စိတ္ဝင္စားမႈနဲ႔အတူ
စုိးရိမ္ေနရတဲ့ တရားဥပေဒစုိးမိုးေရး
By တူေမာင္ညိဳ
“တရားဥပေဒစုိးမိုးေရး၊
၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရး၊ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရး” ဒီအေၾကာင္းေတြ
ၾကားရတဲ့အခါ ဖတ္ရတဲ့ အခါ စိတ္ဝင္စားမႈနဲ႔အတူ စုိးရိမ္စိတ္လည္း
တြဲၿပီးေပၚေပါက္လာတတ္ပါတယ္။
စိတ္ဝင္စားမႈကုိ
အေထြအထူးရွင္းျပစရာမလိုေပမဲ့၊ စိတ္ဝင္စားမႈအတူ ယွဥ္တြဲျဖစ္ေပၚလာတဲ့
စုိးရိမ္မႈကုိေတာ့ ရွင္းျပရမယ္နဲ႔ တူပါတယ္။ ဒီလိုပါ၊ ဒီကိစၥေတြဟာ
ကိစၥႀကီးေတြျဖစ္ေနလုိ႔တင္ စိုးရိမ္တာမဟုတ္ပါဘူး။ အုပ္စုိးသူအစုိးရအဆက္ဆက္
မေျဖရွင္းႏုိင္ခဲ့တဲ့ ကိစၥႀကီးေတြျဖစ္ေနလို႔ပါပဲ။
အုပ္စုိးသူအဆက္ဆက္
ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းႏုိင္ျခင္းမရွိခဲ့တဲ့ကိစၥႀကီးေတြကို လက္ရွိသမၼတဦးသိန္းစိန္
အစုိးရကေရာ ကုိင္တြယ္ ေျဖရွင္းႏုိင္ပါ့မလား။ ဒါ့အျပင္လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ အနည္းစုျဖစ္တဲ့
ဒီခ်ဳပ္အမတ္ေတြကေရာ အမ်ားစုျဖစ္တဲ့ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီကုိစည္းရံုးၿပီး ဒီကိစၥႀကီး ေတြကို
ေျပလည္ေအာင္ေျဖရွင္းႏုိင္ပါ့မလား။ ဒီကိစၥႀကီးေတြကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းရတာကလည္း
“ေရမွာအရုပ္ေရးျပ” ရတာနဲ႔ တူေနလိမ့္ မယ္လုိ႔ထင္ပါတယ္။
လြယ္တဲ့ကိစၥႀကီးေတြမဟုတ္ဘူးေလ။
အဲဒီအထဲက
ပထမဆံုးကိစၥႀကီးျဖစ္တဲ့ “တရားဥပေဒစုိးမိုးေရး”ကိစၥကိုပဲ ဒီေဆာင္းပါးမွာတင္ျပပါရေစ။
တရားဥပေဒစုိးမိုးေရး
လုိ႔ေျပာလုိက္တာနဲ႔ လူတုိင္းစိတ္ထဲမွာ ဘယ္လို တရားဥပေဒရဲ႕
စုိးမိုးမႈလဲဆိုတဲ့ေမးခြန္းက လူတုိင္း ပါးစပ္ဖ်ားကို အလုိအေလ်ာက္ေရာက္ရွိလာမယ့္
ပထမဆံုးေမးခြန္းျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ဆက္တုိက္ေပၚလာတာကေတာ့ “တည္ဆဲဥပေဒမ်ား”
ကိုစိစစ္ေရးကိစၥ၊ ဥပေဒျပဳေရး၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ တရားစီရင္ေရး၊ တရားရံုးမ်ား၊
တရားသူႀကီးမ်ား၊ ေရွ႕ေနမ်ား၊ လက္ေတြ႔ တရားစီရင္မႈ ဆုိင္ရာကိစၥမ်ားစသျဖင့္
စီကာစဥ္ကာေပၚထြက္လာပါတယ္။
လက္ေတြ႔ပုိင္းအရေျပာရင္
တုိင္းျပည္မွာ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ အပါအဝင္ တည္ဆဲဥပေဒ ေပါင္း ၃၉၇ ခု
ရွိတယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။ အဆိုပါ တည္ဆဲဥပေဒမ်ားကုိ ဘယ္လိုစိစစ္ၾကမလဲ။ ၂၀၀၈
ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ဟာ (နဝတ-နအဖ) စစ္အစုိးရ စိတ္ ႀကိဳက္ေရးဆြဲခဲ့ၿပီး၊
အတင္းအဓမၼတအတည္ျပဳခဲ့တာကို တုိင္းျပည္နဲ႔လူထုက သိရွိၿပီးျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္
(နဝတ-နအဖ)စစ္အစုိးရ ရဲ႕ အဓိက လက္သံုးေတာ္ ဖိႏွိပ္ေရးဥပေဒမ်ား၊ ပုဒ္မမ်ားျဖစ္တဲ့ “ပုဒ္မ ၁၀ (က) နဲ႔ (ခ)၊ ၁၉၅၀
အေရးေပၚစီမံမႈ အက္ဥပေဒ ပုဒ္မ ၅၊ ပုဒ္မ ၁၇၊ မတရားသင္းအက္ဥပေဒ ” စတဲ့
ဥပေဒမ်ားဟာ တည္ဆဲဥပေဒမ်ား အျဖစ္တည္ ရွိေနပါတယ္။
ဒါ့အျပင္
“ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒဆုိင္ရာခံုရံုး နဲ႔ ခံုရံုးဥကၠ႒ အပါအဝင္ ခံုအဖြဲ႔ဝင္အားလံုး
ထုတ္ပယ္ခံရမႈ” ကလည္း တရား ဥပေဒစိုးမိုးေရး အတြက္ လက္ေတြ႔အက်ဆံုး
ထင္သာျမင္သာအရွိဆံုး စိန္ေခၚမႈႀကီးျဖစ္ေနပါတယ္။
အက်ဥ္းေထာင္အသီးသီးမွာ
အက်ဥ္းက်ခံေနရဆဲ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ၊ အက်ဥ္းေထာင္မွ လြတ္ေျမာက္လာေသာ္ျငား လည္း
ပုဒ္မ ၄၀၁ နဲ႔ ဆက္လက္ ေႏွာင္ႀကိဳးတဲျခင္းခံထားရတဲ့
ႏုိင္ငံေရးသမားမ်ားအေရးကိစၥေတြကလည္း တရားဥပေဒစုိးမိုးေရးလုပ္ငန္းနဲ႔
တုိက္ရုိက္သက္ဆုိင္ေနတဲ့ ကိစၥေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
တုိင္းျပည္အႏွံ႔အျပားမွာ လယ္ေျမယာေျမ၊ ဥယ်ာဥ္ၿခံေျမေတြ
မတရားသိမ္းပုိက္ခံရမႈကလည္း ဥပေဒစုိးမိုးမႈမရွိတဲ့ျပႆနာရဲ႕ ေဖၚျပခ်က္ မဟုတ္ပါလား။
ေလာေလာဆယ္ကာလမွာ
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေန႔ဆႏၵထုတ္ေဖၚသူမ်ားဟာ “ပုဒ္မ
၁၈” နဲ႔တရားစြဲခံေနရၿပီး တစ္လအတြင္းရံုးခ်ိန္း ေပါင္း ၂၆
ခုနဲ႔ရင္ဆုိင္ေနရတယ္လို႔ဆုိပါတယ္။
ေကာ့မွဴးၿမိဳ႕နယ္လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္၊
ဒီခ်ဳပ္ဥကၠ႒ဦးစီးတဲ့ “တရားဥပေဒစုိးမုိးေရးနဲ႔ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းေရးေကာ္မတီ” က
ကြင္းဆင္းေလ့လာေနပါတယ္။ တုိင္ၾကားစာေတြလည္း ေထာင္ေသာင္းခ်ီၿပီး
ေရာက္ရွိေနတယ္လို႔ၾကားသိေနရပါတယ္။
တည္ဆဲဥပေဒေပါင္း
၃၉၇ ခုထဲကေန လံုးဝပယ္ဖ်က္ရုပ္သိမ္းရမယ့္ဥပေဒ၊ ျပဳျပင္ဖာေထးရမယ့္ဥပေဒ၊ အသစ္ျပ႒ာန္း
ရမယ့္ဥပေဒ စသျဖင့္ ဘယ္လိုစိစစ္ခြဲျခားၾကမလဲ။
အဲဒီလို
ပယ္ဖ်က္၊ ျပဳျပင္၊ အသစ္ျပ႒ာန္းရမယ့္ဥပေဒေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး
လႊတ္ေတာ္အသီးသီးမွာတင္ျပတဲ့အခါ အနည္းစုသာ ျဖစ္တဲ့ ဒီခ်ဳပ္အမတ္မ်ားအေနနဲ႔
လႊတ္ေတာ္အတြင္းမွာ ဘယ္လိုအေကာင္အထည္ေပၚလာေအာင္ ေဆာင္ရြက္မလဲ။
အေတြ႔အႀကံဳဘက္ကေျပာရင္
(နဝတ-နအဖ) စစ္အစုိးရလက္ထက္မွာ ဒီခ်ဳပ္က “ဥပေဒအကူအဖြဲ႔”
ဖြဲ႔ၿပီးေဆာင္ရြက္ခဲ့ဖူးတယ္။ “ဥပေဒအကူအဖြဲ႔” က ကိုင္တြယ္ခဲ့တဲ့ အမႈေပါင္း
တစ္ေထာင္ေက်ာ္အနက္ တစ္မႈသာ အႏုိင္ရဖူးတယ္လို႔လည္း ဝန္ခံထားပါတယ္။ ဒီလို
အႏုိင္ရခဲ့ေပမယ့္ အဲဒီ အမႈကိုစီရင္ဆံုးျဖတ္တဲ့တရားသူႀကီး( အမ်ိဳးသမီး) ဟာ
(နအဖ) စစ္အစုိးရရဲ႕နယ္ေျပာင္းတဲ့ အျပစ္ဒဏ္ေပးမႈ ကို ခံခဲ့ရတယ္လုိ႔ဆုိပါတယ္။
“တရားဥပေဒစုိးမိုးေရး” ဆုိတာ ဒီခ်ဳပ္ရဲ႕
တာဝန္ႀကီး ၃ ရပ္ထဲက ပထမဆံုးတာဝန္ႀကီးျဖစ္ပါတယ္။ ဒီတာဝန္ကို ဒီခ်ဳပ္ နဲ႔ ဒီခ်ဳပ္
လႊတ္ေတာ္အမတ္ေတြ ဘယ္လိုျဖစ္ေျမာက္ေအာင္ေဆာင္ရြက္မလဲဆုိတာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးက်ေနာ္အပါအဝင္ျပည္သူအမ်ားကစိတ္ဝင္စား
ေနၾကတာပါ။
ဒါေၾကာင့္ “တရားဥပေဒစုိးမိုးေရး”ကို
ဦးတည္ခ်က္ထားၿပီး လႊတ္ေတာ္အစည္းအေဝးေတြမွာ ဒီခ်ဳပ္ အမတ္ေတြ က ဘယ္လို
ေမးခြန္းေတြထုတ္မွာလဲ၊ ဘယ္လိုအဆိုေတြတင္မွာလဲ၊ ဘယ္လုိဥပေဒမူၾကမ္းေတြတင္ျပမွာလဲ
ဆုိတာေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး မ်က္ေစ့ဖြင့္ နားစြင့္ထားၾကပါတယ္။
အဲဒီလို မ်က္ေစ့ဖြင့္နားစြင့္ေနစဥ္မွာ
ဒီခ်ဳပ္ ဥကၠ႒ အေမရိကခရီးစဥ္အတြင္း “ေယးလ္တကၠသုိလ္” ေျပာခဲ့တဲ့ မိန္႔ခြန္း အျပည့္
အစံုကို “ဒီလိႈင္းစာေစာင္” မွာ ဖတ္လိုက္ရပါတယ္။
ဒီမိန္႔ခြန္းဟာ (နဝတ-နအဖ) စစ္အစုိးရအုပ္စုိးမႈကာလအတြင္း
ဒီခ်ဳပ္အပါအဝင္အျခားေသာ ဒီမုိကေရစီလိုလားသူ ႏုိင္ငံေရး သမားအားလံုးရဲ႕ အသက္၊ ေသြး၊
ေခၽြး၊ ဘဝေတြနဲ႔ ရင္းႏွီးခဲ့ရတဲ့ ျဖစ္ရပ္မွန္ေတြကုိ ထင္ဟပ္ထားတာျဖစ္ပါတယ္။
ဒါ့အျပင္ ဒီခ်ဳပ္ဥကၠ႒ ကိုယ္တုိင္ႀကံဳေတြ႔ခဲ့ရတဲ့ ျဖစ္စဥ္ျဖစ္ရပ္ေတြကုိပါ ျဖည့္စြက္ထားတာျဖစ္လို႔
ပိုၿပီး အသက္ဝင္ေနပါတယ္။
ဘယ္သူမဆို ဒီမိန္႔ခြန္းကုိ
ဖတ္ၿပီးတဲ့အခါမွာ ေအာက္ပါ ထူးျခားခ်က္ ၄ ခုကို
ထင္ထင္ရွားရွားသတိျပဳမိၾကပါလိမ့္မယ္။
၁။ (နဝတ-နအဖ) စစ္အစုိးရလက္ထက္မွာ
တရားဥပေဒစုိးမုိးမႈမရွိဘူးဆိုတဲ့အခ်က္
၂။ (နဝတ-နအဖ) စစ္အစုိးရလက္ထက္ (၁၉၈၈ မွ
၂၀၁၀) အထိ ဒီခ်ဳပ္အပါအဝင္၊ ဒီမိုကေရစီလိုလားသူ ႏုိင္ငံေရးသမားေတြ ရင္ဆုိင္ခဲ့ရတဲ့
ျဖစ္ရပ္မွန္ေတြကိုေဖၚထုတ္ထားတဲ့အခ်က္။
၃။ ေလာေလာဆယ္မွာ တရားေရးမ႑ိဳင္ ရွိကို
မရွိဘူးဆုိတဲ့အခ်က္
၄။ အထက္ပါ အခ်က္ ၃ ခ်က္ အေပၚ
ဒီခ်ဳပ္နဲ႔ဒီခ်ဳပ္ဥကၠ႒ရဲ႕ သေဘာထားအျမင္ေတြ ေဖၚျပထားတဲ့အခ်က္ ေတြပဲျဖစ္ပါတယ္။
ေယးလ္တကၠသုိလ္မိန္႔ခြန္းထဲက
ေအာက္ပါေကာက္ႏုတ္ခ်က္နဲ႔ပဲ နိဂံုးခ်ဳပ္ေပးလုိက္ပါတယ္။
“(၂၀၀၈)အေျခခံဥပေဒက စစ္တပ္ကို
လြန္လြန္ကဲကဲ အာဏာေတြအပ္ႏွင္းထားတယ္၊ စစ္တပ္က ဒီအာဏာေတြ ပုိင္ဆုိင္ေန သမွ်
ဒီမုိကေရစီလမ္းေၾကာင္းမွန္ေပၚကုိ ေရာက္တယ္လို႔ ကၽြန္မတုိ႔ေျပာလုိ႔မရပါဘူး၊၊
ဒါေၾကာင့္ပဲ ကၽြန္မတုိ႔က တရားဥပေဒ စုိးမုိးေရး ရယ္၊
တုိင္းရင္းသားပဋိပကၡေတြအဆံုးသတ္ေရးရယ္၊ အေျခခံဥပေဒကိုျပင္ဆင္ေရးရယ္ သံုးခ်က္ကို
ဒြန္တြဲထားတာပါ။ ဒါေတြ အားလံုး ဆက္စပ္ေနပါတယ္။
ဒီမုိကေရစီကိုျပန္လည္ရခ်င္တယ္ဆုိရင္ ဒီသံုးခု ရကုိရမွ ျဖစ္မယ္။ ဒီသံုးခုမွာ
တစ္ခုမရွိရင္ ေနာက္ ႏွစ္ခု လည္း အလုပ္မျဖစ္ပါဘူး။ အေျခခံဥပေဒကိုမျပင္ဘဲ
ဥပေဒစုိးမုိးေရးနဲ႔ တုိင္းရင္းသားၿငိမ္းခ်မ္းေရး ဆုိတာမရႏုိင္သလို
ဥပေဒစုိးမုိးမႈမရွိဘဲနဲ႔ တျခားႏွစ္ခုကိုလည္း မရႏုိင္ပါဘူး”
က်ေနာ္သည္
စိတ္ဝင္စားမႈနဲ႔အတူ စုိးရိမ္ေနဆဲ။
ၫြန္း
-
ဒီလိႈင္းစာေစာင္ အတြဲ ၁။ အမွတ္ ၃၈၊ (၈- ၁၀ – ၂၀၁၂)
LWIN PWIN
NLABR
Web-site: www.nlabr.com
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment