုိ႔ ေဟာေျပာတဲ့ပုဂၢိဳလ္္ႀကီးျဖစ္လုိ႔ သူရဲ့၀ါဒကို“အက်ဳိးကို ပစ္ပယ္တဲ့၀ါဒ’’လုိ႔ သတ္မွတ္ပါတယ္။
“မကၡလိေဂါသာလ’’ ဆိုတဲ့ဆရာႀကီးကေတာ့ “ေလာကမွာ ကိုယ္စြမ္းကိုယ္စဆိုတာလည္း မရိွဘူး။ ဆရာသမားတုိ႔ရဲ့အကူအညီ စြမ္းအားဆို တာလည္း မရိွဘူး။ ကံဆိုတာလည္း မရိွဘူး။ ကံရဲ့အက်ဳိးဆိုလည္း မရိွဘူး။ အဆိုးအေကာင္းဟူသမွ်ဟာ ဘာအေၾကာင္းမွမရိွဘူး။ သူ ျဖစ္ခ်င္သလို ျဖစ္ေနတာ’’ လုိ႔ ခံယူေျပာေဟာတဲ့ ပုဂၢိဳလ္္ႀကီးျဖစ္လုိ႔ သူ႔ရဲ့၀ါဒကိုေတာ့ “ကံနဲ႔ ကံရဲ့အက်ဳိး ႏွစ္မ်ဳိးလံုးကိုပစ္ပယ္တဲ့၀ါဒ’’ လုိ႔ သတ္ မွတ္ပါတယ္။
ျခံုၾကည့္လိုက္ရင္ေတာ့ ကံကို ပစ္ပယ္တာဟာလည္း အက်ဳိးကို ပစ္ပယ္တာပဲ၊ အက်ဳိးကို ပစ္ပယ္တာဟာလည္း ကံကိုပစ္ပယ္တာပဲျဖစ္လုိ႔ ဒီဂိုဏ္းဆရာႀကီး သံုးဦးလံုးဟာ ကံနဲ႔ကံရဲ့အက်ဳိး ႏွစ္မ်ဳိးလံုးကို ဆန္႔က်င္ပစ္ပယ္တဲ့ “အေဟတုက၀ါဒ, အကိရိယ၀ါဒ,နတၳိက၀ါဒ’’ အယူရိွၾက သူမ်ားျဖစ္တယ္လုိ႔ အ႒ကထာဆရာက မွတ္ခ်က္ခ်ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ဒီဂိုဏ္းဆရာႀကီးသံုးဦးတုိ႔ရဲ့ ဂိုဏ္းႀကီးသံုးဂိုဏ္းတုိ႔ဟာ ကံနဲ႔ကံရဲ့အက်ဳိးကို လက္ခံက်င့္သံုးတဲ့ ဗုဒၶ၀ါဒအပါအ၀င္ အျခားကမၼ၀ါဒီအား လံုးတုိ႔ကို ေျဖာင့္ေျဖာင့္ဆန္႔က်င္တဲ့ အတိုက္အခံဂိုဏ္းႀကီးမ်ားလုိ႔ဆိုရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီဂိုဏ္းဆရာႀကီးမ်ားရဲ့၀ါဒဟာ “ဘာမဆို လုပ္ခ်င္ရာ လုပ္ၾက ဘာမွမျဖစ္ဘူး’’ ဆိုတဲ့ သေဘာမ်ဳိးျဖစ္လုိ႔ လူမိုက္အားေပး၀ါဒလိုျဖစ္ေနပါတယ္။ တေဇာက္ကန္းလူမိုက္တုိ႔ရဲ့ အႀကိဳက္ျဖစ္ခဲ့ေပမဲ့ လူယဥ္ေက်းတိုင္းက လက္မခံနိုင္ၾကတဲ့၀ါဒျဖစ္လုိ႔ ခုအခ်ိန္မွာေတာ့ သူတုိ႔ျဖစ္ေပၚခဲ့ရာ မဇၩိမေဒသမွာ ဒီဂိုဏ္းႀကီးမ်ားရဲ့ အ႐ိုက္အရာ အဆက္အနြယ္ရယ္လုိ႔ ထင္ထင္ရွားရွား မရိွေတာ့ပါဘူး။
ဂိုဏ္းဆရာႀကီးေတြထဲက “သိဥၥည္းဆရာႀကီး’’လုိ႔ လူသိမ်ားတဲ့ “သဥၥယ ေဗလ႒ပုတၱ’’ ဆိုတဲ့ ဆရာႀကီးရဲ့၀ါဒကေတာ့ ဘာရယ္လုိ႔ေကာက္ ခ်က္ခ်လုိ႔မရေလာက္ေအာင္ အလြန္ေတြေ၀လြန္းတဲ့ “ဟိုဟာလည္း မဟုတ္၊ ဒီဟာလည္း မဟုတ္ “မဟုတ္’’ ၀ါဒလည္း မဟုတ္’’ ဆိုတဲ့ ေယာင္၀ါး၀ါး၀ါဒႀကီးျဖစ္လုိ႔ အခုအခ်ိန္မွာ ေယာင္၀ါး၀ါးသမားေတြ ေနရာတိုင္းမွာရိွေနေသာ္လည္း ၀ါဒတစ္ခုအျဖစ္နဲ႔ေတာ့ စာရင္းမ၀င္ ေတာ့ပါဘူး။ “ပကုဓကစၥာယန’’ဆိုတဲ့ ဆရာႀကီးရဲ့၀ါဒကလည္း အတၱ၀ါကိုပဲ မေရမရာ ေဟာေျပာထားတဲ့ ၀ါဒျဖစ္လုိ႔ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္၀ါဒ တမ်ဳိးလုိ႔ပဲ သတ္မွတ္ပါတယ္။ ဒီဆရာႀကီးႏွစ္ဦးလံုးရဲ့၀ါဒမ်ားဟာ ကမၼ၀ါဒကိုဆန္႔က်င္တာလည္း မဟုတ္၊ ေထာက္ခံတာလည္း မဟုတ္၊ ၾကားေနတာလည္း မဟုတ္တဲ့အတြက္ သူတုိ႔ကို အတိုက္အခံ၀ါဒလုိ႔ မဆိုနိုင္သလို အၿပိဳင္အဆိုင္၀ါဒလုိ႔လည္း မဆိုနိုင္ပါဘူး။
ဗုဒၶနဲ႔ ေခတ္ၿပိဳင္မွာ “ဂိုဏ္းဆရာႀကီး ေျခာက္ဦး’’ ဆိုတဲ့စာရင္းထဲမပါတဲ့ တျခားတစ္သီးပုဂၢလ ေရာေယာင္ခြတုတ္လုပ္စားေလ့ရိွတဲ့ ဂိုဏ္းဆရာ ကေလးေတြလည္း ပိဋကတ္ေတာ္မွာ ေတြ႕ရပါတယ္။ သူတုိ႔ကေတာ့ ေလာကမွာ ေက်ာ္ေစာထင္ရွားတဲ့ ဂိုဏ္းဆရာႀကီးမ်ားနဲ႔ ေရာရိေရာရာ လုပ္ျပီး ကိုယ္က်ဳိးရွာၾကတဲ့ဂိုဏ္းကေလးမ်ားလုိ႔ ဆိုရမယ္ထင္ပါတယ္။ သူတုိ႔ဟာ ျမတ္ဗုဒၶ ပြင့္ေတာ္မူတဲ့အခါမွာေတာ့ ထင္ရွားတဲ့ မင္း၊ ပုဏၰား၊ သူႂကြယ္မ်ားကပါ ေလးစား႐ိုေသဆည္းကပ္ျခင္းခံရတဲ့ ျမတ္ဗုဒၶနဲ႔ ထင္ရွားတဲ့ တပည့္သား ရဟန္းေတာ္မ်ားကို ပိုၿပီး အကြၽမ္းတ၀င္ျဖစ္ဖို႔ လိုလားၾကသူေတြ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီဃနိကာယ္၊ သီလကၡန္ပါဠိေတာ္၊ ေပါ႒ပါဒသုတ္မွာ ေပါ႒ပါဒပရိဗိုဇ္ဆိုတာ သူ႔ေနရာကို ျမတ္စြာဘုရားႂကြလာတဲ့အခါ အလြန္အမင္းကို ၀မ္းသာအားရျဖစ္ျပီး အူးယားဖားယား ၾကိဳဆိုပါသတဲ့။ ဘာေၾကာင့္ အူျမဴး၀မ္းသာျဖစ္ရတာလဲဆိုတာကို အ႒ကထာဆရာႀကီး ဖြင့္ျပတာက ေတာ့ ဒီပုဂၢိဳလ္္မ်ားဟာ ဘုရားရွင္နဲ႔တပည့္သားမ်ား သူတုိ႔ဆီလာတာကိုအေၾကာင္းျပဳျပီး သူတုိ႔ကို ၾကည္ညိဳျပီးျဖစ္တဲ့သာ၀ကေတြကို ေတြ႕ ရင္ “ေတြ႕တယ္မဟုတ္လား၊ ငါတုိ႔ဆီကို ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားႂကြလာတယ္။ ရွင္သာရိပုတၱရာ ႂကြလာတယ္။ ဒီပုဂၢိဳလ္္ေတြဆိုတာ ႏွယ္ႏွယ္ရ ရေနရာမ်ဳိးကိုႂကြတဲ့ပုဂၢိဳလ္္ေတြ မဟုတ္ဘူး။ ဒီေလာက္ဆို ငါတုိ႔ရဲ့ႀကီးျမတ္ပံုကို မင္းတုိ႔သေဘာေပါက္ၾက’’ ဆိုျပီး အျမတ္ထုတ္ၾကသတဲ့။
ဘုရားရွင္ကို ၾကည္ညိဳတဲ့ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ထင္ရွားတဲ့ ဒကာ ဒကာမေတြနဲ႔ ေတြ႕တဲ့အခါက်ေတာ့လည္း “မင္းတုိ႔ရဲ့ဆရာ ေဂါတမျမတ္ စြာဘုရားကေတာင္ ငါတုိ႔ဆီႂကြလာတာပါ။ ငါတုိ႔ဟာ အခ်င္းခ်င္း ဆန္႔က်င္ဘက္ေတြ မဟုတ္ၾကပါဘူး။ မင္းတုိ႔က ဘာျဖစ္လုိ႔ တုိ႔ကိုမ႐ုိမေသ မၾကည္ညိဳၾကတာလဲ’’ ဆိုျပီး စည္းရံုးၾကပါသတဲ့။
ဂိုဏ္းဆရာႀကီးေျခာက္ဦးစာရင္းထဲမွာလည္းမပါ၊ ေပါ႒ပါဒတုိ႔လို ၾကားေနခြတုတ္လည္းမဟုတ္ဘဲ အၿပိဳင္အဆိုင္သမားသက္သက္အျဖစ္နဲ႔ အထင္ရွားဆံုးပုဂၢိဳလ္္တစ္ဦးကေတာ့ ေ၀သာလီျပည္က “သစၥကပရိဗိုဇ္’’ ဆိုတဲ့ ပုဂၢိဳလ္္ႀကီးပါပဲ။ ဒီပုဂၢိဳလ္္ႀကီးနဲ႔ပတ္သက္လုိ႔ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ႔ သိသိမွတ္မွတ္ျပဳတဲ့အခ်က္တစ္ခုကေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ရဲ့ အျပင္ေအာင္ျခင္းရွစ္ပါးထဲမွာ ဆ႒မေျမာက္ေအာင္ျခင္းအျဖစ္နဲ႔ ဆံုးမခဲ့တဲ့ ပုဂၢိဳလ္္ႀကီးဆိုတာပါပဲ။
ေ၀သာလီျပည္သား လိစၧ၀ီမင္းေတြဆိုတာ အလွည့္က်မင္းျပဳရတဲ့ ျပည့္သူ႔ကိုယ္စားလွယ္ေတြပါပဲ။ သူတုိ႔ရဲ့ ပင္ကိုယ္စ႐ုိက္၀ါသနာက အေတြးအေခၚ အယူ၀ါဒ အထူးအဆန္းကို ေမးျမန္းစိစစ္လိုၾကတယ္။ အခ်င္းခ်င္း ရင္ဆိုင္ယွဥ္ၿပိဳင္ရတဲ့အခါ အႏုိင္မခံ အရံႈးမေပးဆိုတဲ့ စိတ္ဓာတ္ရိွၾကျပီး ေနရာတိုင္းမွာ သူတစ္ပါးထက္ သာလြန္လိုၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ဘာသာေရးနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ေနရာမွာေတာင္ သူတစ္ပါးထက္ ထူးထူးျခားျခား က်င့္ၾကံျပနိုင္သူတုိ႔အခ်င္းခ်င္း ၀ါဒခ်င္း ၿပိဳင္ဆိုင္ၾကသူတုိ႔ကို ပိုသေဘာက်ေလ့ရိွတယ္။
တစ္ခါက အလြန္၀ါဒစစ္ထိုး ကြၽမ္းက်င္တဲ့ ပရိဗိုဇ္ ေယာက်ာ္းနဲ႔ ပရိဗိုဇ္မတုိ႔ ၀ါဒစစ္ထိုးၾကရာမွာ သူႏုိင္ကိုယ္ႏုိင္ မ,တျပန္ က်ားတျပန္ ပဲြႀကီး ပဲြေကာင္းၿပိဳင္ျပီး ဘယ္သူ႔ ဘယ္သူမွမႏုိင္ပဲ သေရပဲြျဖစ္သြားတဲ့အခါ ေ၀သာလီျပည္သားေတြက သေဘာက်လြန္းလုိ႔ သူတုိ႔အခ်င္းခ်င္း ထိမ္းျမားလက္ထပ္ေပးျပီး ေနထိုင္စားေသာက္စရာ အျပည့္အစံုနဲ႔ကို ကိုးကြယ္ပူေဇာ္ထားၾကပါသတဲ့။
သစၥကပရိဗိုဇ္ဆိုတာ အဲဒီပရိဗိုဇ္ ဇနီးေမာင္ႏွံကေပါက္ဖြားလာတဲ့ ေမြးခ်င္းငါးေယာက္ထဲက အစ္မေလးေယာက္ရဲ့ေနာက္မွာ ဖြားေျမာက္လာ တဲ့ အငယ္ဆံုးသားေပါ့။ အလြန္ဉာဏ္ပညာထက္ျမက္တဲ့အတြက္ မိဘမ်ားဆီက သင္ယူရရိွထားတဲ့၀ါဒေပါင္းတစ္ေထာင္ သာမက သာသ နာပ ၀ါဒေပါင္းမ်ားစြာ သင္ယူတတ္ေျမာက္ထားတာျဖစ္လုိ႔ လိစၧ၀ီမင္းသားငယ္တုိ႔ရဲ့ မင္းဆရာျဖစ္ေနသူေပါ့။ ပညာေတြ အလြန္ျပည့္ေနတဲ့ အတြက္ ၀မ္းဗိုက္ေပါက္ကဲြထြက္သြားမွာစိုးလုိ႔ သံျပားနဲ႔ ၀မ္းဗိုက္ကိုပတ္ထားရတယ္ဆိုတဲ့ ပုဂၢိဳလ္္ႀကီးပါပဲ။
သူ႔ရဲ့ ဘာသာေရးခံယူခ်က္ကေတာ့ “႐ုပ္ဆိုတာလည္း သူ႔အလိုက်အတိုင္း ျဖစ္ေစနိုင္စြမ္းရိွတဲ့ အတၱပဲ။ ခံစားတဲ့ေ၀ဒနာဆိုတာလည္း အတၱ ပဲ။ မွတ္သားတဲ့သညာလည္း အတၱပဲ။ ၾကံစည္စိတ္ကူးတဲ့သခၤါရလည္း အတၱပဲ။ သိတဲ့ ၀ိဉာဏ္ဆိုတာလည္း အတၱပဲ။ အတၱဟာ အရာရာကို သူ႔အလိုက်အတိုင္းျဖစ္ေစနိုင္တဲ့အစြမ္းသတၱိရိွတယ္။ ျမဲလည္း ျမဲတယ္’’ လုိ႔လက္ခံ စဲြယူထားတာပါ။
ျမတ္စြာဘုရားက “သခၤါရမွန္သမွ်ဟာ မျမဲတဲ့ အနိစၥ၊ အစိုးမရတဲ့ အနတၱ’’ လုိ႔ ေဟာေလ့ရိွတယ္ဆိုတာသိရေတာ့ “ဒီေလာက္ မၾကား၀ံ့ မနာ သာ အယူမွားေတြကိုေဟာၾကားေနတဲ့ ေဂါတမဗုဒၶကို ငါ့၀ါဒေတြနဲ႔ ၿပိဳင္ဆိုင္လႈပ္ခါျပီး အနိုင္ယူျပမယ္’’ လုိ႔ ၾကံဳး၀ါးရင္း ေနာက္ပါ လိစၧ၀ီမင္းသား ပရိသတ္ေတြအျခံအရံနဲ႔ ဘုရားဆီသြားျပီး ၀ါဒခ်င္းၿပိဳင္သတဲ့။
ျမတ္စြာဘုရားနဲ႔ေတြ႕တဲ့အခါ သစၥကပရိဗိုဇ္က “မ်ဳိးေစ့သစ္ပင္မွန္သမွ်ဟာလည္း ေျမႀကီးကိုမီွျပီးမွ ရွင္သန္နိုင္သလို၊ သြားလာလႈပ္ရွား လုပ္ ကိုင္ေနသူမွန္သမွ်လည္း ေျမႀကီးကိုပဲမီွေနရသလို လူတုိ႔ရဲ့ ေကာင္းမႈ မေကာင္းမႈမွန္သမွ်ဟာလည္း အတၱကိုသာမီွျပီးေတာ့ ျဖစ္ေနရတယ္၊ တိုင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့မင္းတုိ႔ဟာ တိုင္းသူျပည္သားတုိ႔အေပၚမွာ လိုအပ္သလို အမိန္႔ေပးနိုင္တဲ့ အာဏာရိွသလို အတၱဟာလည္း အရာရာကို လိုခ်င္သလို အမိန္႔ေပးနိုင္တဲ့အာဏာရိွတယ္’’ ဆိုတဲ့ သူ႔၀ါဒကို အဆိုျပဳတင္ျပပါတယ္။
ျမတ္စြာဘုရားရွင္က “ဒီလိုဆိုရင္ ႐ုပ္၊ ေ၀ဒနာ၊ သညာ၊ သခၤါရ၊ ၀ိညာဏ္တုိ႔ဟာ သူတုိ႔ကို သူတုိ႔ ငါရဲ့႐ုပ္ဟာဘယ္လို ျဖစ္ေစရမယ္၊ ဘယ္လို မျဖစ္ရ၊ ေ၀ဒနာ၊ သညာ၊ သခၤါရ၊ ၀ိဉာဏ္တုိ႔ဟာလည္း ဘယ္လိုသာျဖစ္ေစရမယ္၊ ဘယ္လိုေတာ့မျဖစ္ေစရလုိ႔ အမိန္႔ေပးနိုင္ပါသလား’’ လုိ႔ ေမးလိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ သစၥကပရိဗိုဇ္ အေျဖရခက္သြားတယ္။ သူ႔ေနာက္မွာလည္း လိစၧ၀ီမင္းပရိသတ္က အမ်ားႀကီးရိွေနတာဆိုေတာ့ တကယ္လုိ႔ “႐ုပ္အေပၚမွာ အာဏာေပးလုိ႔ရတယ္’’ လုိ႔ေျဖလိုက္ရင္ ေနာက္ပါလိစၧ၀ီမင္းေတြက “ဒီလိုဆိုရင္ သင့္ရဲ့႐ုပ္ကို နတ္သားေလးလို လွေနေအာင္ အာဏာနဲ႔ အမိန္႔ေပးပါလား။ ဘာျဖစ္လုိ႔ ခုလို ဗိုက္ပူ႐ုပ္ဆိုးႀကီးျဖစ္ေနရတာလဲ’’ လုိ႔ ၀ိုင္းျပီးဟားၾကေတာ့မွာ။ ဒီေတာ့ အေျဖခက္ အေနက်ပ္ႀကီးျဖစ္ျပီး မေျဖဘဲ ေပကပ္ေနေတာ့တယ္။ ႏွစ္ႀကိမ္ကေန သံုးႀကိမ္ေျမာက္အထိ ျမတ္စြာဘုရားကေမးလာတဲ့အခါမွာေတာ့ တကိုယ္လံုးတင္းက်ပ္ျပီး ေခါင္းရွစ္စိတ္ကဲြေတာ့မတတ္ ခံစားလာရတဲ့အခါ မေနသာေတာ့ဘဲ အရာရာကို အမိန္႔ေပးနိုင္တဲ့အတၱဆိုတာမရိွပါေၾကာင္း ၀န္ခံလိုက္ရတယ္။ ပညာကို နံွ႔စပ္ေအာင္မေလ့လာမဆည္းပူးခဲ့ဘဲ ကိုယ္သိသမွ်ေလးကိုသာ အဟုတ္ႀကီးထင္မွတ္ခဲ့တဲ့အတြက္ ျမတ္စြာဘုရားအေပၚမွာ ေမာက္မာခက္ထန္တဲ့စကားလံုးေတြနဲ႔ သံုးႏႈန္းေျပာဆိုခဲ့သမွ်ကိုလည္း ေတာင္းပန္သြားပါတယ္။
သစၥကဟာ ကိုယ့္အထင္နဲ႔ကိုယ္ ႏုိင္မယ္ထင္လုိ႔ ၿပိဳင္ခဲ့ေပမဲ့ မနိုင္တဲ့အခါမွာေတာ့ ရန္ၿငိဳးအာဃာတရယ္လုိ႔မထားဘဲ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကို ေတာင္းပန္ျပီးေတာ့မွ ျမတ္စြာဘုရားနဲ႔ ေနာက္ပါသံဃာေတာ္မ်ားကို ဆြမ္းတစ္နပ္ ကပ္လွဴပါေသးတယ္။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကလည္း သစၥကပရိဗိုဇ္ဟာ ဒီဘ၀မွာေတာ့ မဂ္ဖိုလ္ကို မရနိုင္ေလာက္ေပမဲ့ အေလ့အထံု ၀ါသနာဘာဂီျဖစ္ေစဖို႔ရည္ရြယ္ျပီး စူဠသစၥကသုတၱန္နဲ႔ မဟာသစၥကသုတၱန္ဆိုတဲ့ ေဒသနာေတာ္ႀကီးနွစ္ခုကို ေဟာေျပာေပးေတာ္မူပါတယ္။
ၿပိဳင္ပဲြရဲ့ထံုးစံအတိုင္း ယွဥ္ၿပိဳင္ၾကေပမဲ့ “႐ႈံးသူကိုလည္း အနစ္နာေစရ၊ နိုင္သူကလည္း မေမာက္မာရ’’ ဆိုတဲ့ စံနမူနာေကာင္းကို ျပလိုက္ တဲ့ပဲြပါပဲ။ ရံႈးသူနိုင္သူ ၾကည္ျဖဴၾကတဲ့ ဒီေကာင္းမႈေၾကာင့္ပဲ သစၥကပရိဗိုဇ္ဟာ အပါယ္ဒုဂၢတိေဘးကလည္း ကင္းလြတ္သြားပါတယ္။ ဘုရား ရွင္ ပရိနိဗၺာန္ျပဳၿပီးလုိ႔ နွစ္ေပါင္း (၂၀၀) ေက်ာ္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ သီဟိုဠ္ကြ်န္း (သီရိလကၤာ) မွာ မင္းရဲ့အပူေဇာ္ခံ “အရွင္ကာဠဗုဒၶရကၡိတ’’ ဆိုတဲ့ ပဋိသမၻိဒါပတၱ ရဟႏၱာအရွင္ျမတ္ႀကီး ျဖစ္ေတာ္မူသြားပါသတဲ့။
ျမတ္ဗုဒၶနဲ႔ ေခတ္ၿပိဳင္၀ါဒေတြထဲမွာ ျပင္းထန္တဲ့ ၿပိဳင္ဆိုင္မႈရိွသေလာက္ ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္မႈရယ္လုိ႔ သိပ္မရိွလွတဲ့ပုဂၢိဳလ္္ကေတာ့ ဂိုဏ္ဆရာ ႀကီး ေျခာက္ဦးထဲက မင္းေရာ ျပည္သူပါ အေလးစားဆံုးခံရတဲ့ “မဟာ၀ီရ’’ ေခၚ “ဂိ်န(ဇိန)=ဂိ်န္း’’ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ႀကီး “နိကဏၭ’’ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔ရဲ့ ဘာသာေရးက်မ္းစာမ်ားအလိုအရ နိဂဏၭဟာလည္း သိဒၶတၳ မင္းသားလို ရွင္ဘုရင္ရဲ့သားတစ္ဦးပဲ ျဖစ္တယ္လုိ႔ဆိုပါတယ္။
သူနဲ႔ သူ႔ရဲ့ ဂိုဏ္းသားမ်ားဟာ ကမၼ၀ါဒကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ လက္ခံက်င့္သံုးတဲ့ပုဂၢိဳလ္္ေတြျဖစ္လုိ႔ ဗုဒၶ၀ါဒနဲ႔ အတိုက္အခံဂိုဏ္းလုိ႔ မဆိုနိုင္ပါဘူး။ ျပင္းထန္တဲ့ အၿပိဳင္အဆိုင္ဂိုဏ္းလုိ႔သာဆိုရမွာပါ။ “ အၿပိဳင္အဆိုင္” ဆိုတဲ့ေနရာမွာေတာင္ နိကဏၭ နဲ႔ ျမတ္ဗုဒၶတုိ႔ စိန္ေခၚၿပိဳင္ဆိုင္တာမ်ဳိးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး၊ နိကဏၭရဲ့ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ခႏၶာကိုယ္ကို ညႇဥ္းပန္းက်င့္ၾကံတဲ့ အတၱကိလမထာနုေယာဂအက်င့္ကို သေဘာက်သူမ်ားက ဗုဒၶရဲ့ မဇၩိမပဋိပဒါလမ္းစဥ္နဲ႔ ႏႈိင္းယွဥ္ၿပိဳင္ဆိုင္ျပီးသံုးသပ္ၾကလုိ႔သာ အၿပိဳင္အဆိုင္လုိ႔ေျပာရတာပါ။
ကမၼ၀ါဒကို လက္ခံက်င့္သံုးတဲ့ေနရာမွာေတာ့ နိဂဏၭရဲ့အက်င့္က အေတာ့္ကို ၾကံေပါက္ၾကံစည္ ကတ္သီးကတ္သပ္လည္းနိုင္၊ ျပင္းလည္း ျပင္းထန္ပါတယ္။ ပါဏာတိပါကံ တစ္ခုေရွာင္ဖို႔ေလးမွာေတာင္ ေရစိမ္းမွာ ပိုးမႊားပါလုိ႔ ဒီအတိုင္းေသာက္ရင္ အျပစ္ရိွတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေရစိမ္းေသာက္ျခင္းကို လံုး၀ေရွာင္တယ္။ သြားတဲ့ေျခလွမ္းေအာက္မွာ ပိုးမႊားေတြကင္းေအာင္ ေျခလွမ္းတိုင္းမွာ တံျမက္စည္းလဲွျပီးမွ လွမ္းရ တာတုိ႔၊ မေကာင္းမႈကိုတားျမစ္ျခင္းဆိုတဲ့ ဓမၼနဲ႔သာ အျမဲထိေတြ႕ေနေစဖို႔အတြက္ အ၀တ္အ႐ုံအထိအေတြ႕ကိုပါ ေရွာင္ၾကဥ္တာတုိ႔၊ တခ်ဳိ႕က သာယာတဲ့ အထိအေတြ႕မျဖစ္ေအာင္ ဆူးေပၚမွာသာထိုင္တာ အိပ္တာတုိ႔လည္း ပါရဲ့။ ရသာရံုခံစားမႈကင္းေအာင္ အစားတစ္လုပ္ ေရတစ္ မႈတ္သာ သံုးေဆာင္တာအထိပါပဲ။
လူအမ်ားကေတာ့ ကိုယ္မလုပ္နိုင္ မက်င့္နိုင္တာေတြကို ပင္ပင္ပန္းပန္း လုပ္ျပေနျပတာ၊ ၿခိဳးၿခိဳးျခံျခံ က်င့္ၾကံဒုကၡခံျပတာတုိ႔ကို အလြန္ အ ထင္ႀကီးၾကတာဆိုေတာ့ က်င့္ၾကံေနထိုင္မႈအပိုင္းမွာ ျမတ္စြာဘုရားနဲ႔တပည့္သားမ်ားထက္ နိဂဏၭတုိ႔ကို ပိုျပီးအထင္ႀကီးၾကသူေတြလည္း မရွားပါဘူး။ မလိုက္နာနိုင္ေပမဲ့ ေလးစားၾကည္ညိဳသူ အေတာ္မ်ားပါတယ္။ တခ်ဳိ႕နိဂဏၭတပည့္ေတြကဆိုရင္ ဘုရားရွင္နဲ႔ တပည့္သားေတြ အေပၚမွာ အ၀တ္ရံုတာ၊ အစာစားတာေလာက္ကိုေတာင္ တဏွာရမၼက္ႀကီးသူေတြလုိ႔ ထင္ၾကတာလည္းရိွတယ္။
အထင္ႀကီးေလးစားၾကေပမဲ့ ျပင္းထန္တဲ့အက်င့္ကိုလိုက္နာနိုင္သူကရွားလာလုိ႔ တပည့္ရင္းခံျပီး က်င့္ၾကံသူကေတာ့ တျဖည္းျဖည္း လံုးပါးပါး လာပါတယ္။ နိဂဏၭရဲ့အဆံုးအမဟာ အသိဉာဏ္သေဘာတရားရယ္လုိ႔ မပါဘဲ ခႏၶာကိုယ္ကို ညႇဥ္းပန္းတဲ့အက်င့္မ်ဳိးစံုကိုသာ ေဟာညႊန္ထား တာျဖစ္လုိ႔ သူ႔၀ါဒကို ယံုၾကည္သူအမ်ားစုဟာလည္း ဆင္ျခင္တံုတရားနည္းပါးၾကတဲ့အတြက္ အသိနည္းသေလာက္ အစဲြနာ အခြာခက္ေတြ ျဖစ္ၾကလုိ႔ ခုအထိလည္း မ်ဳိးဆက္ေတာ့ျဖင့္ မဆိတ္သုဥ္းေသးပါဘူး။
ဗုဒၶ၀ါဒနဲ႔ ေခါင္းေခါင္းပါးပါး အက်င့္ခ်င္းၿပိဳင္သလိုျဖစ္ေနလုိ႔သာ အၿပိဳင္အဆိုင္လုိ႔ဆိုရေပမဲ့ ဗုဒၶနဲ႔နိဂဏၭတုိ႔ ထိပ္တိုက္ ရင္ဆိုင္ယွဥ္ၿပိဳင္တာရယ္ လုိ႔ေတာ့ ပိဋကတ္မွာ ႀကီးႀကီးမားမား မေတြ႕မိပါဘူး။ ျမတ္ဗုဒၶပြင့္ေပၚလာတဲ့အခါမွာ နိဂဏၭရဲ့ဂိုဏ္းဟာ တျဖည္းျဖည္း အင္အားေလ်ာ့ပါးလာတာ ကေတာ့ အေတာ္ေလးသိသာပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ ဆင္ျခင္တံုရိွၾကတဲ့ သီဟစစ္သူႀကီးတုိ႔၊ ဥပါလိသူႂကြယ္တုိ႔လိုပုဂၢိဳလ္္ေတြက ျမတ္ဗုဒၶရဲ့ တ ပည့္သားအျဖစ္ ခံယူသြားၾကလုိ႔ပါ။ ဒါေပမဲ့ ျမတ္ဗုဒၶကေတာ့ ဒီဒကာမ်ားကိုလည္း “ေရွးအစဥ္အလာမပ်က္ နိဂဏၭတုိ႔အေပၚမွာလည္း လွဴ ဒါန္းမႈ၊ ေထာက္ပံ့မႈ မပ်က္ကြက္ၾကဖို႔ တိုက္တြန္းထားပါတယ္။ တကယ္ကိုမွ ေလးစားခင္မင္မႈမပ်က္တဲ့ လြတ္လပ္စြာသေဘာထား ကဲြလဲြခြင့္ကို ပီပီျပင္ျပင္က်င့္သံုးျပတဲ့သေဘာပါပဲ။
ဗုဒၶ၀ါဒနဲ႔ ယွဥ္လာတဲ့အခါ နိဂဏၭတုိ႔ရဲ့၀ါဒက သိသိသာသာႀကီး ေလ်ာ့နည္းသြားရျခင္းရဲ့အဓိကအေၾကာင္းကေတာ့ နိဂဏၭတုိ႔ဟာ ေလာက သားတုိ႔ အံ့ၾသေလးစားေလာက္ေအာင္ အက်င့္နဲ႔ အပင္ပန္းခံျပေပမဲ့ ေလာကသားတုိ႔ရဲ့လိုအပ္ခ်က္ကို ျပည့္ျပည့္စံုစံု ျဖည့္ေပးတဲ့ “အေပးၿပိဳင္ ပဲြ’’ မွာေတာ့ လံုး၀ကိုယွဥ္လုိ႔မရတဲ့အခ်က္က အဓိကျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။
ျမတ္ဗုဒၶနဲ႔ေခတ္ၿပိဳင္ ဘာသာေရးနယ္ပယ္မွာ “အၿပိဳင္အဆိုင္’’ ဆိုတဲ့အဆင့္နဲ႔ သတ္မွတ္လုိ႔ရတဲ့ ပုဂၢိဳလ္္ႏွစ္ဦးထဲမွာ သစၥကပရိဗိုဇ္က “အ ေျပာ’’ နဲ႔ လူေတြကို ဖမ္းစားဖို႔ ႀကိဳးစားတယ္။ အေျပာကို ေငးေမာမိသူမ်ားအေနနဲ႔ ေျပာဆိုျငင္းခံုဖို႔ကလဲြလုိ႔ တကယ့္ဘ၀မွာ ဘာမွသံုးမ ရတဲ့အတြက္ ဒီ၀ါဒက လံုး၀ဆိတ္သုဥ္းသြားတာပါပဲ။
နိဂဏၭဆရာႀကီးကေတာ့ “အျပ’’ နဲ႔ ေလာကကို ဖမ္းစားဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့သူပါ။ သူျပတဲ့အက်င့္မ်ားက ကံရဲ့အေမြျဖစ္တဲ့ မ်က္ေစ့၊ နား၊ ႏွာ၊ လွ်ာ၊ ကိုယ္၊ စိတ္တုိ႔ကို လံုး၀ခ်ဳပ္ခ်ယ္ျပီး က်င့္ၾကံရတာျဖစ္လုိ႔ လူျဖစ္႐ႈံးရံုကလဲြျပီး ဘာအက်ဳိးမွမရတဲ့ အေနဆင္းရဲ အေသဆင္းရဲ “အျပ’’ ႀကီး ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ တျဖည္းျဖည္းလံုးပါးပါးသြားရတာပါပဲ။
ျမတ္ဗုဒၶရဲ့လမ္းညႊန္ျပမႈမ်ားဟာ လက္ငင္းလက္ေတြ႕အက်ဳိးရေစျပီး လက္ေတြ႕ စမ္းသပ္စစ္ေဆးခြင့္ကိုပါ ခြင့္ျပဳဖိတ္ေခၚ၀ံ့ခဲ့တဲ့ ၀ါဒျဖစ္တဲ့ အတိုင္း ကံေပးအေမြျဖစ္တဲ့ မ်က္ေစ့၊ နား၊ ႏွာ၊ လွ်ာ၊ ကိုယ္၊ စိတ္တုိ႔နဲ႔ပတ္သက္လုိ႔လည္း “မေကာင္းမႈ ေရွာင္၊ ေကာင္းမႈ ေဆာင္၊ ျဖဴေအာင္ စိတ္ကိုထား’’ ဆိုတဲ့အတိုင္း မေကာင္းမႈဆိုတဲ့အ႐ႈပ္ကိုသာ ဖယ္ေစျပီး ေကာင္းမႈနဲ႔ယွဥ္ျပီး အသံုးျပဳခံစားတဲ့ လူ႔အခြင့္အေရးကိုေတာ့ မခ်ဳပ္ ခ်ယ္တဲ့အတြက္ “ေလာကရဲ့လိုအပ္ခ်က္ ဓမၼရဲ့ျပည့္စံုမႈ’’ ဆိုတဲ့ ေလာကီခ်မ္းသာ ေလာကုတၱရာခ်မ္းသာတုိ႔ကို အျပည့္အ၀ လက္ေတြ႕က်က် ေပးေဆာင္နိုင္လုိ႔ “အေပးၿပိဳင္ပဲြ’’ မွာ အတုမရိွ ေအာင္ပဲြဆင္ခဲ့တာျဖစ္တယ္။
“အေျပာသမား’’သက္သက္က တစ္ခဏနဲ႔က်ဆံုး၊ အလုပ္မျဖစ္ဘဲ အထင္ႀကီးစရာ သက္သက္ျဖစ္တဲ့ “အျပသမား’’ က လံုးပါးပါးျပီး အေျပာ ေရာ အျပပါ လက္ေတြ႕က်က် ေလာကရဲ့လိုအပ္ခ်က္ကိုေပးနိုင္တဲ့ “အေပးသမား’’ က ေရရွည္ေအာင္ပဲြ ခံသြားရတယ္လုိ႔သာ ဆိုရပါလိမ့္မယ္။
ျခံဳငံုစဥ္းစား အသိပြားနိုင္ၾကပါေစ … ။
LWIN PWIN
NLABR
Web-site: www.nlabr.com
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment