ကြၽႏ္ုပ္၏ ျမန္မာႏိုင္ငံ (သို႔) ျမန္မာ့တရားစီရင္ေရးေကာက္ေၾကာင္း
by သန္းစုိးလႈိင္
- • ဘာသာျပန္ဆိုသူ – စိန္၀င္းစိန္
- • ထုတ္ေ၀သည့္ခုႏွစ္ – ပထမအႀကိမ္၊ ဇြန္လ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္
- • ထုတ္ေ၀သည့္တိုက္ – ေလာကသစ္စာေပ
- • တန္ဖိုး – ၃၀၀၀ က်ပ္
- • စာမ်က္ႏွာ – ၃၅၄ မ်က္ႏွာ
၁၉၅၀ ခုႏွစ္ေက်ာ္ကာလက သမၼတျဖစ္သူ ဦးဘဦးက ၎၏ကိုယ္ေရးအထၳဳပၸတၱိစာအုပ္ကို ထုိစဥ္ကတည္းက အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ေရး သားခဲ့သည္။ လြန္ခဲ့သည့္တႏွစ္ေက်ာ္ကမွ ယင္းစာအုပ္ကို ကြၽႏ္ုပ္၏ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုသည့္အမည္ျဖင့္ ျမန္မာဘာသာသို႔ ျပန္ဆိုထုတ္ေ၀လိုက္ ျခင္းျဖစ္သည္။
ဦးဘဦးမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ပထမဆံုး ေရြးေကာက္ခံသမၼတျဖစ္သည္။ ဦးဘဦး၏အေၾကာင္းကိုဖတ္႐ႈရင္း သူျဖတ္သန္းခဲ့သည့္ ကိုလိုနီေခတ္ တေလွ်ာက္ တရားစီရင္ပံုမ်ား၊ အဂၤလိပ္ဆုတ္ခြာသည့္ကာလ၊ ဂ်ပန္ေခတ္ႏွင့္ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးေနာက္ ဖဆပလေခတ္ တရားစီရင္ေရး ေနာက္ခံပံုရိပ္မ်ားစြာကို သိရွိခြင့္ရသည့္စာအုပ္တအုပ္ျဖစ္သည္။
ကိုလိုနီေခတ္ႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ ႏိုင္ငံေရးအေတြ႕အၾကံဳ၊ ကိုယ္ေရးမွတ္တမ္း၊ သမိုင္းစာအုပ္စသျဖင့္ မရွားလွေသာ္လည္း တရားစီရင္ေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေရးသားေဖာ္ျပထားသည့္စာအုပ္ကား သိပ္မေတြ႕ရေပ။
ျမန္မာႏိုင္ငံ ကိုလိုနီေခတ္ သမိုင္းမ်ား၊ အထၳဳပၸတၱိစာအုပ္ အမ်ားအျပားဖတ္ရသည့္အခါ ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈမ်ားကို ဖတ္႐ႈရေလ့ရွိေသာ္လည္း ယခုစာအုပ္ကဲ့သို႔ တရားစီရင္ေရးႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ကိစၥရပ္မ်ား ဖတ္႐ႈရခဲသည္။
ယခုစာအုပ္တြင္ ကိုလိုနီေခတ္လယ္ႏွင့္ ေႏွာင္းပိုင္း ျမန္မာႏိုင္ငံ၏တရားစီရင္ေရးစနစ္ကို ရွားရွားပါးပါး ဖတ္႐ႈခြင့္ရသည့္ စာအုပ္တအုပ္ျဖစ္ သည္။
ကိုလိုနီေခတ္ တရားစီရင္ေရးႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ေမာရစ္ေကာလစ္၏ ျမန္မာျပည္မွ မႈခင္းမ်ား (Trials in Burma) စာအုပ္တြင္ ဖတ္႐ႈခဲ့ရဖူးသည္။ ေမာရစ္ေကာလစ္က အေရးပိုင္ဘ၀ျဖင့္ တရားစီရင္ခဲ့ရသည့္ အေတြ႕အၾကံဳမ်ားကို ေရးျခယ္ထားျခင္းျဖစ္သည္။ ယင္းစာအုပ္မွာလည္း စိတ္ ၀င္စားစရာ စာအုပ္တအုပ္ျဖစ္သည္။
လူထုေဒၚအမာက အေစာပိုင္းတြင္ ဘာသာျပန္ထုတ္ေ၀ခဲ့သလို ေနာက္ပိုင္းတြင္ စာေရးဆရာ ေက်ာ္ေအာင္ကလည္း ျမန္မာျပည္မွ မႈခင္းမ်ား ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ ဘာသာျပန္ဆို ထုတ္ေ၀ခဲ့ဖူးသည္။ အဂၤလိပ္မ်က္ႏွာျဖဴတဦးအေနျဖင့္ တရားစီရင္ရာတြင္ ဘက္မလိုက္ပဲ မွ်တေအာင္ စီရင္ခဲ့ သည့္အျဖစ္မ်ားကို ေမာရစ္ေကာလစ္၏ စာအုပ္တြင္ ဖတ္ရႈခဲ့ရသကဲ့သို႔ ယခု “ကြၽႏ္ုပ္၏ ျမန္မာႏိုင္ငံ” ထဲတြင္ အဂၤလိပ္လူမ်ိဳး အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ား လက္ေအာက္တြင္လုပ္ကိုင္ရာတြင္ လူမ်ဳိးခြဲျခားမႈမ်ား၊ တရားမွ်တမႈကိုသာ ဦးစားေပးသည့္ အဂၤလိပ္တရားသူႀကီးမ်ားလည္း ရွိပံု စသည့္ အေတြ႕အၾကံဳမ်ားက စာဖတ္သူစိတ္၀င္စားေစသည္။
ခရိုင္တရားသူႀကီးဘ၀တြင္ ၁၉၃၀ ခုႏွစ္ ေတာင္သူလယ္သမားအေရးေတာ္ပံုႏွင့္ ၾကံဳေတြ႕ရသည့္ အေတြ႕အၾကံဳသည္လည္း စိတ္၀င္စား ဖြယ္ရာ ဖတ္႐ႈရသည္။ ဖ်ာပံုခရိုင္တြင္ လက္နက္ကိုင္ ပုန္ကန္သူမ်ားအား အဂၤလိပ္အစိုးရက ေသဒဏ္ေပးဖို႔ ႀကိဳးစားရာတြင္ ေဒါက္တာဘဦး အေနျဖင့္ လူသတ္မႈ၊ ဓါးျပမႈ၊ မုဒိမ္းမႈမ်ားႏွင့္မပတ္သက္ပါက ေသဒဏ္မခ်မွတ္ရန္ ႀကိဳးစားခဲ့ပံုကို ဖတ္႐ႈရသည္။
ထိုအခန္းတြင္ ေရးသားထားသည္မွာ “အဂၤလိပ္လူမ်ဳိးအခ်ဳိ႕က ပုန္ကန္မႈေပၚေပါက္ရသည္မွာ သူတို႔၏ဂုဏ္သိကၡာကို ထိခိုက္ေစသည္ဟု ယူဆၿပီး ဥပေဒကခြင့္ျပဳထားေသာ အျမင့္ဆံုးျပစ္ဒဏ္ကိုခ်မွတ္ေပးရန္ ေတာင္းဆိုျခင္းျဖစ္သည္။ ဤအမႈတြင္ ရင္တြင္းခံစားခ်က္ႏွင့္ တာ၀န္ သိစိတ္၏ ပဋိပကၡျဖစ္ပါသည္။ တရားဥပေဒရႈေထာင့္မွၾကည့္လွ်င္ တရားခံမ်ားသည္ သူပုန္မ်ား၊ သို႔ေသာ္ လူထုအျမင္တြင္ တရားခံမ်ားသည္ မ်ိဳးခ်စ္ပုဂၢိဳလ္ အာဇာနည္မ်ားျဖစ္ေနၾကသည္။ ကြၽႏု္ပ္၏ တာ၀န္သိစိတ္က အေျခခံအားျဖင့္ ကြၽႏ္ုပ္အား လႊမ္းမိုးလွ်က္ရွိသည္။ သို႔ေသာ္ ေခါင္းေဆာင္ အစစ္အမွန္မ်ားႏွင့္ လူသတ္မႈ၊ မုဒိမ္းမႈက်ဴးလြန္ခဲ့သူမ်ားမွအပ မည္သည့္တရားခံကိုမွ် ေသဒဏ္မေပးရန္ ကြၽႏ္ုပ္သံဓိ႒ာန္ခ်ထား လိုက၏” ဟုေရးသားေဖၚျပထားသည္။
ဆရာစံ ေတာင္သူလယ္သမား သူပုန္ထၿပီး လအနည္းငယ္အၾကာတြင္ သူပုန္မ်ားအား စစ္ေဆးရန္ ခံု႐ုံးဖြဲ႔သည့္အခါ ဟိုက္ကုတ္တရားသူႀကီး ေဂ်-ကန္းလစ္ဖ္ က ခံုရံုးဥကၠ႒၊ ေအ-ေဂ်-ဒါ၀တ္ႏွင့္ ဦးဘဦးက ခံုရံုးအဖြဲ႕၀င္မ်ား အျဖစ္ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကသည္။ ယင္းခံု႐ုံးမွ ေတာင္သူလယ္သမား သူပုန္ေခါင္းေဆာင္ ဆရာစံကိုလည္း စီရင္ခ်က္ခ်ခဲ့ရသည္။
ဦးဘဦးသည္ အဂၤလိပ္ အစိုးရလက္ေအာက္တြင္ ၀တ္လံု၊ တရားသူႀကီး၊ ခ႐ိုင္တရားသူႀကီး၊ ဟိုက္ကုတ္တရားသူႀကီး စသျဖင့္ အဆင့္ဆင့္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ေသာ္လည္း ကိုလိုနီစနစ္ကို လက္ခံခဲ့သူတဦးမဟုတ္ေၾကာင္း၊ အမ်ဳိးသားေရးစိတ္ဓါတ္ရွိပံုကိုလည္း သူလုပ္ေဆာင္ခဲ့ သည့္အျဖစ္အပ်က္မ်ားျဖင့္ ေဖၚျပေရးသားထားသည္။
အဂၤလိပ္လူမ်ဳိး ဟိုက္ကုတ္တရားသူႀကီး ကန္းလစ္ဖ္က ဒီမိုကေရစီစနစ္ႏွင့္တရားစီရင္ေရးအေၾကာင္းေျပာရာတြင္ “တရားစီရင္ေရးဟာ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံတိုင္းမွာ အဓိကေက်ာေထာက္ေနာက္ခံျဖစ္ပါတယ္။ အဆံုးစြန္သံုးသပ္ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါ ဒီမိုကေရစီစံနစ္ကို သင့္တင့္ ေလ်ာက္ပတ္စြာလည္ပတ္ေစႏိုင္ဖို႔ တရားစီရင္ေရးက ေထာက္ကူေပးတယ္ဆိုတာေတြ႕လာရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ခင္ဗ်ားတို႔ဟာ တရားသူႀကီး ေတြအေနနဲ႔ အခ်င္းခ်င္းဘယ္လိုပဲ သေဘာထားကြဲၾကသည္ျဖစ္ေစ လူထုကို မသိေစသင့္ပါဘူး။ လူထုနဲ႔ဆက္ဆံရာမွာျဖစ္ျဖစ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ပိုင္းနဲ႔ ဆက္ဆံရာမွာျဖစ္ျဖစ္ ခင္ဗ်ားတို႔ဟာ အျပင္ပန္းအားျဖင့္ စည္းစည္းလံုးလံုးျဖစ္ေနသင့္တယ္။ အသံထြက္ရင္လည္း တစ္သံတည္းပဲျဖစ္ သင့္တယ္။ အခ်င္းခ်င္း သြားပုပ္ေလလြင့္ စကားေတြေျပာၿပီး လူထုကိုဒုကၡမေပးသင့္ပါဘူး။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပိုင္းကို မ်က္ႏွာလိုမ်က္ႏွာရ မလုပ္ သင့္ပါဘူး” ဟု ေျပာဆိုခဲ့သည္ဟု စာအုပ္တြင္ေဖၚျပထားသည္။
ကိုလိုနီေခတ္တြင္ အဂၤလိပ္အစိုးရဖြဲ႔ထားေပးသည့္ ျမန္မာအမ်ဳိးသား၀န္ႀကီးမ်ားအၾကား ႏုိင္ငံေရး အုပ္ခ်ဳပ္ေရးႏွင့္ပတ္သက္သည့္အေတြ႕ အၾကံဳတို႔မွာ အျခားေသာသမိုင္းစာေပမ်ားႏွင့္ ရႈေထာင့္မတူပဲ ဖတ္ရႈရသည္မွာ စိတ္၀င္စားစရာတမ်ဳိးေကာင္းသည္။
ဒုတိယကမာၻစစ္ျဖစ္ပြားလာသည့္ေနာက္တြင္ အဂၤလိပ္အစိုးရဆုတ္ခြာသည့္ေနာက္ ကသာအထိ တိမ္းေရွာင္သြားခဲ့ၿပီး ဂ်ပန္အုပ္စိုးစကာလ ကသာတြင္ ေနထိုင္ရသည့္ အေတြ႕အႀကံဳ၊ ၎ေနာက္ မႏၱေလးသို႔ ျပန္ဆင္းလာၿပီးေနာက္ ရန္ကုန္သို႔ ျပန္လာသည့္ေနာက္တြင္ ေဒါက္တာ ဘေမာ္ ဂ်ပန္၀င္လာသည့္ အခါ ဂ်ပန္စစ္ေသနာပတိက ရွာေဖြေခၚယူပံု၊ ေဒါက္တာဘေမာ္ႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ ကိုယ္ေတြ႕ အေတြ႕အၾကံဳမ်ားကို ေရးျခယ္ထားသည္မွာလည္း စိတ္၀င္စားစရာပင္။
ဂဠဳန္ဦးေစာႏွင့္ပတ္သက္၍ ေဖၚျပထားရာတြင္ “ ဦးပုေနရာသို႔ နန္းရင္း၀န္အျဖစ္ အစား၀င္ေရာက္လာေသာ ဦးေစာကား အလြန္လ်င္ေသာ ႏိုင္ငံေရးသမားတေယာက္ျဖစ္သည္။ သူတို႔၏ အမ်ဳိးသားေရးရည္မွန္းခ်က္မျပည့္၀ပါက ျမန္မာမ်ား၊ အထူးသျဖင့္ ျမန္မာလူငယ္မ်ားသည္ သည္အတိုင္းၿငိမ္ေနလိမ့္မည္မဟုတ္ေၾကာင္းကို သူသိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ စစ္ႀကီးအၿပီးတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံအား ဒိုမီနီယန္အဆင့္ေပးရန္ ေတာင္း ဆိုျခင္းျဖင့္ ပံုႀကီးခ်ဲ႕ေျပာဆိုေလသည္။ သို႔ေသာ္ သခင္မ်ားအား ႏွိပ္ကြပ္ရာတြင္ သူအမွားႀကီးမွားသြားသည္။ သခင္အမ်ားစုမွာ လူငယ္မ်ားႏွင့္ ေက်ာင္းသားမ်ားျဖစ္ၾကၿပီး သူတို႔၏ ႏိုင္ငံေရးခံယူခ်က္မွာ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးျဖစ္သည္။ ၿဗိတိသွ် အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားႏွင့္ အဆင့္အတန္းတူ ညီေၾကာင္းျပသရန္အလို႔ငွာ သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ သခင္မ်ားဟုေခၚၾကသည္။ သခင္လႈပ္ရွားမႈကို မေခ်မႈန္းႏိုင္လွ်င္ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ အ ျဖစ္ သူ႔အေနအထား ေပ်ာက္ကြယ္သြားႏိုင္သည္ကို ဦးေစာသေဘာေပါက္ထား၏။ သုိ႔ျဖင့္သူသည္ ငဠဳန္တပ္အမည္ရွိ ႏိုင္ငံေရး တပ္ဖြဲ႕တခုကို ထူေထာင္လိုက္သည္တြင္ ဂဠဳန္တပ္ႏွင့္ သခင္တို႔ ထိပ္တိုက္ေတြ႕ၾကေတာ့သည္” ဟု ေရးသားထားသည္။
ျခံဳ၍ေျပာရလွ်င္ ဦးဘဦး၏ ကိုယ္ေရးအထၳဳပၸတၱိသည္ ယင္းစာအုပ္ကိုကို ဖတ္႐ႈရင္း ကိုလိုနီေခတ္လယ္၊ ေခတ္ေႏွာင္းပိုင္း တရားဥပေဒ ၀န္ ထမ္းဘ၀အေတြ႕အၾကံဳမ်ား၊ အဂၤလိပ္ဆုတ္ခြာၿပီး ဂ်ပန္တို႔က တရားစီရင္ေရးစံနစ္ကို မည္ကဲ့သို႔ေဖၚေဆာင္ခဲ့ပံု၊ လြတ္လပ္ေရးရသည့္ေခတ္ တြင္ တရားေရးစံနစ္ကို ျပန္လည္တည္ေဆာက္မႈ တစိတ္တပိုင္းတို႔ကို သူ႔ဘ၀အေၾကာင္း ဖတ္႐ႈရင္း သိရွိႏိုင္သည့္ စာအုပ္ တအုပ္ျဖစ္ေပသည္။
အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ေရးသားသည့္စာအုပ္ျဖစ္သည့္အားေလွ်ာ္စြာ အခ်ဳိ႕ေသာအေရးအသားမ်ားမွာ ျမန္မာ၀ါက်ကဲ့သို႔ တိုတိုရွင္းရွင္း ျဖစ္ခ်င္ မွျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ သို႔ရာတြင္ အေၾကာင္းအရာႏွင့္အေတြ႕အၾကံဳက စိတ္၀င္စားဖြယ္ရာျဖစ္သျဖင့္ အေသးအဖြဲ အားနည္းခ်က္မ်ားမွာ သတိ သိပ္မျပဳမိေလာက္ဟု ထင္ျမင္မိပါသည္။
LWIN PWIN
NLABR
Web-site: www.nlabr.com
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment