က်ေနာ္တို႔ရြာ ကအိမ္ေျခ ၂၀၀ ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ရွိတဲ့ အသင့္အတင့္ ႀကီးတဲ့ ရြာႀကီးတရြာ ျဖစ္ပါတယ္။ ၁၉၈၅ ေလာက္ကတည္းက တြဲဘက္ အလယ္တန္းေက်ာင္း ရွိတယ္။ အဲဒီလို ရြာမ်ိဳးမွာ ရြာသူႀကီးျဖစ္ဖို႔ဆိုတာ သိပ္လြယ္ကူတဲ့ ကိစၥေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။
ရြာသူႀကီးျဖစ္ဖို႔ ပထမ တခ်က္က ရြာဦးဘုန္းႀကီးရဲ့ ေထာက္ခံမႈက သိပ္အေရးပါတယ္။ တနယ္တေက်းက ဆရာေတာ္ သမားေတာ္ေတြလာရင္ ဘာသာေရးအေၾကာင္း ၊ ဘရားေဟာ တရားေတာ္လာ နိပါတ္ေတာ္ေတြ၊ ေခတ္အဆက္ဆက္ ေရးသြားခဲ့ၾကတဲ့ ရခိုင္ရာ၀င္ေတြကို ေဆြးေႏြးႏိုင္မွ ရြာဦးဆရာေတာ္ဘုရားက မ်က္ႏွာသာေပးတာပါ။ ဒါက စာေပဗဟုသုတ ဘက္က ျပည့္စုံရမယ့္ အေနထားပါ။
ဒုတိယ အခ်က္က ရြာသူႀကီး လုပ္မယ့္လူဟာ မိသားစုစား၀တ္ေနေရး ေျပလည္တဲ့သူ ျဖစ္ေနရပါတယ္။ အေၾကာင္း ကိစၥတခုခုေၾကာင့္ ဆယ္ရက္ တစ္ပတ္ အိမ္ကခြာၿပီး သြားလာႏိုင္တဲ့သူ ျဖစ္ရပါမယ္။ ေနာက္ေၾကာမလုံတဲ့သူ မျဖစ္ရဘူး ဆိုတဲ့အခ်က္ ျဖစ္ပါတယ္။
တတိယအခ်က္က ရိုးသားတဲ့သူ ျဖစ္ေစရမယ္ ဆိုတဲ့အခ်က္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္ဘဲ ဘာသာေရး၊ ရာဇ၀င္ ဗဟုတ၊ စီးပြားေရး ေျပလည္ေနပေစ၊ အက်င့္စာရိတၱ မေကာင္းျပန္ရင္လည္း လုပ္လို႔မရပါဘူး။
ေနာက္ဆုံးအခ်က္က သတၱိလည္း ရွိရမယ္ဆိုတဲ့အခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္လို သတၱိမ်ိဳးလဲဆိုတာ ရပ္ရြာလူထုအက်ိဳးအတြက္ မေၾကာက္မရြ႔ံလုပ္ရဲ သတၱိျဖစ္ပါတယ္။ ၁၉၈၈ မတိုင္မီကဆို ရပ္ရြာေတြမွာ ရြာသူႀကီး တေယာက္ျဖစ္ဖို႔ ဒီေန႔ လြတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ေတြထက္ စံခ်ိန္စံညြန္းေတြ ျမင့္တယ္လို႔ ေျပာရပါတယ္။
အေဖရဲ့ ဗဟုသုတ ႂကြယ္၀ပုံကို က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ ေတြ႔ခဲ့ရပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ရြာသားအားလုံးက လယ္ယာလုပ္ငန္းနဲ႔ အသက္ေမြးၾကေတာ့ လုပ္ငန္းအတြက္ မရွိမျဖစ္က ႏြားေတြျဖစ္ပါတယ္။ တအိမ္ေထာင္ အနည္းဆုံး ၄ ေကာင္ဆို တရြာလုံး ေပါင္းလိုက္ရင္ ေကာင္ေရ အနည္းဆုံး တစ္ေထာင္ေလာက္ ရွိပါတယ္။ ႏြားေကာင္ေရ တစ္ေထာင္ စားဖို႔အတြက္ စားက်က္ေျမက ရြာဘုံပိုင္ ေျမျပင္ကြက္လပ္ႀကီး ျဖစ္ပါတယ္။ ဧက ေတာ္ေတာ္ က်ယ္၀န္းတဲ့ စားက်က္ေျမပါ။
အဲဒီ စားက်က္ေျမကို ရပ္ကြက္ေကာင္စီ အတြင္းေရးမွဴးဆိုတဲ့ ပုဂၢဳိလ္က ေျမလြတ္ေျမရိုင္း မထားရဆိုတဲ့ စနစ္အရ စားက်က္ေျမ ဆယ္ဧက ေလာက္ကို လယ္ေျမ ေဖာ္ထုတ္လိုက္ပါတယ္။ ႏွစ္ေပါင္း ေထာင္ခ်ီ ရွိလာတဲ့ ရပ္ရြာ လူမႈေရး ပဋိညာဥ္ကို ခ်ိဳးေဖါက္လိုက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ တျခားလိုခ်င္တဲ့ သူေတြကလည္း လုပ္လာႏိုင္တဲ့ အေနအထားမ်ိဳးကို ေတြ႔ရတဲ့ အတြက္ အေဖက ရြာကိုယ္စား ၿမိဳ႕ေပၚ တရားရုံးကို တက္ၿပီး တရားစြဲပါေတာ့တယ္။ ဒါေပမဲ႔ မဆလ ေခတ္ရဲ့ ေျမလြတ္ေျမရိုင္း ဥပေဒေၾကာင့္ အေဖ ဦးေဆာင္တဲ့ တရားလိုေတြ အရႈံးႀကီးရႈံးခဲ့ရပါတယ္။
ဒါေပမဲ႔ အေဖက ဘာသာေရး စာေပေတြ၊ ရာဇ၀င္ေတြလာ ဗဟုသုတ၊ ႏွင့္ ဂါမပညပ္ (ရပ္ရြာစည္းကမး္) ကိုေသခ်ာစြာ ေလ့လာထားတဲ့ သူဆိုေတာ့ ေနာက္တမ်ိဳးနဲ႔ အႏိုင္ယူလိုက္ ပါေတာ့တယ္။ က်ေနာ္တို႔ဆီမွာ ရြာထုံးတမ္း စဥ္လာဆိုတာရွိတယ္။ ရြာလူထု အမ်ားသေဘာတူညီမႈနဲ႔ ဆုံးျဖတ္ရင္ ဘယ္သူမဆို လိုက္နာရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အေဖက အုန္းေမာင္းေခါက္ကာ ရြာလူထု အစည္းအေ၀း လုပ္ၿပီး တရားရႈံးတဲ့ အေၾကာင္းကို ေျပာျပလိုက္တယ္။ ရႈံးေပမယ့္ ေနာက္နည္းလမ္း အဆိုတခုကိုပါ တင္သြင္းလိုက္တယ္။
အဲဒီ အဆိုက ရြာလူထုအမ်ားစုရဲ့ သေဘာထားကို မလိုက္နာတဲ့ သူေတြကို (မီး မယူ၊ ေရ မကမ္းရ) ဆိုတဲ့ ျပင္းထန္တဲ့ ရပ္ရြာ ဥပေဒ တခုျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီ ျပစ္ဒဏ္ ခံရတဲ့သူေတြကို ဘယ္ရြာကမွ လက္မခံေတာ့ပါဘူး။ နာေရးျဖစ္ရင္ေတာင္ ဘယ္ရြာက ဘုန္းႀကီးမွ သရဏဂုံ တင္ခြင့္ မရွိပါဘူး။ ဒီျပစ္ဒဏ္ ခံရၿပီး ေနာက္တလေလာက္အၾကာမွာ ေက်းရြာေကာင္စီ အတြင္းေရးမွဴးဟာ သူမွားေၾကာင္း ၀န္ခံၿပီး၊ ႏြားသေရနဲ႔ လုပ္ထားတဲ့ ဗုံႀကီးကို ရွိခိုးကာ ေတာင္းပန္ရပါတယ္။
ဒီလိုအမႈမ်ိဳးကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းနိုင္တာဟာ က်ေနာ့္အေဖက စာဖတ္တဲ့ ပုဂၢဳိလ္ ျဖစ္ေနလို႔ထင္တယ္။ အေဖဟာ အားလပ္ခ်ိန္ေတြမွာ ဇိနတၳပကာသနီလို စာအုပ္မ်ိဳးေတြ၊ ဇာတ္ေတာ္ႀကီးေတြ၊ ေပရြက္ေတြေပၚ ေရးထားတဲ့ ဗဟုသုတ ျဖစ္ဖြယ္ေတြကို အေသအခ်ာ ေလ့လာထားတဲ့အတြက္ ရပ္က်ိဳးရြာက်ိဳးအတြက္ လိုအပ္တဲ့အခါ ထုတ္သုံးတာ ျဖစ္မယ္။
၁၉၈၈ မတိုင္မီက က်ေနာ္တို႔ ေဒသမွာ ေႏြရာသီ ေရာက္ၿပီဆို အခါအားေလ်ာ္စြာ ဓါးျပေတြ ေသာင္းက်န္းတာရွိတယ္။ တေန႔ အေဖဟာ အကိုေတြကို ေခၚၿပီး တလုံးေပါက္ ေသနတ္ကို ဆြဲကာ ရြာအျပင္ကို ထြက္သြားပါတယ္။ ထြက္သြားလို႔ သိပ္မၾကာလိုက္ဘူး “ ဒိုင္း-ဒိုင္း” ေသနတ္သံ ႏွစ္ခ်က္ကို ဆယ္မိနစ္ေလာက္ ျခားၿပီး ၾကားလိုက္ရတယ္။ သိပ္မၾကာခင္မွာဘဲ အကိုိ၊ အေဖတို႔ ျပန္ေရာက္လာၾကတယ္။ က်ေနာ္က “အေဖဘာျဖစ္လို႔ ေသနတ္ ေဖါက္တာတုန္းလို႔” ေမးေတာ့
“အနီးအနား ေတာေတာင္ေတြမွာ လူဆိုးေတြ ေရာက္ေနသလိုလို ၾကားတယ္ ဒါေၾကာင့္ ဒီကိုမလာနဲ႔ လာရင္ ငါနဲ႔ေတြ႔မယ္လို႔ သတင္းပါးလိုက္တာလို႔” ျပန္ေျဖတယ္။
ခုခ်ိန္ျပန္စဥ္းစားေတာ့ က်ေနာ့္အေဖက ဒီေန႔ေခတ္နဲ႔ ေျပာရရင္ Idealist ေခါင္းသမား။ ရန္သူနဲ႔ ထိပ္တိုက္ မေတြ႔ဘဲနဲ႔ ရန္သူ ေဘးကို ေရွာင္သြားႏိုင္ေအာင္ လုပ္လိုက္တာျဖစ္တယ္။ အေဖက Balance of Power ကုိ သိသလို ျဖစ္ေနတယ္။ ဘယ္လူမိုက္မဆို အင္အားရွိတဲ့သူ၊ တကယ္လည္း လုပ္ႏိုင္တဲ့သူဆိုရင္ ထိပ္တိုက္ မေတြ႔ရဲဘူး။ ကိုယ့္ရပ္သူရြာသား အေပၚက်လာမယ့္ အႏၱရာယ္ကို ႀကိဳတင္ တြက္ခ်က္ၿပီး ေရွာင္လြဲႏိုင္သူ ရြာသူႀကီး က်ေနာ့္အေဖကို အခုေနစဥ္းစားၾကည့္ရင္ ေတာ္ေတာ္ေလးစားမိတယ္။
ဥပုတ္ေန႔ဆိုရင္ အေဖက စာမတတ္တဲ့ ဥပုတ္သည္ေတြကို ဇာတ္ႀကီးဆယ္ဘြဲ႔တို႔ အျခားေသာ ဘာသာေရး စာေပေတြကို အသံက်ယ္က်ယ္နဲ႔ ေအာ္ၿပီးဖတ္ျပတတ္တယ္။ ဥပုတ္ေန႔က အေဖ့အတြက္ စာဖတ္တဲ့ ရက္ပဲ။
က်ေနာ္ျပန္ေတြးၾကည့္တယ္။ အေဖရဲ႕ တပတ္ စာဖတ္တဲ့ အခ်ိန္က အနည္းဆုံး ဆယ္နာရီေလာက္ ရွိမယ္ ထင္တယ္။ ရြာသူႀကီးလုပ္တဲ့ လူတေယာက္က ဒီေလာက္စာဖတ္ရင္ လႊတ္ေတာ္ အမတ္လုပ္မယ့္ လူေတြ၊ ေခါင္းေဆာင္ လုပ္မယ့္သူေတြက ဘယ္ေလာက္ စာဖတ္ရမလဲ။
အေဖက ရြာသူႀကီးဆိုေပမယ့္ ရပ္ရြာတြင္းလုပ္ေလ့ရွိတဲ့ မဂၤလာပြဲတို႔၊ အလွဴပြဲဆို သိပ္သြားေလ့မရွိဘူး။ ေရွာင္ေလ့ရွိတယ္။ အေဖေျပာတာက လူတေယာက္ဟာ ေနရာတကာ ပါေနရင္ ကိုယ့္အတြက္ မက်န္ေတာ့ဘူးတဲ့။ ဆိုလိုတာက မိမိလုပ္ေနတဲ့ အသိုင္းအ၀ို္င္းအျပင္ ေလာကုတ္တရာ အတြက္ ဆင္ျခင္ႏိုင္ေအာင္၊ ေလာကီေကာင္းရာေကာင္းက်ိဳး လုပ္ႏိုင္ဘို႔ ျပင္ပ ဗဟုတသုတ ရွာေဖြရမယ္္လို႔ ေျပာလိုတာပါ ။
အေဖက အခ်ိန္ကို အင္မတန္ ေလးစားတယ္။ သားသမီးေတြကို ဆုံးမေလ့ရွိတာ အလိမၼာ စာမွာရွိတယ္ဆိုတဲ့ စကားနဲ႔ အၿမဲဆုံးမေလ့ရွိပါတယ္။ စာမ်ားမ်ား ဖတ္ဖို႔ အားေပးေလ့ရွိတယ္။ “အေဖ အၿမဲေျပာေလ့ရွိတဲ့ စကားက ေခါင္းေဆာင္လုပ္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ စာမ်ားမ်ား ဖတ္ပါတဲ့” ။ ျပန္ေတြးၾကည့္ရင္ က်ေနာ္အေဖရဲ့ အေတြးေတြက အခ်ိန္ရဲ့ တိုက္စားမႈကို ခံႏိုင္တဲ့ အေတြးေတြ ျဖစ္ေနတယ္။
တေလာက အႏုပညာရွင္တဦးက လူလတ္ပိုင္းႏိုင္ငံေရး သမားေတြ စာမဖတ္တာလို႔ အားမလိုအားမရ ေ၀ဖန္တာကို ေတြ႔ရတယ္။ ေခတ္ကလည္း မၿမဲတမ္းေလ့လာ သင္ယူေနရတဲ့ ေခတ္ျဖစ္ေနတယ္။ မိမိကိုယ္ကို ႏိုင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္လို႔ ထင္ေနသူေတြသာ မဟုတ္ဘဲ ေနရာ၊ ေဒသတ ခုခုရဲ့ ေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ ေခတ္နဲ႔လိုက္ေလ်ာ ညီေထြစြာ စဥ္းစားႏိုင္ေရး စာမ်ားမ်ားဖတ္ဖို႔လိုတယ္။ တိုင္းျပည္ ေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္ခ်င္တဲ့သူဆို ေျပာစရာကို မလိုေတာ့ဘူး။
ေဒသဆိုင္ရာမွာ ျဖစ္ေပၚလာမယ့္ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး၊ ဖြံံ႔ၿဖိဳးမႈ ေတြက က်ေနာ္တို႔ကို စာနာမွာ မဟုတ္ဘူး။ သနားပါတယ္ကြာ မင္းတို႔က မေကာင္းတဲ့ စနစ္ေအာက္မွာ ေနခဲ့ရတဲ့လို႔ နားလည္မႈ ေပးမွာမဟုတ္ဘူး။ ဒီေန႔အေျခအေန ေပးရင္ဒီေန႔ေလ့လာသင့္တယ္။ မနက္ျဖန္ဆိုတာ က်ေနာ္တို႔အတြက္ စိန္ေခၚတဲ့ ေန႔ေတြပါ။ ထိုင္းႏိုင္ငံ နယ္စပ္ၿမိဳ႕ မဲေဆာက္ကို Special Education Zone လုပ္ေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ သတင္းေတြထြက္ေနၿပီ။ ဘာေၾကာင္႔လုပ္မလဲ ဆိုတာ အိမ္နီးခ်င္း က်ေနာ္တို႔ေတြ စဥ္းစားသင့္တယ္။ အိမ္နီးခ်င္းေတြဟာ သူတို႔ရဲ့ အနာဂတ္ အတြက္ ျပင္ဆင္ေနတာပါ။
အာဆီယံအတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ ေဒါက္တာဆူရင္ပစ္ဆူ၀န္ ေျပာသြားတာ သိပ္ကိုသတိထားရမယ့္ အခ်က္ေတြပါ။ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ျပည္ပက စီးပြားေရးသမားေတြ အမဲဖ်က္သလို ၀ိုင္းဖ်က္ၾကမွာကို စိုးရိမ္တယ္လို႔ ေျပာသြားတယ္။ ဒီလို ေလာဘသမားေတြ အမဲဖ်က္တာကို ကာကြယ္ဖို႔ က်ေနာ္တို႔ရဲ့ လႊတ္ေတာ္တြင္း၊ လႊတ္ေတာ္ျပင္ပ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ၊ အတိုက္အခံ ေခါင္းေဆာင္ေတြ စာမ်ားမ်ား ဖတ္သင့္ပါတယ္။
အိမ္နီးခ်င္း ႏိုင္ငံေတြနဲ႔၊ ျပည္ပ ႏိုင္ငံ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ အခ်ိန္ကို တန္ဖိုးထားတဲ့သူေတြ၊ မဟုတ္တဲ့ ေနရာေတြသြားၿပီး အခ်ိန္ကုန္မခံဘဲ အခ်ိန္ကို တန္ဘိုးရွိရွိ အသုံးခ်တာကိုေတြ႔ရပါတယ္။ က်ေနာ္အေဖ ေျပာသလိုမ်ိဳး ေျပာရရင္ေတာ့ “ ေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ စာမ်ားမ်ားဖတ္ပါ”။
ေမာင္ရမၼာ

ဘာေၾကာင့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေထာက္လွမ္းေရးပါ လို့ေျဖာင့္ခ်က္ေပးခဲ့ၾကတာလဲ ?

          ဒီေမးခြန္းဟာ ကၽြန္ေတာ့ကို ခဏခဏအေမးခံရတဲ့ ေမးခြန္းတစ္ခုပါ။ABSDF(NB) ပါေဂ်ာင္စခန္းမွာ လူသတ္ပြဲႀကီးျဖစ္ၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္း ကၽြန္ေတာ့ရဲ့ညီ-ညီညီတစ္ေယာက္ ေက်ာင္းသားတပ္ဖြဲ့ကေန KIA ဘက္ ကိုေရာက္ရွိသြားၿပီးတဲ့ေနာက္ ကၽြန္ေတာ္ပါေဂ်ာင္မွာရွိတဲ့  KIA ရဲ့ NEW CAMP ေခၚ လိုင္စင္စခန္းနဲ့ လိုင္ဇာ ဘက္ကို အႀကိမ္ႀကိမ္ ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။
          KIA ေထာက္လွမ္းေရးတာဝန္ခံ ဗိုလ္မွဴးႀကီးပန္းေအာင္ နဲ့ မၾကာခဏဆံုျဖစ္ၿပီး တရုတ္ျပည္ရင္က်န္းၿမိဳ့ ကတဆင့္ လိုင္စင္-လိုင္ဇာဘက္ေတြကို ညီညီနဲ့အတူ မၾကာခဏ ကားလိုက္ေမာင္းေပးဘူးပါတယ္။KIA တပ္က သက္တန္းရင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတစ္ခ်ိဳ့ နဲ့လည္း ေတြ့ခဲ့ ဆံုခဲ့ စကားေျပာခဲ့ဘူးပါတယ္။
          သူတို့တေတြဟာ ေက်ာင္းသားစခန္းတြင္းက ႏွိပ္စက္သတ္ျဖတ္မွဳေတြနဲ့ ပတ္သက္ၿပီး စကားေျပာဖို့ စိတ္မပါၾကပါဘူး။အဲ့ဒီကိစၥေတြနဲ့ ပတ္သက္ၿပီး တစ္ခါတရံမွသာ စကားျပန္ရတတ္ပါတယ္။ဘယ္လိုဘဲေျပာေျပာ ဘယ္သူနဲ့ေျပာေျပာ သူတို့ရဲ့စကားကို “သူတို့က ဘာေၾကာင့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေထာက္လွမ္းေရးပါလို့ ေျဖာင့္ခ်က္ ေပးခဲ့ၾကတာလဲ” ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းနဲ့ အဆံုးသတ္ပစ္တတ္ၾကပါတယ္။
          သူတို့အားလံုးအတြက္ လူအင္အား(၃၀၀)ေလာက္ရွိတဲ့ေနရာမွာလူ(၁၀၀)ေလာက္က ေထာက္လွမ္းေရး ျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာကို ဘယ္လိုမွ လက္မခံနိဳင္ၾကဘဲ ဟာသတစ္ခုလိုေျပာေနၾကေပမဲ့ အဲ့ဒီအေၾကာင္းကိုေမး လိုက္ရင္ အေပၚကေမးခြန္းကိုဘဲ ထပ္ခါတလဲလဲေမးေနတတ္ၾကတယ္။
          ဗိုလ္မွဴးႀကီးပန္းေအာင္ဆိုရင္ ကိုယ္တိုင္က ေထာက္လွမ္းေရးတာဝန္ခံတစ္ေယာက္ျဖစ္တယ္။ေက်ာင္း သားတပ္က စြတ္စြဲစစ္ေဆးခ်က္ေတြအရ တပ္မေတာ္ေထာက္လွမ္းေရးဗိုလ္တစ္ေယာက္ပါလို့ ေျဖာင့္ခ်က္ေပး ထားတဲ့ ညီညီ့ကို အကာအကြယ္ေပးေခၚယူၿပီး သူ့အနားမွာထားလိုက္တာ-ဘယ္ကိုသြားသြား ညီညီနဲ့ ႏွစ္ ေယာက္ ထဲသြားၾကလာၾက လုပ္ေနလို့ ကခ်င္ေတြကေတာင္ ေျပာလာဆိုလာၾကတဲ့ အဆင့္။ညီညီေနဖို့ အခန္း က စစ္ရံုးထဲမွာ အခန္းဖြဲ့ေပးထားတာ-ကၽြန္ေတာ္သြားေတာ့ေတာင္ အဲ့ဒီအခန္းမွာဘဲတည္းရတာ။
          ဒီလိုအေျခအေနေတြကိုၾကည့္ရင္ သံေခ်ာင္းတို့ မ်ိဳးဝင္းတို့ ေအာင္နိဳင္တို့ရဲ့ လုပ္ရပ္-သူတို့ေျပာဆိုမွဳ ေတြကို လံုးဝလက္မခံဘူး အေရးအရာမထားဘူးဆိုတာသိသာလွပါတယ္။ေနာက္ပိုင္း မ်ိဳးဝင္းတို့ ေအာင္နိဳင္တို့ က ညီညီကိုျပန္လႊဲေပးဖို့ ေတာင္းဆိုေတာ့လည္းျငင္းခဲ့တယ္-ေနာက္ပိုင္းဇြတ္ဝင္ဖမ္းမယ္ဆိုတဲ့ သတင္းလည္း ၾကားရေရာ ေက်ာင္းသားတပ္ဖြဲ့ဝင္ေတြ ကခ်င္ဘက္လာရင္ လက္နက္ကိုင္ေဆာင္ခြင့္ မျပဳေတာ့ဘဲ ညီညီ့ကို သူကိုယ္တိုင္ကိုင္တဲ့  9mm ပစၥတိုကိုေပးထားလိုက္တာေတြၾကည့္ရင္ေက်ာင္းသားတပ္ကေကာင္ေတြလုပ္သမွ် လက္မခံဘူးဆိုတာထင္ရွားပါတယ္။ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္နဲ့ေတြ့တဲ့အခါ ဒီအေၾကာင္းစကားစလိုက္တာနဲ့ ဒီေမးခြန္း ဘဲ “သူတို့ ဘာေၾကာင့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေထာက္လွမ္းေရးပါလို့ ေျဖာင့္ခ်က္ေပးခဲ့ၾကတာလဲ” လို့ ေမးခြန္းနဲ့ တုန့္ျပန္တတ္ပါတယ္။
          ဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က သူတို့ နားလည္သေဘာေပါက္သြားေအာင္ ပံုျပင္ေလးတစ္ပုဒ္ေျပာျပလိုက္တယ္။ မူရင္းပံုျပင္ကေတာ့ ပါကစၥတန္က လူရႊင္ေတာ္ တစ္ေယာက္ကေျပာခဲ့တဲ့ ဟာသပံုျပင္ပါ။သူေျပာခဲ့တာကေတာ့  သူတို့ပါကစၥတန္ရဲေတြအေၾကာင္းေျပာထားတာပါ။ကၽြန္ေတာ္ကအဲ့ဒီပံုျပင္ကိုဘဲျမန္မာမွဳျပဳၿပီးေျပာျပလိုက္တယ္၊
          ပံုျပင္က ဒီလိုဗ်...........................................................................................................
          တခါတုန္းကေပါ့ဗ်ာ....နိဳင္ငံေတာ္ၿငိမ္ဝပ္ပိျပားမွုတည္ေဆာက္ေရးအဖြဲ့အတြင္းေရးမွဴးတစ္၊တပ္မေတာ္ ေထာက္လွမ္းေရး ညႊန္ၾကားေရးမွဴးခ်ဳပ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးခင္ညြန့္ ဟာ အလြန္လွတဲ့ အေမႊးပြ ယုန္ကေလးႏွစ္ေကာင္  ေမြးထားတယ္တဲ့။အဲ့ဒီယုန္ကေလးႏွစ္ေကာင္ကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးခင္ညြန့္ဟာ အလြန္အင္မတန္ခ်စ္ျမတ္နိဳးလြန္းလို့ အလုပ္အားလပ္တဲ့အခ်ိန္တိုင္းမွာ ယုန္ကေလးေတြနဲ့ ေဆာ့ကစားရင္း အပန္းေျဖေလ့ ရွိတယ္တဲ့။
          သူအလုပ္တာဝန္ေတြနဲ့ ျမန္မာနိဳင္ငံ ဘယ္အရပ္ေဒသကိုသြားသြား သူ.တပည့္ေတြက ယုန္ေလးႏွစ္ ေကာင္ကို သယ္ယူေပးသြားရတယ္တဲ့။ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးဟာ ဘယ္အရပ္ေဒသကိုဘဲေရာက္ေရာက္ ဘာတာဝန္ ေတြဘဲထမ္းေဆာင္ရ ထမ္းေဆာင္ရ အခ်ိန္အားရတာနဲ့ သူ့ယုန္ေလးႏွစ္ေကာင္နဲ့ေဆာ့ကစား အပမ္းေျဖတတ္ တာကိုး။
          တစ္ရက္ေတာ့ အညာေဒသဘက္ကို ခရီးလွည့္လည္ရင္း လမ္းခုလပ္မွာ ခဏနားၿပီးအပမ္းေျဖၾက တယ္။ထံုးစံအတိုင္း လမ္းေဘးေတာစပ္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးခင္ညြန့္ဟာ ယုန္ေလးႏွစ္ေကာင္နဲ့ ေဆာ့ ကစားေန တယ္တဲ့။အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ ကားတစ္စီးရဲ့ အင္ဂ်င္က Miss-fire ျဖစ္လို့ “ဒိုင္း” ဆိုတဲ့ အသံထြက္သြားတယ္တဲ့။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးနဲ့ သူ့ရဲ့သက္ေတာ္ေစာင့္ေတြ သတိအေနအထားျဖစ္သြားတဲ့ အခ်ိန္မွာဘဲ ယုန္ကေလးႏွစ္ေကာင္ ကေတာ့ လန့္ၿပီး မဟာၿမိဳင္ေတာထဲကို ဝင္ေရာက္ေပ်ာက္ကြယ္သြားေတာ့တယ္တဲ့။
          ကားအိပ္ေဇာက ျမည္လိုက္တဲ့ အသံဆိုတာ သိၿပီးတဲ့ေနာက္ အားလံုးေအးေအးေဆးေဆး ျဖစ္သြားတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးခင္ညြန့္ဟာ သူ့တပည့္တပမ္းေတြနဲ့ အတူ မဟာၿမိဳင္ေတာစပ္မွာ ရွာေဖြၾကေပမဲ့ ယုန္ေလး ႏွစ္ေကာင္ကေတာ့ ရွာမေတြ့ေတာ့ဘဲ ေပ်ာက္ျခင္းမလွ ေပ်ာက္ဆံုးသြားခဲ့တယ္တဲ့။
          ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးလည္း ယုန္ေလးေတြကိုခ်စ္တဲ့စိတ္နဲ့ အဲ့ဒီ မဟာၿမိဳင္ေတာစပ္မွာတင္ စခန္းခ်လို့ေနၿပီး ဘာ အလုပ္မွဆက္မလုပ္နိဳင္ေတာ့ဘူးျဖစ္သြားေတာ့တယ္တဲ့။သူ့လက္ေထာက္ေတြက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးရဲ့အျဖစ္ အပ်က္ ကို မၾကည့္နိဳင္ၾကလို့ ျမန္မာတနိဳင္ငံလံုးမွာရွိတဲ့ အေတာ္ဆံုး ေထာက္လွမ္းေရးသမားေတြကိုေခၚၿပီး ယုန္ေလး ႏွစ္ေကာင္ကို ေတာနင္းရွာခိုင္းေပမဲ့ ယုန္ေလးႏွစ္ေကာင္ကေတာ့ လံုးဝ ေျခရာေပ်ာက္ေနတယ္တဲ့။ေနာက္ဆံုး ေတာ့ တပ္မေတာ္(ၾကည္း)က ေျခလွ်င္တပ္ရင္းေတြကိုအကူအညီေတာင္းၿပီး စစ္သည္ဗိုလ္ပါ အလံုးအရင္းနဲ့ ေတာနင္းရွာေပမဲ့လည္း ယုန္ေလးႏွစ္ေကာင္ကို မေတြ့ၾကဘူးတဲ့။ေဒသခံေတာမုဆိုးေတြလည္း ဘယ္လိုမွ ရွာ လို့မေတြ့နိဳင္တဲ့ ယုန္ေလးႏွစ္ေကာင္ကို ဇြတ္ရွာခိုင္းမွာေၾကာက္လို့ တနယ္တေက်းကို ေျပာင္းေျပးကုန္ၾကတယ္ တဲ့။
          အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ ပံုမွန္အစည္းအေဝးေတြမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးခင္ညြန့္ကို မေတြ့ရလို့ ေမးလာတာနဲ့ တပ္ခ်ဳပ္ ႀကီးကို အေၾကာင္စံု ဖြင့္ေျပာ အသိေပးလိုက္ရတယ္တဲ့။ဒီအခ်ိန္မွာ တပ္ခ်ဳပ္ႀကီးက “ဒါေလးမ်ားကြာ-သူၿငိမ္းခ်မ္း ေရးယူထားတဲ့ တိုင္းရင္းသား အဖြဲ့ေတြ ရွာခိုင္းေပါ့-သူတို့ကေတာကၽြမ္းၿပီးသားေတြဘဲ” လို့ မိန့္ေတာ္မူလိုက္သ တဲ့။ဒါနဲ့ အထူးေဒသမ်ားအျဖစ္သတ္မွတ္ေပးထားတဲ့နယ္ေျမအသီးသီးကျငိမ္းခ်မ္းေရး လက္မွတ္ေရးထိုးထားတဲ့ အဖြဲ့ေတြကို အကူအညီလွမ္းေတာင္းလိုက္ေတာ့ အဖြဲ့အားလံုးက ေတာနင္းတာကိုကၽြမ္းက်င္ပါတယ္ဆိုတဲ့ လက္ေရြးစင္ ကြန္မင္ဒိုေတြကိုေစလႊတ္ အကူအညီေပးခဲ့တယ္တဲ့။
          တသက္လံုးေတာထဲေတာင္ထဲေနလာပါတယ္ဆိုတဲ့ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ့အစည္းေတြ တစ္ဖြဲ့ၿပီးတစ္ဖြဲ့ ေတာနင္းရွာၾကေပမဲ့ အခ်ိန္ေတြသာကုန္ အဖြဲ့ေတြသာစံုသြားတယ္ ယုန္ေလးႏွစ္ေကာင္ က ေတာ့ ရွာလို့မေတြ့ ၾကဘူးတဲ့။ ေနာက္ဆံုးအဖြဲ့အစည္းေတြအားလံုး လက္မွိဳင္ခ်ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ KIO ဥကၠဌႀကီး ဦးဘရန္ဆိုင္းက သတိရတာနဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးခင္ညြန့္ကို အႀကံတစ္ခုေပးလာတယ္တဲ့။
          သူေပးတဲ့အၾကံက ဘာလည္းဆိုေတာ့ “တိုင္းရင္းသားၿငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ့ေတြ အားလံုးစံုသြားၿပီဆိုေပမဲ့- ကၽြန္ေတာ့နယ္ေျမထဲမွာ ေနရာေပးထားတဲ့ ABSDF(NB) ဆိုတဲ့ ေက်ာင္းသားအဖြဲ့ ရွိပါေသးတယ္-သူတို့ကို အကူအညီေတာင္းၾကည့္ရရင္ ေကာင္းမလား”တဲ့။
          ဒီေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးခင္ညြန့္က “မျဖစ္နိဳင္ပါဘူးဗ်ာ-ေတာကၽြမ္းပါတယ္ဆိုတဲ့ ခင္ဗ်ားတို့ေတာင္ မရွာ နိဳင္တာ-တစ္ေန့မေန့ကမွေတာထဲေရာက္တဲ့ ေက်ာင္းသားေတြ-ဘယ္လိုလုပ္ရွာနိဳင္ပါ့မလဲ” လို့ျပန္ေျပာလိုက္ တယ္တဲ့။ဒီေတာ့ ဦးဘရန္ဆိုင္းက “ဒီေကာင္ေတြကို အထင္မေသးနဲ့ေနာ္-ကၽြန္ေတာ္တို့ ကခ်င္ေတြ တစ္သက္ လံုးမမိဘူးတဲ့ ေထာက္လွမ္းေရးေတြ တပ္ခြဲလိုက္ႀကီးမိေအာင္ေတာင္ဖမ္းထားနိဳင္တဲ့ေက်ာင္းသားေတြေနာ္-ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ကၽြန္ေတာ္အကူအညီေတာင္းၾကည့္လိုက္တာမမွားေလာက္ဘူးထင္တယ္” ဆိုၿပီး ဇြတ္ေျပာလာ ေတာ့ ယုန္ေလးႏွစ္ေကာင္ကို သံေယာဇဥ္ႀကီးလွတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးလည္း သေဘာတူလိုက္ရတယ္တဲ့။
          ေက်ာင္းသားတပ္ကို ဦးဘရန္ဆိုင္းက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးခင္ညြန့္ရဲ့ အလုပ္ျဖစ္ေပမဲ့ သူမ်က္ႏွာကိုေထာက္ ထားၿပီးအကူအညီေပးဖို့ ေတာင္းဆိုလိုက္ေတာ့ေအာင္နိဳင္၊သံေခ်ာင္း၊မ်ိဳးဝင္းနဲ့ လွဆိုင္းတို့က တိုင္ပင္ၿပီးေတာ့ သန္းေဇာ္၊ေဇာ္ေဇာ္မင္း၊ေက်ာ္ထင္ဦး၊သက္လင္းနဲ့ ဖိုးေႏွာင္းတို့(၅)ေယာက္ကို ယုန္ရွာဖို့ အမိန့္ျပန္တမ္းထုတ္ၿပီး ထည့္ေပးလိုက္တယ္တဲ့။
          ေက်ာင္းသာတပ္ရဲ့လက္ေရြးစင္ သန္းေဇာ္တို့ အဖြဲ့ေရာက္ရွိသတင္းပို့လာေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးခင္ညြန့္ ဟာေတာ္ေတာ္စိတ္ပ်က္သြားတယ္တဲ့။ “ျဖစ္ပါ့မလားကြာ-ဘာလက္နက္ကရိယာမွမပါဘဲနဲ့-တစ္ေယာက္ဝါးဆစ္ ပိတ္တစ္ေခ်ာင္းစီနဲ့-မင္းတို့ကဘယ္လိုလုပ္ တတ္နိဳင္မွာလည္း” လို့ေမးတယ္တဲ့။သန္းေဇာ္က “မပူပါနဲ့အဘ-အဘရဲ့ယုန္ႏွစ္ေကာင္ျပန္ေတြ့ၿပီလို့သာ သေဘာထားလိုက္ေတာ့-ခဏပါ-ကၽြန္ေတာ္တို့ အခ်ိန္ေတြ အမ်ားႀကီး မယူပါဘူး” လို့အေျဖေပးတယ္တဲ့။
          ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးခင္ညြန့္လည္း ေနာက္ဆံုးက်ိဳးစားတဲ့အေနနဲ့ သန္းေဇာ္တို့ ငါးေယာက္ကို မယံုရဲရဲနဲ့ဘဲ ယုန္ ေလးႏွစ္ေကာင္ဝင္သြားတဲ့ မဟာၿမိဳင္ေတာအစပ္အထိ ပို့ေပးလိုက္တယ္တဲ့။
          သန္းေဇာ္တို့ အဖြဲ့ ေတာထဲဝင္သြားလို့ (၁၅)မိနစ္ေလာက္ဘဲရွိဦးမယ္-မဟာၿမိဳင္ေတာႀကီးထဲက ေတာ တိုးသံေတြ တဝုန္းဝုန္းၾကားလိုက္ရလို့ အားလံုးဝိုင္းၾကည့္လိုက္ေတာ့-မဟာၿမိဳင္ေတာႀကီးထဲက စြယ္စံုဆင္ႀကီး ႏွစ္ေကာင္ ေအာ္ရင္းဟစ္ရင္း အူယားဖားယား ေျပးထြက္လာတာကို အားလံုးေတြ့လိုက္ၾကရတယ္တဲ့။ေၾကာက္ အားလန့္အားနဲ့ ေသးတျဖန္းျဖန္းပါရင္းထြက္ေျပးလာတဲ့ ဆင္ႀကီးႏွစ္ေကာင္က ေျပးရင္းလႊားရင္း ပါးစပ္ကလည္း ေအာ္ဟစ္လာေသးတယ္တဲ့။သူတို့ေအာ္လာတာကေတာ့ “ဟုတ္ပါတယ္ဗ်-ေၾကာက္ပါၿပီဗ်-ကၽြန္ေတာ္တို့ဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးခင္ညြန့္ေမြးထားတဲ့ ယုန္ေလးႏွစ္ေကာင္ပါဗ်” တဲ့။ဆင္ႏွစ္ေကာင္ကိုေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္ လိုက္ ေတာ့ တစ္ေကာင္က လက္တစ္ဘက္ျပတ္ေနၿပီးေတာ့ ေနာက္တစ္ေကာင္က အစြယ္တစ္ဘက္က်ိဳးေနၿပီး ဖင္ပြင့္ေနတာ ေတြ့ရတယ္တဲ့။
          သန္းေဇာ္တို့အဖြဲ့ကေတာ့ ေတာထဲကထြက္လာၿပီး ခတ္တည္တည္ဘဲ “ကဲ-ကၽြန္ေတာ္တို့တာဝန္ၿပီး သြားၿပီ-ျပန္ေတာ့မယ္-ခင္ဗ်ားတို့ဘာမွေစာဒကလာတက္မေနနဲ့-သူတို့ပါးစပ္က ဝန္ခံေနတာေတြ့လား-ဒါဘဲ” လို့ေျပာၿပီးျပန္သြားၾကတယ္တဲ့။
          ကဲ-ဒီေလာက္ဆို ေတ်ာင္းသားေတာ္လွန္ေရးသမားေတြ “ဘာေၾကာင့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေထာက္လွမ္းေရး ပါလို့ ေျဖာင့္ခ်က္ေပးခဲ့ၾကတာလဲ” ဆိုတဲ့ေမးခြန္းရဲ့အေျဖ ရွင္းသြားေလာက္ပါၿပီ။
          သူတို့လိုခ်င္တဲ့ အေျဖကို နိမိတ္ျပေမးခြန္းေတြနဲ့ေမးၿပီး ဝန္ခံခိုင္းတယ္-ဝန္မခံမခ်င္း လူမဆန္တဲ့နည္း ေတြနဲ့ ႏွိပ္စက္တယ္-သူတို့လိုခ်င္တဲ့အေျဖရမွ ႏွိပ္စက္တာေတြရပ္တယ္-ဒါဘဲေပါ့။
          ဒီလို ပံုျပင္ေလးနဲ့ရွင္းျပလိုက္ေတာ့ ဗိုလ္မွဴးႀကီးပန္းေအာင္က ဟက္ဟက္ပက္ပက္ ရီတယ္-“ကိုေမာင္ ေမာင္-မင္းစကားကို ႀကံႀကံဖန္ဖန္ ေျပာတဲ့ေကာင္ဘဲ” တဲ့။
          ကၽြန္ေတာ္က သူ့ကိုျပန္ေျပာလိုက္တယ္ “ကၽြန္ေတာ္-ႀကံႀကံဖန္ဖန္ ေျပာတာမဟုတ္ဘူး-အေျခအေန မွန္ကို-ဒူကမၻာတို့ သေဘာေပါက္ေအာင္ေျပာျပတာ-အဲ့ဒီနည္းနဲ့ဆို ႀကိဳက္တဲ့ေျဖာင့္ခ်က္ယူလို့ရတယ္-မယံုရင္ မ်ိဳးဝင္းတို့-သံေခ်ာင္းတို့-ေအာင္နိဳင္တို့ အုပ္စုကို ကၽြန္ေတာ့လက္ အပ္ၾကည့္လိုက္ပါလား-ေန့မကူးေစရဘူး-ဒီေကာင္ေတြေျဖာင့္ခ်က္ေပးလာေအာင္ ကၽြန္ေတာ္လုပ္ျပမယ္-ဘယ္လိုေျဖာင့္ခ်က္မ်ိဳး-ဒူကမၻာ လိုခ်င္သလဲ ႀကိဳတင္ေျပာထားလိုက္-အဂၤါၿဂိဳလ္ကလာတဲ့ ၿဂိဳလ္သားေတြပါလို့ ဝန္ခံခိုင္းခ်င္ေသးလား-ရတယ္”လို့။
          ကခ်င္ေတြနဲ့ ကၽြန္ေတာ္ေျပာခဲ့ဆိုခဲ့တာေတြ ထားလိုက္ပါေတာ့ ကၽြန္ေတာ္အခုတင္ျပခ်င္တာက “သူတို့ ဘာေၾကာင့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေထာက္လွမ္းေရးပါလို့ ေျဖာင့္ခ်က္ေပးခဲ့ၾကတာလဲ” ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းရဲ့ အေျဖပါ။
ေမာင္ေမာင္(ေရႊကရဝိက္) ၂၁-၂-၂၀၁၂ ရက္ အဂၤါေန့။

 

၈၈ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕သတင္းစာရွင္းပြဲ စာအုပ္ထုတ္

၈၈ မ်ိဳးဆက္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြ ဇန္န၀ါရီ ၂၁ ရက္က ရန္ကုန္ ေတာ္၀င္စင္တာမွာ ပထမဦးဆံုးအႀကိမ္ ျပဳလုပ္တဲ့ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲက အခ်က္အလက္ေတြပါဝင္တဲ့ “၈၈ မ်ိဳးဆက္ ေက်ာင္းသားမ်ား သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲ” စာအုပ္ ေရာင္းခ်တဲ့ အခမ္းအနားကို ရန္ကုန္ ရန္ကင္းစင္တာမွာ ဒီကေန႔ ေန႔လယ္က က်င္းပပါတယ္။

ေရြးေကာက္ပြဲ အာဆီယံအဖြဲ႔ ေစာင့္ၾကည့္ ေလ့လာေရး စဥ္းစားေပးမယ္ ဦးသိန္းစိန္ေျပာ

ဧၿပီ ၁ ရက္မွာ က်င္းပမယ့္ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပဲြမွာ “အေရွ႕ေတာင္ အာရွႏုိင္ငံေတြက ေရြးေကာက္ပဲြ ေလ့လာေရး အဖဲြ႔ေတြ” ကို လက္ခံသြားဖို႔ စဥ္းစားေနတယ္လို႔ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္က ေျပာေၾကာင္း အာဆီယံအဖဲြ႔ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ မစၥတာ ဆူရင္ ပစ္ဆူဝန္က ဒီကေန႔ ေျပာပါတယ္။

 

ကခ်င္ျပည္နယ္ကို စည္း႐ုံးေရး ခရီးစဥ္အျဖစ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လာမည္

မၾကာခင္ ကခ်င္ျပည္နယ္ကို စည္း႐ုံးေရး ခရီးစဥ္အျဖစ္ လာေရာက္မယ့္ အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ဥကၠ႒ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေဟာေျပာဖို႔ ျမစ္ႀကီးနားနဲ႔ ဗန္းေမာ္ၿမိဳ႕က ကခ်င္႐ိုးရာ မေနာကြင္းေတြမွာ စီစဥ္ထားတယ္လို႔ သိရပါတယ္။

 

RFA အဖြဲ႔ဝင္ေတြကုိ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေတြ႔ဆုံ

ျမန္မာႏုိင္ငံကို ေရာက္ရွိေနတဲ့ လြတ္လပ္တဲ့ အာရွအသံ RFA အဖြဲ႔ဝင္ေတြဟာ ျမန္မာ့ ဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ ဒီကေန႔ ေတြ႔ဆုံၿပီး ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ေန႔လယ္စာ အတူသုံးေဆာင္ခြင့္ ရခဲ့ပါတယ္။

ေဒါက္တာျမဥာဏစိုးကို NLD က ပါတီ၀င္အျဖစ္ လက္ခံ

အမ်ဴိးသား လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ေဒါက္တာျမဥာဏစိုးကို ပါတီ၀င္အျဖစ္ လက္ခံလိုက္ၿပီလို႔ မေန႔က က်င္းပတဲ့ အမ်ဴိးသားဒီမိုကေရစီ အဖဲြ႔ခ်ဳပ္ သတင္းစာရွင္းလင္းပဲြမွာ ပါတီ အတြင္းေရးမွဴးအဖဲြ႔၀င္ ဦးဥာဏ္၀င္းကေၾကညာခဲ့ပါတယ္။

ဘိန္းစိမ္းသယ္လာသည့္ ျမန္မာအစုိးရစစ္ေၾကာင္းႏွင့္ KIA တိုက္ပြဲျဖစ္

ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္းတြင္ ဘိန္းခြန္ေကာက္ေနသည့္ ျမန္မာအစုိးရစစ္ေၾကာင္းနွင့္ ကခ်င္လြတ္ေျမာက္ေရးတပ္ဖြဲ႔ (KIA)၊ သီးသန္႔ မံုးကိုးတပ္ရင္းၾကား မံုကိုး-မံုေခါင္လမ္းပုိင္းတြင္ ယေန႔နံနက္ပိုင္းမွ တုိက္ပြဲျဖစ္္ပြားေနေၾကာင္း ေဒသခံမ်ားဆိုသည္။
မုံးခြမ္ေဒသဘိန္းခင္းမ်ားမွ ဘိန္းခြန္အျဖင့္ ဘိန္းစိမ္းပိႆာခ်ိန္ ၁၀၀ ေက်ာ္ ေကာက္ခံၿပီး မူးယစ္ေဆး၀ါး ထုတ္လုပ္သူမ်ားသို႔ ေရာင္းခ်ရန္ တ႐ုတ္နယ္စပ္ မံုးကိုးၿမိဳ႕သုိ႔ ခ်ီတက္လာသည့္ ေလာက္ကိုင္နယ္ေျမခံ ခလရ (၂၃၉)မွ ဒုတပ္ရင္းမွဴး ဗိုလ္မွဴးသန္႔စင္ေအာင္ ဦးေဆာင္သည့္ အင္အား (၆၀) ခန္႔ရွိ စစ္ေၾကာင္းနွင့္ KIA တပ္ရင္း ၃၈ တပ္ဖြဲ႔မ်ားၾကား မုံးခြမ္-မံုကိုးလမ္းပုိင္းတြင္ တုိက္ပြဲျဖစ္္ပြားျခင္းျဖစ္သည္ဟု သက္ဆိုင္ရာ KIA အရာတဦး ေျပာသည္။

“ကုတ္ခိုင္ျမိဳ႕နယ္ ပန္ခြန္လမ္းခြဲ ဟိုခ်ာလံုဆိုတဲ့ရြာမွာ ဒီေန႔မနက္ ၅ နာရီေလာက္ကေန စပစ္ေနၾကၿပီ။” ဟု မုံးကိုး ေဒသခံတစ္ဦးေျပာသည္။ခလရ (၂၃၉)မွ တပ္ရင္းမွဴးဒုဗိုလ္မွဴးႀကီးေဇာ္မင္းေအာင္ႏွင့္ သူ၏တပ္မ်ားသည္ ယမန္ႏွစ္ ႏို၀င္ဘာ ကတည္းက မံုးကိုးၿမိဳ႕၌ တပ္စြဲထားျခင္းျဖစ္သည္ ဟု ေဒသခံမ်ားေျပာသည္။ထိုအစုိးရစစ္ေၾကာင္းတြင္ မံုးခြမ္ႏွင့္ ကြတ္ခုိင္ျပည္သူ႔စစ္တပ္ဖြဲ႔၀င္မ်ားလည္းပါ၀င္ၿပီး တေန႔လုံး ၾကိဳးၾကား ၾကိဳးၾကား ပစ္ခတ္မႈမ်ားတြင္ ျမန္မာအစုိးရတပ္ဖက္မွ ထိခိုက္ဒဏ္ရာရရွိမႈ ရွိ မရွိ မသိရပါ။ KIA ဖက္မွ ထိခိုက္ဒဏ္ရာရရွိမႈ မရွိဟု KIA မုံးကိုး အရာရိွမ်ား ဆိုသည္။

တုိက္ပြဲစျဖစ္ရာ ဟိုခ်ာလံုရြာမွ ၃ မိုင္အကြာရွိ အိမ္ေျခ ၅၀ ခန္႔ရွိ ပန္ခြန္ရြာသားမ်ားမွာ တုိက္ပြဲေၾကာင့္ ရြာကိုစြန္႔ခြာ ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္ၾကစဥ္ ရြာသားအခ်ိဳ႕ က်န္ရွိေနေသးသည့္ ထိုတ႐ုတ္ရြာတြင္ အစုိးရစစ္သားမ်ားက ရြာသားမ်ား၏ အုိးအိမ္မ်ားထဲ ၀င္ေရာက္လုယက္ျခင္းႏွင့္ ေမြးျမဴေရးတိရစာၦန္မ်ားကို သတ္ျဖတ္ စားေသာက္ျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ေနၾကသည္ဟု ေဒသခံမ်ား ေျပာသည္။

ယမန္ႏွစ္ေႏွာင္းပိုင္းတြင္ စတင္ဖြဲ႕စည္းထားသည့္ မံုးကိုးေဒသ သီးသန္႔ KIA တပ္ရင္းသစ္ျဖစ္သည့္ တပ္ရင္း (၃၈) မွ အရာရွိမ်ားက တိုက္ပြဲ ႀကီးမားလာႏိုင္သည္ဟု ကခ်င္သတင္းဌာနသို႔ ေျပာသည္။
အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ ့ခ်ဳပ္ ဥကၠဌ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ၾကားျဖတ္ ေရြးေကာက္ပြဲ ၀င္ေရာက္ယွဥ္ျပိဳင္ ဖို ့အတြက္ ရန္ကုန္တိုင္းေဒသၾကီး၊ ေကာ့မွဴးျမိဳ ့နယ္၊ ၀ါးသခၤ ေက်းရြာ မွာ ေဒၚသန္းသန္းေလး အိမ္တြင္ အိမ္ေထာင္စု သန္းေခါင္စာရင္း၀င္ခဲ့သည္။ အခုလို သန္း ေခါင္စာရင္း ၀င္ခဲ့တဲ့ အတြက္ မိသားစု၀င္ျဖစ္ၾကတဲ့ အမိုး ေဒၚသန္းသန္းေလး ရဲ ့၀မ္းသာ ပီတိသံကို ေမးၾကည့္ရာ " " ဒီအိမ္မွာက မိသားစု၀င္ စုစုေပါင္း ( ၉ ) ေယာက္ရွိပါတယ္။ အၾကီးဆံုးက ရီရီလြင္၊ ေက်ာ္ဦးလြင္၊ ေနာ္ကူးမ၊ ေက်ာ္စြာမင္း၊ ေနာ္ေဖာလ၊ မယ္ပြား၊ မီးမီးပြား တို ့ျဖစ္ပါတယ္။ အခုဆိုရင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ တိုးလာျပီ။ အဲဒီအေပၚမွာလည္း အရမ္း၀မ္းသာသလိုေက်းဇူးလည္းတင္တယ္၊ ၀ါသခၤရြာအေနနဲ့လညး္ ဂုဏ္ယူတယ္၊ ၀မ္းလည္းသာသလို အားလညး္ေပးၾကတယ္၊ ကရင္ေတြပီပီ တစ္ဦးခ်င္းမဟုတ္ပဲ အားလံုးတစ္ညီတစ္ညြတ္တည္း အားေပးၾကတယ္၊ ဒီအိ္မ္ကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ တစ္ၾကိမ္ပဲေရာက္ဖူးေသးတယ္၊ သူ ့ကိုေတြ ့ေတြ ့ခ်င္းအရမ္း၀မ္းသာတယ္၊ သူကလညး္ ဒီအိမ္မွာ မိသားစု၀င္ျဖစ္တဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္တယ္လုိ ့ေျပာပါတယ္။ အဲဒီေန ့က သူအမ်ားၾကီးေျပာတယ္” လို ့ေျပာပါတယ္။ ဆက္လက္ျပီး ေဒၚသန္းသန္းေလးက ပိုးကရင္ဘာသာစကားျဖင့္ “ဆခုတ္ဆတား” (ေက်းဇူးတင္ပါတယ္) လို ့ ေပၚျပဴလာဂ်ာနယ္ကို ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။
Popular Myanmar News Journal

စက္မႈစီမံကိန္းမ်ား၌ ယခင္အမွားမ်ဳိး ထပ္မမွားသင့္၊ ေငြပုံမေအာသင့္

စုိးသန္းလင္း           အတြဲ ၂၈ ၊ အမွတ္ ၅၅၇ ( ၁၇ - ၂၃ ၊ ၂ ၊ ၂၀၁၂)

ျပည္ေထာင္စုအစုိးရအဖြဲ႕က တင္ျပလာသည့္ အမ်ဳိးသားစီမံကိန္းဥပေဒၾကမ္းပါ စက္မႈလက္မႈက႑၏ မူ၀ါဒ၊ ရည္မွန္းခ်က္၊ ေရွ႕ လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားအေပၚ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားက ေဆြးေႏြးအၾကံျပဳရာတြင္ ယခင္ အမွားမ်ဳိး ထပ္မမွားသင့္ ေၾကာင္း၊ မဟာစက္႐ုံ ထုတ္လုပ္စက္ႀကီးမ်ား တည္ေဆာက္ေရးကို စဥ္းစားသင့္ေၾကာင္း၊ အေသးစား၊ အလတ္စား စက္မႈလုပ္ငန္းမ်ား အထျမန္ေရးႏွင့္ ရွင္သန္ေရးအတြက္ ထိေရာက္စြာ အားေပးသင့္ေၾကာင္း ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္၌ ေ၀ဖန္ ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကသည္။
"မိမိႏုိင္ငံရဲ႕ အားသာခ်က္၊ အားနည္းခ်က္ေတြကို ပကတိအတုိင္း လက္ခံသုံးသပ္ၿပီး ယွဥ္ၿပိဳင္ႏိုင္စြမ္း အားသာခ်က္ (Comparative advantage) ရွိတဲ့ ကုန္ပစၥည္းမ်ားကိုသာ ေရြးခ်ယ္ကာ ထုတ္ပစၥည္းမ်ဳိးထုတ္လုပ္ႏုိင္မည့္ စက္႐ုံမ်ား၊ စက္ကိရိယာမ်ား ထုတ္ေပး ႏုိင္ေသာ မဟာစက္႐ုံ ထုတ္လုပ္စက္ႀကီးမ်ားကိုသာ စဥ္းစားသင့္ပါတယ္။ ႏုိင္ငံမွာ လုိအပ္သမွ်ပစၥည္းမ်ား ထုတ္လုပ္ႏုိင္သည့္ စက္႐ုံ၊ စက္ကိရိယာအားလုံးကို ေမြးဖြားေပးႏုိင္မည့္ မဟာစက္႐ုံ ထုတ္လုပ္စက္ႀကီးမ်ား တည္မည္ဆုိသည္မွာ မျဖစ္ႏုိင္ပါ"ဟု သာေပါင္းမဲ ဆႏၵနယ္မွ ျပည္သူ႔ လႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္ ဦး၀င္းသန္း က အမ်ဳိးသားစီမံကိန္းဥပေဒၾကမ္း၏ စက္မႈက႑တြင္ ပါရွိေသာ မဟာ စက္႐ုံ ထုတ္လုပ္စက္ႀကီးမ်ားကို ေထာက္ျပ ေဆြးေႏြးခဲ့သည္။
"ေဈးကြက္စီးပြားေရးစနစ္နဲ႔ သြားေနၿပီျဖစ္လုိ႔ ေဈးကြက္အေျခအေနမွန္ကို ေဖာ္ျပေသာ ၀ယ္လုိအား၊ ေရာင္းလိုအားကို မည္သုိ႔မည္ပုံ တြက္ခ်က္ခ်င့္ခ်ိန္ၿပီးမွ မည္သည့္စက္႐ုံမ်ဳိး တည္ရန္ ဆုံးျဖတ္ခဲ့ ေၾကာင္းကိုလည္း (စီမံကိန္းဥပေဒၾကမ္းမွာ) ေဖာ္ျပသင့္ပါတယ္။ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ အပိုင္းမွာလည္း ႏုိင္ငံေတာ္က အလုံးစုံ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံသည့္ပုံစံမဟုတ္ဘဲ PPP model (Public Private Partnership) မ်ား ပါ၀င္သင့္ပါတယ္" ဟု ဆက္လက္အၾကံျပဳခဲ့သည္။
ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္၏ အစုိးရအာမခံခ်က္၊ ကတိက၀တ္မ်ား စိစစ္ေရးေကာ္မတီႏွင့္ စီးပြားေရးကုန္သြယ္မႈဖြံ႕ၿဖိဳးေရး ေကာ္မတီ၀င္ ျဖစ္သည့္ ဦး၀င္းသန္းက အစုိးရ၀န္ႀကီးဌာနမ်ားအေနျဖင့္ ဌာန တစ္ခုႏွင့္တစ္ခု ေက်ာခ်င္းခုိင္းမေနၾကဘဲ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ ၾကေစလိုေၾကာင္း ထည့္သြင္းေဆြးေႏြးခဲ့သည္။
ဓာတ္ေျမဩဇာလုိအပ္ခ်က္ကို လႊတ္ေတာ္မွာ လယ္/ဆည္ ၀န္ႀကီးက တန္ခ်ိန္ ဘယ္ေရြ႕ဘယ္မွ်လုိေၾကာင္း တင္ျပခဲ့ၿပီး စြမ္းအင္ ၀န္ႀကီးက ယခုႏွစ္ ဓာတ္ေျမ ဩဇာတန္ခ်ိန္ ၂ ဒသမ ၂ သိန္း ထုတ္မယ္လုိ႔ လ်ာထားေတာ့ သိသာလြန္းတဲ့ လုိအပ္ခ်က္ကို (ဓာတ္ေျမ ဩဇာကို) ဘယ္၀န္ႀကီးဌာနေတြက၀ုိင္းလုပ္ဖုိ႔ ရည္မွန္းထားသလဲ (စီမံကိန္းေတြမွာ) ၾကည့္ေတာ့ လယ္/ဆည္မွာလည္း မေတြ႕၊ စက္မႈမွာလည္း မေတြ႕၊ ထုတ္လုပ္ေရးက႑ မဟုတ္ေသာ္လည္း ျပည္ပက တင္သြင္းေပးႏိုင္တဲ့ စီးပြား/ကူးသန္း၀န္ႀကီးဌာန က ကုန္သြယ္မႈအပုိင္းကေနဘယ္လုိ အားေပးမယ္ဆုိတာ သြားရွာၾကည့္ေတာ့လည္း မေတြ႕ရ။ တကယ္ေတာ့ ၀န္ႀကီးဌာနေတြဟာ တစ္ခုနဲ႔တစ္ခု ေက်ာခုိင္းမေနၾကဘဲ ရင္ခ်င္းအပ္ ေဆာင္ရြက္ၾကေစလုိပါတယ္"ဟု ၎က တုိက္တြန္း ေဆြးေႏြးခဲ့သည္။
ထို႔ျပင္ စက္မႈစီမံကိန္းမ်ား၌ ႏုိင္ငံ့ေငြေၾကးကို တစ္ၿပိဳင္တည္း တစ္ပုံတစ္ပင္ ပုံေအာကာ၊ေဆာင္ရြက္ျခင္းမ်ဳိးမျဖစ္သင့္ေၾကာင္းလည္း ၎ကအၾကံျပဳခဲ့သည္။
"အၾကံေပးပုဂၢိဳလ္မ်ား၊ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား စနစ္တက်ငွားရမ္းၿပီး အဘက္ဘက္ကသုံးသပ္ၿပီးမွသာ (စက္မႈလုပ္ငန္းေတြကို) လုပ္ေဆာင္ သင့္ပါတယ္။ အဲဒီလို ေဆာင္ရြက္ရာမွာလည္း ဓာတ္ခြဲခန္းအဆင့္၊ သုေတသနအဆင့္မ်ားကိုသာ ဦးစားေပးသင့္ပါတယ္။ ေငြေၾကး ပုံေအာ ၿပီးစမ္းသပ္ျခင္းမ်ဳိးမျဖစ္ေစသင့္ပါ"ဟု ဦး၀င္းသန္းက ေဆြးေႏြးတင္ျပခဲ့သည္။
ခင္ဗ်။အခု ၅၀၀၀ တန္ဆင္းကဒ္ကိစၥေတြအစစအရာရာကုိ ပုံရိပ္ေကာငး္ေအာင္တင္ေနၾကပါျပီ။တဖက္ကေငြထုပ္ကုိ လက္လႊတ္ရမွာဆုိးလုိ ့ပုံရိပ္ေကာငး္ေအငာ္တင္ေနပါျပီခင္ဗ်။

စြမ္းအားရွင္နဲ ့ၾကံ ့ခုိင္ေရးျဖဳတ္ထုတ္သတ္စျပီ(အထူးသတင္း)

   မေန ့ကက်ေနာ္ျခံထဲကသတင္းတခုရပါတယ္ခင္ဗ်ာ။ၾကံ  ့ဖြတ္ေတြကစြမ္းအားရွင္ေတြကုိ ဖ်က္သိမ္းဖုိ ့အတြက္လႊတ္ေတာ္မွာအဆုိကုိတုိးတုိးတိတ္တိတ္တင္သြင္းတယ္လုိ ့သိရပါတယ္။
ႏုိင္ငံေရးသမားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားျခံထဲကုိသိပါတယ္။ထုိ ့ကိစၥကုိ စြမ္းအားရွင္ေတြကမေက်နပ္ပဲ အရင္ကၾကဲ ့ဖြတ္ခုိင္းသမွ်ကိစၥေတြကုိ ျပန္ေဖာ္မယ္လုပ္ေနလုိ ့လႊတ္ေတာ္ကုိအတိအလင္းတင္သြင္းဖုိ ့ကုိလဲ ေခါင္းကုိက္ေနပါတယ္။အဲ့အတြက္ေၾကာင့္အခု စြမ္းအားရွင္ေတြကုိ တုိးတုိးတိတ္တိတ္လုိက္လံဖမ္းဆီးေနေၾကာင္းသတင္းအခုိင္အမာရပါတယ္ခင္ဗ်ာ။
ႏုိင္ငံေရးပတ္၀န္းက်င္မွာလဲ ေတာ္ေတာ္ေလးပြေနပါျပီ။စြမ္းအားရွင္ေတြ၀တ္လည္ျပီ
လုိ  ့က်ေနာ္တုိ ့ေျပာလုိ ့ရပါတယ္။
                                                                                                                          ေလးစားစြာျဖင့္ ေဒါင္းေခတ္

ဒီ "လူသံုးမ်ိဳး" ေဆာင္းပါးက ၂၁.၀၂.၂၀၁၂ ထုတ္ News Watch Journal မွာ ပါတဲ့ ေဆာင္းပါး ၿဖစ္ပါတယ္။

လူသံုးမ်ိဳး                                                              လူထုစိန္၀င္း

"ၿမန္မာလူမ်ိဳးက ႏွစ္ေယာက္ရွိရင္ ႏွစ္ဂိုဏ္းကြဲတယ္။ သံုးေယာက္ရွိရင္ သံုးဂိုဏ္းကြဲတယ္။ ဘယ္ေတာ့မွ မညီညြတ္ဘူး။ ဒါေႀကာင့္ မတိုးတက္တာ " ႏိုင္ငံေရး အလုပ္ကိုမႏွစ္ၿမိဳ႔တဲ့လူစားမ်ားရဲ့ ပါးစပ္ကအၿမဲတမ္းႀကားရေလ့ရွိတဲ့ စကားၿဖစ္တယ္။
 ၿမန္မာမွာမကြဲတာမရွိတဲ့
သူတို႔စကား ခုိင္မာေစဖို႔အတြက္ ကြန္ၿမဴနစ္ေတြလည္း ကြဲတယ္။ ၿပည္သူ႔ရဲေဘာ္ေတြလည္း ကြဲတယ္။ ဆိုရွယ္လစ္လည္း ကြဲတယ္။ ဖဆပလလည္းကြဲတယ္။ ပထစလည္း ကြဲတယ္။ အဲဒီမတိုင္ခင္က ဂ်ီစီဘီေအလည္းကြဲ၊ သခင္ေတြလည္းကြဲ၊ မကြဲဘူးတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုမွကို ၿမန္မာၿပည္မွာ မရွိဘူးလို႔ ဆက္ေၿပာခ်င္ေၿပာပါလိမ့္ဦးမယ္။ ဘယ္သူေတြက အဲဒီလိုေၿပာႀကတာလဲလို႔ ႀကည့္လိုက္ရင္၊ အမ်ားစုဟာ ဘယ္ေခတ္၊ ဘယ္အခါမွာမွ အမ်ားအေရးကို ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ေလ့မရွိဘဲ၊ ကိုယ့္အေရး၊ ကိုယ့္မိသားစုအေရး တစ္ခုတည္းကိုသာ အေလးထားလုပ္ေဆာင္ေလ့ရွိသူေတြၿဖစ္တယ္ ဆိုတာေတြ႔ရလိမ့္မယ္။
 သက္သက္ရမယ္ရွာတာ
တကယ္ေတာ့ ဒီလူေတြဟာ အမ်ားအက်ိဳး၊ ရပ္က်ိဳးရြာက်ိဳး သူတို႔မလုပ္တာကို ခုခံကာကြယ္ဖို႔အတြက္ သက္သက္မဲ့ရမယ္ရွာၿပီး ေၿပာႀကတာၿဖစ္တယ္။ လူ႔ေလာကမွာ ရုပ္ခ်င္းခြဲမရေအာင္ တူတယ္ဆိုတာသာရွိၿပီး စိတ္သေဘာထားခ်င္း တစ္ထပ္တည္း တစ္သားတည္းက်ေအာင္ တူတယ္ဆိုတာမရွိဘူး။ ဒါသဘာ၀တရား ၿဖစ္တယ္။ ရုပ္ခ်င္းတူတဲ့ အ ႁမႊာခ်င္းေတာင္မွ စိတ္ခ်င္းအေတာ္တူေပမယ့္ အားလံုးတစ္သားတည္းက်ေအာင္ တူတာေတာ့မဟုတ္ဘူး။ မတူတဲ့ေနရာေတြလည္း ရွိေသးတယ္။ မိဘနဲ႔သားသမီးလည္း အလားတူပဲ။ စရိုက္မတူတာေတြရွိသလို အႀကိဳက္မတူတာေတြလည္းရွိတယ္။ ဒါဟာ လူ႔ေလာကရဲ့ ၿဖစ္ရိုးၿဖစ္စဥ္သဘာ၀ပဲ။ အဆန္းမဟုတ္ဘူး။ အၿပစ္ေၿပာစရာလည္းမဟုတ္ဘူး။
 စစ္မၿဖစ္ဘူးတဲ့ နုိင္ငံမရွိ
ၿမန္မာလူမ်ိဳးေတြမွ သူမ်ားထက္ထူးၿပီးကြဲႀကတာမဟုတ္ဘူး။ မညီမညြတ္ၿဖစ္တာ မဟုတ္ဘူး။ ကမၻာေပၚမွာရွိသမွ် ႏိုင္ငံတိုင္း၊ လူမ်ိဳးတိုင္း မကြဲဖူးတဲ့ႏိုင္ငံ၊ စစ္မၿဖစ္ဖူးတဲ့ ႏိုင္ငံတစ္ခုမွမရွိပါဘူး။ တိုးတက္ထြန္းကားေနတဲ့ ႏိုင္ငံႀကီးေတြမွာလည္း အယူအဆမတူ ကြဲၿပားႀကလို႔ သူ႔ပါတီ၊ ကိုယ္ပါတီဆိုၿပီး သီးၿခားခြဲေထာင္ထားႀကတာပဲ။ ဂ်ပန္နိုင္ငံရဲ့ သက္တမ္းအရွည္ဆံုး အာဏာရပါတီႀကီးၿဖစ္တဲ့ အယ္လ္ဒီပီပါတီဆိုရင္ ပါတီတစ္ခုတည္းမွာကို သီးၿခားအုပ္စုကြဲေတြ တစ္ဒါဇင္ေလာက္တရား၀င္တည္ရွိေနတာ ၿဖစ္တယ္။
 လူလားမေၿမာက္ေသးလို႔
ကြဲႀက၊ ၿပဲႀကတယ္ဆိုတာက အယူအဆခ်င္း၊ ယံုႀကည္ခ်က္ခ်င္း၊ မတူလို႔မဟုတ္ဘူး။ ဦးေႏွာက္လူလား မေၿမာက္ေသးလို႔နဲ႔ ႏိုင္ငံေရးမရင့္က်က္ေသးလို႔ၿဖစ္တာ။ လူလားေၿမာက္ရင့္က်က္ၿပီဆိုရင္ အၿမင္အယူအဆ မတူတာဟာ  လူ႔သဘာ၀ပဲလုိ႔ နားလည္ၿပီး သည္းခံႏိုင္တယ္။ အတူတြဲၿပီး လုပ္နိုင္ကိုင္ႏိုင္တယ္။ လူ႔ဘံုလူ႔ေလာကဆိုတာ မတူတဲ့လူေတြအတူတြဲၿပီး မတူတဲ့အေတြးအေခၚ အယူအဆေတြကို တစ္ဦးခ်င္း ကိုယ့္နည္းကိုယ့္ဟန္နဲ႔ လုပ္ႀကကိုင္ႀကရင္းက ၿဖည္းၿဖည္းခ်င္း တိုးတက္ဖြံ႔ၿဖိဳးလာခဲ့တာၿဖစ္တယ္။
 ထင္းစည္းဥပမာ
တစ္ေသြးတစ္သားတည္း ေပါင္းစည္းညီညြတ္တယ္၊ ေရကိုသားလို႔ အႀကားမထင္သလို ေပါင္းစပ္တယ္ ဆိုတာေတြက စကားအၿဖစ္ေၿပာတာ သက္သက္ပဲ။ တကယ္လက္ေတြ႔တည္ရွိႏိုင္တာမ်ိဳး မဟုတ္ဘူး။ ထင္းစည္းတစ္စည္းလို စည္းလံုးညီညြတ္တယ္ဆိုတဲ့ ပံုေဆာင္စကားကမွ လူေလာကမွာ သဘာ၀ က်စြာ ၿဖစ္ႏိုင္တဲ့ ေပါင္းစည္းညီညြတ္ေရးၿဖစ္တယ္။ ထင္းစည္းတစ္စည္းမွာ အမ်ိဳးအစားမတူတဲ့၊ အတိုအရွည္ မညီတဲ့ ထင္းေခ်ာင္းေတြကို ႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ စုၿပီးစည္းထားလိုက္တာၿဖစ္တယ္။ ေပါင္းစည္းထားတဲ့အတြက္ လိုရာအရပ္ေရာက္ေအာင္ သက္သက္သာသာလြယ္လြယ္ကူကူနဲ႔ သယ္ပိုးသြားႏိုင္တယ္။ အလြယ္တကူ က်ိဳးပဲ့မသြားဘူး။
 ဘံုအက်ိဳးစီးပြားအတြက္
လူ႔ေလာကဆိုတာလည္း အတူတူပဲ။ အေသြးအေရာင္၊ အမ်ိဳးအႏြယ္မတူ ကြဲၿပားၿခားနားတဲ့ လူအမ်ားအၿပားဟာ တူညီတဲ့ပန္းတိုင္တစ္ခုကို ေရာက္ဖို႔အတြက္ ဘံုအက်ိဳးစီးပြားဆိုတဲ့ ႀကိဳးနဲ႔စုစည္းၿပီး ခရီးသြားေနတာၿဖစ္တယ္။ တူညီတဲ့ ပန္းတိုင္ဆိုတာကေတာ့ ေအးခ်မ္းသာယာၿပီး လူတိုင္းလူတိုင္း မေတာင့္မတ မေႀကာင့္မႀက လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေနထိုင္ႏိုင္တဲ့ သာယာေရႊၿပည္ၿဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီ သာယာေရႊၿပည္ကိုေရာက္ရင္ လူမ်ိဳးမေရြး၊ ဘာသာမေရြး၊ အသားေရာင္မေရြး၊ လူသားအားလံုး ခံစားရမွာဆိုေတာ့ ကိုယ္လည္းခံစားရမယ္။ သူလည္းခံစား ရမယ္ေပါ့။ အဲဒီလို ခံစားခ်င္စိတ္က ဘံုအက်ိဳးစီးပြားၿဖစ္ပါတယ္။ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြင္းက ညီညြတ္ေရးဆိုတာ တူညီတဲ့ ဘံုအက်ိဳးစီးပြားတစ္ခုအတြက္ ပူးတြဲေနထိုင္လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ၿခင္းၿဖစ္တယ္။
 ဒီမိုကေရစီက်င့္စဥ္
ဘံုအက်ိဳးစီးပြားခ်င္း တူရင္တြဲလုပ္တယ္။ မတူရင္တြဲမလုပ္ဘူး။ ကိုယ့္နည္းကိုယ့္ဟန္နဲ႔ ကိုယ့္ဖာသာလုပ္တယ္။  ဒါသဘာ၀ပဲ။ ဘာမွမထူးဆန္းဘူး။ အၿပစ္ေၿပာစရာလည္း မဟုတ္ဘူး။ ကိုယ္ကကိုယ္ႀကိဳက္တဲ့ လမ္းကသြားသလို၊ သူလည္းသူႀကိဳက္တဲ့ လမ္းကသြားပါေစ။ ဒါလူတိုင္းရဲ့ ေမြးရာပါ အခြင့္အေရးပဲ။ ကိုယ့္အခြင့္အေရးကို ကိုယ့္ၿမတ္ႏိုးသလို သူလည္းသူ႔အခြင့္အေရးကို တန္ဖိုးထားမွာပဲ။ ဒါကို နားလည္သေဘာေပါက္ၿပီး သူ႔အခြင့္အေရးကို တန္ဖိုးထားေလးစားတာ၊ သူ႔အခြင့္အေရး သူ႔စိတ္ႀကိဳက္ အသံုးခ်တာကို ႀကည္ႀကည္ၿဖဴၿဖဴနဲ႔ လက္ခံေပးတာဟာ ဒီမိုကေရစီက်င့္စဥ္ၿဖစ္တယ္။
 လူသံုးမ်ိဳး
ဒီလိုေၿပာတဲ့အတြက္ အားလံုးဟာမိတ္ေဆြၿဖစ္တယ္၊ ရန္သူမရွိဘူးလို႔ေၿပာတာမဟုတ္ဘူး။ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း အတြင္းမွာ လူေကာင္း၊ လူဆိုး၊ လူယုတ္မာဆိုတာကေတာ့ ဘယ္ေခတ္ဘယ္အခါမဆို ရွိေနတာပဲၿဖစ္တယ္။ လူေကာင္းကို မိတ္ေဆြအၿဖစ္ သေဘာထားရမယ္ဆိုတာကေတာ့ ေၿပာစရာမလိုဘူး။ လူတိုင္းသိတယ္။ လူဆိုးက်ေတာ့ ခြဲၿခားစဥ္းစားစရာရွိတယ္။ တခ်ိဳ႔က အရက္ေသစာေသာက္စားမူးရစ္တဲ့သူ၊ ေလာင္းကစား အလြန္အကြ်ံလုပ္သူကို လူဆိုးလို႔ေခၚတယ္။ သူ႔ဟာသူ ႀကိဳက္လို႔စြဲလို႔ေသာက္တယ္၊ ေလာင္းကစားလုပ္တယ္၊ ဘယ္သူ႔ကိုမွ ဒုကၡ မေပးဘူးဆိုတဲ့သူမ်ိဳးကိုေတာ့ မိတ္ေတြအၿဖစ္မေပါင္းသင္းခ်င္ရင္ေတာင္၊ ရန္သူအၿဖစ္ သေဘာထားၿပီး ေရွာင္ဖယ္ေနစရာေတာ့ မလုိဘူးထင္ပါတယ္။
 အမွားကိုၿမင္လို႔ၿပဳၿပင္ရင္
တခ်ိဳ႔ဆင္းရဲလြန္းလို႔ ႀကံမိႀကံရာႀကံရင္းနဲ႔ ခါးပိုက္ႏႈိက္ၿဖစ္၊ သူခိုးၿဖစ္သြားတာမ်ိဳးရွိတယ္။ သူတို႔ဟာ လူဆုိးေတာ့လူဆိုးပဲ၊ ဒါေပမဲ့ မတရားႏိုင္ထက္စီးနင္းနဲ႔ ႏွိပ္စက္ညွဥ္းပန္းမလုပ္ဘူး။ သူတစ္ပါးသားပ်ိဳ၊ သမီးပ်ိဳကို ထိပါးေစာ္ကားမၿပဳဘူးဆိုရင္ေတာ့ လူယုတ္မာလို႔ေခၚတဲ့အဆင့္ မေရာက္ေသးဘူးလို႔ ဆိုခ်င္တယ္။ သူတို႔အမွားကိုသိလို႔ ေနာင္တတရားရ ၿပဳၿပင္တယ္ဆိုရင္ ခြင့္လႊတ္သင့္သူကို ခြင့္လႊတ္ရမယ္။ ၿပဳၿပင္ေပါင္းသင္းသင့္သူကို ေပါင္းသင္းႏိုင္တယ္။ ေရွးေခတ္၊ ေရွးအခါ နာမည္ႀကီးတဲ့ ရွင္မေတာင္ ဓားၿပဂိုဏ္းႀကီးေတာင္ ေနာက္ဆံုးက်ေတာ့ ဖက္ဆက္ေတာ္လွန္ေရးႀကီးထဲ ပါ၀င္လာၿပီး တိုင္းၿပည္ရဲ့ အဖိုးတန္သားေကာင္း၊ သမီးေကာင္းေတြၿဖစ္လာခဲ့ႀကတဲ့ သာဓကရွိပါတယ္။
 ငေတမာၿပီးေရာ
တခ်ိဳ႕က်ေတာ့ ေသာက္စားမူးယစ္မႈမရွိဘူး၊ ေလာင္းကစားမလုပ္ဘူး၊ ဓားၿပလည္းမတိုက္ဘူး၊ ဒါေပမဲ့ ဘယ္သူေသေသငေတမာၿပီးေရာဆိုတဲ့စိတ္နဲ႔ တစ္ရြာလံုးငတ္ၿပီး ေသခ်င္ေသ ငါ့စပါးက်ီထဲက စပါးေတြေတာ့ထုတ္ေရာင္းမေပးနိုင္ဘူးဆိုၿပီး လူေတြတစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ ေသသြားတာကို ငုတ္တုတ္ထိုင္ႀကည့္ေနႏိုင္တယ္။ တခ်ိဳ႔က နိုင္တုန္းဖိေထာင္းထားတယ္ဆိုတဲ့ စိတ္နဲ႔ အားနည္းသူေတြကို ႏိုင့္ထက္စီးနင္းညွဥ္းပန္းႏွိပ္စက္တတ္တယ္။ တခ်ိဳ႔က်ေတာ့ မသိနားမလည္သူေတြကို လိမ္ညာလွည့္စားၿပီး ကုိယ္ေကာင္းစားဖို႔ ဂုတ္ေသြးစုပ္တတ္တယ္။ တခ်ိဳ႔က သူေတာ္ေကာင္းဟန္ေဆာင္ၿပီး လူမသိေအာင္ မေတာ္မတရား အလုပ္ေတြလုပ္တတ္တယ္။
 ေမာရံုသာအဖတ္တင္
ဒီလူစားမ်ိဳးေတြကိုေတာ့ လူဆိုးဓားၿပထက္ေတာင္ ေႀကာက္စရာေကာင္းလို႔ လူယုတ္မာဆိုတဲ့ စကားလံုးနဲ႔ပဲ ထိုက္တန္တယ္။ ဘယ္ေတာ့ဘယ္အခါမွ အေပါင္းအသင္းမလုပ္အပ္သူေတြညဖစ္တယ္။ ရန္သူအၿဖစ္ ၿပတ္ၿပတ္သားသားသတ္မွတ္ၿပီး ေခါင္းမေဖာ္ႏိုင္ေအာင္ ရႈတ္ခ်ပစ္ရမယ္။ အားနာေနလို႔ မၿဖစ္ဘူး။ ညွာတာေထာက္ထားဖို႔ မတန္ဘူး။ လူယုတ္မာေတြက ေမတၱာတရားကို ဘယ္ေတာ့မွတန္ဖိုးထားတာ မဟုတ္ဘူး။ တရားေဟာေနရင္ ေမာရံုသာ အဖတ္တင္ပါလိမ့္မယ္။

မေျပာင္းလဲေသးေသာ ျမန္မာ့ေလေၾကာင္း

Black Bear
ေဖေဖၚ၀ါရီ ၉ ရက္ေန႔က က်ေနာ္ အလုပ္ကိစၥတစ္ခုနဲ႔ ကခ်င္ျပည္နယ္ ဗန္းေမာ္ၿမိဳ႕ကို သြားဖို႔ျဖစ္လာတယ္။ ဒါနဲ႔ ေလယာဥ္လက္မွတ္ အေရာင္းဆိုင္ေတြကိုဆက္သြယ္ေတာ့ ပုဂလိက ေလေၾကာင္းလိုင္းေတြမွာ လက္မွတ္မရေတာ့ဘူး လို႔သိရတယ္။ ျမန္မာ့ေလေၾကာင္းကဘဲရႏိုင္မယ္တဲ့။ အိုေကေပါ့ ကမ္းနားလမ္းမွာရွိတဲ့ ျမန္မာ့ေလေၾကာင္း လက္မွတ္အေရာင္းဌါနကို သြားလိုက္တယ္။ အေျဖကေတာ့ထံုးစံအတိုင္း လက္မွတ္ကုန္ပီတဲ့။ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္နဲ႔ ထြက္လာေတာ့ အျပင္ကေစာင့္ေနတဲ့ပြဲစားေတြက အကိုဘယ္သြားခ်င္လဲ လက္မွတ္ရွိတယ္တဲ့။ ကိုယ္ကလည္းအေရးၾကီးေနေတာ့ လုပ္မယ္ကြာ ဗန္းေမာ္သြားခ်င္တယ္ ၉ ရက္ေန႔လက္မွတ္လိုခ်င္တယ္ဆိုေတာ့ အကိုခဏေစာင့္ ဆိုၿပီးအထဲ၀င္သြားတယ္။ ခဏေနျပန္ထြက္လာၿပီး ၂ ေသာင္းပိုေပးရမယ္ လက္မွတ္ရမယ္တဲ့။ လြယ္လိုက္တာ.. ဒီလိုနဲ႔ မနက္ ၁၁ ခြဲေလာက္က်ေတာ့လက္မွတ္ ရလာတယ္..
၉ ရက္ေန႔မနက္ ေလယာဥ္ထြက္ခ်ိန္က ၇နာရီ ၃၀ ကြင္းခ်ိန္းက ၅ နာရီ ၃၀၊ က်ေနာ္ အိမ္ကေန မနက္ ၅ နာရီေလာက္ထြက္လိုက္တယ္။ ႏွင္းပိတ္ေနလို႔တဲ့ ေလယာဥ္က ၉ နာရီခြဲမွ ထြက္တယ္။ ထားပါေတာ့ ရာသီဥတုကိုး ဘယ္တတ္ႏိုင္မလဲေပါ့။
ဟိုေရာက္ေတာ့ ေရာက္ေရာက္ခ်င္းေနာက္ေန႔ဘဲ အျပန္အတြက္ လက္မွတ္သြား၀ယ္တယ္ ၾကိဳမေရာင္း ဘူးတဲ့။ လိုခ်င္တဲ႔ေန႔ မတိုင္ခင္ ၃ ရက္ေလာက္ အလိုမွ ေရာင္းေပးမယ္တဲ့။ ဒီလိုနဲ႔ အဲ့ေန႔ေရာက္ေတာ့ သြား၀ယ္တယ္။ မရေတာ့ဘူးတဲ့ ဟိုနားဒီနားၾကည့္ေတာ့လဲ ပြဲစားကမေတြ႔။ ျပသနာဘဲေပါ့။ ဒါနဲ႔သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ သူကဌါနတစ္ခုက လူၾကီး ဟဲဟဲ သူ႔ဘဲအားကိုးရေတာ့တာေပါ့. ေျပာလိုက္ေတာ့ သူကစာတစ္ေစာင္ေရးေပးလိုက္တယ္. သူ႔စာနဲ႔၀ယ္ေတာ့မွရတယ္. အဲ့ခ်ိန္မွာဘဲ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ လက္မွတ္ေရာင္းဆီမွာ ေငြ ၂၀၀၀၀ ပိုေပးၿပီး၀ယ္ေနတာေတြ႔ေတာ့မွ ေအာ္ဒီမွာက ပြဲစားမလိုပါလား တိုက္ရိုက္ေငြေပးရင္ ရပါလားဆိုတာသိသြားေတာ့တယ္။
ဒီလိုနဲ႔ ေလယာဥ္စီးရမယ့္ေန႔ (၁၆ ရက္ေဖေဖၚ၀ါရီ ၂၀၁၂) ေရာက္ေတာ့ မနက္ ၈နာရီခြဲ ကြင္းခ်ိန္းတဲ့ ၉နာရီေလာက္ေရာက္ေအာင္သြားလုိက္တယ္.. ေလယာဥ္ကေရာက္မလာဘူး ေန႔လည္ ၁၂ နာရီေလာက္မွ ေလယာဥ္ေရာက္လာတယ္ ရန္ကုန္၊ မန္းေလး သြားမယ့္သူေတြက တက္လို႔မရေသးဘူးတဲ႔ ေလယာဥ္ကျမစ္ၾကီးနားကို အရင္သြားမွာ အျပန္မွ ရန္ကုန္၊ မန္းေလးခရီးသည္ေတြကို ၀င္ေခၚမယ္တဲ့. ဒါနဲ႔ဗိုက္ကလဲ ဆာလာေတာ့ ဆိုင္ကယ္တက္စီနဲ႔ အျပင္ထြက္ၿပီးထမင္းစားလိုက္တယ္. ေန႔လည္ ၂ နာရီေလာက္မွေလယာဥ္ျပန္၀င္လာတယ္. ကိုယ္ေတြေတာ့သြားရေတာ့မယ္ေပါ့ဆိုၿပီး အထုပ္ဆြဲ ေက်ာပိုးအိတ္လြယ္နဲ႔ေပ့ါ။ ဒီလိုနဲ႔ ၂နာရီခြဲေလာက္မွ ကြင္းတာ၀န္ခံဆိုတဲ့သူက ၀င္လာၿပီး ေလယာဥ္က ဘီးေပါက္သြားလို႔ပါ၊ ရန္ကုန္က ေလယာဥ္တစ္စီးလာၾကိဳပါ့မယ္ ညေန ၄ နာရီေလာက္ျပန္လာခဲ့ပါတဲ့။ ဒါပထမဆံုးအၾကိမ္ ေလယာဥ္ကြင္းက ရတဲ့ information ဘဲ။ ဒီလိုနဲ႔ျပန္ေပါ့ တည္းတဲ့ေနရာကို ညေန ၄နာရီျပန္လာေတာ ့ ခဏေစာင့္ရင္း ညေန ၅ နာရီေလာက္မွာ ရန္ကုန္က ေလယာဥ္တစ္စီး ေရာက္လာတယ္။ ကဲဒီတစ္ခါေတာ့ သြားရပီေပါ့စိတ္ကူးေနတုန္း ေရာက္လာတဲ့ေလယာဥ္ကေသးလို႔တဲ့ ေနျပည္ေတာ္ သြားမယ့္သူေတြဘဲလိုက္လို႔ ရမယ္တဲ့။ အဲ့ဒီ့ေလယာဥ္က ဘီးလဲဖို႔ လိုအပ္တဲပစည္းေတြသယ္လာတယ္၊ ဘီးလဲၿပီးရင္ထြက္ပါမယ္တဲ့။ ဒီလိုနဲ႔ေစာင့္ရင္း ေစာင့္ရင္း ၾကည့္ေနတာ ဘီးက ျဖဳတ္လို႔ကို မရေသးဘူး ညက ရနာရီထိုးေနၿပီ၊ ေလယာဥ္ကြင္းမွာက မီးလဲမရွိဘူး၊ ဘီးလဲေနတဲ့သူေတြက ဓါတ္မီးေသးေသးေလးနဲ႔ လဲေနတာ၊ ေစာင့္ေနတဲ့ခရီးသည္ေတြက ေၾကာက္လာၿပီ၊ က်ေနာ္ကေတာ့မစီးရဲေတာ့ဘူး မီးမရွိတဲ့ေလယာဥ္ကြင္းက ထြက္မယ့္ေလယာဥ္ကို ျပင္ေနတာက လက္ႏိွပ္ဓါတ္မီးေသးေသးေလးနဲ႔၊ ခရီးသည္အကုန္လံုးကလဲ မစီးရဲေတာ့ဘူး မစီးဘူး အပ္ထားတဲ့အိတ္ေတြျပန္ေပးဖို႔ ေတာင္းမယ္ဆိုေတာ့ ေလယာဥ္ကြင္းမွ တာ၀န္ရွိတဲ့သူ ကိုရွာမေတြ႔ဘူး ကြင္းတာ၀န္ခံဆိုတဲ့သူက ဘာ information မွလဲမေပး၊ ရုတ္ရုတ္ ရုတ္ရုတ္ျဖစ္ေနတဲ့ ခရီးသည္ေတြကိုလဲ မထိန္းသိမ္းဘဲ သူနဲ႔ဘာမွမဆိုင္တဲ့ ေလယာဥ္ဘီးလဲတဲ့ဆီမွာ သြားေယာင္ေနတယ္။ ခရီးသည္အခ်ိဳ႕ျပသနာရွာေတာ့မွ ရဲတစ္ေယာက္ကသြားေခၚေပးတယ္။ အဲ့ဒီ့ တာ၀န္ခံဆိုတဲ့လူက ေစာင့္ပါတဲ့ ျပင္ေနပါတယ္တဲ့ လိုတဲ့ပစည္းကို ၿမိဳ႕ထဲထြက္၀ယ္ေနပါတယ္တဲ့၊ ေလယာဥ္ပစည္း ဗန္းေမာ္မွာရမွန္း က်ေနာ္လဲအဲ့ေတာ့မွသိေတာ့တယ္။ ခရီးသည္ေတြအကုန္လံုးက မလိုက္ရဲေတာ့ဘူး ျပန္မယ္ အိတ္ေတြျပန္ထုတ္ေပးပါ အတင္းေတာင္းဆိုေတာ့မွ ည ဂ နာရီ ခြဲမွာ အိတ္ေတြျပန္ရတယ္၊ ေနာက္ရက္မနက္ ၁၀ နာကို ကြင္းခ်ိန္းျပန္ေပးလိုက္တယ္။ ေနာက္ေန႔မနက္ေရာက္ေတာ့ ရန္ကုန္ကေနေလယဥ္တစ္စီး ေရာက္ေနတာေတြ႔တယ္။ က်ေနာ္တို႔ကုိလာေခၚတဲ့ေလယာဥ္လို႔ထင္တာေပါ့ ဟုတ္ဘူးဗ် ဘီးလဲဖို႔ ေမ့က်န္ခဲ့တဲ့ ပစ္စည္းေတြလာပို႔တာတဲ့၊ ေသလိုက္ပါေတာ့၊ ဒီလိုနဲ႔ ေန႔လည္ ၁၂ နာရီခြဲမွာ တကယ္ေလယဥ္ထြက္ျဖစ္သြားပါတယ္။ ထမင္းက မစားရေသးေတာ့ ဗိုက္ေတြကက ဆာေနတာေပါ့၊ ေလယဥ္ေမာင္၊ မယ္ ေတြကလဲ ဆက္ဆံေရးေကာင္းပါတယ္၊ သူတို႔လဲ ဗန္းေမာ္မွာတစ္ညအိပ္လိုက္ ရတာကိုး၊ က်ေနာ္တို႔ေၾကာင့္အိပ္လိုက္ရတဲ့ ပံုစံနဲ႔ ေတာင္းပန္စကားတစ္ခြန္းမေျပာဘူး၊ မ်က္ႏွာက ရွစ္ေခါက္ခ်ိဳးနဲ႔၊ ခရီးသည္ေတြကျပန္ေၾကာက္ေနရတယ္။ ဒီလိုနဲ႕ ညေန ၃ နာရီခြဲေလာက္မွာ မန္မာ့ေလေၾကာင္းလိုင္းရဲ႕ ေလယာဥ္ၾကီးဟာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ၾကီးကို ေအာင္ျမင္စြာဆိုက္ကပ္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ဗန္းေမာ္ကေန ရန္ကုန္ကို ေလယာဥ္နဲ႔လာတာ ၾကာခ်ိန္စုစုေပါင္း ၂၇ နာရီခြဲၾကာသြားပါတယ္။
ျမန္မာ့ေလေၾကာင္းမွ တာ၀န္ရွိသူမ်ားခင္ဗ်ား ျပဳျပင္ပါအံုးလို႔ ေျပာလုိက္ပါရေစ။

သဘာဝဓာတ္ေငြ႕လုပ္ငန္းမွရရွိေသာ ခြဲတမ္းကို ေငြမယူဘဲ ဓာတ္ေငြ႕သာယူ၍ ျပည္တြင္းစက္ရံုမ်ား လည္ပတ္ခြင့္ျပဳေရး လုပ္ငန္းရွင္မ်ား ေတာင္းဆုိ

ၿပည္ပႏွင့္ ဖက္စပ္လုပ္ကိုင္လ်က္ရွိသည့္ သဘာဝဓာတ္ေငြ႕ လုပ္ငန္းမ်ားမွ ျမန္မာအတြက္ ရရွိသည့္ ခြဲတမ္းအား ေငြမယူေတာ့ဘဲ ဓာတ္ေငြ႕သာ ယူၿပီး ျပည္တြင္း ဓာတ္ေျမၾသဇာ စက္ရံုမ်ားကို လည္ပတ္ခြင့္ျပဳရန္ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားက အဆုိျပဳေတာင္းခံျခင္းကို ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတက သေဘာတူ လက္ခံခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတႏွင့္ လယ္/ဆည္ ဝန္ႀကီးဌာန ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီး၊ စီးပြား/ကူးသန္း ဝန္ႀကီးဌာန ဒုတိယဝန္ႀကီး အပါအဝင္ ဝန္ႀကီးအခ်ိဳ႕သည္ ကုန္သည္စက္မႈ အသင္းခ်ဳပ္ ဥကၠ႒ ဦးဝင္းေအာင္၊ ျမန္မာႏုိင္ငံ ဆန္စပါး လုပ္ငန္းအသင္းဥကၠ႒ ဦးခ်စ္ခုိင္ အပါဝင္ ျပည္တြင္းလုပ္ငန္းရွင္ ၁၀ ဦးအား ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၉ ရက္တြင္လက္ခံေတြ႕ဆံုစဥ္ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားက အထက္ပါကဲ့သို႔ တင္ျပေတာင္းခံခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။ “လက္က်န္ စာခ်ဳပ္ေတြအရေတာ့ ျဖစ္ခ်င္မွ ျဖစ္ႏုိင္ေပမယ့္ ၂၀၁၃-၂၀၁၄ ေလာက္မွာ ဓာတ္ေငြ႕ စထြက္မယ့္ ေဇာတိက စီမံကိန္းစရင္ေတာ့ ခြင့္ျပဳမယ္လုိ႔ သမၼတက သေဘာတူညီ လုိက္ပါၿပီ” ဟု လုပ္ငန္းရွင္ ၁၀ ဦးအဖြဲ႕တြင္ ပါဝင္သည့္ ဝါးခယ္မ ေရာင္းဝယ္ေရးကုမၸဏီမွ ေဒါက္တာစုိးထြန္းက ေျပာသည္။ လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ ကုန္ထြက္စြမ္းအား က်ဆင္းေနေသာ ဌာနဆုိင္ရာပိုင္ ဓာတ္ေျမၾသဇာ စက္ရံုမ်ားကို ပုဂၢလိက က႑သို႔ လႊဲေျပာင္းလုပ္ကိုင္ရန္ လယ္/ဆည္ ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီးက လုပ္ငန္းရွင္မ်ားကို အဆုိျပဳခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သိရဥည္။ ထုိ႔အျပင္ ျပည္ပသုိ႔ ေရာင္းခ်ေနေသာ သဘာဝဓာတ္ေငြ႕မ်ားအနက္မွ အခ်ိဳ႕ကို ျပည္တြင္းလုပ္ငန္းမ်ားသို႔ ေစ်းႏႈန္းတူျဖင့္ ေရာင္းခ်ေပးျခင္းျဖင့္ ျပည္တြင္းလုပ္ငန္းမ်ား တုိးတက္ခြင့္ရရွိေစရန္ သမၼတသို႔ အဆုိျပဳတင္ျပခဲ့ေၾကာင္းလည္း သိရသည္။ “အစုိးရက ျပည္ပကို ေရာင္းတဲ့ေစ်းအတုိင္း ျပည္တြင္းကုိလဲ ေရာင္းေပးဖုိ႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္။ အစိုးရက ေဒၚလာနဲ႕လုိခ်င္ရင္လဲ ျပည္တြင္းလုပ္ငန္း ရွင္ေတြက ေဒၚလာနဲ႕ေပးဖုိ႔ အသင့္ပါပဲ” ဟု ယင္းက ေျပာၾကားခဲ့ေၾကာင္း ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂၃ ရက္ေန႔ထုတ္ ရန္ကုန္တုိင္း(မ္) ဂ်ာနယ္တြင္ ေဖာ္ျပထားပါသည္။ 

နမၼတီးေဈးတြင္ ေဈးစည္ပင္ ေငြတိုးျမွင့္ေကာက္ခံံ

ကခ်င္ျပည္နယ္ မိုးေကာင္းၿမို့နယ္ နမၼတီးေဈးမွာ စည္ပင္သာယာက ပ်ံက်ေဈးသည္ေတြ ဆီကေန ေဈးေကာက္ေတြကို ၂ ခါ ေကာက္ခံေနပါတယ္။
အဲဒီလုိ ေကာက္ခံေနတဲ့အျပင္ ေဈးအတြင္းမွာ ေရာင္းခ်ေနတဲ့ မွတ္ပုံတင္ ဆိုင္ခန္းခေတြကိုလည္း တိုးျမွင့္ေကာက္ခံတယ္လို့  ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ၀င္အေရြးခံမယ့္ အမ်ုိးသားဒီမိုကေရစီအင္အားစုပါတီ ကိုယ္စားျပု မိုေကာင္းၿမို့နယ္ အမတ္ ဦးျမတ္မိုးျမင့္က ေျပာပါတယ္။
ေဈးအတြင္း မွတ္ပုံတင္ ဆိုင္ခန္းခေတြကိုလည္း ဒီႏွစ္မွာ ႏွစ္စဥ္ေၾကး ၅,၅၀၀ နဲ့ လစဥ္ေၾကး ၂,၆၀၀ က်ပ္ တိုးျမွင့္ေကာက္ခံလို့ ေဈးသူေဈးသားေတြနဲ့ ျပႆနာျဖစ္ၾကတယ္လို့ ဆုိပါတယ္။
အရင္ႏွစ္က ႏွစ္စဥ္ေၾကး ၂,၀၀၀ က်ပ္နဲ့ လစဥ္ေၾကး ၁,၀၀၀ က်ပ္သာ ေကာက္ခံခဲ့တယ္လို့ ဦးျမတ္မိုးျမင့္က ေျပာပါတယ္။
“ေဈးသူေဈးသားေတြက မေပးခ်င္ၾကေတာ့ ေဈးရုံးမွာ ေဈးတာဝန္ခံနဲ့ သြားေျပာတယ္။ ေဈးတာဝန္ခံက ဘာျဖစ္တယ္၊ ညာျဖစ္တယ္၊ မင္းတုိ့ တုိင္ခ်င္တဲ့ ေနရာတုိင္….၊ ေဈးသူေဈးသားေတြက ေလွ်ာ့ေပးဖုိ့၊ ဘာေၾကာင့္ အဲဒီေလာက္အထိ ေဈးေတြတက္သြားရတာလဲ အဲဒီလုိမ်ုိးေတြ သြားေမးတဲ့အခါမွာ နည္းနည္းေလး ျပႆနာျဖစ္တာ ရိွတယ္။ ေဈးအရာရိွ ဦးဝင္းနုိင္ လက္မွတ္ထုိးၿပီးမွ  စာနဲ့ထုတ္တာ ေတြ႕ရတယ္။ စာကုိ ဖတ္ၾကည့္တဲ့အခါမွာ ေဈးအရာရိွ နာမည္က ဦးဝင္းနုိင္လုိ့ ေရးထားပါတယ္။”
စည္ပင္သာယာက ပ်ံက်ေဈးသည္ေတြကိုလည္း ေဈးေကာက္ခ ၁၀၀ က်ပ္ အျပင္ ေဈးသန့္ရွင္းေရးဆိုၿပီး ေနာက္ထပ္ ၁၀၀ ထပ္မံ ေကာက္ခံေနတဲ့အတြက္ ပ်ံက်ေဈးသည္ေတြ အခက္အခဲျဖစ္ရတယ္လို့ ဦးျမတ္မိုးျမင့္က ေျပာပါတယ္။
ေန့စဥ္ ရာနဲ့ခ်ီတဲ့ ပ်ံက်ေဈးသည္ေတြဟာ လမ္းေဘးမွာ ေရာင္းခ်တဲ့အတြက္ တခ်ိဳ့အိမ္ရွင္ေတြကလည္း ထပ္ေကာက္တာေတြလည္း ရွိေနတယ္လုိ့ ဆုိပါတယ္။
“ေတာမွာ ေပါက္တဲ့ အရြက္ကေလးေတြေပါ့။ လယ္ေတာက ေပါက္တဲ့ဟာမ်ုိးလည္း ဘယ္သူလာေရာင္းေရာင္း ၂၀၀ ပဲ။ ၂ ႀကိမ္ေကာက္တာကုိး။ အဲဒီလို တုိင္လုိက္ရင္ အိမ္ရွင္က ေမာင္းထုတ္မွာတုိ့၊ ေနာက္တခါ ဒီေဈးဝန္ထမ္းေတြက မင္းတုိ့မေရာင္းနဲ့ အထဲမွာေရာင္း ဆုိၿပီးေတာ့ ပိတ္လာမွာတုိ့ကို ေၾကာက္ၾကတာေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီမွာ ေရာင္းေတာ့။ ဘာပဲေျပာေျပာ ၁,၀၀၀ ဆုိရင္ေတာ့ ၅၀၀ ေတာ့ ရေသးတာေပါ့။ သူတုိ့အတြက္ ေဘးကေန ၾကည့္ရတဲ့ အေနနဲ့ေတာ့ ဒါ မတရားမႈ တခုပဲလုိ့ က်ေနာ္ ျမင္တာပဲ။”
နမၼတီးစည္ပင္သာယာကို ဖုန္းနဲ့ ဆက္သြယ္ဖို့ ႀကိုးစားခဲ့ေပမယ့္ မရပါဘူး။
ကခ်င္ျပည္နယ္မွာ မိုးေကာင္းေဈးၿပီးရင္ နမၼတီးေဈးဟာ ဒုတိယ အႀကီးဆုံးျဖစ္ၿပီး ပတ္၀န္းက်င္ေက်းရြာက ရြာသူရြာသားေတြက သူတို့ရဲ့ ျခံထြက္ ကုန္ပစၥည္းေတြကိုလည္း လာေရာက္ ေရာင္းခ်ေနၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ယာဥ္ရပ္နားခပိုမုိေကာက္သူ လုပ္ငန္းလုပ္ကိုင္ခြင့္ရုပ္သိမ္း

 

မႏၱေလးၿမိဳ႕ေတာ္စည္ပင္သာ ယာေရးေကာ္မတီအခြန္ဌာနက ၂၀၁၁-၂၀၁၂ ဘ႑ာေရးႏွစ္အ တြက္ ေလလံတင္ေရာင္းခ်ခဲ့ ေသာ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္မႈရွိမ ရွိကို လုပ္ငန္းရပ္မ်ားအလိုက္ကြင္း ဆင္း၍ စစ္ေဆးေဆာင္ရြက္ျခင္း၊ ေရွာင္တခင္စစ္ေဆးျခင္းမ်ားျဖင့္ ထိန္းသိမ္းႀကီးၾကပ္လွ်က္ရွိသည္။
ပထမအႀကိမ္ေလလံလုပ္ငန္း ရွင္အား သတိေပးျခင္း၊ ဒုတိယအ ႀကိမ္ ေလလံစည္းကမ္းေဖာက္ ဖ်က္မႈအတြက္ သတ္မွတ္ဒဏ္ ေၾကးေငြတပ္႐ိုက္ျခင္း၊ တတိယ အႀကိမ္ထပ္မံ၍ေလလံစည္းကမ္း ေဖာက္ဖ်က္မႈအတြက္ ေလလံ လုပ္ငန္းလုပ္ကိုင္ခြင့္အားျပန္လည္ သိမ္းယူသည္အထိ အေရးယူ ေဆာင္ရြက္လ်က္ရွိသည္။
ေလလံေၾကးက်ပ္ ၃၀၃၃၀ ၀၀၀ ျဖင့္ေလလံဆြဲ၀ယ္ယူ၍ခ်မ္း ေအးသာစံၿမိဳ႕နယ္ ၂၆လမ္း၊လမ္း ၈၀ႏွင့္ ၈၄လမ္းၾကား ယာဥ္ရပ္ နား(ကန္႔သတ္) ေကာက္ခံခြင့္လုပ္ ငန္းလုပ္ကိုင္သူသည္ ဆုိင္ကယ္ တစ္စီးတစ္နာရီရပ္နားလွ်င္ က်ပ္ ၅၀၊ တစ္နာရီထက္ေက်ာ္လွွ်င္ ၁၀၀က်ပ္၊ ေမာ္ေတာ္ကားတစ္စီး တစ္နာရီအတြင္း ၁၀၀က်ပ္၊တစ္ နာရီေက်ာ္လွ်င္က်ပ္၂၀၀၊ေကာက္ ခံရန္ သတ္မွတ္ထားေသာ္လည္း ပိုမိုေက်ာ္လြန္ေကာက္ခံသျဖင့္ေမ လ ၈ရက္က ပထမအႀကိမ္သတိ ေပးျခင္း၊ ေမလ ၂၅ရက္တြင္ ဒုတိယအႀကိမ္ က်ဴးလြန္သျဖင့္ သတ္မွတ္ဒဏ္ေငြတပ္႐ိုက္ျခင္းျပဳ လုပ္ခဲ့ေသာ္လည္း ၂၀၁၂ခုႏွစ္ဇန္ န၀ါရီ ၂၀ရက္ကသတ္မွတ္အခြန္ အခထက္ပိုမိုေကာက္ခံေနေၾကာင္း စစ္ေဆးေတြ႕ရွိရသျဖင့္ ေလလံ လုပ္ငန္းလုပ္ပိုင္ခြင့္အား ႐ုပ္သိမ္း အေရးယူခဲ့သည္။
ယာဥ္ရပ္နား (ကန္႔သတ္) လုပ္ငန္းေကာက္ခံသူလူငယ္မ်ား၏ ႐ုိင္းျပစြာေကာက္ခံမႈေၾကာင့္ခ်မ္းေအး သာစံၿမိဳ႕နယ္ ၈၂လမ္း၊ ၂၆လမ္း ႏွင့္ ၂၇လမ္းၾကား၊ ၂၉လမ္းႏွင့္ လမ္း ၃၀ၾကား၊ ၈၃လမ္း၊ ၂၉လမ္း ႏွင့္ လမ္း၃၀ၾကား၌အိမ္ရွင္မ်ားႏွင့္ ေကာက္ခံသူ လူငယ္မ်ားၾကား မၾကာခဏအခ်င္းမ်ားမႈမ်ားျဖစ္ေပၚ လ်က္ရွိရာ ခ်ဳိသာေျပျပစ္စြာ ယာဥ္ရပ္နားခေကာက္ခံသင့္ေၾကာင္း ရပ္ကြက္ျပည္သူမ်ားကသံုးသပ္ေျပာ ဆိုၾကေၾကာင္းသိရသည္။

ေဇကမာၻစက္မႈဇုန္ အပိုင္း(၄) အေကာင္အထည္ေဖာ္မႈ ခြင့္ျပဳခ်က္မရွိဘဲ ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္ပါက အေရးယူမည္

မဂၤလာဒံုၿမိဳ႕နယ္ ေရႊနံ႔သာေက်းရြာ အုပ္စုအတြင္းရွိ စိုက္ပ်ဳိးေရး လုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ကိုင္ေနေသာ လယ္ေျမမ်ားေပၚ၌ ေဇကမၻာကုမၸဏီ၏ စက္မႈဇုန္အပိုင္း(၄) အေကာင္အထည္ေဖာ္မႈႏွင့္ ပတ္သက္၍ ခြင့္ျပဳမိန္႔ ရရွိမွသာ ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္ရန္ႏွင့္ ခြင့္ျပဳခ်က္ တစ္စံုတစ္ရာမရွိဘဲ စက္မႈဇုန္အျဖစ္ ဆက္လက္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေဆာင္ရြက္ေနပါက လယ္ေျမကိုဖ်က္ဆီးျခင္းဟု သတ္မွတ္၍ အေရးယူေဆာင္ရြက္သြားမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီး၊ ေျမာက္ပိုင္းခ႐ိုင္ အေထြေထြအုပ္ခ်ဳပ္ေရး ဦးစီးဌာနမွ ညႊန္ၾကားခ်က္ တစ္ရပ္ထုတ္ျပန္ခဲ့ေၾကာင္း သတင္း ရရွိသည္။ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလမွ စတင္ကာ ေရႊနံ႔သာေက်းရြာ အုပ္စုအတြင္းရွိ စိုက္ပ်ဳိးလုပ္ကိုင္လ်က္ရွိေသာ လယ္ေျမ ၈၁၅ ဧက အား ေဇကမၻာကုမၸဏီမွ တစ္ဧက လွ်င္ က႐ုဏာေၾကး က်ပ္သံုးသိန္းစီ ေပး၍လယ္သမားမ်ားထံမွ လက္မွတ္ထိုးကာ သိမ္းယူခဲ့ေၾကာင္းႏွင့္ ယင္း ႏွစ္မိုးစပါးရိတ္သိမ္းၿပီးခ်ိန္မွ စတင္ကာ အဆိုပါ လယ္စိုက္ဧက ၈၁၅ ဧက ၏ လယ္ကန္သင္း႐ိုးမ်ား ျဖတ္သိမ္းျခင္း၊ ေရစီးေျမာင္းမ်ားပိတ္ျခင္း၊ ကုန္ထုတ္လမ္းမ်ား ျဖတ္စီးျခင္းကို စတင္ ေဆာင္ရြက္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။၂၀၁၁ ခုႏွစ္တြင္ ယင္းလယ္ေျမမ်ားေပၚ၌ သီးစားခ်ထားမႈကို ေဇကမၻာကုမၸဏီမွ ရရွိခဲ့ၿပီး လယ္ယာ စိုက္ပ်ဳိးျခင္းလုပ္ငန္းမ်ား အစား စက္မႈဇုန္အျဖစ္ အသြင္ေျပာင္းမႈကို ေဆာင္ရြက္ခဲ့ေၾကာင္း ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၂၂ ရက္ေန႔ထုတ္ Weekly Eleven ဂ်ာနယ္တြင္ ေဖာ္ျပထားပါသည္။

“ပြင့္လင္းတဲ့လူ႔အဖြဲ႕အစည္းဆိုတာ ပိတ္ဆို႔ထားတဲ့လူ႔အဖြဲ႕အစည္းမဟုတ္ဘူးေပါ့ဗ်ာ”” (မင္းကိုႏိုင္)

7Day News Journal

၈၈မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ဗကသေက်ာင္းသားလူငယ္မ်ားပါ၀င္ေသာ အဖြဲ႕သည္ ယခုလ ၂၀ရက္ေန႔က ဟသၤာတၿမိဳ႕သုိ႔သြားေရာက္ကာ ဦးေအာင္ျမတ္ေက်ာ္ခန္းမတြင္ ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သား သံုးေထာင္ခန္႔ႏွင့္ ေတြ႕ဆံု၍ ပြင့္လင္းလူ႔အဖြဲ႕အစည္း မိတ္ဆက္ေဆြးေႏြးပြဲေခါင္းစဥ္ျဖင့္ ေဟာေျပာပြဲတစ္ရပ္ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။

““ပြင့္လင္းတဲ့လူ႔အဖြဲ႕အစည္းဆိုတာ ပိတ္ဆို႔ထားတဲ့ လူအဖြဲ႕အစည္း မဟုတ္ဘူးေပါ့ဗ်ာ။ ပြင့္လင္းတဲ့လူ႔အဖြဲ႕အစည္းဆိုတာ မလိုလားအပ္တဲ့ တားျမစ္မႈေတြမရွိေတာ့ပါဘူး။ ျပည္သူလူထုရဲ႕ ပူးေပါင္းပါ၀င္မႈကို ေၾကာက္လို႔မရပါဘူး။ မွန္မွန္ကန္ကန္ အသံုးခ်ဖို႔ပဲလိုပါတယ္။ ျပည္သူလုထုအေပၚမွာ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈနဲ႔ အခြင့္ထူးခံမႈေတြ ကို ေတာ့ ေရွာင္တိမ္းဖို႔လိုမယ္။ ဒါဆို ျပည္သူထူလု ပူးေပါင္းမွာပဲ””ဟု ကိုမင္းကိုႏိုင္က ဟသၤာတၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သား သံုးေထာင္ ခန္႔ကို ေျပာၾကားခဲ့သည္။

၈၈မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ ဗကသေက်ာင္းသားမ်ားပါ၀င္ေသာ အဖြဲ႕သည္ ဟသၤာတၿမိဳ႕သုိ႔ ေန႔လည္တစ္နာရီခန္႔ တြင္ ေရာက္ရွိလာၿပီး ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားငါးေထာင္ခန္႔က ခြပ္ေဒါင္း၊ ကေဒါင္းအလံငယ္မ်ားေ၀ွ႕ယမ္းကာ တခဲနက္ႀကိဳဆိုခဲ့ၾကသည္။

ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ကိုမင္းကိုႏိုင္၊ ကိုကိုႀကီး၊ ကိုၿပံဳးခ်ဳိ၊ ကိုေဌးၾကြယ္၊ ကိုဂ်င္မီတုိ႔က လူထုႏွင့္ မိတ္ဆက္ခဲ့ ၾကၿပီး ကိုမင္းကိုႏိုင္က က်ဆံုးခဲ့ၿပီးေသာ ဟသၤာတၿမိဳ႕သား ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားအတြက္ ၀မ္းနည္းျခင္းအထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ ပန္းစည္းမ်ားခ်ခဲ့ကာ ပြင့္လင္းလြတ္လပ္ေသာ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းႏွင့္ပတ္သက္၍ မိန္႔ခြန္းေျပာၾကားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

၈၈မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ ဟသၤာတခရီးစဥ္အား ဇလြန္ၿမိဳ႕နယ္မွစတင္ကာ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ေက်းရြာမ်ားမွ ႀကိဳဆိုအားေပးခဲ့ၾကၿပီး ဆိုင္ကယ္အစီးေရ ၁၀၀ ခန္႔ႏွင့္ ကားအစီးႏွစ္ဆယ္ခန္႔က လိုက္ပါပို႔ေဆာင္ ခဲ့ၾကသည္။

၈၈မ်ဳိးဆက္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ ဟသၤာတၿမိဳ႕မွျပန္လည္ထြက္ခြာလာၿပီး ဇလြန္ျပည္ေတာ္ျပန္ ဘုရားသို႔ ၀င္ေရာက္ဖူးေျမာ္ခဲ့သည္။

ည ရွစ္နာရီခြဲခန္႔တြင္ ဓႏုျဖဴၿမိဳ႕သို႔ေရာက္ရွိၾကၿပီး ဓႏုျဖဴၿမိဳ႕နယ္အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ရံုး၌ ႏႈတ္ခြန္းဆက္ စကားေျပာၾကားကာ က်ဳိကၠလြန္ဗြန္းဘုရားအား ၀င္ေရာက္ဖူးေျမာ္ခဲ့သည္။

(ဥကၠာကိုကို)

ေရႊညဝါ ဆရာေတာ္၊ အရွင္ဂမၻီရ၊ တိုင္ရီ ျပႆနာ၊ လြတ္လပ္စြာ မဲဆြယ္ခြင့္ကို ထိပါးတာ၊ တိုင္းရင္းသား အေရး၊ လက္က်န္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား၊ အစိုးရရဲ႕ မမွန္ကန္ဆဲ ရွိေနတဲ့ အေတြးအေခၚ၊လုပ္ရပ္ စတဲ့ ကိစၥေတြကို ေထာက္ျပတာ။ NLD ရဲ႕ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္ေတြကို အားမရလို႕ မတရားမႈကို ပိုၿပီး ထိေရာက္ေအာင္တြန္းလွန္ဖို႕ ႏိႈးေဆာ္တာ၊ ေဝဖန္တာ စတာေတြဟာ ႏိုင္ငံမတည္ၿငိမ္ေအာင္ တမင္သက္သက္ ျပႆနာရွာေနတာ မဟုတ္ဘူး။

က်ေနာ္ ခဏခဏ ေျပာဖူးတယ္။ ျပႆနာကို ေထာက္ျပတယ္။ ျပႆနာရွာတယ္ဆိုတာ ေကာင္းတဲ့၊ မရွိမျဖစ္ေမြးယူရမဲ့ အေလ့အက်င့္တစ္ခု။ အလကား၊ စားေကာင္း၊ေသာက္ေကာင္းေအာင္ ဖြေနတာ မဟုတ္ဘူး။

ဘယ္လူ႕အဖြဲ႕အစည္းမွာမဆို ျပႆနာမရွိတဲ့ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းဆိုတာ မရွိဘူး။ ရွိတဲ့ ျပႆနာကို ထုတ္ေဖာ္၊တင္ျပ၊ေျပာဆိုမွ ပိုၿပီးေကာင္းတဲ့ အနာဂတ္ကို ဖန္တီးႏိုင္မွာေပါ့။

စစ္အစိုးရအဆက္ဆက္ ဌာနဆိုင္ရာေတြက (စစ္ဝတ္၊ အရပ္ဝတ္) အဆင့္ျမင့္အရာရွိႀကီးေတြ ႏိုင္ငံတကာ အစည္းအေဝးသြားရင္ ေမးခံရေလ့ရွိတာ "ဘာျပႆနာရွိသလဲ" ဆိုတာျဖစ္တယ္။ ထံုးစံအတိုင္း "ဘာျပႆနာမွ မရွိဘူး" လို႕ပဲ ျပန္ေျဖေလ့ရွိေတာ့ ႏိုင္ငံတကာကလာတဲ့ ကိုယ္စားလွယ္ေတြ အံ့ၾသၾကရတယ္။ ေခတ္မီဖြဲ႕ၿဖိဳးတိုးတက္တဲ့ ႏိုင္ငံေတြမွာေတာင္ ျပႆနာေပါင္း ေသာင္းေျခာက္ေထာင္တက္ေနတာ၊ ဗမာျပည္လို ကမၻာအဆင္းရဲဆံုးႏိုင္ငံထဲမွာ ပါတဲ့ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံက ဘာျပႆနာမွ မရွိဘူးဆိုေတာ့ အံ့ၾသရၿပီေပါ့။

ႏိုင္ငံတကာက အစိုးရ၊ ပုဂၢိလက အဖြဲ႕အစည္းေတြ အစည္းအေဝးေတြမွာ အဓိက လုပ္ရတာ ျပႆနာရွာတဲ့ အလုပ္ျဖစ္တယ္။ ရွိၿပီး ျပႆနာ၊ မရွိေသးတဲ့ (ျဖစ္လာႏိုင္တဲ့) ျပႆနာကို မျဖစ္မေန ရွာကို ရွာရတာ။ တစ္ခုခု စတင္ က်င့္သံုး၊ အသစ္ လုပ္လို႕ရွိရင္လည္း မျဖစ္မေန ႀကိဳတင္ စဥ္းစားသံုးသပ္ရတာက "ဘာျပႆနာရွိလာမလဲ" ဆိုတာ ျဖစ္တယ္။ တကယ့္အဂၤလိပ္စာအသံုးမွာဆိုရင္ "What are the implications? (of the proposed project or new law or something) negative, positive အကုန္စဥ္းစားရတာ။

ဒါမွ ရွိၿပီး ျပႆနာဆိုလည္း အေကာင္းဆံုး ေျဖရွင္းႏိုင္မယ္။ ျဖစ္လာႏိုင္တဲ့ ျပႆနာဆိုလည္း မျဖစ္ေအာင္ ကာကြယ္ႏိုင္မယ္။ ႀကိဳတင္ကာကြယ္ရဲ႕နဲ႕ ျဖစ္လာခဲ့လည္း ျပႆနာကို က်က်နနေလ့လာ၊သံုးသပ္ၿပီး ျဖစ္တဲ့အတြက္ ထိခိုက္မႈအနည္းဆံုးနဲ႕ အျမန္ဆံုး ေျဖရွင္းႏိုင္မယ္။

ျပႆနာကို မီးထြန္းရွာရတဲ့ တန္ဖိုးကို နားလည္ေစခ်င္တယ္။
"ဘုန္းေတာ္ေၾကာင့္ အားလံုးေကာင္းပါသည္။" လုပ္ခဲ့လို႕ တုိင္းျပည္လည္း ျဖစ္ခ်င္တိုင္း ျဖစ္၊ မြဲခ်င္တိုင္း မြဲေနတာ လက္ေတြ႕ပဲ။

ဒီလို ကိစၥတိုင္းကို ေထာက္ျပ၊ ေျပာဆို၊ ေတာင္းဆို ေနလို႕ ႏိုင္ငံေရးမတည္မၿငိမ္ျဖစ္ရင္ လာလတံ့ရွိတဲ့ ျပည္ပရင္းႏွီးျမႈပ္ႏွံေတြ တန္႕သြာၿပီး စီးပြားေရးတိုးတက္မႈ ေႏွာင့္ေႏွးမယ္ထင္သူေတြ သိေအာင္ ရွင္းရွင္းေျပာမယ္။ ေသနတ္နဲ႕ ခ်ိန္ၿပီး တည္ၿငိမ္ေအာင္ လုပ္ထားတဲ့ ႏိုင္ငံေရးတည္ၿငိမ္မႈမ်ိဳးမွာလည္း စီးပြားေရးက တိုးတက္လာမွာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ လြန္ခဲ့တဲ့ သမိုင္းက သက္ေသရွိၿပီး ျဖစ္တယ္။

က်ေနာ္ အရင္တုန္းက ေျပာေလ့ရွိသလို တိုင္းျပည္မွာ ျဖစ္ေနတဲ့ ပင္မေရာဂါက ဘာလဲ၊ဘယ္သူ႕ေၾကာင့္လည္း ဆိုတာ ေသခ်ာ ျမင္ေအာင္ ၾကည့္ပါ။ အဆြယ္အပြားေရာဂါကို လူျမင္ေကာင္းေအာင္ ကုလို႕ တိုင္းျပည္ရဲ႕ ပင္မေရေသာက္ျမစ္ ေရာဂါ(ျပႆနာ) မေပ်ာက္ႏိုင္သလို ဘယ္ေတာ့မွလည္း ထူထူေထာင္ေထာင္ျပန္ျဖစ္လာမွာ မဟုတ္ပါ။

ခုဒီအေၾကာင္းေတြေရးရင္းနဲ႕ ဆရာေအာင္သင္း ေျပာဖူးတဲ့ သူ႕ေထာင္တြင္း အေတြ႕အႀကံဳေလး တစ္ခုကို သြားသတိရတယ္။ ေထာင္ထဲမွာ ညတန္းစီ၊ လူစစ္၊ မီမွိတ္ၿပီးလို႕ ရွိရင္ နာရီအပိုင္းအျခားနဲ႕ "အားလံုးေကာင္းရဲ႕လား" လို႕ ေမးေလ့ရွိတယ္။ အဲ့လို ေမးရင္ တာဝန္က် ေထာင္ေစာင့္ေတြက "အားလံုးေကာင္းပါသည္ ခင္ဗ်ား" ဆိုၿပီး ျပန္ၿပီး ေျဖရတယ္။ အဲ့သလို ညတိုင္း နာရီျခား "အားလံုးေကာင္းပါသည္ ခင္ဗ်ား" လို႕ ေအာ္..ေအာ္ေနတာ ၾကာေတာ့ နားၾကားျပင္းကတ္လာတဲ့ ရာဇဝတ္အက်ဥ္းသားထားတဲ့ဘက္က အက်ဥ္းသားတစ္ေယာက္က ထၿပီး "ေဟ့ ဒီမွာ ေရာက္ေနတဲ့ ေကာင္ေတြ တစ္ေကာင္မွ မေကာင္းဘူး၊ မေကာင္းလို႕ ေထာင္ထဲေရာက္ေနတာ၊ အကုန္လံုး သူခိုးနဲ႕ ဓါးျပခ်ည္းပဲ..၊ ငါတစ္ေယာက္ပဲ ခါးပိုက္ႏိႈက္" လို႕ ျပန္ေအာ္တယ္။

မေကာင္းမႈ၊ ဒုစရိုက္ေတြ၊ မတရားမႈေတြရွိေနေတာ့လည္း ရွိတဲ့အေၾကာင္းေတာ့ ေအာ္ရမွာပဲ။
ခုေရးတဲ့ စာကို အဂၤလိပ္စာ အသံုးအႏႈန္းေလးတစ္ခုနဲ႕ နိဂံုးခ်ဳပ္လိုက္တယ္။
"Never looke at life through rose-tinted glasses."
ၿငိမ္းခ်မ္းေအး
၂၂ ေဖေဖာါဝါရီလ၊ ၂၀၁၂


Lwin Pwin